Þjóðviljinn - 20.04.1961, Qupperneq 2

a«
2) — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 20. apríl 1961
Lífsreynd oq frekiíótt vinkona — spremkáflirírT
skríkir og hlær — erfiðleikar með lítið barn —
vorhiminn fyrir norðan — boltaleikur .á Njáls-
gbtunni.
lífsreynda vinkona mín s
mæðulega. =
Því miður verð ég að við- —
■ urkenna, að ég' var svona ó- S
undirbu'inn. að siiara mér inn £
• x
i uppeldisvandamal vmkonu £
minnar, en litla barnið byrj- ~
aði nú að slefa einhver ósköp £
niður á lítinn fót. ~
„Csköp er að sjá, hvað þú £
. Þegar ég leit upp úr verki
V' mínu einn daginn varð mér
svolítið bilt við. Já. — ég
verð að viðurkenna, að mér
varð svolítið bilt við, en samt
ekki mikið. Þarna sá ég tvö
skínandi augu, sem hvildu
svona í skálínu fyrir ofan
borðbrúnina og voru vist bú-
in að horfa lengi á skúrkinn.
En þau voru djúp og blá
eins ög vorhiminn fyrir norð-
an og orkuðu á mig eins og
falleg vin í annriki daganna.
En svona má ekki segja
upphátt og bara að hugsa um
svona.
Þó var ég orðinn forvitinn
og var.pa fram þessari spurn-
ingu.
" '„Hvað er nú ungfrúin göm-
r uír‘
En nú seig annað augað
niður f.yrir borðbrúnina og
hitt horfir á magann á mér.
Svo heyrist sagt einhvers-
staðar undir borðinu.
„Áttu renninga?"
„Má ég ekki fá að vita,
hvað þú ert gömul?" segi ég
aftur.
„Fimm ára“. heyrist ein-
hversstaðar í herberginu.
Litla ungfrúin er nefniiegp
horfin og týnd.
„Hvað heitir ungfrúin?“,
segi ég eitthvað út í loftið.
Nú glittir í freknótt nef
fy.rir horn.
„Edda Sigríður Bjarnadótt-
ir“.
,.Ja — sei. sei“, segi ég.
„Hvað ertu að gera undir
borðinu?“
Nú heyrast skruðningar
miklir og e:ns og, spýtukubb-
ur sé dreginn eftir gólfinú, ög
litla stúlkan kemur í ljós og
bograr másandi yfir ein-
liverju og dregur eitthvað í
bláum samfestingi og svei
mér þá, — það. hreyfist. urn
leið og það sbellur á gólfið.
„Hvað' er þetta“, segi ég
æstur.
„Þetta er lítið barn“. segir
ungfrúin.
„Er rheira þarna undir
borðipu“, segi ég og kíki und-
ir skriíborðið.
Og við horfum á þetta fyr-
irbæri á gólfinu. sem skrikir
og hlær og slefar framan í
okkur ög patar út í loftið.'
„Er þetta sprellikall?“ segi
ég c
„Þetta er hann Óli litli".
segir litla daman.
„En hvað lítil ■ börn eru
skrltin", segi ég við vinkonu
mína.
„Já, — það er erfitt , að
passa þessi grey". segir hin
slefár niðuf í fötin þín“, seg- £
ir ungfrúin. £
„Hvað eigum við að gera £
við þetta barn“, segi ég í £
vandræðum mínum. £
„O — þetta er nú ekki mik- £
ið“, segir vinkona mín. £
„En hann fer..kannski að £
pissa“, segi ég. £
Þá hló litla daman. £
,-,Ógurlega ertu vitlaus“, £
segir hún. £
„Svona Óli litli, — maður- £
inn heldur að þú gerir eitt- £
hvað.“ £
Og' litli kútur . skríkir og £
hlær og patar og bablar eitt- £
hvað. £
„Hvað er hann að segja“, £
segi ég. £
Þá setur iitla ungfrúin upp £
spekingssvip og túlkar með £
mikilli alvöru. —
„Hann segir, að gamlir £
kallar geti bleytt sig líka.“ £
Sér er nú hver ósköpin. £
Nú heyrast mikil köll og £
hróp utan af Njálsgötunni og £
boltaleikur er hafinn og litla £
daman ókyrrist og segir svona £
upp úr þurru eins og það sé ^
sjálísagt og útrætt mál:
„Má ég ekki geýma barnið —
hérna stúndarkorn“. £
Og þar með var litla ung- =
frúin horfin á vit leiksins. £
Hinsjvegar var skr-tinn ~
svipur á gestum og gangandi £
næstu tuttugu mínútur, þar -
sem litli kútur sat á gólfinu £
og, pataði framan i viðkom- =
andi. =
Já, — við þurfum að ræða =
það mál, þegar vinkona mín =
kemur næst. =
Gleðilegt sumar.
íiiiiiiiiiiiiiiimiMiiiiiiiiiiiiimmiiHimiiiiiniiiiiiiiiiiiiui iiimimmimmmimmiiimmmimmmiiiiiimMimmm

EICHMÆNN_ J ;; KÍJBA.
'FramiuiU! 1. síð'u..- - ..Frámha]d: a!' i.Vióu. - :
rýmihgáfsvei't' ; jNæturgálarn- undirmli" ^^ifflíratíftjÍftianna.
ir“ starfaði, en foringi hennar Kenned-y neitar þvr: að Banda-
var'•■ Oþ5;rla.ndqf •náveiiánjl§ séií-jj. J»Étátaiýaaur„ í
is^^É 1 |þ|ð
JPess er beðið með óþreyju, i hinsvegar skj’ldu sina að „vernda
hvort Eichmann muni skýra lönd vesturheims“. Kennedy vel-
frá fortíð ýmissa gamalla naz- ur Castro og stjórn hans hin
ista sem komu við sögu morð- i verstu orð. Hann kvað bæði
anna á gyðingum, og nú eru sjálfan sig og Bandaríkjastjórn
i valdastöðum í Vestur-Þýzka- styðja innrásarmenn og væri það
landi. ' ekkert launungarmál.
Ú T B 0 S
Tilboð óskast um smíði á skólaborðum og stólum,
bæði úr tré og stáli.
Uppdrátta og útboðslýsinga má vitja í skrifstofu
vora Tjarnargötu 12, III. hæð, gegn 300 króna skila-
tryggingu.
Innkaupastofmin Reykjavíkurbæjar.
PÓSTICASSAR
Smíðum mjög hentuga póstkassa fyrir fjölbýlishús.
Ýmsar gerðir. Viðurkenndir af póststofunni.
Hagkvæmt verð.
ALUMINIUM- & BLIIÍKSMIÐJA
Magnúsar Thorvaldssonar, Langagerði 26.
Sími 33566.
IJtför systur okkar
INGIBJARGAR H. STEFÁNSDÓTTUR
fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju, laugardaginn
22. apríl klukkan 2 e.h.
Ingólfur J. Stefánsson og bræður.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu
við andlát og jarðarför eiginkonu minnar, móður,
tengdamóður, ömmu og systur
INGIRÍBAR HJÁLMARSDÓTTUR,
Seyðisfirði
Níels Jónsson, börn, tengdabörn,
barnabörn og systkini.

HOFUM TIL SOLU
Reo Studebaker vörubifreiðir. Verð kr. 65.000.00.
Ennfremur kerrur, verð kr. 9.000.00. Bifreiðarn-
ar eru keyrðar 5—15 þús. km, og enn í ökufæru
ástandi. Burðarmagn með kerrum, 7—8 tonn.
Sölunefnd varnarliðseigna.
Við þökkum innilega samúð og vinarhug við frá-
fall og útför eiginkonu minnar, móður og tengda-
móður
MARGRÉTAR ÞORSTEINSDÖTTUR
Hvolsvelli.
Björn Fr. Björnsson.
Birna Björnsdóttir. Guðrún Björnsdóttir.
Grétar Björnsson, Helga Friðbjarnardóttir.
Gunnar Björnsson.
í ALLT FYRIR YNGSTU
] KYNSLÖBINA.
! Nýkomið fjölbreytt úrval:
Barnaburðarrúm
! Barnabílsæti
Barna])rihjól
] Barnarugga
Barnastóll
í Fjölbreytt úrval leikfanga.
| Póstsendum um landið allt.
: Gleðilegt sumar
FÁFNIR,
Skólavörðustig 10.
) Sími 12631.
1 Pósthólf 766.
Olga kallaði alla yfirmennina saman og skýrði frá
því hvað hefði skeð og hvað hún hefði 'í hyggju.
Yfirmennirnir hlýddu þegjandi á og það var enginn
sem hreyfði andmælum. Skyndilega heyrðust köll
að ofan. Hásetarnir vildu vita hvað hefði komið
fyrir. „Hásetunum kemur þetta ekkert við“, sag'ði
stýrimaðurinn. „Jú“, svaraði Olga, „þeim kemur
þetta einmitt við. Opnaðu dyrnar og vertu fljótur.
Það þurfa allir að hlusta á það sem ég hef að
segja“.