Þjóðviljinn - 13.07.1961, Blaðsíða 4

VIKIlJIYŒÖW — tdCI' jlú[ .£! 'íLrgcbujrrtt;ii'"H[
3t) — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 13. júlí 1361
KitnefnJ: 'Cifur Iljörvar Jón Iíúnar Cunnarsson
Gerum dvöl Stikkers að baráítudögum
fyrir Samtök hernámsandstœðinga
Stikker. framkvæmdastjóri
Norður-Atlanzhafsbandalagsins,
liefur þoðað komu sína til ís-
lands 17. júlí næstkomandi og
það með. að hann komi hingað
gagngert tíT viðræðna við rík-
isstjórn og' forseta landsins.
Þessi boðskapur styrkir enn
þann óhugnanlega grun, að
Bandarikjamenn viljí nú eíia
herstöðvar sinar hér með til-
styrk Nató og byggja ,(í Hval-
firði?) mikla bækistöð fyrir
það vopn sem þeir setja hvað
mest traust á: kafbáta búna
kjarnasprengiflaugum.
Bandaríkjamenn gera sér án
efa Ijóst, að nú er að hrökkva
eða stökkva. Að vísu si'ur hcr
ein vikaliprasta ríkisstjórn sem
þeir hafa átt, en óvinsældir
hennar eru slíkar, að hver dag-
ur getur orðið hennar síðasti.
Arás hennar á lífskjör fólks-
ins, sem auðvelda skyldi
bandarísku auð- o" hervaldi
leikinn. hefur að mestu verið
hrundið í sigursælum verkföll-
um og í þeim átökum tókst
meiri eining með vinnandi
stéttum landsins, en go.tt þykir
í Washington og Wallstreet.
Jafnframt þessu hafa sam-
tök. sem berjast gegn hernámi
landsins en fyrir hlutleysi þess
í hernaðarátökum, eflzt svo
fljótt, að á skömmum tíma
urðu þau að fjölmennustu þjóð-
málahreyfingu. - sem starfað
hefur á íslandi.
Þó treysta Bandarikjamenn
því. að enn sé tími til að
beygja íslendinga fyrir oíur-
mætti ’dollarans og koma aftur
á hinu „heppilega ástandi-1 sem
hér r'kti írá upphafi. núverandi
hernáms og fram á daga
vinstri stjórnarinnar. -
í tuttugu ár hafa Bandarík-
in stefnt að þvi öllum árum
að hremma ísland undir langt-
um veigameiri og um leið þ.ióð-
hættulegri herstöðvar heldur
en þaer, sem þau hafa þegar
komist upp með að reisa hér.
í tvo áratugi hafa Bgnda-
rikjamenn unnið að því leynt
o? ’ióst að sölsa undir sig
Hvalfjörð og gera hann að einu
stóru víghreiðri — nú í dag
að atómstöð.
Kjarnorkuvopnastöð í Hval-
firði. eða annarsstaðar á land-
inu. vrði legsteinn islenzks
fúUveldis og þjóðmenningar.
SUk herstöð yrði einnig íyrsta
skr/mprk helsprengjunnar i
styriö’d. Því væri allt mann-
líf á ís’andi úr sögunni ef til
þeirrar ógæfu drægi.
íslendingar hljóta því að
haína þeim kröfum, sem Stikk-
er ber fram í þessa átt. Eins
og sakir standa geta þeir að-
eins sýnt þann vilja sinn á
einn hátt: með því að efla
starf Samtaka hernámsandstæð-
inga og hleypa nýjum þrótti
í undirskriftasöínun þá, sem
enn íer íram um land allt und-
ir kröfunum um að hernáminu
verði afiétt og að hlutleysis-
stefnan verði tekin upp á ný.
Gerum dvalart.'ma útsendarans
Stikkers að baráttudögum fyr-
ir Samtök hernámsandstæðinga.
Ungir sósíalistar: allir til
starfa.
UNDIRRITIÐ!

1$. Mar* 1961V
Pelag ungra JafnaÓErmnm,
'W0&M
mzmwm.
", \ ,/ ý/ '■
:5:5:díí-::-S:i:ÍS:y
slipiistpl
liiiill
Pyrin skOBmu ko* til min mður og
a&gði, && sig langaúi tii þess Aö láta
i IJob vlcurke-nnlnaf 6 goöu starfi
AlþySuriokksina, aróeOti raer tiu þusUnd
kromir cg bað ælg raðetafa þei» eins og
mér eýnatst. Uér flnnst ég nu þeasa daíc.
&m ékki geta. varlö þeim betur en að
gefa þ»r Félagi ungra jaföaöarmanna
tii þeíss auðvelda jr-vi að eignaot
felagssheiBili, öni leio langar mig til
þo&e u.5,l&ta i Ijos þa ösk og von, zð
félagsheieili.;. verði t.il þé$s »3 efl*
starf tingra j&fnaðarmanmi i þagu flokks,
ins oHar og ja íhaíarstefnunnar.
Illil
. ...

Á síðustu Æskulýðssíðu var
á það bent, að iull ástæða
væri til bess að rannsaka
misferli og embættisafglöp
krataráðherranna hér, ekki
síður en i öðrum löndum. Og
smákratarnir urðu eiginlega
fyrstu menn ti’ að taka und-
ir þessa sjálfsögðu kröfu
gagnvart toppkrötuínum, —
þótt þeir hafi nú sennilega
gert það af flónsku.
Alþýðublaðið birti með-
fylgjandi mvnd af ráðherra-
störfum Gvlfa Þ. Gíslasonar
þann 6. júlí s.h, ásarnt grein-
arkorni um starfsemi ung-
krata. Mynd þessi skýrir sig
sjálf, en hitt er fullvíst, að
ráðherra, sem sendir frá sér
svona bréf merkt embætti
sínu, yrði rekinn frá með
skömm í hvaða landi sem
væri, — nema kannski hér á
íslandi. íhaldinu finnst neíni-
lega svo mikilvægt að geta
notað toppkratana til skít-
verkanna, og það horfir
ekki í það, bótt smáblettir
komi á klæði viðreisnar-
stjórnarinnar.
Menn hafa verið að flevgja
því sín á milli, að „viður-
kenningin“ fyrir störf Al-
þýðuflokksins (!!), sem Gylfi
talar um í bréfinu, sé líkleg-
ast út á embættisveitingar
hans. Eða var ef til vill ein-
hver embættisveiting á næsta
leiti?
En skyldi Gylfa nú hafa
orðið um (Alþýðublaðs-) sel,
þegar hann sá myndina af
,,embættisstörfum“ sínum? ,
Er ekki mál að linni slíkri
cpinberri „þjónustu“ topp-
kraía við flokksfyrirtæki sín
og gæðin'ga sinna?
Siðfcrðisvottorð
\l |Ð
ERAUTINA
HVE GOTT OG
FAGURT!
Mikið var það Jiú skeanmtilegf
tilbreyting að lesa leiðara.
Moggans 4. júlí s.l. Eííir allaa
fúkyrðaflauminn um verkfalt-
ið og baráttu vinnandi fólkS
fyrir bættum kjörum. kom allt
í einu stúfur með yfirskrift*
inni „Varnir ís’ands“. Samt
fannst mér þetta nú koana einS
og skrattinn úr sauðarleggnunt,
því ég liafði ekki heyrt, aft
neitt nýtt væri á döfinni í þvf
efni. Og það var nú raunai’
ekki. Að vísu slæddist það ini*
í leiðarann, að allar „varnirn-
ar“ sem hér hefur verið kom«
ið upp eru „aðvörurarkerfi
gegn hugsanlegum árásarflug-
vélum“. Æt'i það fari ekki unt
aumingja fólkið, sem hefur trú-
að á „varnir íslands“ váð þess-
ar upplýsingar!!
En svo kemur að kjárn®
málsins. Eftir að hafa komizt
að þeirri niðurstöðu, að „það
er íslendingum í senn SÓMl
og niikil GÆFA að hafa tek-
ið þátt í því (Atlanzhaísbanda-
laginu) allt frá uppliafi“, segir
leiðaraliöfundurinn nokkru síð-
ar: „Atlantsliafsbandalagið ogr
þjóðir þess munu aldrei gera
árás á rokkra þjóð. Hlutverk
þess er aðeins að standa vörð
um frelsi og sjálfstæði þjóð-
anna og mannhelgi einstak-
lingsins". (Hafið þið heyrt það
áður?)
Auðvitað er Mogginn búinu
að gleyma því, livernig banda-
lagsþjóðirnar Frakkar og Bret-
av ræktu þctta hlutverk sitt í
Súez 1906. að maður nú ckki
tali um öll stóru orðin uni
hernaðarofbeldi Breta“ gagn-
vart okkur. íslendingum í land-
helgisdcilumri 1958 og síðar!!
Og á forsíðu MorgunblaðsinS
sjálfs þann 21. júní s.l. vaf
cftirfarandi lýsing á því,
hvernig bandalagsþjóðin Port*
úgalar stendur vörð unt
„MANNHELGI EINSTAK-
LINGSINS“ — undir fyrirsögn-
inni „HRVÐJUVERK í ANG-
ÓLA“: „í skýrslu, sem kirkju-
ráðið (brezka) heför gefið út,
segir m.a. að skotið hafi verið
á hópa blökkumanna úr vél-
byssum, sprengjum varpað á
þorp og þau eydd með öllu,
blökkumönnum liafi verið
fleygt í vötn, sem full voru
af krókudilum og að afrískir
prestar liafi verið líflátnir,
vegna þess að þeir höfðu notið
ínenntunar og gátu því talist
„hugsanlegir leiðtogar“. “.
Á sömu síðu Moggans scgir
frá því, að Frakkar hafi drep-
ið 16 Serki og sært a.m.k. 60.
Það fer varla á milli mála,
hvernig leiðaraliöfundur Mogg-
ans telur „sóma og gæfu ís-
Iands“ bezt borgið.
HUGSANLEGT — EÐA
EKKI ÚTILOKAÐ
Já, svona fer okkar elsku-
lega bandalagsþjóð með „hugs-
anlega“ leiðtoga blökkumanna,
Þetta mimiir okkur óneitanlega
á orðalag í forsendu fyrir fó-
getaúrskurði. sem nýlega var
kvcðinn upp bér að tilhlutau
Framhald á 10. síðu.