Þjóðviljinn - 20.11.1956, Blaðsíða 4

I) — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudagur 20. nóvember 1956
j Kaupum
j hreinar prjóna-
tuskur
■
■
■
■ ■' / . t ? 'A.i ;
| Baldurgötu 30
s «■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
a ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■«■■■■■■■■■
Barnamm
Húsgagnabuðm
h.f.
■
Þórsgötu 1
■
■
5 •■■■■■■■■■■■*■■■■■■■■■■■■■■■■■*■■■■■■■■■■■*
I VIÐGERÐIR
■
■
á heimilistækjum og
rafmagnaáhöldum.
■
■
Skinfaxf,
Klapparstíg 30,
BÍmi 6484.
■
j ðtvarps-
I viðgerðir
og viðtækjasala.
1 BADIð.
Veltusundi 1, síml 80800.
■
■
■
■
5 ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
■
■
■
■
■
j m
í rafverh
m
m
m
■
■
■
Vigfús Einarsson
Sími 6809
)■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■*■■■■■■■■■■■■■■►
m
m
m ~
j Ragnar
I Ölafsson
n
■
s hæstaréttarlögmaður og
:i lðggiltur endurskoðandi,
s Lögfræðistörf, endurskoð-
un og fasteignasala
i Vonarstrætt 12, síml 5999
og 80065
■
•>
£ !■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■*
I REKORD-
■
S x
búðingnum
getur
húsmóðirin
treyst
Ljósmyndastofa
Laugavegi 12, sími 1980.
Vinsamlega pantið mynda-
tökur tímanlega.
«■■■■■■»■■■■■■'
■«•■■**■■■■■■■*■■■***"•
BlLAR
Leiðir allra, sem ætla
að kaupa eða selja
bíl, liggja tU okkar.
BfLASALAN,
Klappastíg 37, sími 82032
■■■■■>■■■■■■*■■■■
■■■*■■«■■*■■■■■■■■■■■■■■■• ■
Reiðhjél
.allar stærðir.
Búsáhaldadeild KRON ■
■
■
Skólavörðustíg 23
sími 1248.
■
!■■■•■■■■■■■■*■■■■■■■■■*■■■■■■■■■■■■■■■■■ ■
Pípur
PípumunnstykM
Pípuhreinsarar
Kveikjarar
Steinar í kveikjara ■
Kveikir
Söiuturninn
við Arnarhól.
N0RSK
BLÖÐ
Blaðaturninii,
Laugavegi 30 B.
Innrömmun !
■
■
■
■
á málverkum, Ijósmyndum og j
saumuðum myndum.
Setjum upp veggteppi. j
Innrömmunaisiðfan j
Njálsgötu 44 — Sími 81762. ■
Hús, íbúðir, bifreiðar
og báfar
■
■
jafnan til sölu hjá okkur. j
■
■
Fasfeignasala Inga B.
Helgasonar
Skólavörðust. 45, sími 82207. :
munnn■■■■■■■■■■*■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
NIÐURSUÐU
VÖRUR
■■■■■■■«■■■■■■•«■■■■■»■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■/
I síld á Suðurnesjum — Tólf ára dama fer í heim-
sókn — Þrjátíu og ein tunna yíir helgina.
— Hvílík æska!
Tapazt hefur brúnt
seðlaveski
í Úthlíð eða á Seltjarnar-
nesi. — Vinsamlegast skilist
á lögreglustöðina eða í Út-
hlíð '13, kjallara.
•■■■■■■■■■■■■■ rnummin ■■■■■»■■»■**«■ ■*■■■■■■ '
Saumavéla-
viogcroir
Fljót afgreiðslsu
■
■
i
Laufásvegi 19.
Sími 2656. Heimasími: 82035
>■■■■■■■■■■*■■■■■■■■■■■■■«■■«■■■■■■■■■■■■«■)
Dvalarheimili
aldraðra sjómanna
Minningarspjöldin fást hjá:
Happdrætti D.A.S. Austur- ,
stræti 1, sími 7757 — Veiðar- j
færaverzlunin Verðandi, sími :
3786 — Sjómannafél. Reykja !
víkur, sími 1915 — Jónas :
Bergmann, Háteigsv. 52, sími
4784 — Tóbaksbúðin Boston,
Laugaveg 8, sími 3383 —
Verzl. Laugateigur, Laugateig
24, sími 81666 — Ólafur Jó-
hannsson, Sogabletti 15, sími
3096 — Nesbúðin, Nesveg 39
Auglýslð í
Þjóðvlljanum
Á MÁNUDAGINN eða þriðju-
daginn (þetta þætti Þórbergi
líklega heldur ónákvæm tíma-
ákvörðun) hitti Pósturinn á
götu tólf ára gamla frænku
sína, laglega, snaggaralega og
duglega stelpu, sem lætur sér
ekki allt fyrir brjósti brenna.
Af því að daman er hvort
tveggja í senn kumpánleg og
frændrækin, tók hún kveðju
Póstsins alúðlega og sagði:
Sæll og bless. Og þegar Póst-
urinn spurði almæltra tíðinda,
eins og venja er, þegar mað-
ur hittir kunningja sína á
götu, þá brosti ungfrúin dá-
lítið drýldnu brosi og sagði:
Ég var í síld um hfelgina.
Þetta þóttu Póstinum heldur
en ekki tíðindi og hóf nánari
eftirgrennslanir viðvíkjandi
þessari sildarvinnú. Kom þá í
ljós, að telpan hafði reyndar
brugðið sér í heimsókn til
frænku sinnar, sem býr suð-
ur með sjó, og þar sem frænk-
an var á kafi í síld, fannst
telpunni tilvalið að rétta henni
hjálparhönd.
— Hvenær fórstu suðr’eftir?
spurði Pósturinn.
— Ég fór með þrjúrútunni á
laugardaginn (kannski það
hafi lika verið fjögurrútan,
ég man það ekki svo nákvæm-
lega) og byrjaði að vinna
klukkan sex, og við unnum
til klukkan tvö um nóttina,
sagði ungfrúin.
— Komstu svo í bæinn á
sunnudaginn ? spurði Póstui'-
inn.
— Nehei, það var aftur sild á
sunnudaginn; og veiztu, við
söltuðum í samtals þrjátíu og
eina tunnu á laugardaginn og
sunnudaginn, sagði daman og
leyfði sér þann munað að vera
pínulítið grobbin í málrómn-
um; enda var þetta tvímæla-
laust nokkuð til að grobba af.
Svo fórum við að reikna í
huganum, hve mikið þær
frænkur hefðu unnið sér inn
um helgina, meðan Pósturinn
og hans líkar lágu í leti eða
sólunduðu allt of hárri prós-
enttölu af kaupinu sinu í bíó
eða dansiball. Reiknaðist okk-
ur til, að þær hefðu verið
orðnar kring um þúsund krón-
um ríkari á sunnudagskvöldið
heldur en þær voru á föstu-
dagskvöldið, og er það óneit-
anlega vel af sér vikið á þess-
um „síðustu og verstu tím-
um“.
— Hvenær komstu svo í bæ-
inn aftur? spurði Pósturinn,
og lét á sér skilja, að lionum
þætti þetta miklar og góðar
fréttir.
— Ég kom með ellefu rút-
unni á mánudaginn og fór í
skólann klukkan eitt, sagði
daman og yppti svolítið öxl-
um eins og henni fvndist
þetta óþarfa hnýsni. Þá ætl-
aði Pósturinn að fara að hrósa
telpunni á hvert reipi fyrir
frammistöðu hennar, en hún
var þá allt í einu mjög tíma-
bundin og kvaddi stuttara-
lega, sagði: Jæja, bless, og
strunzaði síðan áfram, rösk-
leg og ákveðin í fasi. — Auð-
vitað finnst ykkur þetta mjög
ómerkilegar fréttir, en mér
fannst samt rétt að segja frá
því til málsbóta þeirri æsku,
sem gamla fólkið er stundum
að ásaka fyrir að nenna ekki
neinu, nema drekka kóla og
fara í bíó.
★
ÞÁ HEFUR borizt eftirfarandi
athugasemd frá bæjarverk-
fræðingi: „í tilefni af bréfi í
Bæjarpósti, er birtist í Þjóð-
viljanum þ. 15. þ.m. frá Sig-
urði Guttormssyni, um frá-
rennsli frá byggingum Mann-
virkis li.f. við Kaplaskjólsveg,
vil ég skýra frá því, að lóðum
við Kaplaskjólsveg var út-
hlutað til Mannvirkis h.f. ár-
ið 1954 á þeirri forsendu, að
félagið annaðist verkfræðileg-
an undirbúning að holræsa-
mannvirkjum á þessu svæði,
sem og framkvæmd þeirra,
hvort tveggja á kostnað bæj-
arins.
Bæ jarverkf ræðingur”.
Úfbreiðlð
Þ;óðviljann
■■■■"■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■r
--------------------------—----------—---------------------------------
Missldlningur Morgunblaðsins
Morgunblaðið segir s.l. föstu-
dag að staðreyndirnar um
lausn löndunarbannsins í Bret-
landi liggi nú fyrir alþjóð og
reynir að gefa í skyn að fyrri
ummæli og afstaða Þjóðviljans
fái ekki lengur staðizt. Þetta
er mikill misskilningur hjá
blaðinu. Bretar hafa gugnað á
að halda hinu ólöglega lönd-
unarbanni sínu lengur til
streitu og ekkert fengið í
staðinn nema persónulegar
yfirlýsingar sem ekki eru
gerðar í nafni ríkisstjórnar-
innar og binda Islendinga ekki
á neinn hátt. Það sem Bret-
ar stefndu að og nutu til öt-
ullar aðstoðar Ölafs Thors
var allt annað og meira: Is-
lendingar áttu að skuldbinda
sig til að stækka ekki land-
helgina og að veita brezkum
togurum sérstök friðindi í ís-
lenzkri landhelgi. Um þetta
var makkað í samninganefnd-
inni sem starfaði á vegum
OEEX? og að fullu frá samn-
ingum gengið. Ólafur Thor
lét leggja tillögu um staðfest-
ingu fyrir Alþingi en sú til-
laga var aldrei afgreidd af því
að kosningar voru framund-
an. Blöð brezkra útgerðar-
manna fóru ekki dult með að
tillagan hefði dagað uppi. af
„pólitískum ástæðum“ og að
úrslit kosninganna yrðu á-
kvarðandi um endanlega af-
greiðslu hennar.
Fall ríkisstjórnar Ólafs
Thors og myndun ríkisstjóm-
ar vinstri flokkanna að lokn-
um kosningum gerði óska-
draum Breta og Thorsaraklík-
unnar að engu. íslendingar
hafa ekki og munu ekki af-
sala sér nokkrum rétti til
stækkunar landhelginnar og
engin fríðindi veita brezkum
eða annarra þjóða togurum í
landhelgi sinni. Það verður
unnið að stækkun landhelg-
innar og hún framkvæmd eins
og ráðgert hefur verið og eng-
in veiðifríðindi veitt í íslenzkri
landhelgi, Þetta er mergur
málsins þótt hann kunni að
reynast beizkur í munni
þeirra óheillaafla sem barizt
hafa fyrir því að íslendingar
afsöluðu sér dýrmætum rétt-
indum til þess að greiða fyrir
auknum gróðamöguleikum og
annarlegum milliliðahagsmun-
um Thorsaiaklíkunnar og
hennar nánustu.
Þjóðviljinn hefur alveg sér-
staka ástæðu til að fagna því
að uppljóstranir blaðsins og
barátta í þessu mikilsverða
máli hefur borið þennan ár-
angur. Sjónarmið Thorsar-
anna hafa beðið eftirminni-
legan ósigur og brezkir
bandamenn þeirra hafa svo
sem ekki yfir miklu að fagna
þótt þeim væri gerð uppgjöfin
auðveldari með yfirlýsingum
sem engin ríkisstjórnarsam-
þykkt stendur á bak við og
hafa því vægast sagt tak-
markað gildi.