Þjóðviljinn - 16.06.1955, Side 11

Þjóðviljinn - 16.06.1955, Side 11
Fimmtudagur 16. júní 1955 — ÞJÓÐVHJINN — (11 Hans Kirk: 21. dagur — 'Æ, haltu kjaíti, sagði Jóhannes Klitgaard. Þú þarft ekki aö þylja yfir mér lífsreynslu pína frá Brönshöj. — Elsku vinur, þú veizt ekki nokkurn skapaöan hlut umjífsreynslu mína og færö aldrei að vita það heldur. Þú getur reitt þig á að ég er uppfull af dásamlegum duld- um, en þú ert enginn maður til að gera þér mat úr þeim. Þú ert ekki annað en sveitastrákur sem gengur í reið- buxum án þess að eiga hest. Jóhannes leit sárgramur niður eftir reiðbuxnaskálm- um sínum. í raun og veru hafði hann ánægju af aö ganga á reOötum, það var hentugt og leit vel út og öðru hverju reið hann út á bikkju sem hann tók á leigu. Svo baröi hann í borðið svo að kaffibollinn valt um og brúnn kaffiblettur kom i hvítan dúkinn. — Vertu sæl, sagði hann illilega. — Vertu bléssáður,’sagði Evelyn ástúðlega. Það er gott þú ferö, því að elskhuginn fer aö koma. Hann fór og skellti á eftir sér hurðinni. Hjónabandið var misskilningur, það hefði verið -skynsamlegra að hafa kvennabúr. Það var hægara að eiga við sjö eða átta kvensur. Hann gekk reiðilega niður götuna, settist upp í bíl sinn, sparkaöi í sjálfvirka startarann og þrýsti á hnappinn og kom bannsettum skrjóðnum af staö. Jóbannes Klitgaard fór hina venjulegu leið sína. Fyrst fór hann til Madsens hljóöfæraleikara á Holstrupsvej sem átti fallegu konuna. Konan var reyndar melia í Granada, það vissu allir. Hljóðfæraleikarinn var að vísu hljóðfæraleikari eins og stóð á spjaldinu á hurðinni, en einnig okrari. Hann hringdi dyrabjöllunni ákaft og Madsen opnaði sjálfur fyrir honum. — Góðan daginn forstjóri, sagði hann og breiddi út faðminn. Jóhannes Klitgaard tautaði gremjulega góðan daginn og gekk inn fyrir. Hann spurði hvernig allt gengi, og vingjarnlegi, litli, ljóshærði maðurinn svaraöi að allt gengi vel. Allt gekk prýðilega, með ágætum. Jóhannes Klitgaard gekk að skrifboröinu og dró fonmálalaust fram skúffu. Hann tók fram skjalabunka og rýndi í þau með áhuga. — Allt í lagi, herra,. sagði Madsen. Allt rennur inn eins og vera ber. Þetta voru skuldayfirlýsingar um lágar upphæðir, en vextirnir voru ekki sérlega lágir. Frá þrjátíu og upp í fimmtíu prósent að því er séö varð. Jóhannes varö létt- ari í skapi. Þessir þorparar greiddu þá lánin sem þeim var fórnaö Maður var ekki féflettur, heldur fékk pen- inga sína meö skilum. — Glas af portvíni, forstjóri, sagði Madsen, og Jó- hannes Klitgaard varö allt að því vingjarnlegur á svip. — Þetta er ómengað, sagöi Madsen, og hellti í glösin. Þetta er ekkert gervivín eða rúsínusaft. Fínn drykkur, forstjóri, finnst yður ekki. — Það má drekka það, viðurkenndi Jóhannes Klit- gaard. Þér leggið trúlega inn á reikninginn jafnóðum og greitt er af lánunum? — Vissulega, herra forstjóri. Það gengur prýðilega, bæði aö afla nýrra skuldunauta og innheimta vexti af gömlu lánunum. Ég held að bjartir tímar séu framundan. Hernámiö mun láta fjármálastarfsemina blómgast og dafna, er ekki svo? — Það má vel vera, sagði Jóhannes Klitgaard. Sælir, Madsen, ég verð að halda áfram. Hann ók eftir Vesterbrogade, beygði út á hliðargötu og nam staöar fyrir utan hrörlegan og ótótlegan leigu- hjall. Forstofan var óhrein, stiginn virtist aldrei hafa verið þveginn og alls staöar voru sígarettustubbar og út- brunnar eldspýtur. Hann opnaði dyrnar að skrifstofu á stofuhæðinni. Skörðótt postulínsskilti gaf til kynna aö hér væri H/F Frydenlund til hi'isa. Horaður, rauna- mæddur kvenmaöur á fimmtugsaldri reis upp frá skrif- borði bak við háa afgreiðsluborðið. — Góðan dagifrn, herra forstjóri, sagði hún og laut höfði í auðmýkt. — Er nokkuð nýtt, ungfrú Leth? spurði Jóhannes Klit- gaard og lagði hattinn frá sér á afgreiðsluboröið. Eru þcssir þrír sem eftir'VBru-búmr aö borga? — Einn þeirra, sagöi skrifstofustúlkan. Það er erfiðara með hina tvo, þeir eru atvinnulausir og í miklum krögg- um því að þeir eiga mörg börn. — Þá hefðu þeir ekki átt að eignast þau. Ég hef ekki keypt hús til þess að útvega fólki sem ekki nennir að vinna ókeypis húsnæði. Ef það ekki borgar, getur það hypjaö sig út. Skrifiö þeim að þeir fái þriggja daga frest og ekki klukkustund í viðbót. og ef þeir standa ekki í skil- um 1 framtíðinni verði þeim sagt upp húsnæðinu. — Þaö skal ég gera, herra forstjóri. Og svo komu þeir hingaö úr húsinu í Saxogade. — Hvaö vildu þeir? — Þeir staöhæfa að húsið sé fullt af rottum og tré- verkið í eldhúsunum grautfúið. Þeir fóru líka fram á aö það yrði málaö, veggfóðrað og annað slíkt..... — Einmitt það já, sagði Jóhannes Klitgaard skuggaleg- ur á svip. — í nokkrum íbúðum í bakhúsinu hefur loftið fallið niður. — Þá geta þeir sjálfir fest þaö upp aftur. En ég skal segja yður eitt, ungfrú Leth, að það er ekki hægt að gera þessu pakki til hæfis. Þaö borgar nokkra skitna fimmeyr- Ódýrir Margar geröir Verð frá kr. 86.00 Skóbáð Reykjavíkur GarSasfiæti 6 Kópavogsbúðin fáSkfiinir í þjóðhátíðarmfifinn: Dilkakjöt: Læri Kótilettur Súpukjöt Rjúpur, bjúgu, hval- kjöt o.m.fl. Sendum heim — Sími 7006 Kóp vegsfaw Snorri Jónsson emilllsþáttiir PÆíhh ussi sundholi Hvað skyldi vera titt um sundboli í ár ? 1 þá eru notuð ný efni . 0Mþ og sniðin á þeim hafa tekið smábreytingum, og mest áherzla er lögð á að þeir fegri vöxtinn sem mest. — Tvískiptir sundbolir . mj* eru búnir að vera og .. margar okkar munu stynja af feginleik yf- ir því, að aldrei var al.. - fallegt að sjá „vara- dekk“ einhvers gægj- : '';/4 /I °^Hf> umsieeíis mmumamtíimoK Miimingar- kortin eru til sölu'í skrifstofu Sós- ialistaflokksins, Þórsgötu 1; afgr. Þjóðviljans; Bókabúð Kron; Bókabúð Máls og menningar, Skólavörðustig 21 og í Bókaverzlun Þor- valdar Bjarnasonar í Hafn- arfirði Á rafmagns- vélina: Pottar, margar stærðir Pönnur Skaítpottar Katlar j Kafíikönnur I Pönnukökupönnur ■ ■ I Búsáhaldadeild ast fram milli buxna og brjóstahaldara. — Stórkostleg blórna- mynstur og ósmekkleg þrykk eru líka úr sögunni og fallegustu bolirnir eru einlitir. — Eitt hinna nýju efna er grófprjónað efni á sérstakar vélar, gert úr rayon, nælon og gúmmíi og áferðin minnir á handklæði. —- Fallegur brjóstsvipur. Bolir úr áðurnefndu efni eru hólklaga með samstæðum buxum undir. Þetta heldur holdugum mjöðm- um í skefjum. Annað nýtt efni er þrykkt, gert úr nælon, bómull og gúmmí og er framúrskarandi teygjanlegt og eftir því sterkt. Einnig sjást sundbolir úr Skólavörðustíg 23, Sími 1248 hreinu næloni og úr gljáandi lástexi með gull og silfurslikju. Þeir eru sumir hverjir með kínverskum mynstrum á hvít- um fleti og mjög glæsilegir. Mikil álierzla er lögð á falleg- an brjóstsvip og sumir.eru bol- irnir mcð brjóstsrip sem minn- vestur um land í hringferð liinn 22. þ.m. Tekið á móti flutningi til áætlunarhafna vestan Þórs- hafnar á mánudag og órdegis á þriðjudag. Farðseðlar seldir á þriðjudag. ir á blússur á samkvæmiskjól- um. Margir gera þeir flat- brjósta konur glæsilpgar um barminn og það spillir ekki. ÍÞó eru sléttu, sígildn bölirnir alltaf vinsæiastir.

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.