Þjóðviljinn - 08.05.1960, Blaðsíða 10

10) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur S. maí 1960

Formaður við
Fra\nhald af 7. síðu.
var Guðmundur Þórarinsson.
Hann taldi sér óhætt svo
lengi sem ekki hvolfdi. Óskar
hékk utaná bátnum, en var
hættur að anza þó á hann
væri yrt. Við sættum lagi að
koma að bátnum og þrifum
þá tveir í Óskar, — báturinn
lyftist upp, en Óskar losaði
ekki takið. Við urðum að
hætta í það skiptið og fara
frá.
Næst tókum við hann tveir
— urðum að losa hvern fing-
ur fyrir sig, svo föst voru
dauðatök hans. Hann var
meðvitundarlaus.
Eftir nokkra stund fund-
um við tvo aðra; fæturnir
. vissu upp, höfuðin beint
niður. Þeir voru skinnklæddir
iSjötta manninu sáum við
aldrei.
Það var 6—7 gráðu frost.
Við tókum af okkur vettlinga
'■ og húfur til að reyna að hlúa
að þeim.
Eg sat við stýrið, — og
Pétur, formaðurinn, sem við
txHdum ver-a dauðan, lá þar.
Allt.. í einu skellir hann
hendinni á hné mér — mikið
■ Varð ég forviða! — og sþyr:
„Erum við allir?“
Eg vissi ekki hvort óhætt
væri að segja honum satt, og
hikaði því við.
Hjörtur Cýrusson varð
fyrri til að svara og sagði:
Já, við erum allir.
Þá reis Pétur upp, litaðist
um og spurði: „Hvar er III-
tigi?“
„Hann sáum við aldrei —
og hann er ekki með“, sögð-
um við.
Þá varð Pétur órólegur;
Iþað varð að halda honum.
Þeir Illugi voru leikbræður.
Það var vont 'í sjóinn. Pét-
ur var reyndur formaður —
og utan við lendinguna hafði
hann jafnað sig svo að hann
gaf mér ráð við landtökuna.
Það verður nokkur þögn.
Danilíus hefur auðsjáanlega
verið þetta óljúft frásagnar-
efni, En svo spyr ég:
' — Var þetta i eina skiptið
að nokkuð óvenjulegt gerðist
hjá þér?
— Já.
— Og komstu aldrei í hann
krappan?
— Nei. Aðeins einu sinni
í formannstíð minni þurfti ég
að hleypa frá heimahöfn.
— Og hvar lentirðu þá?
— í Rifi. Það var á ára-
bátaöldinni. Rif er albezta
lendingin á öllu nesinu tóan-
• verðu.
— Svo þú telur Rif fram-
■ tíðarstað?
: — Já, það er ábyggilegt að
’ þar er hægt að gera eina
* beztu höfn á landinu, aðeins
ef rétt væri farið að því Það
er alltaf hægt að lenda í Rifi.
Þó það brjóti svo á Rifi og
Tösku (Taska er boði fram-
{ an við rifið) að utanfrá virð-
ist ólendandi að sjá, þá dett-
ur þetta niður þegar inn fyrir
er komið og það er nóg dýoi
til að sigla framhjá Tösku
inn í lygnuna.
★
Það er liðið á nótt, og við
spjöllum ekki meira. Vestan-
garrinn lemur húsin á Sandi,
én éeifiiilega hefur hann ekki
Jökuf í 30 ór
haldið vöku fyrir Danilíusi,
þessum manni sem var hér
formaður í 30 ár, lenti róðr-
arbátum i Krossavíkinni þann-
ig að hann hafði aflann á seil.
um, eignaðist siðar fyrstu
trilluna í bænum, og nokkru
síðar mótorbát. — Brimið
svarar við ströndina fyrir
neðan.
J. B.
Tékkó-Slóvakía
Framhald af 7. siðu.
Slóvökum l'innst mörgu ábóta-
vant hjá sér, bess vegna munu
þeir sækja fram til meiri far-
sældar á næstu árum, en eitt
er þeim jáinan efst i huga. Það
ríkir mikil _újfúð í heiminum.
og V.-Þýzka!and hefur ennþá
ekki samþykkt landamæri
Tékkó-Slóvakiu. Tékkar og Sló-
vakar eru vel vopnum búnir
og staðráðnir í að verja hend-
ur sínar. en fyrst og síðast þrá
þeir eins og flestar aðrar þjóð-
ir að lifa í friði. Það þarf eng'-
inn að gera sér neinar tálvon-
ir um það. að Tékkar og Sló-
vakai hverfi af þeirri þróunar-
braut, sem þeir hafa valið sér.
Vonandi verður þeim og öðr-
um að ósk sinni um frið og
alþjóðaafvopnun.
Síðustu 15 árin hefur Tékkó-
Slóvakía verið eitt af helztu
viðskiptalöndum okkar íslend-
'inga, eins og kunnugt er. Við
veiðum fisk, þeir eru einhverj-
ir mestu landkrabbar í heimi
og framleiða iðnaðarvörur.
Eðlilegar forsendur liggja til
grundvallar hagkvæmum sam-
skiptum þeirra og okkar. fs-
lenzkum stúdentum, sem stunda
nám í Prag á kostnað tékk-
neska ríkisins fjölgar með ári
hverju. í Tékkó-SIóvakíu fá
stúdentar laun fyrir að stunda
nám eins og í öðrum alþýðu-
veldum. Fjöldi íslendinga
gistir árlega land Tékkanna, og
hingað ber öðru hvoru kær-
komna gesti þaðan að sunnan.
Nú sem stendur dveljast hjá
okkur tveir tékkneskir tónlist-
armenn, obóistinn Karel Lang
og dr. Smetacek, en hann er
með snjöllustu hljómsveitar-
stjórum, sem nú eru uppi, og
flýgur um þessar mundir á
milli hljómsveitanna í Berlin,
Prag og Reykjavík.
Fyrir okkar hönd óska ég
Tékkó-Slóvökum árs og friðar
í framtíðinni. •
Björn Þorsteinsson.
Leiðir allra sem ætla afl
kaupa eða selja
BIL
liggja til okkar.
BÍLASALAN
Klapparstíg 37.
Sími 1-90-32.
Rósir
afskomar.
(gróðrarstöðin við
Miklatorg).
Sölarhringur
Skáldsaga
Stefán Júliusson
Verð kr. 110 í bandi
Bókaútgáfa Menningarsjóðs
um bótagreiðslur lífeyrisdeildar almanna-
trygginganna árið 1960
Bótatimabil lífeyristrygginganna er frá 1. jan. s.l. til ársloka. Lífeyrisupphæðir á fyrra
árshelmingi eru ákveðnar tii bráðabirgða með hliðsjón af bótum síðasta árs og upplýsing-
um bótaþega. Sé um tekjur að ræða til skerðingar bótarétti, verður skerðing lífeyris ár-
ið 1960 miðuð við tekjur ársins 1959 þegar skattframtöl liggja fyrir.
Fyrir 10. júní n.k. þarf að sækja á ný um eftirtaldar bætur skv. heimildarákvæðum
almannatryggingalaga: Hækkanir á lífeyri munaðarlausra barna, örorkustyrki, makabætur
og bætur til ekkla vegna barna.
1 Réýkjavík skal sækja til aðalskrifstofu Tryggingastofnunar rrkisins Laugavegi 114,
en úti um land til umboðsmanna stofnunarinnar, bæjarfógeta og sýslumanna.
Þeir, sem nú njóta hækkunar elli- og örorkulífeyris, sömuleiðis ekkjur og aðrar ein-
stæðar mæður sem njóta Ufeyris skv. 21. gr. almtrl., þurfa ekki að endurnýja umsóknir
sínar.
Áríðandi er að örorkustyrkþegar sæki fyrir tilsettan tíma, þar sem ella er óvíst að
hægt sé að taka umsóknirnar til greina, vegna þess að fjárhæð sú, er verja má í þessu
skyni er takmörkuð.
Fæðingarvottorð og önnur tilskilin vottorð skulu fylgja umsóknunum, hafi þau eigi ver-
ið lögð fram áður. Þeir umsækjendur, sem gjaldskyldir eru til lífeyristrygginga skulu
sanna með kvittun innheimtumanns eða á annan hátt að þeir hafi greitt iðgjöld sín skil-
víslega. Vanskil geta varðað skerðingu eða missi bótaréttar.
Norðurlandaþegnar, sem búsettir eru hér á landi, eiga samkvæmt samningi um félags-
legt öryggi bótarétt til jafns við íslendinga, ef dvalartími þeirra og önnur skilyrði, sem
samningarnir tilgreina eru uppfyllt.
íslendingar, sem búsettir eru í einhverju Norðurlandanna eiga gagnkvæman rétt til
greiðslubóta í dvalarlandinu.
Athygli skal vakin á því, að réttur til bóta getur fyrnzt. Er þvi nauðsynlegt að þeir,
sem telja sig eiga rétt til bóta og óska eftir að fá þær greiddar, dragi eigi að leggja
fram umsókn s'ína.
Frá 1. apríl 1960 breytist réttur til fjölskyldubóta þannig, að nú eiga 1 og 2 barna
fjölskyldur bótarétt.
Auglýst verður síðar eftir umsóknum um þessar bætur.
Munið að greiða iðgjöld til lífeyristrygginga á tilsettum tíma, svo að þér haldið jafn-
an fullun bótarétti.
Reykjavík, 6. maí 1960
Tryggingastofnun ríkisins.
Tilkynning