Þjóðviljinn - 23.08.1959, Qupperneq 4

4) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 23. ágúst 1959
Frá skékþfngi Norðurlanda
Missagnir urðu í síðastn.
þætti um úrslit í landsliðs-
flokki á skákþinginu Sagt
var að Johannessen og Stál-
berg ' hefðu orðið jafnir að
vinningum, en I rhunveru-
ieikanum hlaut Johannessen
hálfum vinningi meira og var
einn efstur_
Þá var sagt, að Ingi R.
hefði orðið ’í 4.-5. sæti, en
raunverulega lenti hann í 3.
-—- 4. sæti. Hér fylgja heildar-
úrslit í landsliðsflokki:
1. Johanness. N. 8 v.
* 2. Stálberg S. 7V2v.
3,- - 4. Olsson s. 7 v.
3,- - 4. Ingi R. Is. 7 v.
5. Niemela F. 6i/2v.
6.- - 7. A_ Nielsen D. 5%v.
6.- - 7. Haahr D. 51/2v.
8. Nymand S. 5 v.
9,- -10. Raisa F. 41/2V.
9,- -10. Patterson S. 41/2V.
11.- -12. From D. 21/2v.
• 11,- -12.' Lillieström S: 2%-v.
ekki stranga gagnrýni.
20. -----Dxc2
21. Hf2 Dc7
Betra var 21. — — Da4 t.d
22. b3 , Dc6. 23. Rd6 , Hc8-c7
og svo fram vegis.
22. Rd6 Hf8
23. Hcl Dd7
24. Hd2
Tilraun til að halda svörtum
í klemmu var fólgin 'í 24. b3.
Svartur yrði þá að reyna að
losa um sig með f6. En nú
losnar svarta drottningin og

Hér 'kemur svo viðureign
Jóns Hálfdánarsonar við
Jörgen Petersen Danmörku.
Jörgen er 16 ára að aldri.
Hvítt: Jörgen Petersen.
Svart: Jón Hálfdánarson
PETROFFSV ÖRN
I eftirfarandi Skák < -sigrar
Ingi R. Jóhannsson Svíann
Patterson á nýafstöðnu skák-
þingi Norðurlanda.
Hvítt: Patterson
Svart: Ingi R.
SIKILE Y JARVÖRN
t 1. e4 c5
/ 2. Rf3 Rc6
3. d4 cxd4
< 4. Rxd4 Rf6
5. Rc3 d6
6. Bg5
Richter-árásin svonefnda.
6. -----e6
7. Be2
Algengari leið, hvassari, og
að því er virðist meir í anda
stöðunnar, er 7. Dd2 og síð-
an 0—0—0.
7. -----Be7
8. 0—0 a6
1 skák milli Smisloffs og Bot-
vinniks í heimsmeistarakeppn-
inni 1948 lék Botvinnik hér
8. , . . 0—0. Framhaldið varð
9. Rd-b5 ; a6. 10. Bxf6 ;
gx,f6. 11. Rd4 ; Kh8. 12.
Kh'l ; Hg8. 13. f4 ; Bd7 og
svartur stendur nokkru bet-
ur, enda vann Botvinnik
skákina
9. Khl Dc7
10. f4 h6
11. Bh4 Bd7
12. Bf3 0—0
Ingi gat náð full'kominni tafl-
jöfnun (equality) með 12,—
— Rxe4. 13. Rxe4 ; Bxh4. 14.
Rxc6 ; Bxc6. 15. Rxd6f Ke7
o.s.frv., en hann kýs ekki að
einfaldá stöðuna: svo mjög
á þessu’ stigi ; tefíír sem sagt
^upp, á meira en jafnte£li.
13. Rxc6 Bxc6
l 14. f)el Ha—c8
> 1;1 Ha—d I Iíf—e8
16. e5 dxe5
17. fxe5 Rh7
Aftur mundi 17. — — Rd5.
18. Rxd5 ; Bxd5. 19. Bxd5 ;
Bxh4. 20. Dxh4 ; exd5. 21.
Hxd5 ; Hxe5 o.s.frv. leiða
til einföldunar á stöðunni.
Ingi kýs fremur að ,,grugga“.
t 18. Bxe7 Hxe7
’ 19. Bxc6 Dxc6
l , 20. Re4
Skerpmtileg peðsfórn, sem
veitir hvítum frumkvæði um
■ etund, en stenzt þó sennilega
Ingi R. Jóhannsson
Ingi nær hagstæðum skiptum,
er létta stöðu hans.
24. -----Da4
25. b3 Da5
26. De3 Hc7
27. Hd—c2 Hxc2 ^
28. Hxc2 Dd5
29. Hd2 Dc6
30. h4 f6
31. exf6 Hxf6
32. Re4
Tímahrak er nú sennilega í
algleymingi og- bera síðustu
leikir skákarinnar keim af
því_
32. -----Hflf
33. Kh2 Dc7f
34. Dg3 Dcl
Ingi er ekki sólginn í drottn-
ingakaupin þótt hann eigi peð
framyíir.
35. De3 Hhlf
36. Kg3 Rf8
37. Df4 Dgl
38. Kf3 e5
Patterson hótaði hinum ban-
væna leik Hd8. Með peðsfórn-
inni, sem hvítur átti senni-
lega að þiggja hyggst Ingi
vinna tíma til gagnráðstafana.
Eftir 39, Dxe5 má Ingi þó
ekki freista þess að koma
riddaramþfp í sókn með 39.
— — Rg6? -vegna 40. Dc8t
Kh7 (40. — — Rf8 ; 41. Hd8
; Dflf. j2. Rf2). 41. RfÓfl
og mátar. ,. •.
39. Dg3
39. Dg4 var hentara, fyrst
hann ekki þáði peðið.
39. -----Ðflf
40. Kg4?
Síðasti leikurinn fyrir tíma-
mörkin er úrslitaafleikur.
Nauðsyníegt var 40. Rf2,
enda þótt möguleikarnir séu
þá flestir Inga megin.
40.------h5f!
Patterson gafst upp. Eftir
41. Kxh5 .• Df5f. 42. Rg5 ;
Re6, á hann enga fullnægj-
andi vöm.
1. e4 e5
2. Rf3 Rf6
3. d4 Rxe4
4. Rxe5 d6
5. Rf3 d5
6. Rb-d2 Bg4
7. Be2 Rc6
8. Rxe4 Bxf3
9. Bxf3 dxe4
10. Bxe4 Rxd4
11. 0—0 c6
12. c3 Re6
13. Dxd8 Hxd8
14. Be3 Bc5
15. Hf-el Bxe3
16. Hxe3 0—0
17. Bf5 Hf-e8
18. Ha-el Kf8
19. h4 > Rc5 ,
20. Hxe8f Hxe8
21. Hxe8f Kxe8
22. b4 Ra4
23. Bc8 b6
24. Bb7 Kd7
25. c4 Kc7
26. Ba8 Rc3
27. a3 Re2f
Betra var 27.------a6 og
biskupinn á a8 er dauðans
matur.
28. Kfl Rd4
Framhald á 11. síðí
KRISTMN hmltmon
Kveðja
Kristán, mér er kveöja skyld.
Verkamanni bróöurböndin,
bresta ei þó kólni höndin,
svo voru störf þín sannleiks 'gild.
Þakka ber hve vel þú vannst,
fegurra lífi og farsæld manna,
fram meS starfi þúsundanna.
Örlögþræði aldar spannst.
Alla vegi vinnudags
för þín var með frelsiS innar,
fram í dagsljós aldar þinnar,
sannleiks braut til sólarlags.
Útúr myrkum aldabrag
samtök brutust sannra manna
á sigurgöngu öreiganna.
Gott var aS sjá þann sigurdag.
Því var auffugt allt þitt líf,
þrátt fyrir fátækt, þreytu og kvíffa,
þín var hugsjón frelsi lýffa,
sannleikanum sverff og hlíf.
Iffjumannsins haga hönd ■: - i
þreytu hnýtta þætti vefur,
þúsund handtök, til þess gefur
aff bjartara verði um lýff og lönd.
Launin væru þekkust þér,
sigurlaunuff sannleiks iffjan,
sólrisiff og morgungyffjan,
verkamanni boffskap ber.
Tryggvi Emilsson.
BÆJARPÓSTURiNN
„Að fara sparlega með fé þjóðarinnar"
Á ÁRI hverju skenkir hið op-
inbera ým-sum margmilljóner-
um, sem stunda útgerð, tugi
milljóna í styrkjum og upp-
bótum, á ári hverju skenkir
hið opinbera stórefnuðum
bændum ótaldar fjárfúlgur í
styrkjum og uppbótum, á ári
hverju er hundruðum þús-
unída af opinberu fé varið til
að styrkja íslenzkt námsfólk
við erlenda skóla, þótt vitað
sé, að eumt af þessu „námi“
er humbug eitt og sport; á
ári hverju eys hið opinbera
fé í allskyns gersamlega ó-
þarft skrifstofudútl, sporslur
og bittlinga af ótakmörkuðu
örlæti. Maður skyldi ætla að
þeir sem hafa efni á að fara
þannig með féð, væru ekki að
súta emámuni, greiddu t.d.
sjúku og folluðu fólki fyllstu
bætur vífilengju- og undan-
bragðalaust. En það er hú'
eitthvað annað. Einmitt í slík-
um tilfellum vakna fulltrúar
hins opinbera til meðvitundar
um nauðsynina á því að fara
sparlega með fé þjóðarinnar.
Og það er vandlega rannsakað
hvort fólkið hafi nú ekki inn-
unnið sér nokkrar þúsundir
króna yfir árið, eða hafi á
langri og erfiðri ævi komizt
yfir einhverjar eignir, hús-
kofa eða þess háttar; og éf
svo reynist vera, segir hið op-
inbera stopp. Það getur sko
ekki staðið í því að styrkja
fólk, sem á hús eða hefur
unnið sér inn hátt upp í
tuttugu þúsund krónur yfir
árið; það verður sem sé að
fara sparlega með féð. Nú
vita þó allir, sem á annað
borð vilja vita það, að hvers-
konar heilsusleysi kostar fólk
ærið fé, þótt öðru sé nú
sleppt, svo sem allskonar
persónulegum erfiðleikum.
Hér skal aðeins nefnt eitt
dæmi. Kona á sjötugsalari
fékk kölkun í úlnlið, og eft-
ir margar og dýrar tilraunir
til að uppræta meinið, var
konunni loks ráðlagt að fá
umbúðir um úlnliðinn. Hún
hlýddi því ráði enda skal
tekið fram að konan lét mjög
.vel af læknum þeim, sem hún
leitaði til og fór að sjáif-
sögðu að ráðum þeirra. Félck
hún nú smíðáðán plasthólk
ca. 10 sentimetra langan,
sem hún átti að smokka upp
á úlnliðinn. Það tók eina tvo
mánuði að smíða hólkinn, en
kannski er ekkert við því að
gera á íslandi núna. Og verð-
ið? Jú, hólkurinn kostaði
tæpar nítján hundruð krónur.
Vafalaust er plastið dýrt
smíðaefni og eflaust hefur
verið talsverður vandi að
smíða þehnan'\ hólk, mikijl: og
dýrmætur tími faríð í’þao, en
vonandi hefur smiðurinn þó
sloppið skaðlaust. En þessi
hálfsjötuga kona hefur aldrei
haft mikla peninga milli
hanida, og hana hálf-sundlaði,
þegar hún heyrði upphæðina,
1900 krónur; svo mikið hafði
hún aldrei innunnið sér á
rnánuði alla ævi. — „En borg-
uðu tryggingarnar ekki eitt-
hvað í þessu?“ spyrjið þið. En
það var nú einmitt það: við
athugun kom sem sé í ljós,
að konan, eða þau hjónin
voru svo efnuð að hið opin-
bera stóðst ekki við að taka
þátt í að greiða nítjánhundruð
kallinn. Með elju og sparsemi,
og með því að vinna hörðum
höndum meðan heilsán leyfði,
hafa þau hjónin komizt það
langt að eignast hús (að
nafninu til), þau eiga meira
að segja bílskrjóð líka. En
mörg undanfarin ár hafa þau
bæði átt við heilsuleysi að
stríða, og maðurinn lítið getað
unnið, a.m.k. mundi gæðing-
um þjóðfélagsins þykja árs-
tekjurnar hans síðastliðin ár,
þunn mánaðarlaun. Og með
leyfi að spyrja: Eiga útgerð-
armennirnir yfirleitt hvorki
hús né bíla? Eru stórbænd-
qrnir kannski yfirleitt eigna-
lausir leiguliðar, sem eiga ekki
einu sinni jeppa? Og sporsl-
urnar og bitlingamir lenda
náttúrlega yfirleitt hjá eigna-
lausum fátæklingum, , s^m
hið opinbera vill,, láta njóta
umhyggju sinnar? Það er
vafalaust rétt, að í þjóðarbú-
skap okkar mætti margt
spara, en ég mundi sízt telja
þar til styrki til aldraðs fólks
eða heilsulauss.