Þjóðviljinn - 10.11.1959, Blaðsíða 9

Þriðjudagur 10. nóvember 1959 — ÞJÓÐVILJINN — (9
Þegar Eretarnir töpuðu öðru '
sinni fyrir liði irá meginlandinv
Aðeins ÍJnyrerjjum m§ Sríum hefur tekizt
að sigra Bretana á heimaeelli
Það þóttu mikil tíðindi og
sumum næsta óskiljanleg að
Svíþjóð skyldi sigra England
í knattspyrnu á heimavelli í
fyrri viku eins og getið hefur
verið í blöðum hér.
Sem eðlilegt er liefur ósigur
Breta vakið athygli um allan
heim, þar sem knattspyrna er
stunduð. Hefur leikur þessi því
verið mikið umræðuefni blaða
og manna, þar sem áhugi er
fyrir knattspyrnu. Eðlilega
gera norræn blöð viðburð þenn-
an mjög að umtalsefni, og
verður endursagt nokkuð af
því, til gamans fyrir þann
stóra hóp sem áhuga hefur
fyrir knattspyrnu hér.
í Sportsmanden segir m.a.:
„Eftir mjög ruglingslega og
óörugga byrjun, sneri landslið
Svíþjóðar gjörsamlega lands-
leiknum við England sem
fram fór á Wembley, og vann
verðskuldað 3:2, eftir að Eng-
land hafði forustuna í hálfleik
1:0. Sænskur sigur hefði eins
getað orðið nokkrum mörkum
meiri, þar sem Svíar höfðu
m.a. tvö skot í stengur ,og
nokkur önnur hættuleg tæki-
færi, og í lok leiksins urðu
Svíar að leika með 2 menn
meidda.
Þetta er annað sinn í þau
96 ár sem skipulögð knatt-
spyrna hefur verið leikin í
Englandi, að lið frá megin-
landi Evrópu hefur unnið Eng-
land á heimavelli. Aðeins Ung-
verjalandi með sitt frækna lið
tókst að gera þetta árið 1953,
en þá tapaði England 6:3.
Á fyrstu 15 mín. léku hinir
ungu Englendingar, — en eng-
inn þeirra var meir en 25 ára
og meðalaldurinn um 23 ár, —
frábærlega vel. Vörn Svíanna
var gripin ugg vegna hins
mikla hraða og leikandi sam-
leiks, — og verðskuldað tóku
Bretar forustuna eftir 9 mín.
Var það hægri útherji John
Connelly sem skoraði markið.
Þeir héldu uppi hárðri sókn,
og á 20. mínútu bjargaði Ny-
holm meistaralega góðu skoti
frá Greaves, en þar með lauk
foruetu Bretanna.
fóru í keppnisför austur í
Kínaveldi nýlega og náðist þar
igóður árangur í ýmsum grein-
um. Þjóðverjinn Tittas vann ó--
vænt bæði 100 og 200 m
bringusund, og varð á undan
Mu Suan Su sem hefur heims-
met á 100 m 1.11,1, en það
er að vísu ekki viðurkenrtt þar
sem Kína er ekki í FINA.
Árangurinn var 1.11,8 og
1.12,4 og á 200 m 2.40,9.
Fu Ta Schin vann 100 m
skriðsund á 56,8 sem er frá-
bærlega góður tími. Hann vann
Svíar jöfnuðu á 52. mínútu
og var það Agne Simonsson
sem skoraði, og 5 mínútum
síðar skorar sami maður aftur,
og þriðja mark Svíanna skor-
aði svo Bengt Salomonsson á
77. mínútu. Var það svo vel
gert, að það er í hópi þeirra
sem bezt hafa verið gerð á
Wembley. — Annað mark
Bretanna skoraði Bobby Charl-
ton á 82. mínútu.
Rignt hafði mikinn dagana
áður og var völlurinn blautur,
þungur og háll. Var gert ráð
fyrir að þetta væri betra fyrir
Bretana, en það sýndi sig að
völlurinn var of þungur, jafn-
vel fyrir hina harðþjálfuðu,
ensku atvinnumenn. Hinn leift-
urhraði samleikur Svíanna
naut sín vel. Simonsson stjórn-
aði, gaf Svíunum tækifæri
hvað eftir annað í siðari hálf-
leik. Svíþjóð náði rólegum og
hnitmiðuðum leik sem Bretarn-
ir réðu ekki við.
Það hefði ekki verið ósann-
gjarnt að Svíar hefðu jafnað
fyrir leikhlé, en það var eins
og Simonsson sparaði skotin.
Þetta breyttist greinilega eft-
ir hlé. — Fyrsta markið sem
Sviar skoruðu gerði Simonsson
með fösum skalla eftir send-
ingu frá Berndtsson. Svíar
héldu áfram sýningu sinni, og
eftir snjallan þríhyrningsleik
Berndtsson — Börjeson skaut
Simonsson hörkuskoti innan-
fótar í markið. — Bæði Ny-
holm og Hopkins í brezka
marlcinu björguðu oft mjög vel
á síðustu mín. leiksins. Sænsku
tækifærin voru þó miklu
hættulegri.
I Englandi var mönnum það
kunnugt að Svíar voru aðeins
með 4 af þeim leikmönnum
sem léku í úrslitunum á H.M.
í fyrra og var það mjög at-
hyglisvert. — Svíar höfðu það
sem Englendingar höfðu ekki,
en það voru tveir hraðir inn-
herjar. Bæði Henry Thilberg
og Rune Börjesen léku mjög
vel og þó sérstaklega sá síð-
arnefndi sem allan leikinn náði
samleik við hinn skæða inn-
herja, Simonsson.
einnig 200 m á 2,11,3. Þjóð-
verjinn Millow vann 200 m
flugsund á 2.28,9. Kína vann
4x100 m fjórsund á 4.22,6, en
tími Þjóðverjanna var 4.22,7.
Sænska íþróttablaðið hreyf-
ir því hvort Austur-Þjóðverj-
arnir verði ekki útilokaðir frá
keppni meðal þjóða FINA, þar
sem bannað er að keppa við
lönd sem ekki eru í alþjóða-
sambandinu. Sömu spurningu
er varpað fram varðandi
Sovétríkin og Ungverjaland
þar sem sundmenn frá þeim
hafa líka verið í Kína á ferða-
lagi.
Sagt eftir leikinn
George Reynor (Breti) sem
þjálfaði sænska landsliðið um
skeið og undirbjó það undir
H.M. í fyrra, og lagði hernað-
aráætlunina fyrir þennan leik
sagði:
,,Þau veikleikamerki sem ég
veitti athygli móti Wales um
daginn endurtóku sig og Sví-
arnir gátu notfært sér það“.
Walter Winterbottom, sem
var flokksstjóri enska liðsins,
en lætur nú af starfi sínu fyrir
brezka lcnattspyrnusambandið
eftir þennan leik og margra
ára þjónustu, segir: „Ensku
leikmennirnir byrjuðu mjög
vel, en þeir brutust ekki í gegn
þegar þeir höfðu tækifæri til
þess, og Svíþjóð fékk tíma til
að finna eigið leiklag. Það var
engin skömm að tapa fyrir
liði eins og Svíþjóð tefldi
fram“.
Einar Johansson, sænskur
fararst jóri:
,,Það var hin miklu betri
knattmeðferð sem gaf sigur-
inn“.
Frank Belsson, þekktur
brezkur knattspyrnugagnrýn-
andi:
„Leikmenn Englands litu út
eins og skóladregnir, en Svi-
arnir sem kennararnir. Bret-
arnir léku vel á meðan þeir
voru óþreyttir og höfðu vilja
til að elta knöttinn11.
John Camikin í News Chron-
icle:
„Sviþjóð með sina 220 lands-
leiki að baki hinna 11 leik-
manna sinna, er vel samsett
lið og verðskuldar fyllilega að
vera sett í flokk með liði Ung-
verja frá 1953 sem sigraði
England“.
Ensk knattspyrna 30 ár
á eftir tímanuin, segir
dl Stefano
Alfredo di Stefano, sem tal-
inn er snjallasti miðherji
heimsins í dag segir: „Eng-
lendingarnir leika eftir skipu-
lagi sem er 30 ár á eftir tím-
anum“.
di Stefano segir ennfremur.
„Við sem gagnrýnum enska
knattspyrnu verðum að hafa í
huga eitt atriði: Bretar eiga
erfitt með að rísa upp eftir
slys Manchester United. Leik-
maður eins og Tommy Taylor
kemur ekki fram oftar en 20.
hvert ár. (ítalía hefur ekki
ennþá jafnað sig eftir Torino-
slysið, þar sem allt landslið
ítalíu fórst). Drengirnir hans
Busby voru á góðri leið með
að vinna aftur það sem önnur
lönd höfðu komizt á undan“.
ÚTBREIÐIÐ
ÞJÖÐVILJANN
VerSur þeim bönnuS keppni?
Austur-þýzkir sundmenn
Judó sýiiiiigar|r®U á ÖL í Róm og
keppnisíþróti í Tokíó 1964
Hér á íþróttasíðunni hefur
nokkuð verið sagt frá hinni
nýju íþrótt, sem er að nema
hér land og Glímufélagið
Ármann hefur tekið uppá arma
sína. Hefur þar verið skýrt
greinilega, að sú íþrótt á ekk-
ert skylt við aðra japanska
glímu sem kölluð er „Jiu-Jits-
ju“, og verður ekki meiru
bætt hér við um það að sinni.
Tíðindamaður Iþróttasíðunn-
ar liafði spurnir af því, að til
stæði innan Judo-deildar
Ármanns nokkurskonar hæfnis-
próf fyrir þá sem iðka Judo.
Hæfnispróf þetta er í stórum
dráttum í því fólgið, að iðk-
endur eigast við og verða að
sýna að þeir kunni tiltekin
brögð og ákveðinn fjölda
bragða. Fyrir þetta fá þeir
belti sem þeir bera á æfingum
og keppni, og ber hvert belti
vissan lit.
Hver litur merkir svo hve
langt iðkandinn er kominn á
braut sinni til fullkomnunar,
en hún er löng. Oft verður að
prófa og reyna kunnáttu iðk-
enda, og alltaf er bætt við
nýjum og nýjum brögðum, sem
eru æfð og lærð.
I gegnum byrjendaskeiðið
verða leikmenn að ganga í
gegnum 6 próf í íþrótt sinni,
og standist þeir prófið, fá þeir
belti með ákveðnum lit. Tekur
það yfirleitt nokkuð langan
tíma að komast í gegnum
þennan fyrsta „hreinsunareld",
stigin 6, en að þeim tíma, liðn-
um mega þeir fara að taka þátt
í prófum í svokölluðum Dan-
stiigum, eða Dan-prófum. Þau
eru hvorki meira né minna en
10.
Verða að svna drengilega
framkomu, livar sem er,
Mikil alvara er lögð í íþrótt
þessa, og þeir sem ekki taka
hana alvarlega, sýna lilýðni og
góða hegðun, komast ekki
langt.. Það er ekki nóg að það
sé gert á æfingum, allt líf
þeirra verður að mótast af þess
um anda, líka utan æfinganna.
Verði þeir uppvisir að því að
bregðast þessum, ef svo mætti
segja, óskráðu lögum, igeta
þeir ekki vænzt þess að komast
mikið áfram í íþróttinni, þótt
íþróttaleg geta sé fyrir hendi.
Öþarfa skvaldur er ekki leyft
á æfingum. Það er hlustað á
kennarann — Matsoka Sawan-
ura — sem stjórnar æfingum
hjá Judo-deild Ármanns. t
byrjun æfingarinnar sitja þeir
í hálfhring í kringum hann, og
það er steinliljóð; það hefði
mátt heyra saumnál detta.
Þegar formaður deildarinnar
var spurður hvaða tilgang
þetta hefði, sagði hann, að í
hljóðum huga þeirra færi fram
heit þar sem hver og einn lof-
ar að sýna drenglyndi, og í-
þróttamennsku, reiðast ekki og
sýna jafnaðargeð, og nota æf-
inguna til að þroska l'íkama
sinn og sál. Það segir líka
nokkuð til um það á hvaða
grundvelli íþrótt þessi er
byggð, sagði Þorkell Magnús-
son.
I þessum anda var svo öll
æfingin, sem var raunar meira
en venjuleg æfing, þar sem
um nokkurskonar hæfnispróf
’rar að ræða Þeir sem gengu
undir prófin, urðu fyrst að
sýna að þeir kynnu brögðiu
sem hann nefndi, en heitin
eru öll á japönsku. Þeir urðu
líka að keppa og áður en
keppnin hófst hneigðu þeir sig
hver fyrir öðrum. Þeir sem
lengra voru komnir, léku með
mildum hraða og einkenndist
hann af mýkt og jafnvægi, og
voru þar mörg brögð sem eru
eins og sum brögðin í íslenzku
glímunni, þegar sótt er uppl-
standandi, en viðureignin er
líka stundum liggjandi, og
reynir þá ekki síður á mýkt
og kraft.
Þegar hæfnisnrófunum va-
lokið, settust allir aftur 'í hálf-
hring í kringum kennarann, og
féll dómurinn. Hann kallaði þá
fvrir sig sem reynt höfðu
hæfni sína, og þar með að rú
belti sem hafði stighærri li'i
Við hlið hans sátu tveir með
betli um sig girta er bar grær-
an lit, og eiga þeir aðeins 2
stig eftir í bvrjunarprófunum.
Hann skýrði fyrir þeim hvern-
ig þeim hefði tekizt og hvort
Framh. á 11. síðu.