Þjóðviljinn - 24.04.1958, Page 7

Þjóðviljinn - 24.04.1958, Page 7
Milli lágra ása norSarlega í Thiiringen stendur Sömmerda, rúmlega 13.000 rnanna bær. Fæstir íslendingar munu hafa heyrt staðarins getið, þó!t framleiðsla þaðan hafi mjög rutt sér til rúms hérléndis á síðari árum. í Sömmerda er nefnilega verksmiðjan Rhein- metall, sem framieiðir einkum skrifstofuvélar. Ritvélar og reiknivélar frá Rheinmetall munu nú vera í notkun á flest- um íslenzkum skrifstofum og ferðarítvélar þaðan eru aígerjg- ar í íslenzkum skólum og á heimilum. Rheinmetallverksmiðjan í Sömmerda á sér langa sögu eins og bærinn sjálfur. Gamli bærinn er þétt hvirfing húsa, flestra frá 18. og 19. öld, bak- við foman borgarmúr. Sá rammi um byggðina er nú löngu sprunginn, einbýlishús á rúm- göðum lóðum og sambjdishús setja svip á úthverfin. Fyrsti vísirinn að því sem nú er Volkseigene Betrieb (Fyrirtæki í þjóðareign) Rhein- metall varð til árið 1817. Þá var tekið að framleiða kald- smíðaðan málmvarning i verk- stæði i Sömmerda. Þegar leið fram á 19. öldina og Bismarek tók að byggja Stór-Þýzkaland af blóði og járni, áttu prúss- nesku herimir sigra sína ekki sízt að þakka afturhlaðningun- um, sem Nicholaus von Dreyse fann upp og lét smíða í Sömm- erda. Lengi stóð á aðaltorginu í bænum myndastytta af því sögulega augnabliki, þegar von Dreyse afhenti Vilhjálmi I. keisara fyrstu byssuna af þess- ari gerð, fullkomnasta - hand- vopn síns tíma. Frá dögum von Dreyse og fram til loka heimsstyrjaldarinnar síðari var verksmiðjan í Sömmerda hiekk- ur í keðju þýzka hergagnaiðn- aðarins. Þar voru smiðuð vopn sem beitt var í styrjöldunum við Dani, Austurríkismenn og Frakka á 19. öld, og í heims- styrjöldunum báðum. Seint á 19. öld kom nafnið Rheinmetall til sögunnar. Hóp- Ur fjármálamanna og iðnrek- enda í Rínarlöndum og Ruhr stofnaðj Rheinische Metallwar- en- und Maschinenfabrik AG, sem gekk brátt unðir nafninu Rheinmetali. Þetta var sam- steypa vopnaverksmiðja og henni tilheýrði verksmiðjan í Sömmerda. Alræmdasti mann- drápamangari heimsins, sir Bas- il Zaharoff, útvegaði fyrirtæk- inu heimild til að hefja smiði maximvélbyssunnar. Rheinmet- ali leigði einkaleyfi sín vopna- verksmiðjum í Frakklandi, Belgíu, ftalíu, Englandi, Nor- egi, Austurríki, Ungverjalandi. Sviss og Bandaríkjunum. í Búastriðinu beittu Englending- ar fallbyssum og sprengjukúl- um frá Rheinmetall. Eigendur fyrirtækisins horfðu ekki í að verzla við óvini sína, í heims- styrjöldinni fyrri skutu Frakk- ar á þýzka hermenn af falJ- byssum frá Rheinmetall, sem seldar voru til Frakklands fyr- ir miUigöngu leppa í Sviss. Eft- ir 1918 átti að heita að Þýzka- land væri afvopnað, en allir Vita hvemig framkvæmdin var. Rheinmetall tók fullan þátt í leynivigbúnaði þýzku hernaðar- sinnanna, það kom upp vopna- verksmiðjum í Hollandi og Sviss, á Spáni og itaiíu, þar sem smíðuð voru vopn og gerðar til- Pimmtudagur 24. apríl. 1Ö5S — ÞJÖÐVILJINN : ^ ;‘(7' - Kjarninn. í starfsliðinu hjá Rhéinmetall eru - iðnaðarmenn. sem unnið hafa á þesum stað áratugum saman, séð skrif- stofuvélaframleiðsluna .vax'a svo að nú er framleitt' meita á einum degi en á mánuði fyr- ir þremur áratugum. Meðal þessara gömlu verkamanria eru nokkrir, sem börðust í "s'tétfa- átökunum eftir heimsstýrjöld- ina fyrri, en þá var Thúririgeri eitt helzta virki hinnar rót- tæku verkalýðshreyfingar í Þýzkalandi. í borgum og þorp- u-m standa nú minnismerki um verkamennina, sem létu líf sitt í borgarastyrjöldinni, bæði þá sem féllu í bardögum og fang- ana sem sveitir afturhaldsins brytjuðu niður í hefndarskýni að unnum sigri. I Rheinmetall eins og á öðr- um vinnustöðum í Þýzkalandi er áberandi, að kárlmennirn- ir í starfsliðiriu''filheyra flest- ir tveim skýrt aðgreindum aldursflokkum, kynslóð sém komin er yfir fimmtugt og ann- arri um og yfir tvitugt. Fátt er manna frá þrítugu fram á fimmtugsaldur, þann aldurs- flokk bruddi heimsstyrjöldin síðai'i í hít sína. Sjónarfnun- urinn á aldursflokkaskipting- unni fær staðfestingu i hag- skýrslum. Árið 1956 voru i Austuf-Þýzkalandi um 40.000 karlmenn á 38. til 40. aldurs- ári hverju um sig en 140.000 manns voru 55 ára gamlir og 160.000 á 18. og 19. ári hvoru um sig. Á öllu aldursskeiðinu yfir hálfþrítugt eru konur í miklum meirihluta. Til dæmis eru 37 ára gamlar konur þrem fjórðu fleiri en karlar á sama stjórnarvalda þar töldu stjórn- inni’ þó að minnsta ko.sti eiít til gildis, algert fráhvaif frá hernaðar- og landvinningastefn- unni, sem á þessari ö!d heíur tvisvar steypt Þýzkalandi í ó- gæfu. Fó'ki sfendur megn stuggur af kröíum s jórnar a-r~ j-tj yf-'rráca yfir AuRtur-Þvzkalandi oy hivdum af Póllandi og Tékkóslóvakíu. Hiá ýmsum Austur-Þ.io.vcrj- um, sem í íljótu bragði geta v i rzt s t j ó r n a r a n d s t æ ö i r g a r, vekur úlþenslustefna sf.iorr'ár- innar í Bonn slíkán ge:g, að þeim finnst þegar al t k.; mur til alls .að þeim bevi að leggja sitt af mörkum fit e.ð efla Þýzka lýðiíkið og sýná því hollustu. í Sömmerda fy'gjast menn með þróun þess hluta, Rhein- métall, sem enn er við lýði í Vesturi-Þýzkalandi, og gezt litt að. Fý'rst eftir styrjöldina var Rheinmetall AG í Dússeldorf undir stjórn hernámsyfirvalda Vesturveldanna, sem afhentu það ríkisstjóminni i Bonn. Hún hefur nú leigt verksmiðjuna Hermann Röchling, iðnrekanda sem á sínum tíma hlaut dóm fyrir stríðsglæpi, og veitt hon- um 200 milljón marka lán til að hefja þar vopnaframleiðslu flTrir vesturþýzka herinn. í þjónustu sinni hefur Röchling sérfræðinga í vopnasmiðum, sem á sínum tíma störfuðu í Rheinmetall i Sömmerda, þar á meðal þá sem settust að á Spáni fjrrst eftir stríðslokin og smíðuðu vopn fyrir Frarco. Verkfræðingur að nafni Kog'in var sendur til Austur-Þýzká- lands til að reyna að fá verk- Innvolsið í hálfsjálfvírkri faktúrureiknivél er æði flókið. í þessari vél frá Rheinmetall eru á tólfta þúsund hlutar. raunir. sem ekki þóttu tök á landi og því mikið kapp lagt að vinpa á laun heima í Þýzka- á að létta störfum af manns- landi. Et'tir að nazistár komust höndinni og færa þau yfir á til valda og hófu ódúibúinn : vélámar. Þetta á ekki sízt við vígbúnað, var Rheinmetall inn- 1 um nákvæmnisiðnað eins og limað í vopnahringinn mikla, þann sem unninn er hjá Rhein- sem bar nafn Hernianns Gör- metall. Sem stendur eru 40 af ings. hundraði starfsliðsins i verk- Verksmiðjan í Sömmerda var smiðjunni faglærðir iðnaðar- ein af fáum í Rheinmetall- menn og það hlutfall fer jafnt hringnum, sem ekki v.ar að öllu og þétt hækkandi. Verksmiðj- leyti lögð undir vopnafram- an hefur iðnskóla fyrir ung- leiðs'una. Árið 1923 hófst þhr linga og að auki er haldið uppi smíði skrifstofuvéla, fyrst í smáum stíl en jókst smátt og smátt. Eftir lok heimsstyrjaldarinn- ar síðari létu sovézku her- námsyfirvöldin rífa vopnaverk- smiðjuna í Sömmerda til grunna, í samræmi við ákvæði Potsdamsamningsins, en með honum ákváðu Sovétríkin og Vesturveldin, að ö’lum her- gagnaiðnaði skyldi útrýmt úr Þýzkalandi. Vopnasérfræðingar og yfirmenn verksmiðja Rhein- metall í Sömmerda héldu tií Vestur-Þýzkalands eða a’f iandi brott til Spánar. Skriístofu- vélavsrksmiðjan var þjpðnj’tt og ákveðið að auka framíeiðslu hennar sem mest, til að sjá fólkinu sem áður hafði starf- að í vopnaverksmiðjunni fvrir atvinnu. Þegar vopnafram- leiðslan v.ar á hámarki störf- uðu 13000 rnanns i verksniiðj- um Rheinmetall í Sömmerda. í árslok 1945’ stöffuðu 3000 ' mann í þjóðnjHtu verksmiðj- unni að smíði skrifstofuvéla. Síðan hefur fram'eiðslan auk- izt stóriega og hlutfallslega mun rneira en mannahald, þótt nú vinrii á tiunda þúsund manns í verksmiðjunni. Fram- ; leiðslutækninni liefur fleygt fram, búið. er að koma fyrir fýrstu sjálfvirku vé’asamstæð- unum, sem, leysa marga menn frá starfi. Skortur á v.innuafli- er verulegur í Austur-Þýzka- námskeiðum fyrir fulltíða starfsfólk, sem ekki átti þess kost í æsku sinni að öðlast fagmenntun en fýsir nú að ráða bót á því. Eins og gefur að skilja fæst ekki starfslið í 9000 manna verksmiðju i 13.000 manna bæ. Verkafólkið hjá Rheinmetall er miklu víðar að en úr Sömm- erda, það kernur úr 160 þorp- um'og byggðarlögum í nágrenn- inó fneð járnbraut og áætlun- arbiltim til að vinna hjá Rhein- metall. Sumt á svo langt að að það verður að fara á fæt- ur klukkan hálf fjögur á næt- urnar til að vera komið til vinnu klukkan sjö að morgni. í verksmiðjunni er unnið á tveim eða þrem vöktum, mis- jafnt eftir því hve einstök- um deildum. berast miklar pantanir. Vinnutíminn er sjö og hálfur klukkutími á dag, 45 klukkutímar á viku. Skrif- stofuvélar eru enn sem fyrr langstærsri liðurinn í fram- Jeiðslunni. en á síðari árum hefur verið bætt við nýjum deiiduni; sem framleiða mynda- vé’ar og hreyfla i skellinöðrur. Öll framleiðslan á það sam- eiginlegt að þar er um ná- kyæmnisiðnað að ræða, á þýð- ingarmestu hlutunum, sem í framleiðsluvörurnar fara, má 'ékki skeika meiru en einum þúsundasta úr millimetra frá ákvéónu máli, Séð yfir einn af samsetningarsölum ritvéladeildarinnar í Iíhein- metallverlvsmiðjunni í Sömmerda, aldursári, rúmlega 140.000 tals- ins á móti 80.000. Geta má nærri að þetta misræmi í ald- ursskiptingu landslýðsins og greiningu hans milli kynjanna er mikið þjóðfélagsvandamál, eitt af mörgum sem styrjöldin hefur látið eftir sig. Þeir menn sem ég hitti í Austur-Þýzkalandi andvíga ýmsu í starfsháttum og. stefnu fræðinga og iðnaðarmenn frá Rheinmetali í Sömmerda til að fara vesturum og hjálpa Röchl- ing við vopnaframleiðsluna. Þessi sendiferð bar engan árangur. Þeir fj’rstu sem Koglin sneri sér til kærðu hann fyrir j’firvöídunum og dómstóll í Erfurt dæmdi hann í 16 mán- aða fangelsi. Stavfsmenn VEB Framhald á 9 . síðu.

x

Þjóðviljinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.