Þjóðviljinn - 03.09.1960, Síða 10

2) — ÓSKASTUNDIN
ÖSKASTUNDIN — (3
ORÐSENDING
/
Óskastundin hefur vér-
ið í sumarleyíi, en nú er
því lokið. og hún kemur
framvegis reglulega á
laugardögum eins og áð-
ur,
Við byrjum nú starfið
af fullum krafti, og þið
verðið vonandi jafndug-
leg að skrifa í blaðið
ykkar og jal'nan fyrr.
Undani'arnar vikur hef
ég verið á ferðalagi og
er nú komin allar götur
til Tékkóslóvákíú. • í
þessu blaði ætia ég að
segja ykkur fré því
hvernig það er að dvelja
í alþjóðabúðum með
tékkneskum unglingum
(píónerum).
Loks vil ég minna _ykk-
Framhald á 4. síðu.
íþróttum er kennari frá-
Smojmo. Rudolf Zach að
nafni. Hann var heldur
ekki ókunnugur íslandi,
því hann hafði lesið
Nonnabækurnar og átti
Nonna og Manna með
eiginhandaráritun höf-
undar. Faðir hans hafði
hitt Nonna og fengið
bókina að gjöf
í næsta blaði segi ég
ykkur nánar frá dag-
legu lífi héma í búðun-
um. Á þriðju síðu getið
þið lesið frásagnir, sem
hafa komið á vegg-
spjaldi, þar sem fréttir
og myndir eru festar
upp. Dennis Jóhannesson,
14 ára, frá Reykjavík
skrifaði kaflann um
froskaveiðarnar.
Tekkmn Antonin Vladeka, 14 ara, og Frakkinn
Libhe Sergee, 14 ára, kalla á menn til fánahyllingar.
landinu. Börnunum er
skipt í hópa og hver hóp-
ur velur mann í stjórn.
Hér eru 3 tékkneskir
hópar, 2 franskir, 2 aust-
urrískir, 1 belgískur og 1
íslenzkur. íslendingarnir
völdu 14 ára Reykvíking
Þórhall Sigurðsson, sem
fyrirliða og situr hann í
stjórn.
Hér eru svo íþrótta-
menn og kennarar, sem
aðstoða og kenna börnun-
um. Einnig túlkar með
hverjum hóp.
íslenzki hópurinn fékk
stúlku, sem talar ís-
lenzku lýtalaust. Það er
ung stúlka frá Prag, Hel-
ena Kadeckova. Hún
lærði íslenzku á Háskóla
íslands og dundar við
það í frístundum sínum
hér að þýða smásögur
eftir Halldór Stefánsson.
Til að leiðbeina fslend-
ingunum í leikjum og
FROSKAVEIÐAR
Eftir hádegið fórum við
íslendingarnir á froska-
veiðar í tjörn hérna
skammt frá Okkur þótti
mikið gaman að því, af
því að á í?landi eru. eng-
ir froskar. Við höfðum
með okkur glerkrukku
og fötu til þess að setja
froskana í, þegar við
höfðum veitt þá.
Við byrjuðum sj-rax að
veiða froskana, þegar við
vorum komin að tjörn-
inni, og innan skamms
voru komnir sex pattara-
legir froskar í fötuna.
Bráðlega héldum við af
stað heim áftur, en þegar
heim kom útbjó Rúda
litla tjörn handa frosk-
unum með tilheyrandi
umhverfi. Þar getum við
haft froskana okkar og
Á miðvikudagskvöldið
fóru allir hóparnir úr
búðunum út í skóg og
kyntu varðelda.
Við vorum með franska
hópnum og þeir sungu
fyrir okkur á frönsku.
Við sungum tékknesk
þjóðlög fyrir þá og svo
dönsuðum við öll saman.
þó skemmtiatriðin væru
fábreytt, skemmtum við
okkur sérstaklega vel.
• Táborák, það er •
• tékkneska orðið fyr- •
• ir varðeldur. •
skoðað þá i ró og næði.
íslenzki hópurinn.
Við hlökkum til þegar
næsti varðeldur verður.
I. tékkneski hópurinn.
SKRÍTLA
Jón (4 ára): Mamrna,
ég sá lítinn. bíl sem var
ósköp þreyttur.
Mamma: Heldurðu að
hann hafi verið þreyttur?
Jón: Já, það var vöru-
bíll sem bar hann á
pallinum.
VARÐELDURINN
10) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagrur 3. september 1960 --•
Ætla valdhafarnir...?
Framhald af 8. síðu. ur verið um atvinnu og hver
feorgað, en það sýnir aðeins
hversu starf kennara er van-
borgað.
Sumarfrí kennara.
Oft heyrist því fleygt er
laun kennara koma til tals
að þeir hafi svo langt sum-
arfri að þeir hljóti að geta
drýgt tekjur sínar með vinnu
á þeirn tíma. Því er til að
svara að samkvæmt síðustu
launalögum er gert ráð fyr-
ir þvl að kennari noti sumar-
leyfið til hvíldar frá störfum
feg auka starfshæfni sina með
Jm að ajfla sér viðbótarmennt-
unar og kynna sér nýjungar í
kennslumálum. Auk þess má
kalla kennara til starfa hve-
nær sem er. Fáa kennara
þekki ég, sér í lagi meðal
þeirra ýngri, sem hafa haft
efiii á því að ta-ka sér sumar-
-4 fe'cí undanfarin ár. eins og sið-
uðu fólki sæmir hvað þá
meira. Sjíkóhmúm er . tæplega
lokið á vorin og í sumum til’-
fellum ekki lokið, þegar þeir,
eru farnir að þræia við alls
konar störf eins og verka-
mannaviunu, byggingarvinnu,
komnir -á sjóinn eða í vega-
vinnu upp í sveit. Á þennan
íyátt hafa kennarar neyðzt til
þess að nota sumarfríið sitt
til þess að forða sér frá sveit.
Meðan menn eru ungir geta
þeir kannske gengið að hvaða
vinnu sem er á sumrin enda
sldku vanir frá námsárunum
og meðan næga atvinnu er
að fá. En það hafa verið þeir
,tímar á íslandi að erfitt hef-
tryggir að þeir tímar geti ekki
komið aftur og hvar eru kenn-
arar þá staddir. En er hægt
að búast við því að þeir geti
með aldrinum gengið að hvaða
úti- og erfiðisvinnu sem er.
Og hvað um þá, sem valið
hatfa kennarastarfið vegna
þess að þeir geta ekki eða
eiga erfitt með að gegna slík-
um störfum.
Nei. sumarfr'i kennara er
villuljós, sem marga hefur
blekkt meira að segja suma
kennara a.m.k. í upphafi.
Einnig heyrist því fleygt að
kennarar geti tæplega haft
slæm laun, atf því að þeir geti
veitt sér ýmislegt sem öðrum
þykja sjálfsagðir hlutir. Þvi
er til að svara að allir sjá
sem vilja sjá að svo er ekki
kennaralaununum fyrir að
þakka, heldur ráðdeildarsemi
er kennarar hafa orðið að
temja sér mörgum öðrum
stéttiun fremur og alls konar
aukavinríu, er þeir hafa orð-
ið að Ipggja á^sig. þessi auka-
vinna e‘r allt'r,frá -. peðlilega
mikilli aukakennslu'.. ('auka-
vinna er kennarar séttu sízt
aA„ legigja á sig) niður í að
hreinsa. sorptunnur staðarins,
sem þéif kenna á.
Er ekki ’kóíninn túni til að
almenningur og forráðamenn
þjóðarinnar líti á kennarastarf-
ið sem fullkomið aðalstarf og
launi það samkvæmt því ?
Flestir ættu að sjá að laun
kennara þurfa að hækka all-
verulega. Fyrst og fremst um
þá kjararýrnun, sem síðustu
efnaihagsráðstafanir hatfa haft
í för með sér. Þá standa þeir
þar, sem þeir stóðu fyrir þær
eða aftastir meðal þeirra
verst settu eins og ýmsir
hafa margsinnis fært sönnur
á bæði í ræðu og riti. Til
dæmis Sigurður Ingimundar-
son kennari og alþingismaður,
það var raunar áður en hann
komst i stjómaraðstöðu, en
rök ihans eru jafngild nú sem
þá, sú hækkun sem yrði þar
uimfram væri þá -hægt að
skoða sem beina kauphækkun.
Minningarorð
Framhald af 4. síðu.
og margs að geta og þakka, en
þeir sem bezt þekktu Ólaf Sig-
urðsson vita að honum var
fjarri skapi að verið væri að
halda á lofti verkum hans.
Hann vildi vinna að hverju
‘ verki, sem til heilla horíði,
meir í kyrrþey og með festu.
Ólafur var fæddur 17. des-
ember 1907 og andaðist 27.
ágúst. Hann missti konu sína
Láru Hannesdóttur fyrir
nokkrum árum. Þeim var
tveggja barna auðið Margrét-
ar hjúkrunarnema og Sigíreðs
iðnnema.
Útför Ólafs fer fram í dag
. frá Fössvpgskirkju.. :
Hér er Ólafur kvaddur. ein-
iægri vinarkveðju, og skorað
á unga menn að taka upp hið
fallna merki og bera fram til'
sigurs, í sama anda og hann
gerði, það væru honum verð-
ugust eítirmæii.
Frímann Helgason.
Iþróttir
Framhaid af 4. síðu.
færi, en knötturinn fer yfir, og
3 mín. síðar ver Helgi gott
skot frá Ingvari.
Á “27. mái er dæmd víta-
spyrna á landsliðið, en Ingvar
skaut beint á Helga. Eftir mik-
ið rót og þröng á markteig
blaðaliðsins hrekkur knöttur-
inn af Þórði Jóns í vamar-
mann og þaðan í mark og
þannig tókst landsliðinu að
jafna á 31. mín. Síðari hálf-
leikur var allur daufari' af
beggja hálfu, og tækifæri fá
á báða bóga.
Blaðaliðið varð mjög öðru-
vísi skipað en í upphafi var
ætlað. Kristinn Gunnlaugsson
átti að vera miðvörður en
landsliðsnefnd bað um hann
sem bakvörð, þar sem Árni
Njálsson væri veikur, en Árni
var alfrískur á áhorfendapöll-
unum þetta kvöld. og kvað sér
aldrei hafa verið boðið að
ieika með í ieik þessum. Er
þetta dálítið óskiljanlegt. þar
sem Ámi er bezti bakvörður
okkar í dag, og hlýtur hér að
vera um misskilning að ræða.
Ellert var lasinn og gat ekki
leikið með landsliðinu og \rar
þá Jakob tekinn frá blaðaiið-
inu. en Bergsteinn kom í stoðu
innherja en Björgvin Dan. var
útherji.
Þrátt fyrir þessar breyting-
ar féli blaðaliðið vel saman og
sýndu mun meiri baráttuvilja
og sérstaklega í fyrri hálfleik
meiri knattspyrnuleg' tilþrif.
Það sem ef til vill réð þó
baggamuninn var, að blaða-
iiðið lék meira eftir ákveðnara
skipulagi (taktik) og voru yf-'
irleitt hreyfanlegri í sókn, og
það var áberandi hvað fram-
lína biaðaiiðsins náði betur
saman. Ingvar var ágætur og
hefur ekki sagt sitt síðasta
orð. Sveinn Jónsson lék líka
betur en hann hefur gert um
langan tíma og átti mjög þátt
í því að nafni hans Teitsson
gat ekki aðstoðað framherjana
eins og hann gerir oft. Berg-
steinn gerir margt laglega, en
honum hættir oft til þéss að
hika einmitt þegar hann á að
taka á. Björgvin barðist oft
vel, og eins Baldur Scheving,
en sendingar Baldurs voru ó-
venju nákvæmar.
Jón Stefánsson var sterkasti
maður vamarinnar og ekki
þætti mér ósennilegt að lands-
liðsneíndin gæfi honum auga
sem líklegum miðframverði.
eftir frammistöðu hans við svo
sterkan og hreifanlegan mið-
herja sem Steingrímur er.
Sarha er að segja um Jakob
Jakobsson í stöðu innherja, í
honum er mikil knattspyma.
Markmennirnir verða naum-
ast ásakaðir fyrir þau mörk
sem þeir fengu, — Dómari var
Ingi Eyvinds og' dæmdí vei.
Trúlofnnsrhrlngir, Steln*
hringir, Hálsmen, 14 og
kt gnll