Þjóðviljinn - 21.05.1955, Blaðsíða 9

4
Laugardagnr 21. maí 1955 — 1. árgangur — 13. tölublað
Heilabrot
Gátur: 1. Hvað er það
sem lengist og styttist í
senn? — 2. Hvað er það,
sem gengið er, riðið, ekið
og siglt á? — 3. Hvers-
vegna éta hvítu lömbin
meira en þau svörtu?
Lítill stafatígull.
Raða stöfunum svo að
fram komi, bæði lárétt
og lóðrétt, 1. fjárhúshluti
2. blóm, 3. ákveðin lögn
k k ó
6 ó r
s s
Skrítlur
Faðirinn: Gáðu að því
Sigga mín, hvort loftvog-
in hefur fal-lið.
Sigga: Nei, pabbi, hún
er enn á þilinu.
★
Árið 1703 fór frám
undir stjórn Árna Magn-
ússonar. og Páls Vídalíns
hið raunverulega fyrsta
manntal á íslandi. Voru
íslendingar þá rúmlega
50 þúsund alls. Á 18. öld-
inni fækkaði landsmönn-
um, og þá einkum eftir
móðuharðindin 1783. Þá
féllu landsmenn úr
hungri og sóttum, svo að
um 1800 var íbúatala
landsins komin niður í
38—39 þúsund. Á 19. öld-
inni fjölgaði jafnt og
þétt, og nú eru lands-
Ráðningar á
þrautum í síð-
astablaði
Talnaborð
5 I 10 9
12 1 8 4
7 I 6 11
Gátur:
1. Róm = mór. — 2
Þangað sem nefið veit. —
3.> í þessari gátu varð
prentvilla, svo að ekki er
hægt að ráða hana þess-
vegna. Þar stóð: Hvað
þarf til þess að vel gerðir
skór verði að notum, en
átti að vera: Hvað þarf
til þess að vel gerður
skór verði að notum?
Ráðning í næsta blaði.
fnenn milli 150—160 þús.
Árið 1903 var sanv
þykkt, að stjórn íslands
skyldi vera í landinu
sjálfu að mestu leyti,
þótt landið lyti Dan-
mörku. Samkvæmt því
var settur fyrsti innlendi
ráðhérrann árið 1904.
Það var Hannes Hafstein
skáld. Hann orti mörg
ljóð, sem eru lærð og
sungin um land allt. Og
þið kunnið nú sennilega
öll fallegu stökurnar
hans, sem við höfum í
skriftarkeppninni.
Gefurðu bofnað
vísu!
Framh, af 1. síðu
sinnar. Er hún á þessa
leið:
,5 • Z “> S ’f ** s ri n * í v S v;
„Veröldin“
Þegar sólin er sezt á
kvöldin,
fer svefninn að dreifast
um bæinn,
því að löng og Ieið er
öldin —
af því mennimir sofa
ekki á daginn.
Höfundur Ragna
Hall. (10 ára).
Ragna litla er okkur að
góðu kunn, því að hún
sendi okkur margar
myndir í vetur og hlaut
þá viðurkenningu fyrir.
Og svo er bréf frá litl-
um dreng í Hólmavík.
Hann skrifar allt bréfið
með stórum upphafsstöf-
um. En bréfið er á þessa
lund: „Kæra Óskastund.
Ég sendi þér mynd eftir
mig. Það er hús og kirkja
undir háu fjalli, bíll
brunar upp fjallið eftir
nýlögðum vegi, efst uppi
á fjailinu er vélskófla að
vinna. Ég heiti Geisli, er
sex ára og á heima á
Hólmavík". Og svo fylgir
þessi vísa um bróður
hans, sem er sex mán-
aða:
Litli bróðir liggur þar,
langar liamt í snuðið,
víst er slæmt að varast
það,
að vont hann fái stuðið.
Óskastundin hlakkar til
að fá botnana frá ykkur
og mun jafnharðan birta
þá, sem hæfir munu telj-
ast..
Ártölin 1703 og 1903
Útgefatidi: Þjöðviljitin — Ritstjóri: Gunnar M. Magnúss — Pósthólf 1063.
„Litla skáld á grænni grein"
Geturðu botnað vísu?
gott bréf og vel skrifað.
Fylgir þvi vísa, er hún
sendir fyrir hönd systur
Fram. á 4. síðu
S0FANDI
BARN
Teiknarinn Halla Mjöll
Hallgrímsdóttir, 13 ára,
Kópavogi, fær viðurkenn-
ingu fyrir þessa mynd.
fe*8

*

í hópi lesenda Óska-
stundarinnar eru yngstu
skáldin og koma nokkur
þeirra hér fram á sjónar-
sviðið. Tólf ára telpa,
sem á heima uppi í Kjós
og tekur þátt í skriftar-
keppninni, sendir til ykk-
ar upphaf að vísum og
biður ykkur að reyna
að botna. Hún segir svo
í bréfi: „. . .Einu sinni,
þegar ég var að hlusta á
þáttinn „Já eða neiv‘, þá
datt mér í hug að gaman
væri að senda vísuhelm-
inga í Óskastundina og
láta svo aðra lesendur
blaðsins botna þá. Svo
bjó ég til tvo helminga
og sendi þá hérna, ef
hægt væri að birta þá.
Sigga trítlar tindilfætt
að tína ber í móa.
Og:
Hér una blómin á grænni
grund
svo glöð í björtu sólar-
ljósi.
Hulda á Hamii.“
Spreytið ykkur nú og
sendið botna við fyrstu
hentugleika.
í. H., 12 ára, sendir
Árni: Hvað ertu að
gera þarna, Anna litla?
Anna: Eg er að lita föt-
in brúðunnar minnar
rauð.
Árni: Úr hverju litarðu
þau?
Anna: Úr öli.
Árni: Hvernig veiztu
að þau verða rauð af því?
Anna: Hún mamma
sagði í morgun, að nefið
á sýslumanninum væri
svona rautt af tómu öli.
KLIPPIB
H É R !

4"
ÍÞRÓTTIR
RITSTJÓRl FRtMANN HELGASON
Akraneslíðíð hefur engu gleymt
S/groSi Reyk/avlkurliSið 4:1
Lið Akraness:
Magnús Kristjánsson, Sveinn
Benediktsson, Ólafur Vilhjálms-
son, Sveinn Teitsson, Kristinn
Gunnlaugsson, Guðjón Finn-
bogason, Halldór Sigurbjörns-
son, Ríkarður Jónsson, Þórður
Þórðarson, Pétur Georgsson,
Þórður Jónsson.
Lið Reykjavíkur:
Ólafur Eiríksson, Árni Njáls-
son, Hreiðar Ársælsson, Reyn-
ir Karlsson, Haukur Bjarna-
son, Hörður Felixson, (KR)
Sigurður Bergsson, Gunnar
Guðmannsson, Þorbjöm Frið-
riksson, Hörður Felixson (Val)
og Sigurður Sigurðsson. —
Mörkin settu fyrir Akraness
Rikarður 2, Halldór 1 og Þórð-
Ur Þórðarson 1 — Hörður Fel-
ixson (KR) fyrir Rvík.
Gangur leiksins.
Það var engu líkara en lands-
leikur væri í aðsigi á vellinum
á fimmtudagseftirmiðdag. Bila-
stæðin umhverfis völlinn voru
þakin bílum og áhorfendabekk-
ir og pallar setnir áhorfendur
um sem komu í góðri trú að
sjá góðan og skemmtilegan
leik, og þeir urðu ekki fyrir
vonbrigðum. Glampandi sólskin-
ið gerði líka sitt til að gera
þetta hátíðlegt.
Vinsældir Akurnesinga komu
glöggt í ljós er þeir komu
hlaupandi i röð inn á miðjan
völlinn, og tóku sér stöðu í
miðhringnum og heilsuðu með
sinni venjulegu smekklegu
kveðju til beggja hliða.
Akranes vann markvalið og
kaus að leika undan norðvest-
an golu.
Reykvikingar hefja leik og
þeir ná þegar að brjótast í
gegn en án árangurs. Akra-
nes snýst í sókn og á annarri
minútu tekst Ríkarði að kom-
ast framhjá Herði og út til
vinstri og skjóta þaðan þrumu-
skoti með vinstri sem Ólafur
réð ekki við og hafnaði í net-
inu.
Á 5. mínútu á Halldór Sigur-
björnsson hörkuskot á mark en
Ólafur fær varið í horn. Tveim
mínútum síðar er Þórður Þórð-
arson kominn útá liægri jaðar,
sendir knöttinn fyrir til Rík-
arðs sem sendir hann til Hall-
dórs sem kominn er sem mið-
herji og alveg uppí mark og
skorar óverjandi 2:0.
Á 11. mínútu fá Reykvíking-
ar aukaspyrnu. á Akranes rétt
við vítateig. Gunnar Guðmanns-
son skaut rétt fyrir utan. Enn
eru það Akumesingar sem gera
áhlaup þar sem knötturinn
gengur frá manni til manns og
endar með því að Halldór er
fyrir opnu og mannlausu marki
en knötturinn strýkst við utan-
verða stöng og afturfyrir.
Litlu síðar gera Reykvíking-
ar áhlaup og er vöm Akraness
hart að þrengd, en Magnús ver
og hættan leið hjá. — Á 30.
minútu á 'Halldór skot rétt yfir
þverslá og mínútu síðar er Rík-
arður kominn í skotfæri en er
aðeins of seinn, fótur er kominn
fyrir og á 38. mínútu á hann
skot framhjá. Tveim mínútum
fyrir leikhlé er Ríkarður enn
kominn hættulega nærri mark-
Framhald á 10. síðu.
Laugardagur 21. maí 1955 — ÞJÓÐVILJINN —• (.9
Gunnar M. Magnúss:
„Við kunnum það ekki“, sögðu önnur. Og þau
voru ennþá hræddari af því að kunna hvorki lagið
eða galdravísuna.
„Þið verðið þá líklega upp á mig komin með
þetta, eins og fleira“, sagði Stjáni. „Það er of seinfl
að fara að þylja „Faðir vorið“, þegar rauðmennin
eru farin að garga og góla kringum ykkur. Ef
þið viljið læra eitthvað af mér til gagns, þá farið
í hring og hermið eftir mér.“
Stjáni bandaði út hendinni og snerist á hæií
í hring, en krakkarnir hópuðust utan um hann,
full af eftirtekt og áfergju. Svo klappaði Stjáni
með flötum lófanum á varir sér, svo að röddirí
titraði, þegar hann raulaði: De-de dó-dó--------■«
Hafið þið nú þetta eftir mér“, skipaði hann.
Og allir krakkarnir klöppuðu með flötum lóf-t
unum á varirnar og sungu: „De-de dó-dó---------
„Hærra“, skipaði Stjáni, og munnarnir stóðu
upp á gátt. — En í sama bili stóðu húsbændurn-
ir þar og öllu sló í dúnalogn, þegar mömmurnaii
spurðu hvað gengi á fyrir þeim í bláókunnugu
landinu.
„Við erum bara að byrja að læra galdrabæn-t
ina, sem við þurfum að lesa, áður en við förum
að hátta á kvöldin“, skrapp út úr einum krakkan-t
um.
„Us-uss og svei-svei“.
Og allt fór út um þúfur, því að Finnur skipaðí
að bera allt dótið inn í skála, langan og veggja-<
iágan, sem þar var skammt frá.