Þjóðviljinn - 15.10.1958, Blaðsíða 9

Miövikudagur 15. olttóber 1958 :— ÞJÓÐVILJINN
Haraþonhlaup í myrkri og með leynd
Það er kunnara en frá þurfi
að segja, að maraþonhlaup er
talið til mikilla viðburða hvar
sem það fer fram í heiminum.
Það er þrekraun sem krefst
mikils af þeim sem tekur þátt
f því, og það lætár að líkum
að með því sé fylgzt og frá
því sagt áður en það hefst og
meðan á því stendur. Hér á Is-
3andi hefur þessi þrekraun leg-
5ð niðri síðan Magnús Guð-
björnsson hætti að hlaupa. Þar
hefur verið eyða í frjálsum í-
þróttum, eins og raunar öllum
langhlaupum á landi hér. Það
þóttu því ekki lítil tíðindi í
fyrra, þegar það fréttist að
maraþonhlaupari áetlaði að
hlaupa af Kambabrún til Rvík-
u r, sem er svipuð vegalengd
og ’ maraþonhlaup er. Maður
þessi var Hafsteinn Sveinsson.
Fjöldi manns var viðstaddur
þegar hann kom inn á Iþrótta-
völlinn ög fréttir höfðu borizt
af honum á leiðinni. Það var
stórviðburður að ske og marg-
'3r vildu fylgjast með honum,
enda almenningi gefinn kostur
á að fylgjast með hlaupinu og
skýrt frá því að það aetti að
fara fram. Mönnum var það
sannarlega gleðiefni að fram
var kominn maður sem vildi
leggja það á sig að hlaupa af
Xambabrún. Það var örfun
þeim sem áhuga hafa fyrir
langhlaupum og það gaf fyrir-
heit um það, að enn væru tii
menn sem vildu reyna að leysa
erfiða þrekraun.
Mikil leynd yfir
hlaupinu.
Þoir sem bezt fylgjast með,
munu hafa veitt því athygli að
fyrir nokkru var auglýst eftir
þátttöku í hlaupi af Kamba-
brún. Fáir munu hafa vitað
hvort nokkur gaf sig fram eða
enginn til þátttöku í hlaupinu
að þessu sinni. Engar tilkynn-
ingar bárust frá aðilum sem
um hlaupið- hafa átt að sjá,
hverjir sem það kunna að
hafa verið, en gera verður ráð
fyrir að háfi verið aðilar inn-
an Frjálsíþróttasambandsins.
Það vár fvrir hreina tilvilj-
un að Iþróttasíðan komst á
snoðir um að það að hlaupið
ætti að fara fram, og það var
um kl. 3 á sunnudág, og þó
var það frá óábyrgum aðila.
Með hliðsjón af tíma Hafsteins
í fyrra, þótti líklegt að hann
yrði í Reykjavík um kl. 6 til
6.30 og var ætlunin að vera á
Vellinum þá. Þegar þangað
kom, kvað vallarvörður að
þangað hefði verið hringt og
tilviljun að í sig hefði náðst og
um það spurt hvort hann yrði
þarna um 6 leytið, maraþon-
hlaupari myndi koma um það
leyti í bæinn, en hann mundi
fara um þrjú leytið af stað
af Kambabrún. Einfaldara gat
þetta ekki verið, og látlausara.
Hvert nafn þátttakandáns
var virtist ekki hægt að fá
með neinni vissu en vitað var
að um einn keþpanda var að
ræða, og hann var ekki Haf-
steinn Sveinsson.
Hversvegna ekki að undirbúa
þetta betur?
Ilversvegna er þessari forn-
frægu keppnisgrein ekki gert
hærra undir höfði en hér átti
sér stað? Hér munu allir sam-
mála um það, að keppni þessi
sé merkileg og að það sé stór-
viðburður er keppandi gefur
sig fram til maraþónhlaups —
hlaups af Kömbum. Hér var þó
í lófa lagið að framkvæma
þetta þannig, að allir mættu
hafa af því heiður og lof og
ekki eízt langhlaupin sjálf, þau
þurftu sannarlega á þessu að
halda.
Að sjálfsögðu hefði átt að
geta þess í blöðum að hlaupið
færi fram þennan dag svo og
hvenær það hæfist, hve margir
keppendur væru og nöfn þeirra.
Það vildi líka svo til að þenn-
an dag hefði verið hægt að
safna fólki saman á Iþróttavell-
inum, þar sem fara átti fram
úrslitaleikur í öðrum flokki í
Islandsmeistaramótinu í knatt-
spyrnu, milli tveggja sterkustu
liðanna. Hægt hefði verið að
hafa um það samvinnu við
KRR að láta leikinn fara fram
á þeim tíma, að hlauparinn
kætni um það er leik væri að
ljúka. Þetta fólk hefði svo get-
að fengið lýsingar af hlaupinu
frá vissum stöðum gegn um út-
va.rpið á Vellinum, t.d. er hlaup-
arinn fór framhjá Skíðaskáian-
um, Lögbergi, Geithálsi, Bald-
urshaga og Elliðaám. Með
þessu móti hefði verið stígandi
i því sem var að gerast, og
þeir sem til leiksins hefðu kom-
ið liefðu getað fylgzt með því,
um Ieið og þeir voru að horfa
á leikinn.
Af einhverjum - undarlegum
ástæðum var hér raunverulega
verið að fela ágætt íþróttaaf-
rek fyinr almenningi, en við
höfum ékki efni á því að svo
sé að verki staðið. Eða þá að
einhver undariegur sljóleiki
hefur ráðið, og er hvorugt
gott.
Og hversyegna að geyma niara-
þonhláupið til haustsins?
Enn mætti spyrja: Hvers
vegna er beðið með þetta langa
og erfiða hlaup fram á haust,
þegar kuldinn er farinn að gera
alvariega vart við sig. Þetta
var gert í fyrra óg þá í kulda
sem gerði hlauparanum hlaupið
miklu erfiðara, og mun hit-
inn hafa verið um fjórar gráð-
ur. Var þetta fordæmt þá og
ekki talið hyggilegt að láta
það fara fram svo seint. En
hvað s'keður. Aðeins eitt ár líð-
ur og sama sagan endurtekur
sig, og þá er hitastigið undir
frostmarki alla leiðina, og
mun það fáheyrt að maraþon-
hlaup sé þreytt í svo köldu
veðri og að áliti fróðra manna
ekki forsvaranlegt, en það sýn-
ir að hlauparinn sem hljóp
vegalengdina í þessum kulda og
nokkuð af leiðinni í myrkri
er þrekmenni. Mun fáum hafa
dottið í hug að hann mundi
komast alla leið.
Þessi tími sem valinn er til
hiaupsins þessi tvö ár er að
flestra áliti mjög óheppilegur,
og ætti að taka það til at-
hugunar eins og raunar undir-
búning allan að maraþonhlaup-
um síðari tíma hér á Islandi.
Það er sem sagt of merkilegt
íþróttaafrek til þess að það sé
látið fara fram með þeirri
leynd eem átti sér stað á
sunnudaginn var. Hitt er svo
furðulega kómisk saga, hvern-
ig á því stóð að maðurinn kom
til Reykjavíkur í myrkri, sem
ekki verður rakin hér, en þó
í sama dúr og framkvæmdin
yfirleitt.
prnmújuu muaASoG
Astralski stórlilauparinn Herbert Elliot (nr. 7) og
Bretinn Bria.n Hewson.
Austurbær vann Vesturbæ 5:0
Fyrra sunnudag kepptu úr-
valslið 3. fl. úr Austur og Vest-
urbæ í knattspyrnu og fóru
leikar þannig að Austurhær
vann með yfirburðum eða 5:0.
Var lið þeirra heilsteyptára og
lék betur saman, og einstak-
lingar þess voru líka sterkari.
Hafa leikir þessir farið fram
undantekningariítið síðan 1947,
er þeir býrjuðu, og fer að
ýmsu leyti vel á því að þeir
séu fastur liður í sumarstarf-
seminni. Það er mikilvægt
á þessum aldri að leika samau,
Fréttir frá íþróttasambandi Islands
Dómkirkjutónleikar
Söngkonan Elsa Sigfúss er
nýkomin heim hingað til tón-
leikalialds í tilefni þess, að
aldarfjórðungur er nú liðinn
frá hennar fyrstu opinberu
tónleikum, en þeir fóru fram
í Kaupmannahöfn árið 1933.
Elsa efndi til tónleika hér
í Dómkirkjunni síðastliðinn
miðvikudag, en fáum dögum
áður hafði hún sungið í Eyr-
arbakkakirkju í minningu
fcður síns, hins mæta tón-
skálds og tónlistarfrömuðar
Sigfúsar Einarssonar, og not-
ið þar til aðstoðar Páls Isólfs-
sonar. Páll lék einnig undir
söngnum í Dómkirkjunni, en
auk þess flutti hann nokkur
vel valin einleiksverlr á
kírkjuorganið, bæði í byrjun
tónleikanna og eins milli
sönglaganna. Á leik hans var
lokið lofsorði hér á dögunum,
er hann aðstoðaði aðra lista-
konu með svipuðum hætti á
tónleikum í Dómkirkjunni, og
skal látið nægja að taka fram,
að hér ætti það einnig við,
sem þá var sagt.
Söngur Elsu hófst á hinu
fagra lagi ,,He was despised"
úr óratóríunni Méssias eftir
Hándel. Þetta var sannur og
innilegur tónlistarflutningur,
sem ánægja var á að hlýða.
Ágæt samvinna söngkonunnar
og undirleikarans var sérstak-
lega eftirtektarverð í þessu
lagi. Minnisstæðust er þó ef
til vill tiIfinningaiTÍk túlkun
hennar á laginu „Liebster
Herr Jesu“ eftir Baeh. I
nokkrum dönskum lögum, sem
næst voru á efnisskránni, náði
Framhald á 11. siðu
Á íþróttaþingi ÍSÍ, eem hald-
ið var á Akureyri á sl. sumri
var samþykkt að fela fram-
kvæmdastjórn ISÍ, að sæma
þá opinberu aðila er fram úr
skara sérstöku heiðursskjali
sem viðurkenningu fyrir frá-
bært starf að íþróttamálum og
byggingu íþróttamannvirkja. I
framhaldi og í samræmi við
samþykkt þessa, ákvað fram-
kvæmdastjórn ÍSl, að sæma
bæjarstjórn Reykjavíkur heið-
ursskjali og var það afhent
borgarstjóranum í Reykjavík
hr. Gunnari Thoroddsen á af-
mælisdegi Reykjavíkur 18. ág-
úst s.l.
Nýlega hafa þessir menn
verið sæmdir þjónustumerki
Iþróttasambands Islands, sem
viðurkenningu og þakklæti fyr-
ir góða þjónustu í þágu íþrótta
mála og ÍSl:
Páll Þorláksson, innheimtu-
maður, sem varð sextugur 6.
apríl s.l. Þórður Guðmundsson,
fulltrúi, formaður íþróttadóm-
stóls ISÍ sem varð fimmtugur
19. marz s.l. Einar Björnsson,
skrifstofum., sem varð fimm-
ugur 21. maí s. 1.
I Framkvæmdastjórn ÍSÍ, hef-
ur ekki alls fyrir löngn stað-
fest eftirfarandi íþróttabún-
inga:
Ungmennafélagið Snæfell,
Stykkishólmi: -— (íþróttabún.)
Bolur: Hvítur með félagsmerki
á brjósti. Buxur: Rauðar. Ung-
mennafélag Njarðvíkur: (knatt
spyrnubúningur). Bolur: Blár
með gulum uppslögum og gul-
um kraga og hvítum sU'fum
U.M.F.N. á vinstra brjósti- —
Buxur: Svartar. Sokkar: Með
bláum og gulum þverröndum.
Þá hafa yfir 100 sambandsfé-
lög fengið staðfesta íþróttabún-
inga.
Framkvæmdastjóri ISÍ hefur
staðfest eftirfarandi íslands-
met í skautahlaupi karla, sett
af Birni Baldurssyni, Skautafé-
lagi Akureyrar: 500 m. 46,6
sek. (sett í Lillehammer i Nor-
egi 30. des. 1957). 3000 m. 5
mín. 34,1 sek. (sett i Þránd-
heimi í Noregi 4. janúar 1958).
5000 m 9 mín. 41,1 sek. (sett
í Þrándheimi í Noregi 5. jan-
úar 1958).
Sambandsráð ÍSÍ hefur verið
boðað til fundar i Reykjavík
dagana 14. og 15. nóvember.
því að gera roá ráð fyrir að
margir þessara drengja eigi
eftir að skipa úrvalsflokka í
framtíðinni.
Annars virðist tími til þesa
kominn að endurskoða skipt-
ingu bæjarins og hvort ekki sé
rétt að stækka Vesturbæinn,
með tilliti til þess að byggðin
eykst mun meira til austurs en
vesturs. Hin hefðbundna skipt-
ing er um Lækjargötuna (Læk-
inn), en það væri hvað snertir
skiptingu knattspyrnumanna i
tvo bæjarhluta, ekki fjarri lagi
að skiptingin væri um Baróns-
stíg. Það verður meira. gaman
að leikjum þessum ef liðin eru
jöfn og það verður að álita
að ef valið er úr bæjarhlut-
um sem hafa svipaða íbúatölu,
verði liðin jafnari.
Úrval þetta, sem þarna kom
fram, úr þriðju flokkum félag-
anna í Reykjavík sýndi, að
margir þeirra sem þar léku
lofa góðu og hafa sýnilega
kraft og hraða til þess að geta
orðið góðir knattspyrnumenn.
Eðlilega voru þeir nokkuð mis-
jafnir. Sameiginlegi gallinn
gerði það að verkum að leilt-
urinn varð meira stór- og lang'-
spyrnur en leit að næsta manni
með það fyrir augum að leika
saman og ná einfaldleik í leik-
inn. Þeir virðast ekki hafa. yfir-
lit, þeir hafa. það sameiginlegt
að líta ekki upp þegar þeir fá
knöttinn. Þeir hafa heldur
ekki þá leikni sem drengir á
þeirra aldri og með þá aðstöðu
sem þeir hafa í dag, ættu að
hafa, og vafalaust hefði leik-
ur þeirra annan svip ef þeir
hefðu lagt fulla rækt við knatt-
þrautir KSÍ, sem einmitt miða
að því að gera menn leiknari,
og því mega þeir trúa að leikn-
in er undirstaða nndir góða og
ára ngu rsríka knattspyrnu.