Þjóðviljinn - 02.12.1958, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 2. desember 1958 — ÞJÓÐIHELJINN — (11
PETER CURTIS:
53. dagnr
tækinu meö' sama nafni. Og hann fékk éinnig aö vita
aö Tickle ætiaöi sér að vera heima um jólin. Öll síma-
númer og heimilisföng eru hér. Ef ég má bera fram
tillögu, þá væri ef til vill ráðlegast aö þér hringduö til
hans og styngjuö upp á aö þiö hittust á miðri leiö, eöa
jafnvel aö hann kæmi hingaö. Hann þarf hvort sem
er aö koma hingaö fyrr eöa síöar. Og er nú nokkuð
fleira sem ég get gert fyrir yður? Þá ættum við víst
aö kveðjast. Við eigum sjálfsagt eftir- aö hittast aftur
í sambandi viö þetta leiðindamál. Reyniö að hafa ekki
of miklar áhyggjur.“
„Ég get ekki fullþakkað yður fyrir allt sem þér haf-
iö gert fyrir mig. En ég er sannarlega þakklát.“
Ég átti í dálitlum erfiöleikum meö að komast upp
1 herbergiö mitt í kránni; húsiö var læst og öll ljós
slökkt. Ég barði og barði og loks hleypti konan mér
inn og sagði önug í bragði aö þau heföu verið hætt
aö búast við mér. Rúmiö var dæmalaust hnúskótt og
rúmfötin engan vegin hlý þótt þau væru þung. Þetta
var ömurleg nótt. Ég var að rifja upp atburöi dags-
ins, gera mér í hugarlund hvaö gerast myndi á morg-
un og liarmaöi örlög veslings ungfrú Eloise. Þess á milli
mókti ég og þá dreymdi mig óhugnanlega drauma, sem
ég vaknaöi upp frá og fór aftur aö hugsa.
Eg fcr á fætur strax og birti af degi og þvoöi mér
í ísköldu vatninu í þvottaskálinni. Eg hélt köldum
svampinum að augunum og cnninu mér til hressing-
ar. Þaö virtist óratimi þar til Addý kom til aö segja
mér að morgunveröurinn væri tilbúinn og mér fannst*.
dagurinn vera byrjaöur. Eg fór niöur og mín beiö
ólystileg máltíö, akfeitt flesk og staðiö te. Meðan ég
mataðist spurði konan mig hvort' ég ætlaöi að vera
þarna lengur. Eg sagðist gera ráö fyrir því og borgaði
henni fyrir tímann sem liöinn var. Loks vantaði klukk-
una kortér í níu og ég fór upp, reyndi aö flýta mér
ekki, fór í ytri fötin og gekk hægt til pó&thússins, en
ég vonaði aö síminn þar væri ekki í almenningnum.
Ef svo1 væri ætlaöi ég að fara aftur heim til læknisins
og biðja hann aö hjálpa mér enn á ný .meö því aö
lána mér símann. Enginn mátti fá hugmynd um upp-
götvun mína svo aö engin hætta væri á aö fregnin
bærist til skötuhjúanna í Virkishúsinu: samt sem áöur
yröi ég aö tala skýrt og greinilega svo að herra Tickle
skildi hvaö ég var aö fara.
Til allrar hamingju var síminn á pósthúsinu í litlum
rauöum skáp og hurðin féll þétt aö, og þegar af-
greiðslukonan var búin gö heyra erindi mitt, sneri
hún aftur að morgunveröarborðinu, og af munni henn-
ar mátti sjá að hún liafði gætt sér á linsoönu eggi.
Klukkan sjö mínútur yfir níu var mér sagt aö setja
tvo shillinga
man eftir er nú frú Curwen og þaö eru ekki nema. tíu
dagar síöan ég fékk bréf frá henni. Viöskiptabréf. Og
í gær fékk ég frá henni jólakveöju, já, alveg eins og
vanalega.“
,.Þér hélduö þaö. Ég fékk líka jólakveöju. Einhver
er laginn að líkja eftir rithönd hennar. En herra Tickle,
þér verðið aö trúa mér. Eg er búin að sjá frú Curwen
í Virkishúsinu og hún er ekki ungfrú Eloise. Hún er
ungfrú Antonía, írænkan sem gamli herra Everard
kostaöi í skóla....“ Þaína truflaöi símastúlkan mig
og ég varö aö leita að' enn einum shilling sem valt
úr höndunum á mér og taföi mig. „Eruð þér þarna?
Sjáiö þér til, ég byst við að herra Curwen og ungfrú
Antonía hafi upphusaö þetta ráðabrugg vegna pening-
anna — hann fengi ekkert ef Eloise dæi, er þaö? ÞaÖ
veröur aö gera eitthvaö, og ég hélt aö þér væruö rétti
maöurinn til þesk. Þéi megið til. Þetta er ekki aðeins
ímyndun min — læknirinn hefur líka sínar grun-
semdir.“
,.Hvar eruö þér?“
,,í þorpinu. St. Brodric, þar sem þau búa.“
„Þér hljótið aö gera yöur ljóst hversu alvarleg þessi
ákæra er. Ef hún reynist rétt, er þetta mál sem lög-
regluna varðar. Rangar upplýsingar í sambandi við
mannslát og aörav biekkingar. Eruð þér alveg vissar
um að yður hafi ekki skjátlazt?“
„Eg er alveg örugg. Eg sver það. Eg veit ekki nema
eitthvaö sé líka gruggugt við andlát ungfrú Eloise.
Læknirinn segist þó viss um að hún hafi dáið af hiarta-
slagi. En hvort sem hann drap hana eða ekki, þá skal
hann ekki fá að lifa með þessari máluðu drós á pen-
ingunum hennar, ekki meðan ég er ofan moidar.“
„Eg geri ráö fyrir,“ sagði hann eftir nokkra þögn,
að ég ætti aö koma. Það er löng ferð og slæmur árs-
tími, og eins og þér vitiö er ég ekki ung"ur lengur. En
finnst þó nauösynlegt aö þetta verði athugað nánar.
Segið mér, hvernig er hægt að komast til St. Brodric?“
í þetta sinn haföi ég shillinginn tilbúinn og töfin var
aðeins brot úr sekúndu.
„Þaö er önugt ferðalag,“ viðurkenndi ég. „Þér yröuö
aö fara til Colchester. Skipta um lest og fara til Sax-
munham. Skipta aftur og fara til Notham St. Mary.
Eg mvndi sjá um aö tekiö yrði á móti yöur þar.“
„Hamingjan góöa. Þetta er býsna fiókið. En ég veit
hvaö ég geri. Frændi minn er hjá mér yfir hátíðarn-
Verkalýðsflokkarnir hefja samvinnu
Framhald af 1. síðu.
Verkamannafél. Akureyrar-
kaupstaðar og Jóhann Möiler
frá Þrótti Siglufirði.
Af Austurlandi:
Alfreð Guðnason, formaður
Verkamannafél. Árvakur á
Eskifirði og Ari Bogason frá
Verkamannafél. Fram á Seyðis-
firði.
Af Sufíurlandi:
Sigurður Stefánsson, formað-
ur sjómannafél. Jötuns í Vest-
mannaeyjum og líerdís _Ólafs-
dóttir, form. kvennadeildar
Verkalýðs- og sjómannafélags
Akraness.
Varamenn voru kj"rnir af
Vestfjörðum:
Albert Kristjánsson frá Súða-
Kristjánsson
Af Norðurlai
í raufina og andartaki síöar heyröi eg v;k og. siguröur
rödd herra Tickles sem ég þekkti svo vel frá fornu _ frá ísafirði.
fari.
Ég neyddi sjálfa mig til -aö tala hægt og skýrt, þótt
mig langaöi mest af öllu til að ryöja þessu úr mér í
flýti, loksins þegar ég gat útausfð hjarta mínu viö ein-
hvérn sem ég gerði ráö fyrir áð skildi íhig.
„Mér þykir leitt aö trufla yður á þessum degi og á
þessum tíma,“ hóf ég mál mitt. „Ég er Emma Plume
og ég var í mörg ár í þjónustu ungfrú Eloise Everard
í Merrival Avenue í Birmingham. Muniö þér eftir
henni?“ Svar hans: „Já vissulega,“ heyrðist svo dauft
aö ég spuröi kvíðafull: „Heyrið þér vel til mín?“ Hann
svaraöi nokkru hærra: „Já, ágætlega.“
„Hlustiö þér þá á mig — og þér megiö ekki halda
aö ég sé gengin af göflunum. Þetta er mjög þýöingar-
mikið. Ég komst aö því í gær aö hún er dáin, lézt í
lok september og frænka hennar — en hún var grafin
í hennar nafni — hefur komiö í hennar staö sem
eiginkona manns hennar.“
Þaö varö andartaksþögn og síðan sagði hann:
„YÖ’ur hlýtur aö skjátlast. Urígfrú Everard sem ég
ríkisstjcrninni var þökkuð mörg
gcð lagasetning og ekorað á
stjórnarfl. að efla stjórnarsam-
starfið, og er ályktun þessi
birt á öðrum stað. Var hún
samþykkt með nær iillum at-
kvæðum gegn atkv. 5 íhalds-
manna.
Forseti þakkaði fulltrúum
góða fundarsetu og gaf hinum
endurkjörna forseta, Ilannibal
Valdimarssyni orðið. Mæltist
honum á þessa leið:
Þessa Alþýðusambandsþings
hefur fylgt þjóðarathygli. Störf
þess hafa mikla þýðingu fyrir
þjóðina alla,
• Emnig er kosningu forseta
Alþýðusambandsins og sam-
bandsins og sambandsstjórnar
ávallt fylgt með mikilli eftir-
væntingu — ekki aðeins í
Reykjavík, sem mjög fylgist
Gunnay Jóhaimsson, förmað-1 jafnan með störfum þingsins —
ur Þróttar á SigHifirði, Torfi heldur er með störfum þess
Vilhjálmsson frá Verkamanna-
félagi Akureyrarkaupstaðar.
Frá Austurlandi:
Sigfinmir lí:‘ rlsson frá Verka-
lýðsfélagi Neskaupstaðar.
Guðlaugur Sigfússon frá
Reyðarfirði.
Af Suðurlandi:
Björgvin Sigurðsson forrrrað-
ur Bjarma á Stokkseyri, Bjarni
G. Sigurðsson frá Sandgerði.
Endurskoðendur voru kosnir:
Hilmar Jónsson, Björn Bjarna-
son og til vara Ári Finnsson.
Að loknum kosningum lýsti
forseti, Björn Jónsson tillögu
er fram var komin frá for-
ustumönnum verkalýðsfélaga
hvarvetna af landinu þar sem
fylgzt af áhuga um allt land.
Nú er störfum 26. þing~
A.S.Í. lokið að þessu sinni.
að störf þingsins
ðshreyfingunni tii
alhvðustéttum

þess
verði verkal;
efliugar o
inm
rt
blessunar.
Eg þakka þingfúlltrúum öll-
um fyrir alvöru í störfum,
forsetanum réttláta og rösk-
lega þingstjórn og riturum á-
gætlega af hendi leyst erfitt
starf.
Að svo mæltu óska ég þing-
fulltrúum góðrar heimferðar
og heimkomu og lýsi því yfir
að 26. þingi Alþýðusambands
Islands er slitið.
ðtiagastjérn Alsír
leitar til Kína
Upplýsingamálaráðherra út-
lagastjórnar Alsír tilkynnti í
gær að sendinefnd frá stjórn-
inni væri komin til Peking. Er-
indi hennar er að semja við
Kinastjórn um aðstoð við fréls-
isbaráttu Alsírbúa.
Kína, Viet Nam og Norðui>
Kórea eru einu rikin utan ar-
abaríkjanna sem viðurkennt
jhafa útlagastjórnina.
40 ára mmmng
Framhald af 12. síðu.
Síðan ræddi forsetinn um
þátt stúdenta í sjálfstæðisbar-
áttunni og um Jón Sigurðsson
sagði hann m.a.: „Til leiðtog-
ans mikla, Jóns Sigurðssonai,
atoéku hans, vitsmuna, þekk-
ingar og skapfestu á aJlt hið
bezta og úrslitin sjálf í sjálf-
stæðisbaráttunni, rót sína að
rekja“.
Að endingu mælti forsetinn:
„Við minnumst allra þeirra,
sem lagt hafa hönd að verki i
yiðrei-narstarfi með virðing og
þakklæti, þó við nefnum Jón
Sigurðsson einan með nafni.
Við biðjum Guð vors lands að
varðveita íslenz’’ a þjóð, frið
og farsæld, og minnumst ætt-
jarðarinnar með venjulegum
hætti. ísland lifi!
Frakklandsþing
Framhald af 12. síðu.
ur landnema og herf oringj a
kosnir í Alsír, enda voru ekki
aðrir í framboði í flestum kjör-
dæmum þar. Ekki tókst' hernum
nú eins vel að smala Serkjum á
kjörstað og í þjóðaratkvæða-
greiðslunni um stjórnarskrána.
Fcrsetakjör
Forsetakosningar verða í
Frakklandi 21. desember. í gær
gekk de Gaulle forsætisráðherra
á fund Coty forseta. Eftir fund-
inn tilkynnti Coty að hann
myndi ckki gefa kost á sér til
endurkjörs. Talið er vist nð de
Gaulle muni bjóða sig fram.
j Um 70.000 kjörmenn kjósa for-
setann.
Fjölmargir kunnustu stjórn-
má'amenn Frakkiands sitja ekki
-. ler.niv á þin?i eftir kosningarn-
ar, nrr á raeíal fyrrverandi for-.
sætisráðherrarnir Mendés-Franee,
' Faure, Ramadicv, Daladier og
Bourges-Maunoury. Thorez, for-
ingi kommúnistaflokksins, var
kjörinn, en Duclos, sem hefur
verið formaður þingflokks kom-
múnista, náði ekki kosningp.
Margii- kunnustu forustumenn
sósíaldemókrata félJu, þeirra á
meðal Lacoste, Pineau, Moch og
I Deferre, en. flokksforinginn,
Mollet, náði kosnineu vegna þess
| eins að íhaldsmenn og gaullislar
studdu hann.
Framhald af 12. síðu.
trúa Sovétríkjanna varðandi
samgöngur við Berlin, en brezka
stjórnin myndi eftir sem áðiir
telja sovétstjórnina bera ábyrgð
á þeim málum. Það vakti ske'.í-
ingu stjórnar Vestur-Þýzkalands,
þegar Dulles, utanrikisráðherra
Bandarikjanna, viðhafði svipuð
ummæli í siðustu viku.