Þjóðviljinn - 25.02.1961, Blaðsíða 3

Laugardagur 25. febrúar 1961 — ÞJóÐVILJINN — fo
uÓpólitiski" listinn i TrésmiÓafélaginu
Þegar ihaldið hýggst b.ióða
fram við stjómarkjör innan j
verkalýðsíélaga, er það ævinlega
undir kjörorðinu lýðræðissinn- j
ar, og að þeir séu algerlega ó- j
pólitískir i i'élagsmálum. Nú j
i'ræðir Morgunbiaðið okkur ó J
að B-listinn í Trésmiðafélaginu
sé skipaður án tillits til póli-
tískra skoðana. en í i'ormanns-
sæti listans er Magnús Jóhann-
esson bæjarfulltrúi Sjálfstæðís-
ilckksins. sannur baráttumaður
viðreisnarstefnunnar, enda er
sama hvar ieitað er á listanum
að þar íinnast ekki önnur nöfn
en þeirra manna. sem eru í
lelaginu yfirlýstir skoðanabræð
ur Magnúsar og Co.
Þegar vinstri stjórnin var við
völd réðu títtnefndir Iýðræðis-
sinnar Trésmiðafélaginu. Þá
var samkvæmt tillögum þeirra
vorið 1957 gerð krafa um 12%
grunnkaupshækkun. Út úr samn-
ingunum kom engin hækkun á
grunnkaupi. Sumarið 1358 var
enn þá vinstri stjórn í landinu
og þá var kral'izt 6% í líféyris-
sjóð. Út úr þeim samningum kom
6% liíeyrissjóður á alla tíma
færagjaldi.
Haustið 1958 sendi stjórn lýð-
ræðissinna brél' til Meistarafé-
lagsins og fór íram á 3,5%
grunnkaupshækkun, eii rétt á eft-
ir íéli vinstri stjórnin og stjórn
Emils Jónssonar tók við og þar
með var allur áhugi Iýðræðis-
sinna fyrir hækkuðu kaupi rok-
inn út i veður og vind. Fclags-
mönnum var ekki sagt l'rá ósk-
inni um 3,5%. Vorið 1959 runnu
samningar út. Þá lagði stjórn
lýðræðissinna ti! að samning-
um yrði ekki sagt upp, en i'jöl-
mcnnur félagsfundur samþykkti
uppsögn samninganna. Síðan
reyndu þeir að koma í veg fyr-
ir að l'élagið sendi kröfur til at-
vinnurekenda um samræmingu
á kaupi við aðra iðnaðarmenn.
þótt þeir hefðu í sinni stjórnar-
tíð haldið svo á samningamál-
unum, að trésmiðir voru orðnir
lægst Jaunuðu iðnaðarmenn
landsins, enda fór svo að ó sama
tíma og mörg önnur íélög nóðu
með írjálsum samningum hækk-
uðu kaupi, héldu þeir að sér
höndum og gerðu ckkert.
og t'rægt er orðið lýsti Magnús
yfir að það væri heimska að
skýra frá afstöðu í þeim málum
fyrir Alþýðusambandsþing.
En þegar núverandi stjórn fé-
lagsins var búin að ná sam-
stöðu með öðrum sveinafélögum
i byggingariðnaðinum um sam-
hljóða kröfur. þá allt í einu hal'a
lýðræðissinnar skoðun.
Þó ílytja Jieir tillögu á félags-
fundi til að koma í veg í'yrir
samstarf með nokkru öðru verka-
lýðsíé’.agi um kaup og kjara-
mál, tillögu, sem er í hrópandi
mótsögn við alla baráttu verka-
lýðshreyfingarinnar fyrr og síð-
ar. Ég held, að þessi fáu dæmi
sem ég hef hér fært til, sanni
það svo að ekki verði um villzt. |
að fyrsta skilyrði okkar tré-1
smiða til að ná b.^ttum kjörum
i framtíðinni er að Magnús Jó-
hannesson og Co. komi þar
I Eins og flesta relrur ininni til voru nokkrir islenzkir varð-
hvergi nærri. Verum því sam-, skiPsmenn á Þór um tíma fangar um borð í herskipinu
taka trésmiðir, og
synum
þess_'Eastbourne í septeinber 1958. Þeir voru settir á land í Keflavík
I ’
um „ópólitísku * Sjálfstæðismönn- j®’ bátniun sem myndin er af. A mastrið var settur radarspeg-
um að við erum ákveðnir að °S gátu herskipsmennirnir þannig fylgzt með ferðum
baki núverandi stjórnarforustu í
félaginu. Það er sterkasta svar-
ið sem við getum veitt atvinnu-
bátsins eftir að varðskipsmönnunum var sleppt lir haldi.
sem unnir voru í dagvinnu, og
nokkurra aura hækkun á verk-
Síðasta helgin
sem Kjérvalssýn-
ingin er opin
Aðsókn að málverkasýningu
Jóhannesar Sveinssonar Kjar-
vals í Listamannaskálanum
hefur verið geysimikil síðustu
dagana. Sýningin varður opin
fram yfir helgi, henni lýkur á
þriðjudagskvöldið.
Þegar stjórn Ólafs Thors tók
við or) Ibirti á’.na „viðreisn"
barðist Magnús Jóhannesson og
Co á félagsi'undi gegn því að
samþ.vkkt yrðu mótmæli við þær
aðgerðir ríkisvaldsins, en i tíð
vinstri stjórnarinnar þuríti ekki
rinu sinni féla.cs.fund. Þó var
nóg' að lót.a stjórn og trúnaðar-
mannaráð samþykkja mótmæl-
iti og birta sem félagssamþykkt
i Morgunblaðinu. Og frá ‘því að
.viðreisnin" hófst og fram að
áramótum voru þeir Magnús og
Co gjörsamlega skoðunarlausir í
kaup- og kjaramálum, enda eins
rekendum í baráttunni fyrir
bættum kjörum okkar, og við
skulum vera þess minnugir, að
sameinaðir stöndum við en
sundraðir i'öllum.
Trésmiður.
Goðafoss strandaði á Ólafs-
firði, en náðist út aftur á flóði
í gærmorgun, er Goðafoss koma vírum í Goðáfoss. Hófu
var að sigla inn á höfnina í þeir um klukkan fjögur að
Ölafsfirði, \ildi það óhapp til, 1 reyna að ná skipinu út og um
að hann bar af réttri Ieið klukkan sex var það komið
og strandaði við ve.stri öldu- á flot. Enginn leki kom að
brjótinn. Á flóðinti síðtlegis jGoðafossi og virtist hann lítt
í ,gær tókst að ná. skipinu út skemmdur. Ætlaði hanri að
Þjéðleikhúsinu
bsrest tvær géð-
ar gjefir
RadarspeQÍIIInn er nauð-
synSegt örygjgistœki á sjó
1
Erlendis hefur færzt j vöxt eiga nú að geta séð línu —
að nota svokallaða radar- og netabaujur sínar í radar-
íspegla (reflectora) til að smá- Jtækjum þegar illa viðrar eða
ir hlutir, svo sem baujur, smá-|þegar myrkur er. Einnig
bátar og trillur verði sýni- myndu togarar sjá hvar bauj-
ur bátanna eru og þannig ætti
að vera hægt að draga mjög
úr veiðafæratjóni bátanna.
Sjálfsagt þykir einnig að smá-
bátaeigendur eigi s’fika spegla
legar í radartækjum skipa og
iTugvéla.
Nú hefur Jónas Guðmunds-
son, sjóliðsforingi, teiknað rad-
Þjóðleikhúsinu hafa borizl, jarspsgil er myndi her.ta við
tvær verðmætar gjafir síðustu 'islenzkar aostæður og fyrir-
Vcstur-Þjóðverja hefur nú lia.fið framleiðslu á jforðast ásiglingar skipa í þoku
og dimmviðri.
Radarspegillinn vegur um
750 igrömm og er ltann smíð-
aður úr völdum léttmálmi
daga.
Sendiráð
hér færði fyrir nokkrum dög-
um þjóðleikhússtjóra mikið og
verðmætt, grammófónplötusafn
að gjöf til Þjóðleikhússins frá
vestur-þýzka ríkinu. I safni
þessu eru 24 frægar óperur og
óperettur, þýzkar, austurrískar
og ítalskar, fluttar af ágæt-
ustu söngvurum undir stjórn
hinna frægustu hljómsveitar-
stjcra.
tækið Rolf Johansen & Co.
í bátum sínum ef þeir kynntt
að bila og til að þeir geti
honum.
I viðtali við fréttamenn tók
Jónas það fram að hér væri
ekki um uppfinningu að ræða
heldur sé hann að innleiða
tæki sem aðrar þjcðir hafa CjíiJayronncÁIrníY
tileinkað sér í ríkum mæli o'g WlíUClS I CB1111-íÞWBVh11S
við gerð spegilsins hefði hann
rotið aðstoðar og leiðbeininga
ýmissa manna úr sjómanna-
altur og num hað lítið eða ekkí
skemmt.
Goðafoss kom til Ólafsfjarð-
ar um 5 leytið í gærmorgun
og var þá enn dimmt af nótt
og allhvasst að austan með
hríðaréljum. Skipið var kom-
ið ian úr hafnarmynninu en
’ mun ekki hafa náð beygjunni
að bryggjunni og bakkaði því.
Skipti það engum togum, að
það fcr að reka undan veðr-
iuu og rak skáhalt upp í sand-
inn við vestri öldubrjótinn og
strandaði
Svo lánlega vildi til, að er
kom fram á daginn lægði veðr-
ið, því ella liefði skipið verið
'í mikilli hættu. Ákveðið var
að reyna að ná skipira út á
flóðinu klukkan 5 síðdegis og
komu tveir togarar frá Ak-
ureyri á vettvang. Sléttbakur
og Harðbakur. Aðstnðaði vél-
báturimi Ármann þá við að
sigla til Akureyrar í gærkvöld
til skoðunar.
Goðafoss átti að taka skreið
og fiskimjöl á Ólafsfirði.
Þá afhenti frú Ragnheiður stétt, enda er spegillinn sér-
Hafstein Þjóðleikhúsinu að gjöf jstaklega gerður með það fyrir
forkunnarfallega útgáfu af ,augum að merkja neta- og
öllum verkum Ludvig Holbergs, ilínubaujur íslenzkra fiskibáta.
er faðir hennar Julius Havsteen,
sýslumaður, hafði átt.
Gildi radarspegilsins er m.a.
fólgið í því að fiskibátarnir
út mánuðinn
Þrátt fyrir að bátar séu al-
mennt. hættir síldveiðum verð-
ur Ægir i síldarrannsóknum
áfram þennan mánuð undir
stjórn Jakobs Jakobssonar fiski
fræðings.

|| y-1 / J * * ? I ' '
H
■
H
H
H
H
H
H
H
■
H
■
P
f ■ \ ■
■ . ,m ■■ ■ ... — —-Mt-U. * -
Snjöll
blaðamennska
Á íorsíðu Tímans í gær get-
ur að líta tvær frétlir, svip-
aðar að áí'erð. Þær bera báð-
ar tveggja dálka fyrirsögn,
eru nákvæmlega jafn rúm-
frekar, og annarri er komið
fyrir neðst til vinstri, hinni
neðst til hægri, svo að ekki
hallist á. Fréttin til vinstri
ber fyrirsögnina: „Tekur við
embættinu sínu í dag"; sú til
hægri; „Margeir í varðhald".
Fréttin til vinstri íjallar um
Vilhjálm Þór, en hann hefur
legið undir grun um ólögleg-
an fjárdrátt og sviksamlega
starfsemi. Tíminn lætur sér
nægja að birta tilkynningu
rikisstjórnarinnar um mál
hans og leggur aðeins til fyr-
irsögnina sjálfur, enda talar
hún sínu skýra máli. Vil-
hjálmur tekur við „embættinu
sínu"; þannig tala menn að-
eins um mjög persónulega
eign; úrið sitt. hattinn sinn,
skyrtuna sína. Blaðið telur
fréttina þannig sanna að
embætti seðlabankastjóra sé
ekki eign þjóðarinnar, ekki
trúnaðarstarf í hennar þágu;
það er embættið hans Vil-
hjálms Þórs.
Fréttin til hægri fjallar um
Margeir J. Magnússon, en
hann hefur einnig legið lengi
undir grun um ólöglegan
ijárdrátt og sviksamlega
starfsemi. Timinn skýrir frá
þvi að iðja hans hafi verið í
því fólgin að veita mönnum
lán og endurheimta þau síð-
an í allmjög auknu formi.
Ekki munu afrek hans þykja
stórvaxin hjá þcim sem bet-
ur kunna til verka; hann mun
hafa látið sér nægja að hirða
nokkra tugi þúsunda hjú ná-'
unganum hverju sinni. Aldrei
myndi olíuíélagið h.f. til
dæmis hafa lagt sig niður
við slíkt, enda bendir Timinn
réttilega á það að þeir tví
menningarnir, Vilhjálmur og
Margeir, hafi sama daginn
hafnað á næsta ólikum stöð-
um.
Af skiljanlegum ástæðum
er þess ekki að vænta að
Tíminn birli neina forustu-
grein um siðferði og heiðar-
leik ai' þessu tilefni. Þess ger
ist ekki heldur þörf. Forsíð-
an í gær segir allt sem segja
þarf og hittir beint í mark.
— Austri.