Þjóðviljinn - 14.11.1956, Blaðsíða 9

Miðvikudagur 14, nóvember 1956 — ÞJÓÐVILJINN - M
Mál rœdd á þingi FRI: íþróttavíka - „Seríu-
keppni" - Landskeppni við Dani eða Norð-
menn n.á.? - Keppni í skólum og áhöld þar
Á nýlokiiu ársþingi FRÍ voru
lagðar fram margar tillögur sem
fóru til nefnda. Urðu um marg-
ar þeirra miklar umrœður. Verð-
ur þeirra getið hér <að nokkru.
Miklar umræður urðu um í-
þróttadaginn sem nú nýtur vax-
andi vinsælda. Fram kom sú hug-
mynd að allir þeir sem þátt
tækju í deginum fengju stig,
hvort sem þeir næðu lágmarks-
árangrinum eða ekki. Við athug-
un í nefnd þótti það ekki hyggi-
legt, með þvi gætu komið til
keppni menn sém ekkert gætu,
en krefjast yrði nokkurrar getu.
Var að því horfið að lækka kröf-
urriar til þess að ná 1 st'igi og
var það samþykkt, og' út frá því
samin ný stigatafla.
Það var líka samþykkt að
þetta yrði ekki kallaður íþrótta-
dagur, heldur íþróttavika og
gætu héraðasamböndin ráðið á
livaða dögum keppni færi fram.
Næsta íþróttavika fer fram 11.
.til 17. júní að báðum dögum
meðtöldum. Keppandi skal hafa
náð 15 ára aldri á árinu 1957.
Úndanfarin ár hefur þessi
keppni aðeins miðast við keppni
karla. Þingið samþykkti tillögu
þar sem stjórn sambandsins er
falið ásamt næstu íþróttaviku-
nefnd að koma á íþróttaviku
fyrir konur. í framsögu sagði
Lárus Iíalldórsson m. a. að í-
þróttakeppni kvenna hefði hrak-
að undanfarin ár og því er lagt
til að meiri áherzla verði lögð
á íþróttir kvenna.
Það kom fram á þinginu að e.
t. v. gæti þetta orðið slcref í
rétta átt og að meiri rækt verði
lögð við frjálsar íþróttir rneðal
kvenna. Ekki kom fram nein til-
raun til þess að skýra það, af
hvaða ástæðum svo mjög hefur
dregið úr iðkun frjálsíþrótta
meðal kvenna. Það yæri sannar-
lega mál sem íþróttahreyfingin
ætti að taka til athugunar af
hvað ástæðum stúlkur yfirleitt
eru tregar til að iðka íþróttir.
í; sambandi við íþróttavikuna
var eftirfarandi tillaga sam-
þykki: „Ársþing FRÍ 1956 felur
stjórn sambandsins að láta útbúa
merki sem þátttakendum í í-
þróttavikunni verði gefinn kost-
lir á að kaupa við sem vægustu
verði.“
„Seríukeppnf*
í sambandi við umræður um
útbreiðslustarfsemi sambandsins
var eftirfarandi tillaga sam-
þykkt: „Ársþing FRÍ 1956 felur
stjórn sambandsins, að athuga
möguleika á iað koma á „seríu-
keppni" á íslaudi með svipuðu
Sniði og á Norðurlöndum og
Skili hún ákveðnum tillögum á
mæsta ársþingi.“
Kepprii þessi er í stórum drátt-
um þannig, að hvert félag eða
héraðasamband keppir á mótum
heima. Árangur keþpenda er við
og við reiknaður út eftir ákveðn-
um reglum og siðan er liann
birtur. Allir geta veríð með 1
þessu, hvar sem þeir eru á land-
inu og þó keppendurnir sjáist
aldrei. Þetta er mjög vinsælt á
Norðurlöndunum og keppnin þar
hörð og vel fylgzt með henni.
Hún ætti að geta örfað til æf-
inga, og hún ætti að geta orðið
til þess að héraðasamböndin
skipuleggi betur keppni fyrir
menn sína en verið hefur. Þetta
gæti líka orðið nokkurskonar
,,baromet“ fyrir starfsemina sem
hægt væri að lesa af t. d. annan
hvorn mánuð.
srgg^^gais^ggiggsBE «niriM
þess. Eg hef gert tilraun til að
fá skólastjóra til þess að vinna
meira raunhæft að þessum mál-
um. Eg hef verið með í því að
gera tilraun til þess iað stofna
skólasamband sem næði til alls
landsins. Var skólastjórum skrif-
að um þetta. Það komu svör frá
aðeins 2, segi og skrifa, tveim.
Lárus Halldórsson sagði að
það væri of mikið satt í því sem
Benedikt hefði sagt. Hann benti
á þá erfiðleika sem skólarnir
Komið verði á keppni
milli skóla
Samþykkt var með öllum
greiddum atkvæðúm eftirfarandi
tillaga: „Ársþing FRÍ felur næstu
stjórn sambandsins að vinna að
því í samráði við fræðslumála-
stjór.a, íþróttafulltrúa og I.F.R.N.
að komið verði á keppni í til-
teknum greinum frjálsíþrótta
milli nemenda í skólum landsins,
með svipuðu móti og norræna
unglingakeppnin, keppni milli
tveggja skóla, er komi í heim-
sókn hvor til annars, eða á
annan heppilegri hátt.“
Ennfremur var samþykkt:
„Ársþing FRÍ samþykkir að fela
stjórn sambandsins að vinna að
því við skólayfirvöld landsins að
þau sjái svo um að allir skól-
ar landsins hafi til umráða nauð-
synlegustu áhöld til iðkunar
frjálsra íþrótta og fimleika“.
Um þessi mál urðu nokkrar
umræður. Cluðmundur Þórarins-
son benti á að til þess að hægt
væri að koma á keppni milli
skóla yrðu að vera til í skólun-
um algengustu áhöld, en það
væri langt frá því að svo væri.
Benedikt Jakobsson benti á að
mörg mál stæðu frjálsiþrótta-
sambandinu nær. Það væru fé-
lög og héraðasambönd sem svæfu
á verðinum og væri verkefni að
vekja þau.
Hann sagðist varla vilja beita
stjórn FRÍ í það fen að vekja
þá ágætu skólastjóra til skiln-
ings á málinu. Það er næstum
svo að ef æfa á körfuknattleik
verða nemendur að kaupa knött-
inn. Það vantar tæki í flest-
alla skóla. Sannarlega rnætti
hrófla við þeim og reyna að
vekja, ef FRÍ hefur bolmagn til
ættu í, hvað aðstöðu snerti. Það
má: þó sannarlega hnippa í þá.
Við verðum að þoka okkur af
stað. Fyrsta skrefið er að fara
til þeirra sem hiafa nokkurn á-
huga- og síðan má ekki hopa
fyrir honum. Sumir eru viljugir,
aðrir tregir.
Olympíunefnd — Landskeppni
Markmyndavél — Bréfaskóli
o. fl.
Ymsar aðrar tillögur komu
fram og voru samþykktar flestar
umræðulítið.
„Ársþing FRÍ álítur að við
skipun olvmpíunefndar íslands
hafi ekki verið tekið nóg tillit
til sérsambanda ÍSÍ. Skorar
þingið því á næsta sambands-
ráðsfund, að hafa skipun næstu
olympíunefndar svo, að sem næst
verði farið eftir þeim reglum,
er alþjóðaolympíunefndin hefur
sett þar um.“
„Ársþing FRÍ felur stjórn sam.
bandsins að halda áfram að at-
huga möguleika á landskeppni
við Dani sem fram fari í Reykja-
vík næsta sumar, í tilefni af 10
ái'3 afmæli FRÍ. Einnig að halda
áfram umræðum um keppni þá
sem um getur í ársskýrslu stjórn-
arinnar.“
„Ársþing FRÍ samþykkir að
fela stjórn sambandsins að beita
sér fyrir því að fá íþróttavöllinn
í Reykjavík eða Laugardalsnefnd
til þess að kaupa markmyndavél
til hægðarauka og öryggis fyrir
starfsmenn íþróttamótanna.“
Þá var samþykkt tillaga um
útg'áfu á leikreglum um frjálsar
íþróttir þar sem þær eru ófáan-
legar hjá forlagi. Ennfremur að
efnt væri til dómaranániskeiðs
sem næði til alls landsins.
Er það hugsað þannið að það
verði gert með nokkurskonar
Framhald á 10. síðu
Kjötmatf ð
Myndin sýnir viöbragð þátttakenda í 100 metra
hlaupi kvenna á íþróttamóti einu í Moskva. Evrópu-
meistarinn, Irína Turova frá Sovétríkjunum, er
önnur frá hœgri.
í haust ritaði ég grein hér í
blaðið um kjötútflutninginn og
kom þar lítillega inn á kjöt-
matið, eins og það kemur fyrir,
byggt á eftirtekt þeirra sem
við það vinna, og var þá ein-
göngu rætt um kindakjötið.
Nú er haustslátrun um garð
gengin á þessu ári og ekki
sjáandi neinar breytingar á
mati eða háttum frá fyrri slátr-
un.
Því vaknar hjá manni sú
spurning, hvort reynt sé að
selja kjötið úr landi í sama
ástandi og það kemur á inn-
anlandsmarkaðinn? Eða er
meiningin að reyna að meta
kjötið um, við útskipun? Það er
alveg óhætt að fullyrða, að slíkt
mat væri hálfu verra en það
sem fyrir er, þar sem það, auk
þess að’ vera ekki full öruggt,
myndi ganga út yfir gæði kjöts-
ins.
Það er sannarlega kominn
tími til að við íslendingar upp-
rætum allan sóðaskap hjá okk-
ur og ekki sízt í meðferð mat-
væla, enda hlýtur öllum að
ver.a það Ijóst að sóðaleg með-
ferð á matvælum er stórhættu-
leg heilsufari manna.
í reglugerð um kjötmat og
fleira frá 8. sept. 1949 eru á-
kvæði fyrri hendi sem ættu að
fryggja hreinlega meðferð og
sæmilegt mat á kjöti. En þrátt
fyrir það að 7 ár eru liðin frá
gildistöku téðrar reglugerðar,
þá virðist ástandið í þessum
málum ekkert betra í dag en
það var við setningu reglugerð-
ax-innar 1949. Og þótti þá xiauð-
syn á setningu hennar.
Það má ekki lengur við svo
búið standa, án þess að kvart-
að sé undan vanefndum á
reglugerð þessari, vegna ónógs
hreinlætis í meðferð kjöts og
innmats, og matsins sjálfs.
Alveg sérstaklega vil ég taka
fram að meðferð mörsins er
langt fyrir neðan lágmarks-
kröfur, og oft er hann í slíku
ástandi að ekki er bii'tandi í
blöðum.
Þá er það matið á nauta-
kjötinu og öðru vinnslukjöti.
Mat á þessum kjöttegundum er
jafnvel í enn verra ástandi en
á kindakjöti, er þó full þörf
á að það sé í enn betra lagi
heldur en kindakjötsnxatið,
vegna þess m. a., að nautgrip-
um er oftast slátrað við allt
of ófullkomnar ástæður, og við
misjafnt hreinlæti. Og' svo ekki
sízt vegna þess að þetta kjöt
er notað til vinnslu á matvæl-
um, þar sem skilyrði gerla og
sýklagróðurs aukast til muna.
í bók Sigurðar H. Pétursson-
ar dr. phil.: Meginatriði í mat-
vælaiðnaði, segir svo m. a. á
bls. 81: „Saurindi dýra þeirra,
sem slátrað er, mjólkuð eru eða
tekin 'frá egg, eru ein helzta
uppspretta gerla og alls kyns ó-
hreininda, sem í matvælin ber-
ast. Þegar þess er gæft, að i
hverju grammi af saur eru
venjulega milljónir g'erla, þar á
meðal oftast kröftugir rotnun-
argerlar, þá er skiljanlegt, að í-
blöndun saursins i nxatvælin sé
algerlega eyðileg'gjandi. Mest er
hættan við mjólkurframleiðsl-
uxxa, einkuixx þar seixx nxjólkur-
kýrnar og fjósin eru illa hirt.
Þegar fiskur er slægður eða ali-
dýrum slátrað, er sanxskonar
hætta á ferðunx. Hver ögn af
saur, sem berst í skorið holdi«4,
srnitar fiskinn eða kjötið hinum
verstu rotnunargerlum sem
spilla matvælunum og mixxnka
geymsluþol þeirra. Snxitandl
sjúkdómar af þessum uppi'una
eru einkurn iðrakvefsfaraldur.**
Sal þetta látið nægja og ekki
farið nánar í að sinni. En samt
ber að leggja áherzlu á að þess-
um málum sé kippt í lag og
það sem fyrst.
Þá er löngu órðið tínxabært
fyrir aðalkjötheildsölufyrirtæk-
in, að þau taki upp hjá sér ná-
kvænxari flokkun og pökkun á
sölukjöti til dreifingar á innan-
landsnxarkaðinum.
Þegar kjötið er flokkað til
ýmissa rétta og pakkað í glæi'-
ar umbúðir til dreifingar í kjöt-
verzlunuxxum vinnst margt, sé
flokkuxxin nákvæm og í lagi,
Kaupandinn ætti að fá það
kjöt senx hann helzt óskar eft-
ir, og ætti honum að nýtast það
að fullu, gæði vörunnar ættu
að verða meiri, þar sem hægt
ætti að vera að selja beint frá
kæliborðum eða skápum. Fyrir
seljanda, verður úrgangurinn í
betra ásigkonxulagi, geymsluþol
haixs nxeira og rýrnun mavgfalt
nxinni, þá kemur ennfremur
fram við þennan afgreiðsluhátt
mikil hreinlætisleg og heiÞ
brigðisleg trygging, svo að sú
ástæða ein ætti að nægja til að
þetta fyrirkonxulag sé tekið
upp.
Þar sem slátruxx sauðfjár fer
eingöngu fram einu sinni á ári,
er ekki aðeins knýjandi nauð-
syn á hreinlegri slátruix, mati,
geymslu, flutningi og afgreiðslu
heldur er það líka nxikið fjár-
hagslegt atriði.
Gott og heilbrigt kjötnxetý
góð og vönduð flokknun á sölu-
kjöti og vjmxslukjöti, mjnxdi
tryggja vaxaiídi neyzlu þessara
afurða okkar, og er okkur það
lífsnauðsyn, þar s-ein nxikill
vöxtur er í kjötframleiðslu
landsmanna, serg svo þarfnast
vaxandi innanlandsnotkunar
ekki síður en vaxandi útflutn-
ings.
Benedikt Guðmundsson
Lærið að dansa
Kerinsla í gömlu dönsun-
um lxefst miðvikudaginn
14. nóv. í Skátalxeimilinu
kl. 8 og 9 en í þjóðdöns-
ununx kl. 10.
Upplýsingar í síma 82409
Verið með frá byrjun.
Þjóðdansafélag
Reykj'avíkuf
NORSK
BLÖÐ
Blaðaturniim,
Laugavegi 30 B.
ÚTBREIÐIÐ
« ÞJÓDVILJANN MJ3