Þjóðviljinn - 31.12.1957, Blaðsíða 11

Leck Fischer:
Elísa hlýddi honum orðalaust. Hún kyssti mig á kinn-
ina í kveöjuskyni, og ég tók því.
Þessir kossar verö'a ef til vill ekki alltaf jafnsætir,
en það er ekki hægt aö láta góöa stofnun eins og Friö-
sældina, fara í hundana. Hér er óleyst verkefni, og
það kemur í minn hlut að ráða fram úr því. Á morgun
er ég veitingakona og fjárhaldskona og húsmóöir bless-
aö’ra kvennanna.
Ebba minntist á þær áöur en hún fór. Hún stóö viö
gluggann eins og venjulega. Vangasvipur hennar var
fallegur í mildu kvöldrökkrinu og ég hlustaöi á blíöa
rödd hennar:
— Þær eru alls ekki eins afleitar og þú heldur. Marg-
ar þeirra hafa gefiö mér gjafir. Ef til vill eru þær
dálitlar kjaftakindur, en þú ver'öur aö athuga hvaö
þær eru einmana. Einu sinni var hérna kona sem átti
skjaldböku. Hún var bezti vinur hennar.
— Já', svaraöi ég. — Það er jafnerfitt að vera ein-
mana og aö vera atvinnulaus. Eg skal muna þetta.
Eg verö ekki einmana og ég þarf ekki á neinni skjald-
böku a'ö halda. Ef til vill veröur meira aö segja hægt
að laöa ungt fólk aö Friðsældinni. Eg ætla aö reyna
þaö. Það er gott að fara í sjóinn viö útsýnisstaöinn.
Þar hlýtur aö vera hægt aö koma upp íullkominni
baöströnd.
Mads getur komiö og farið í sjóinn 1 allri sinni gulu
dýrö, ef mölurinn grandar ekki sundbolnum til næsta
árs. Hún hefur rómantíska þanka um Hálfdán og mig,
og einhvern daginn verö ég aö' gefa mér tíma til a'ö
skrifa henni. Nú fyrst nefni ég nafnið hans í kvöld.
Eg hef ekki haft tækifæri til þess fyrr.
Eg býst ekki við því a'ð hann angri mig. Hann á
heima í nágrenninu, en hann mun ekki leita eftir
fundi mínum. Eg veit þa'ö. Eölishvöt mín segir mér
það, og þaö var mér aö kenna að ég svæföi hana
þegar hann leiddi mig inn á milli skuggsælla greni-
trjánna. Eg á ekkert erindi þangað framar. Aldrei
framar.
Enn er sumar og hlýr blær berst inn frá opnum
svölunum. Eg ætla aö búa upp í sveit og á hverju
kvöldi get ég gengiö niöur aö brúnni og horft á stjörn-
ur ef þrár mínar láta mig ekki í friði.
En hvaö ætti ég svo sem aö þrá? Einnig í kvöld hefur
Ejlersen gefiö mér blóm, og það eru gamlar, hvítar
bóndarósir sem ljóma á boröinu mínu og bera um-
hyggju hans vitni. Eg hef gott rúm, og sjálfsagt leyfir
hann mér aö halda myndinni af frúnni, þangaó til
ég fæ innbúið mitt. Þegar ég er búin að kippa öllu í
lag, á hann aö fá betra herbergi. Hann á aö veröa um
kyrrt hjá okkur. Viö höfum ekki þörf fyrir neinn ann-
an karhnann.
Friösældin sefur. Þaö er oröið áliöiö og ég þarf aö
fara snemma á fætur og vera húsmóðir í rauöa kjóln-
um mínum. Þaö eiga aö vera blóm á borðinu ni'ðri í
salnum, og Ejlersen á aö bera alla rauöu legustólana
niöur í garöinn.
Hvers vegna á Elísa blessuð aö hafa einkarétt á því
aö leggja rækt viö litadýröina, meöan enn er tími
til þess? ENDIR.
Þökkum auðsýnda samúð og vináttu við andlát
og jarðarför mannsins míns og föður okkar
ELÍASAH JÓNSSONAK frá Hallbjarnareyri.
Jensína, Bjarnadóttir,
Guðlaug Eliasdóttir, /
María Elíasdóttir.
Þriðjudagur 31. desember 1957 — ÞJÓÐVILJINN — (II
Grein Hannibals Valdimarss.
Framhald af 7. síðu.
þveiti í fjármálum, sem kasta
mundi svörtum skuggum frarn
á veg framtíðarinnar.
Sem betur . fer er. hvor-
ugt þetta sannleikanum sam-
kvæmt. Slíkt er aðeins sjúk-
legt vonleysisvol innilokaðra
manna, sem ekki þekkja sitt
þjoðfélag til hlítar, og enn. síð-
ur orku þess fólks, sem ber
uppi gullgröftinn úr auðlind-
um íslands í nútíð og fram-
tið
Vafasamt er hvort atvinnu-
líf vort hefur nokkurn tima
staðið með meiri blóma, og
ailt hjal um fjármálaöngþveiti
er hugarburður einn, sem eng-
inn skyldi iáta draga úr sér
kjarkinn. Og víst er um það,
að framkvæmdaþrek þjóðarinn-
ar hefur aldrei meira verið en
nú. Stórhugur og , framfaraþrá
er höfuðeinkenni. þjóð^ripnar
í dag. Þetta vekur jafpyel at-
hygli og aðdáun langt út um
heim. ■
Útlendingai’, sem hingað
koma og kynnast því, sem þes'si
fámenna þjóð hefur í takinu
á framkvæmdasviðinu spyrja
þráfaldlega furðu lostnir:
„Hvernig getið þið þetta allt
saman?‘‘
Og hvaða svar höfum vér á
takteinum? Þetta, að hér býr
hraust og þróttmikil, lífsþyrst
þjóð í auðugu landi. Og svo
það í viðbót, að vér þurfum
livorki að eyða þriðjungi eða
helmingi þjóðarteknanna í vit-
fyrrtan vígbúnað eins og flestar
aðrar þjóðir. — Og mundi það->
ekki einuiitt vera það, seni ger-
ir gæfumuninn?
Hvað' má höndin
ein og ein?
Eitt. verður fámenn þjóð eins
og fslendingar sérstakiega að
varast, ef hún á að valda hin-
um rniklu framtíðarverkefnum,
og það cr að sunclra ekki kriift-
um sínuni um of.
Þetta hefur löngum verið okk-
ar veika hlið. Því var af mörg-
um ekki trúað, fyrr en það var
orðið að verulei.ka, að sam-
starf gætí tekizt milli þeirra
flokka, sem mynda núverandi
ríkisstjórn. En samstarfsþrá og
vaxandi félagsandi alþýðufólks-
ins til sjávar og sveita, varð
allri sundrungarviðleitni yfir-
sterkari. — Þeir sem sundr-
unginni þjóna nú, sieína út ai’
aimannaleið ogreiga látlu fylgi
að fagna.
Samstarf ríkisvalds og verka-
lýðssamtaka liefur tekizt með
ágætum, og býður heim miklu
nánara samstarfi og samein-
ingu áður sundraðra krafta í
nánustu framtíó. Sér þessa þeg-
ar gleðilegan vott i sameigin-
legum framboðum vinstri flokk-
anna gegn íhaldinu í flestum
kaúpstöðúm landsins í hæjar-
stjómarkosningunum i janúar.
— Ber nijög að harma að fá-
einum útúrborunannönnum
skyldi takast að sundra slikri
vinstri samstöðu hér i höfuð'-
borginni að þessu smni. En
vissulega mun það verða í
seinasta sinn, sem slík skemmd-
arverk takast,
Árið' sem er að kveðja, hefur
á fléstan hátt verið þjóðinni |
gott og farsælt ár, þó að afla-
þrÖgð væru að vísu nokkru
fýrari en árið á undan. Oss
hefur tekiz.t að stöðva að mestu
fiughraða dýrtíðarvaxtar dgi
.y.erðbólgu, og eigum nú i fyrsta
sinn samleið með nágranna-
þjóðunum i þeim málum. At-
vinnulífið hefur verið styrkt
og eflt á ýmsum stöðum út
um land, og sá árangur þegar
náðst, að verulega hefur dreg-
ið úr fólksflóttanum til Suð-
vestur-Iandsins. Næsta ár mun
skila oss íi’iklu nær settu marki
í því efni að byggja upp traust
og heilhi’igt atvinnulíf í hin-
um áður vanræktu landshlut-
um,
Kjör sjómanna hafa verið
bætt mjög veru]ega á árinu,
enda var þess fyllsta þörf. —
Tryggt er eins og í fyrra, að
útgerð getur liafizt strax upp
úr áramótum, og ev- það mikil
og gleðileg breyting frá þvx
sem áður var.
Óþjóðholl stjórn-
arandstaða
Verkfallapólitík íhaldsins fyr-
ir hátekjumenn mætti þungri
fyrirlitningaröldu fólks úr öll-
um flokkum, enda gafst at-
vinnurekendaflokkurinn upp á
því tiltæki upp úr miðju ári. —
Er næsta ólíklegt, að hann
reyni að leggja út í slikt æv-
intýri aftur á næstunni.
Þá hefur þjóðin gert sér enn
Ijósari háskann af þeirri á-
byrgðarlausu og ófyrirleitnu
stjórnarandstöðu, sem birzt hcf-
ur i því að reyna að spilla
Iánstrausti þjóðarinnar erlend-
is. |lafa fylgjendur Sjáifstæð-
isflokksins; ormj' íahd íalít ekki
farið dult með vanþóknun sína
og. hryggð ó’fiiv því, að iglóru-
laús| v’fStæki ‘Jlokk^fiíj-vistunn-
ar, skuli leiða flokk þeirra til
slíkra þjóðsvika. Það er því
fullvíst, að forkólfar Sjálfstæð-
isflokksius hafa þegar fengið
þunga áminningu sinna eigin
manna út af þessum óþjóð-
hollu vinnubrögðum. Mætti
því vænta, að ófrægingarstríð-
inu færi bráðum að linna, ef
heilbrigðar raddir kjósendanna
mega sín þá nokkui’s. í, höll
Morgunblaðsmanna, — 'Þessi
vinnubrögð stjóruarandslöðu-
flokksins hafa í senn veikt
traust hans hjá lieiðarlegu og
liugsandi fóllci og þjappað fylg-
ismönnum stjórnarflokkanna
miklu fastar saman.
Lokaorð
Alþýðubandalagið flytur öll-
um fylgjendum sinum beztu
þakkir fyrir traustan stuðn-
ing ó árinu, sem er að líða og
heitir á þá að vinna áfram 6-
trauðir að því að sameina
krafta allra íslenzkra alþýðu-
stétta um framfaramál íslenzku
þjóðarinnar.
í nafni Alþýðubandalagsins
óska ég svo öllum íslendingum
árs og friðar. — Megi árið
1958 verða gæfuríkt ór, spm
sameini alla beztu krafta þjóð-
arinnar til mikilla átaka, og
skili sem flestum góðum málum
hennar heilum til hafnar.
Ckðilegt siýár!
Þökkum viöskiptin á lið'na árinu
Fiskhöllin
(^leðilegt BBvár!
Þökkum við'skiptin á liöna árinu
Guðlaugur Magnússon, skartgripaverzlun
Laugavegi 22a
(ileðiiegt stýár!
Þökkum viöskiptin á liö'na árinu
Húsgögn & Innréttingar, Ármúla 20

nvar
•v
Þökkum viöskiptin á liöna árinu
Þvottahúsiö Drífa Baldursgötu 7
l*ie«lllegi' ssýár!
Þökkum vi'öskiptin á li'öna árinu
Nýja fasteignasalan, Bankastrœti 7
Gleðilegt ssýár!
Þökkum viðskiptin á liö’na árinu
Verzlun Halla Þórarins