Þjóðviljinn - 28.04.1957, Blaðsíða 11

Suimudagur 28. apríl 1957 — ÞJÓÐVILJINN — (11
FYRIRHEITNA
LANDIÐ
Nevii Shnte
\ , ■ . /•'*«: - . ’
..
64. dagur
andviröi eins vörubíls handa henni? Þá ættum við eft-
ir nóg fyrir tuttugu og sjö vörubílum, ef við þyrftum
á þeim að halda“.
„Með öðrum orðum, þér hafið í hyggju að gefa henni
sjö þúsund pund í vasapeninga, herra Regan? Það er
næstum andviröi sjö jeppabíla. Ég held næstum að það
sé of mikið handa ungri stúlku“.
Tom Regan sagði: „Það er eins hægt að trúa Black
and Tan morðingja fyrir peningum eins og kvenmanni.
Hún kemur okkur öllum á kaldan klaka og gerir okkur
gjaldþrota og við verðum ekki varir við neitt fyrr en
um seinan. Þetta er allt með í leikreglunum“.
Dómarinn sagöi: „Ef ég; má koma með uppástungu,
herra Regan, þá gætum viö látið hana hafa farseðil
fram og til baka, svo'að hún gæti farið tafarlaust upp
í flugvélina, án þess að þurfa að biðja neinn um hjálp,
ef það dytti í hana að vilja fara heim aftur. Og í vasa-
peninga, föt og þess háttar, gæti hún fengið fimm
hundruö pund. Það jafnast á við fimmtíu benzínbrúsa".
Pat Regan kinkaði kolli meö hægð. „Ég man eftir
kjól sem ég keypti handa konunni minni fyrir tveim
árum. Hann kostaöi þrjátíu og fimm shillinga í Caina-
von, og hann var svo fínn að sjálfir kardínálarnir í
hinni heilögu borg hefðu getað keypt hann handa
hverjum sem var. Já, stúlka getur sannarlega keypt
sér öll hugsanleg föt fyrir fimmtíu benzíntunnur“.
. Dómarinn sagði: „Hún þai'f fleira en fatnað, herra
Regan. Hún þarf aö borga gistingu á leiöinni og ýmis-
legt fleira smávegis. En ef við látum hana hafa fimm
hundruð pund hefur hún nóg handa á milli í Ameríku".
Pat Regan reis á fætur með erfiði.\munum. „Já, þetta
er sjálfsagt laukrétt dómari“, sagði hann. „Og nú ætla
ég að draga mig í kojuna. Skrifið Mikael á morgun og
segið honum að þetta fái hún fyrir fötum og í vasa-
peninga“.
„Takið það rólega“, sagði fjárbóndinn. „Hugsið ekki
um það. Ég held ég muni hvernig það yar þegar við
komurn hingað á sínum tíma. Skömmu eftir þaö, það
var árið 1929, byrjuðum viö með ellefu þúsund fjár
fyrir þurrkana, en þegar regntíminn byrjaði voru að-
eins eftir þrjú þúsund, og hver rolla var varia skildmgs
virði. Þetta. er allt í leikreglunum eins og Tom segir.
En þaö næst góður árangur, ef maður lætur þetta ekki
buga sig“.
Davíð sagði: „Er þetta er satt, herra Regan? Gerðist
petta hér á Laragh?“
„Já, guð hjálpi okkur. Oft og iðulega höfðum við
ekki lyst á matnum, vegna þess að hrælyktin ætfaði
að kæfa okkur, og í marga mánuöi átum við ekki ann-
að en kindakjöt og ögn af brauöi með, því að við
höfðum ekki peninga til aö kaupa annan mat. En sjá,
við stóðumst þá raun, því að blessaöir englarnir héldu
verndarhendi yfir okkur, og allt fór vel að lokum'.
Þau dvöldust í Perth í vikutíma. Þau fengu fæðingar-
vottorð og vegabréf og bandaríska vegabréfsáritun. Þau
keyptu föt og ferðatöskur og þegar þau fórii til Perth
og lögðu af stað til Laragh var regntíminn byrjaður.
Það var komimi miður júní og meðan þau voru í burtu
hafði verið hellirigning í Onslow og lengra inni í land-
inu. Þegar James Conolly kom til aö sækja þau á flug-
völlinn kom hann akandi í gamla vömbílnum. Hann
hafði meðferöis tösku fulla af nankinsbuxum og skyrt-
um sem þau gátu farið í. í tvo daga veltist og sullaöi
bíllinn yfir landið áleiðis til Lunatie. Þau gistu á Mal-
vem á leiðinni. Það rigndi alla leiðina milli Malvern
og Laragh. Landið var þegar búið aö breyta um svip.
Þegar þau fóru framhjá staðnum, þar sem Mollie og
Stanton Laird höfðu fundið horfna Englendinginn var
meira en metradjúpt vatn i ánni og þau óku í bílnum
gegnum straumiðuna. Mollie reyndi að finna staðinn,
þar sém hann hafði legið í broddgresinu, en það var
erfitt. Nýtt, hávaxiö gras hafði skotið upp kollinum í
hitanum og rekjunni. Rauð moldin var þakin þéttu,
grænu lagi. Hún hafð'i séð þessa snöggu breytingu oft
og mörgum sinnum, en þó var þetta eins og nýr og
óvæntur viðburður.
Dagarnir hjá Mollie liðu nú mjög hratt. Hún var
önnum kafin við að taka til föt, gera viö, setja niður í
töskurnar, vega farangurinn, taka hluti uppúr aftur
til þess að töskumar yrðu ekki of þungar í flugvél-
amar. Hún sendi Mikael Regan mörg símskeyt.i og
spuröi hann ráða og hún leitaði líka ráða hjá Stan
Laird. Það var nóg aö gera. Hin venjulega ró sem ríkti
. á Laragh hafði orðið að víkja fyrir önnum og athaf.na-
. semi, og karlmennimir voru sem mest aö heiman.
Meðan á öllu þessu stóö sótti Davíð Cope kindur sínar,
því að grasiö var einnig fariö að' spretta á jörð hans.
Það tók hann heillar viku þrotlaust strit í úrhellis-
rigningu, en kindurnar komu aftur til Lucinda betur
á sig komnar en þær höfðu verið þegar þær vom flutt-
ar til Laragh. Dagimi eftir að þessu var lokið kom
hann til Laragh til aö þakka Pat Regan fj"rir hjálp-
ina. Hann átti ériitt með að látá í ljós þakkiæti sitt.
Stúlkur — Vinna strax
Afgreiðslustúlkur og aðstoðarstúlkur í eldhús
óskast nú þegar. — Talið vio ráðskonuna
CAFÉTERÍA, Haínarstræii 15
Ráðnin«arskrifstofa
landbúnaðarins
er tekin til starfa i húsi Búnaðarfélags íslands,
Lækjargótu 14b, Reyk.javík, undir forstöðu
Mag'núsar Gúðmundssonar.
Skrifstofan er opin alla virka daga kl. 9—12 og
1—5, á iaugardögum þó aðeins fyrir hádegi. x
Sími 82200.
BÚNABARFÉLAG ISLANDS

eimilis páttur
Falleg; blússa úr injaUlivítu gervlsilki <>K baðinullarplls nieð
stórgérðu; og Htskrúðugu myoatrl. FaUegúr ílikur og hentugar,
þegar hlýna tckur í veðri
Kvísker oz ... \
'V) -1
1 i
Framhald af 3. síðu.
strandgóss á jaka úti í miðju
lóni,
Það verður mjög jafnsnemma1
að við setjum ferjuna í naust
og Guðmundur Jónasson ' rénn-
ir bílnum sínum fram á bakk-
ann. Býst hann í snafheituin
rosabullum miklum, tekur fram
stafinn góða, Gríðarvöl, er
Jöklarannsóknafélagið heiðraði
hann með fyrir vasklega fram-
göngu. Skrúfar hann siðan hett-
una af efri enda stafsins, og
streymir þá fram koníak Þeg-
ar hann hefur veitt okkur a£
rausnarskap snýr hann sér að
ánni og veður út og austur yf-l
ir. Við þremenningarnir ferðj
búumst „heim“, en fyite^
skreppum við niður að sjó. Sjái
um við það síðast til Guðj
niundar Jónassonar að hónumi
hefur þótt vaðið of grunntj
Vesturyfir setur hann sig þverlj
í álinn. Það er orðið furðulitiðí
eftir af honum uppúr ánni. Enj
svo taka þeir Guðmundur og
Gríðar.völur að lengjast óðfluga
aftur. Við ökum sem hraðas^
á brott áður hann steypi sér
í ána þriðja sinn.
J. B.
F
artualar
Framhald af 4. síðu.
hún m.ipg fjölbreytt að vanda.l
J stjórn félagsins voru kósnf
ir: Arj Jóhannsson, formaðurj
Rágnar Guðmundsson. várafori
maður; Helga Kristinsöótti.í!,
gjaidkeri; Helga Þórarinsdótt-
ir,- spjaldskrárritarí; Þorstéiná
Magnússon, ritari; Þórður Jóns-
son og Svavar Björnsson. með-
stjórnendur. Varamenn: Ólafu’
Björn Guðmundsson og Hauk-
ur Helgason.
trúlofunarhringir ;
Fjölbreytt úrval af
STEINHRINGUM
'Ji'f r**i -T

liggo’r leiðin
Í.O.G.T
V íkingur
Sumarfagnaður í GT-þúsinu:
annað kvöld, mánudag, kl.i
8 30. Fjölbreytt dagskrú:
Ávarp. Upplestur. Gamanlcik-
Karl Guðniundsson leikari.
11 r i 3 þáttuni. Skemnitiþáltuni
Allir velkomnir.
Nel'ndin.
ÚtbreiSiS
ÞfóSviljann
IhmMHI imu ÚtKriwull: Snœeintng&rOokkur *JþíBu - SðdalUtaLnokkurlim. - RttctI6r»r: Ktar;i,r.««m
KlB|SPBif|i|LIip»PB (ib-l. Sldursur Ouefmundsson. - Príu*rlMtWrl: Wu BJarnurn. - BlaKamenu: iamunnur s;cur-
F . iVT v >«nsson, OuBmundur Vlgtöasan, frar H. .Jdnaaon, ld*«núí Torfl ólafaeon, Blgurlón JAtiai'nr.son.
AfcíyjjtkaatíArtð Onketir Ukmúiron. Hitatíórn, afgretBal*. auclfalnaaa. prentamlKía: SkótarórBueUc 1». - Símr ;ík>0 (R
'tinan; ~ aakrtítauwerB-Itr. «< á »fca. I Rarkfarlk o* ntgranniz kr. 23 ,. Catfswaiuv. kr. l.SO. - Prentam i'.Któ'iUaML
tiisss*sssBei*íít»ii£i£íiM9amse8MassadiiiieiB3aia