Þjóðviljinn - 15.01.1956, Blaðsíða 11

Sunnudagur 15. janúar 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (11,
H<_/7s Kirlc
fClftcvcmrd
Svnir
91. dagur
<$>—
Og löofræftinearnir tala hver í kaop við annan, vitni
eru yfirhevrð oe blaðamennimir skrifa oíí bióta síðan
í símann til að gefa blöðum sínum skýrslu. Þannig geng-
ur bað til dag eftir dag. Rílcissaksóknara.r verða að iáta
aö þeir hafa haft huo-boð um að bessu máli ætti að liúka
af sem fyrst og menn óskúðu að það vrði lagt til hliöar.
Hveriir eru menn? Jú, aö því er virðist er það háttsetti
lögfræðileei embættisma ð'urinn, sem lv«ir bví yfir að
hann hafi litiö á dvru miðdegisveröina sem nauðsynlegar
viðræður, en bakvið hann eru siálfsaert meiri menn.
Endurskoðendur gefa glæsilegar skvringar og önnur
vitni tæta reikningsdæmi beiri’a í sundur lið fyrir lið,
svo að skín í ófrýnilevan sannleikann. Við heyrum sagt
frá veizlum fvrir Þióðveriana, dýrar giafir, verkefni sem
leyst eru af hendi á mettíma, tilraunir til að fá ný verk
að vinna í þágu varnarliðsins, óvina og kúgax’a lands-
ins, um okurverð og óleyfilegan hagnað, hvert vitnið af
öðru verður að segia sannleikann, og Kaas kinkar kolli.
Þetta er dagsatt allt saman.
Aftast í salnum stendur gipslíkan af gyðju réttlætis-
ins, gyðjunni sem danskt réttarfar viröir og metur,
meöan hún hefur bundið fyrir augun — eins og heiö-
virðar kvenpersónur eiga aö gera, þegar óviöui'kvæmileg
atvik gerast í návist þeirra. Hún heldur á vog í hendinni
og vitnisburður eftir vitnisburð er lagðui’ í aðra vcgar-
skálina án þess að hún sígi; þaö er alveg hlutlaus vog
sem réttlætisgyðjan heldur á, hún vill engin afskipti
hafa af máii sem er fyrirfram útkljáö. Og gyðjan stendur
þarna mótuð í gips og grá af ryki, og ef til vill hugsar
hún:
Hvenær verða stéttadómstólarnir lagðir niður? Hvenær
sigrar réttlætið, sem er reyndar ég. Æjá, í þessum öm-
urlegu salarkynnum fékk Alberti dóm sinn á sínum tíma
Þannig líöur hver dagurinn af öörum, miklar deilur
eiga sér stað, og blaðamennirnir, sem reyndar eru þorp-
arar, en eru þó hreyknir af því að í hjarta sinu geta þeir
litið réttum augum á máhö, þótt þeir verði að forðast
eins og heitan eldinn að láta þaö hafa áhrif á ski'if sín,
hvísla sín á milli:
— Þetta er dálaglegt. Á hverjum einasta degi vinna
kommúnistarnir á. Þetta liggur í augum uppi. Þetta
er nú fyrirtæki í lagi, sem hefur kunnað að mata krók-
inn. Og en þaö í’éttarfar, ekkert nema blekkingar og
stj órnmálaref j ar.
— Skrifaöu það þá í blaðið.
— Ertu frá þér? Nei, ég skal gæta þess að skrifaö
hið gagnstæöa. Eg er ekkert sólgin í að ganga um at-
vinnulaus á þessum tíma árs.En þetta er býsna gróft.
Og í dagblööunum eru feitletraðar fyrirsagnii’: Ósvífni
og ósanngirni kommúnistanna er foi’dæmd. En samt
sem áöur, samt sem áöur! Það er eins og sannleikurinn
gægist á einhvei’n undai’legan hátt fram á milli línanna,
og nokkur dagblöö, sem annars eru trúverðug og áreið-
anleg, fara að segja frá málinu á óheppilegan hátt. Hinir o
í miðju kafi verður Rasmussen þingmaður, sem að eð hxm
jafnaöi er svo bróshýr, að fara, í heimsókn á ritstjórn-
arskrifstofur Frelsislúöursins og ávíta ritstjórana.
En lesendurnir, kæri Rasmussen, segir Schnick, og
Schnack bætir við:
— Þú getur reitt þig á að við vitxim hvað við erum
að gera. Við stöndum í nánu sambandi við lesendur
blaðsins, og nauðugir viljugir veröum við að skriia um
málið á þennan hátt.
— En fari það kolað; segir Rasmussen. sem leggur
það ekki í. vana sinn aö bölva. Skiljið þið það ekki að
þessar löngu og nákvæmu skýrslur um vúð fram
fer í í’éttarsalnum eru kommúnistunum í hag. Þið getið
lagfært frásagnirnar og haldið ykkur við br ð sem hæsta-
réttarlögmennimir tveir segja í stað þess að tilfæra í sí-
fellu það sem vitni kommúnista segm.
—. Þaö er ógerlegt, kæri Rasmussen
og hrlstir höfuðið. Það eru of margir lesí
ast með málinu, og allt myndi r.- rnsb
kvörtunum og mótmælum. Það e1’
en þú verður að hugga þig viö, að
lega dæmdur þrátt fyrir allt.
— Já, þakka þér fyrir, en þú verður að athuga að ef
þetta gengur svona til, er úti um Sölleröd. Og viljiö
þið eiga þátt í því?
— Ekki meö glööu geði. En viö vei’Öum líka aö taka
tillit til blaðsins. Þú veizt sjálfur, hvað þetta er erfitt
viðureignar.
Og Rasmussen hefur rétt fyrir sér, Sölleröd dóms-
málaráðherra stendur ekki vel að vígi. Honum finnst
hann sjálfur hafa sýnt kænsku og snilli og veriö allra
vinur. Nú er flett ofan af tvöfeldni hans. Hvert vitnið
af öðx*u skýrir frá því að Sölleröd hafi skuldbundið sig
til að taka málið gegn Klitgaard & Sonum fyi'ir í binp:-
inu. En í stað þess að gera þaö, hefur hann reynt r Ö
koma í veg fyrir að hreyft væri við málinu, í raun og
veru hélt hann verndai’hendi yfir hinu stóra hermangs-
fyrirtæki.
— Eg hélt hann væri heiðarlegur maöur, segir eitt
vitníð. Mér skjátlaðist.
Söberöd les frásagnirnar 1 dagblöðunum og titrar af
reiði. því að þetta gengm’ of langt. En þeir skulu fá
fyriT ferðina, þessir kommúnistar, sem halda að beir geti
hætt hann og spottað! Og haim heimtar afrit af vitna-
leiðslunum, þótt hann viti að það sé óleyfilegt, þar sem
hanxi hefur sjálfur veriö kallaöur sem vitni. Og hann
les bau vandlega og úndirbýr vitnisburð sinn vandlega.
rét eins og hann væri aö undii’búa þingræðu.
Það er troðfullt í réttarsalnum daginn sem Sölleröd
er kallaður sem vitni. Ósjálfrátt kemur lotningarsvip-
ur á andlit dómarans, þegar hann gengur inn, því að
þetta er dómsmálaráðherra landsins. Gyðja réttlætis-
eiimlisþáltnr
segir. Schnicv
’• emfylgi-
udi? -Vllast r
Svefnbekkurinn
Svefnbekkurinn hefur marga
kosti' í húsnæðisvandræðum
nútímana. Hann er léttur og
svo einfaldur að gerð
fer vel við allar teg-
undir húsgagna. Botninn og
dýnan é -u- aðskilin, og því er
eng.in hætta á að maður þur'i
idast straum af miklum
; ckostnaði eins og títt
sófa og ottómana þeg-
nn færist yfir þá. Auk
svona taekkir mun ó-
. 'n einhvers staðar þarf
a sængurfötin á dag-
ni myndinni er sýnt
'puðum stíl og bekkur-
það er ekki síður
t. Dýnan ev úr freyð'-
og botninr fléttaður
talið lio' sta nætur-
að stf
viðgel
er urr
ai’ alo
þess (
dýrari
ími,
! gúir
bpii
jallíoss:
fer frá Reykjavik mánudagiiui
16. janúar til Vestur- og NorS-
urlandsins.
Viðkomustaðir i
Gufunes
Grundarfjörður
Patreksfjörður
Þingeyri
Flateyri
Isafjörður
Skagaströnd
Siglufjörður
Akureyri
Húsavík.
FF EIMSKIPAFÉLAG
ÍSLANDS.
hvilan. En að sjálfsögðu veroi.
svona nim ævinlega dýrara e
bekkur.
^Iv og notaleg
Ef manni er oft kalt á eyrun-
urn, tekur maður fegins hendi
lýju hattatízkunni, þar sem
xattarnir eru bundnir undir
tvei’k eins og hálsklútur. Patou
xefur gert þennan hatt með
xettusniði úr dökkbrúnu velour
xg prýtt hann með brúnu
ikinni. Hattur og klútur enx
ift höfð í tvennu lagi, svo
'iægt er að nota það saman
3Öa hvort í sínu lagi eftir
vild. Þetta er allra skemmti-
legasta tízka, hattarnir eru
hlýir og tolla vel á höfðinu.
DVILF íl Útgefftnrtl' San'elninsarflokkur alþýSu — Sósíalistafr
(áb.), S5 r • r' ” • Jsson. — T óttarits*5' .
astjóri:
\skrif
ns h.f.
jónsson.
nn Harald
;r. 20 á rxv
taritsf’
son, Ouð"vjndur Vigf;s
afccrrtð vj?!ýsÍ!v •
— Ritstjórar: Magnús Kjartanséon
— Blaöamenn: Ásmundur Sicuc-
Jónsson, Magnús Torfl Ólafson. —
Skólavörðustíc 19. — Simi 7500 <3
lusasöluvcrö kr. 1. — Pr*ntsmlÖ&