Þjóðviljinn - 04.11.1959, Page 4

Þjóðviljinn - 04.11.1959, Page 4
4) — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagur 4. nóvember 1959 Hvað segir Ingmar Berg- man um Carl Th. Dreyer? Eitt af betri kvikmyndatíma- ritum, sem út eru gefin í heiminum, er „Kosmorama“, rit dönsku kvikmyndastofnun- arinnar „Filmmuseet“. Með sjötta árgangi, sem nú er að hefjast, stækkar blaðið og breytir um svip. Sú grein, sem einna mesta athygli vek- Carl Th. Dreyer ur í nýútkomnu fyrsta hefti sjötta árgangs „Kosmorama“ er eftir franska kvikmynda- gagnrýnandann og rithöfund- inn Jean Béranger og fjallar Atriði úr kvikmynd, mér virðist hann njóta þess um of að lýsa þjáningunni. Ég veit það vel, að þjáningin er, því miður, nær óhjá- kvæmileg, en það á ekki að milda hana með einhverju himnesku jafngildi hennar. Maður verður að reyna að vinna gegn henni og draga úr henni svo sem frekast verður kosið. Dreyer sýnir okkur þjáninguna alltof oft einungis vegna þess að hann hefur ánægju af því að lýsa henni. Þegar þessi er á hon- um gállinn virðist mér hann vera kominn úr jafnvægi og hann hefur þá svipuð áhrif á mig og maður, sem er mitt á milli þess að vera sad- isti og taugasjúklingur. Hann kemur aðeins sjaldan fram með áþreifanlega og jákvæða lausn. Við búum nú einu sinni á þessari jörð, allt þar til við skiljum við. Og þess vegna er nauðsynlegasta verk- efni vort að gjöra þessa til- veru hér tiltölulega þolan- lega. — um Ihgmar Bergman, him fræga sænska leikstjóra o, kvikmyndagerðarmann, og þ einkum síðasta verk haní kvikmyndina „Meyjarlindina' en hún er, eins og skýrt var frá hér í þættinum fyrir all- löngu, byggð á sænsku þjóð- kvæði frá þrettándu öld. Tel- ur Béranger að Ingmar hafi þar tekizt að skapa mynda- hljómkviðu, kvikmyndin sé meistaraverk höfundarins. ★ Bergman um Dreyer I lok greinar sinnar víkur Béranger að áliti Bergmans á Carl Th. Dreyer, hinum víð- kunna danska kvikmyndaleik- stjóra. Þar segir: — Dag nokkurn spurði ég hann (Bergman): „Hvað finnst þér um Dreyer?“ Hann svaraði: „Ég ber fyllstu virð- ingu fyrir honum sem lista- manni. Hann hefur til að bera undraverða plastiska kennd. Tæknilega séð eru myndir hans eins og ,,Heilög Jóhanna" og „Dagur reiði“ (Vredens dag) svo fagrar að hafið er yfir alla gagnrýni. Á hinn bóg- inn er ég lítið hrifinn af sum- um hugmyndum, sem hann notar oft. Það leggur hættulegan eim af bálköstun- um í kvikmyndum hans. Og sem nefnist „Það sem maður talar ekki um“. ★ Nýir straumar í frönsk- um kvikmyndum Svo vikið sé aftur að danska kvikmyndatímaritinu má, af öðru efni fyrrgreinds tölublaðs, nefna La nouvélle vague, grein um nýja strauma í franskri kvikmyndagerð eft- ir Aito Mákinen. Nefnir höf- undur þar nöfn allmargra efnilegra leikstjóra: Claude Chabrol, Louis Malle, Franco- is Truffout, Marcel Camus, Georges Franju, Alain Resna- is. Þykir það tíðindum sæta, að myndir fyrrgreindra leik- stjóra skuli ganga vel út, auk þess sem þær eru listrænar. Erik Ulrichsen segir ýtar- lega frá kvikmyndahátíðinni í Feneyjum á þessu ári og nefnir mynd Luis Bunu'els „Nazarin" og mynd Kon Ichikawas „Enjo“ sem umtals- verðasta framlag hátíðarinnar til kvikmyndalistarinnar. Birg- er Jörgensen dregur upp mynd af búlgarskri kvikmyndagerð í 50 ár og framhald er á grein Theodors Christensen og Sörens Melson um danskar heimildarkvikmyndir. Fleira efni er í tímaritinu. Marilyn Monroe sést hér á myndinni í kvikmynd þeirri sem gerð hefur verið eftir leikriti Billy Wilders sem á enskunni heitir „Some Like It Hot“. Aðrir leikendur eru Tony Curtis, Jack Lemmon, George Raft og Joe E. Brown. að gæðum og glæsileik. VEB Feinstrumpfwerke Oberlungwitz Oberlungwjtz / Saxony German Democratic Republic. Upplýsingar um útflutning veitir V«T M ðl T E 31c' Exportgesellschaft fiir Wirkwaren und Raumtextilen m.b.H. 15 Resenstrasse, Berlin C 2 Hirðinff tanna Til er í ævafornum ind- verskum ritum lýsing á hirð- ingu tanna og munns. Þar er skýrt frá notkun tannbursta, sem menn gerðu sér úr viðar- tágum með því að tyggja enda þeirra þar til trefjarnar losn- uðu sundur og mynduðu þann- ig eins konar bursta. Við burst- un var notað duft eða krem til c^ð auðvelda hreinsun. Þessi rit eru frá 4000—3000 f.Kr. Ekki eru samt liðnir nema fáir áratugir frá því að vest- rænar þjóðir hófu að leggja áherzlu á hirðingu munns og tanna. Og nú er svo komið að mörgum þykir hirðing munns- ins ekki síður mikilvæg en al- mennt hreinlæti. Þó ber svo við að í einum af skólum höf- uðstaðarins, sem valinn var af handahófi áttu. aðeins 4 af hverjum tíu börnum í 7 ára bekk tannbursta og aðeins einn af tíu burstaði tennur sínar reglulega. Því eru líkur til þess að enn vanti nokkuð á að þessa sjálfsagða hreinlætis sé gætt sem skyldi hér hjá okk- ur. Ilafi Indverjar hinir fornu fundið hjá sér þörf til þess að halda tönnum sínum hrein- um, þá er okkur, sem nú lif- um nauðsyn á því, vegna hinn- ar miklu neyzlu á sykri og fín- möluðu korni, sem að lang- mestu leyti veldur tannskemmd- um. Sjúkdómar í tönnum og tann- holdi munu nú hrjá að minnsta kosti 99 af hundraði manna á tvítugsaldri og fara vaxandi. Viðgerðir og viðhald tanna er orðin stór útgjaldaliður hjá flestum, sem vilja halda þeim, aðrir vanrækja tennur sínar, lýtast við það í andliti og stofna heilsu sinni í hættu. Með réttri hirðingu tanna má að verulegu leyti draga úr tannskemmdum, tannsteins- myndun og tannholdssjúkdóm- um. Það er því ekki úr vegi að lýsa í fáum orðum þessari sjálfsögðu hreinlætisráðstöfun. Tennur skal bursta eins fljótt og unnt er að máltíð lokinni. Ein tegund af bakteríum í munni breytir sykri og mjöl- efnum í sýru á nokkrum mín- útum, en sýran leysir upp gler- unginn, sem er yzta varnar- lag tannarinnar. Því fyrr sem slíkar fæðuleifar eru hreinsað- ar burt, því minni líkur eru til að tannskemmdir hljótist af. . Við burstun ber að gæta þess að hár burstans nái inn milli tannanna í skorur og ójöfnur á öllum flötum þeirra og fjar- lægi leifar, sem þar kunna að leynast. Ein aðferð er sú að leggja burstan þannig að tönn- um þeim, sem hreinsa skal, að hár hans beinist að rótum þeirra og leggist skáhallt að tannholdinu, en dragist síðan niður eftir því og eftir yfirborði tannanna í átt að bitfleti þeirra. Þannig eru tennur efri góms burstaðar niður, en neðri tennur upp á við; bitfleti skal burstá fram og aftur. Þess skal gætt við burstun' jaxla • að utan að munnurinn' sé hálflokaður, þá slaknar á kinnum og auðvelt er að beita burstanum rétt; hætt er við að ekki fáist svigrúm fyrir burst- ann ef munnurinn er galop- inn og varir og kinnar þandar. Tannbursti á að vera næg'i- lega lítill til þess að auðvelfi sé að koma honum að öllurrt flötum tanna að utan og inn- an. Burstunarflötur hans skal vera beinn og hárin stinn. Bezti er að eiga tvo bursta, nota þá til skiptis, hreinsa þá og látá þorna vel milli notkunar. í góðu tannkremi er sápa, er auðveldar hreinsun tanna. Ennfremur eru í því bragðbæt- andi efni. Varast ber að leggja of mikinn trúnað á ýktar tann- kremsauglýsingar. Verði fund- ið upp tannkrem með sanrrán- legum eiginleikum til varnar tannskemmdum, munu tann- læknar seg'ja sjúklingum sín- um frá því. En eigi má gleyma því að burstunin sjálf er að- alatriði við hirðingu tanna, en’ val tannkrems síður mikilvægt. Gaghlegt er að hafa þessar reglur í huga; a$ bursta strax að máltíð lok- inni, og umfram allt að sofá með hreinar tennur, að bursta hverja færu, seml Framhald á 11. síðu.

x

Þjóðviljinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.