Þjóðviljinn - 31.08.1961, Blaðsíða 11

Budd Schulberg:
lí
LnJ
o o
rp
i
(The harder fhey fall)

Var elskuleg heim að sækja,
hélt sæmilega vel uppi sam-
ræðum, var vel snyrt og það
var still yfir fötunum hennar
óg hún bar þau með stíl, í
stuttu máli góð stúlka sem fór
í kjrkju á hverjum sunnudegi
og las bækur.
Við sátum og vorum að
horfa á hitt fólkið sem safn-
azt hafði saman á svölunum og
liötinni framan við húsið. Fé-
Iági: Níéhs, Jimmy Quinn, kona
. -,háng:,og frú Lennert, eiginkona
. .fyrrverandi meistara í þunga-
ij'iyigt, sátu og voru að tala sam-
' 'an,. Ándlit Quinns og kropp-
c. Vir. skáilinn, klaeðaburðurinn
. ð,g hressilegur hláturinn, stuðl-
aði allt að því að gera hann
áð dæmigerðum írskum stjórn-
málamanni, eins og við höfum
■;;* alíéo.f lengi ætlazt til að hann
' liti ’út. í æsku hans hefur and-
lit hans trúlesa verið hörku-
, legt og pgrandi. en feitu árin
höfðu milaað hörðu drættina
Og | gert hann broshýrari og
gefjð honum hraustlegan, rjóð-
an litarhátt, sem í raun og
• ,veru stafaði af of háum blóð-
þrýajtijigi en gerði hann lík-
astan hressilegum og góðlegum
skegglausum jólasveini. Hann
gerði mikið úr góðlyndi sínu
og í þeirri bjargföstu sann-
færingu að allir írar væru
meinfyndnir, var hann sí og æ
að segja brandara og eldgaml-
ar sögur og mállýzkur. Quinn
varð við kröfum sveitalífsins
á þann hátt að hann fór úr
jakkanum, og nú sat hann
þarna með skyrtuna opna í
hálsinn, með hvít axlabönd og
hvít ermabönd, í svörtum skóm
Og með stráhatt. Quinn hafði
verið að segja eitthvað sem
átti að vera fyndið, því að
hann hallaði höfðinu aftur á
bak og hló hrossahlátri en kon.
urnar brostu kurteislega. Þeg'-
ar hann kom auga á mig, veif-
aði hann alúðlega og sagði um
leið og hann brosti sínu breið-
asta kosningabrosi: „Góðan
daginn, ungi maður.“ Alúð
Heiðarlega Jimma Quinn var
svo sem engin uppgerð. Iiann
sló í bakið á fólki, hristi á því
hendurnar, fékk fólk til að
hlæja og það var ekki annað
,að sjá en honum þætti það
mjög gaman. Hann var ljóm-
,andi alúðlegur hann Jimmi
Quinn, það sögðu allir, ljóm-
andi alúðlegur. Það var ekk-
ert það til sem Heiðarlegi
Jimmi vildi ekki gera fyrir
mann sem bað hann þess. Svo
framarlega sem sá hinn sami
var bara ekki svo óheppinn að
vera gyðingsblólc, negradjöfull,
repúblikani eða ófær um að
greiða í staðinn.
Frú Quinn var hrikalegur
kvenmaður með mikinn barm.
Hún kallaði manninn sinn allt-
af „dómarann“, því að hann
hafði ekki efni á að vinna fyr-
ir flokkinn nema hafa eitthvert
aukajobb.
Frú Lennert var allt öðru
vísi, hún var hversdagsleg og
stillileg kona, sem hefði frem-
ur getað verið gift vörubíl-
stjóra eða kolanámumanni en
frægum hnefaleikara. Hún
drakk ekki en lét sér leiðast
á kurteisan máta og rauf að-
eins þögn sína með því að
segja öðru hverju: „Gus, ekki
svona hátt,“ eða „Páll, vertu
stilltur,11 meðan hún fylgdist
móðurlega með sonum sínum
þremur, sem voru fjórtán, tólf
og átta ára og voru að leika
baseball við föður sinn á flöt-
inni rétt hjá.
Gamli Gus var fjölhæfur
íþróttamaður, sem hafði gutl-
að dálítið við baseball fyrir
Newark, áður en hann brá sér
í boxið. Hnefaleikar voru hon-
urn aðeins brauðstrit, það var
baseball sem hann elskaði. Það
var víst varla haldin svo base-
ballkeppni í New York að
Gus og synir hans þrir sætu
ekki á bezta stað. Gus var
ekki beinlinis vinsæll í íþrótta-
heiminum, þvi að hann var á-
litinn nízkupúki. Gus var út-
undir sig; hann vissi að hann
átti svo og svo marga leiki ó-
leikna og hann vildi vera ör-
uggur um að geta rólegur
dregið sig í hlé, þegar hann
gerðist aftur veitingamaður.
Úti á flötinni stóð Nick og
var að kynna Acosta og Toro
fyrir Danna McKeogh, sem
brosti önugleg til þeirra, og
fyrir Slátraranum og lítilli
hnátu með andlit eins og Sí-
amsköttur, sem Slátrarinn
hafði sótt í Demantsskeifuna
og ekið hingað í gula Chrysler
sportbilnum sínum. Acosta
kyssti fatageymslustúlkuna á
höndina og hneigði sig djúpt
fyrir hinum. Toro stóð við
hliðina á honum og vissi ekki
hvað hann átti af sér að gera.
Slátrarinn setti sig í stelling-
ar og reiddi vinstri höndina til
höggs. Allir hlógu nema Toro,
sem beið bara eftir því að Ac-
osta segði honum hvað hann
ætti að gera.
Þegar við settumst að borð-
um í stóru borðstofunni með
marmarastyttu af Díönu, kast-
aði ég í skyndi tölu á við-
stadda. Tuttugu og þrír —
ósköp venjuleg sunnudagsmál-
tíð hjá Latka. Nick sat við
annan borðsendann og hann
var enn í reiðfötunum, Ruby
við hinn endann. Við hliðina
á Nick voru Quinn hjónin með
mann á milli sín. Enginn vissi
nafnið á beim herramanni. Síð-
an kom Vince Vannemann og
Barney Winch með undirtyllu.
Svo komu Lennerthjónin, Slátr-
arinn, Síamskötturinn. Latka
yngri og tennisfélagi hans,
★
INNHEIMTA
Félagar! Á morgun er aðalinn-
heimta félagsgjalda. Komið á
skrifstofu ÆFR og greiðið fé-
lagsgjöldin. Skrifstofan er op-
in til kl. 10 í kvöid og annað
kvöld.
<S-
úfvarpið
8.00 Morgunútvarp.
12,55 „Á fríva.ktinni" sjómannaþ.
18.30 Lög úr óperum.
. 20. Tónleikar: Strengjakvartett 5
g-mo'I op. 10 eftir Debussy.
20.25 Norður Noregur, fyrri hluti
fcrðaþáttar (Vigfús Guðmunds-
son ere°tgjafi).
20,50 Frá tónlistarhátíðinni í
Schwetzingen i júni s.l.
21,20 Erlend rödd: Nathanael
West — Kafka Bandaríkjanna,
eftir Ja.qes Cabau (Halldór Þor-
steinsson bókavörður).
21,45 Einleikur á píanó: Walter
Giesking leikur tónaljóð eftir
Mende'ssohn.
22.10 Kvöldsagan: „Smyglararnir"
eftir Arthur Omre; 2.
22.30 Sinfón'utónleikar: Sinfónia
nr. 6 í D-dúr op. 60 eftir Dvor-
ák.
23.10 Dagskrárlok.
Jarðarför móður okkar
UANNVEIGAR BJARNADÓTTUR,
frá Efstu Grund,
sem andaðist 25. ágúst fer fram frá Fossvogskirkju,
fö-studaginn 1. september kl. 3.
Aðalsteinn Sveinbjörnsson og Sveinbjiirn Sveinbjörnsson.
-tn
líÍTð
en hafa ekki heimild til á- ÞAÐ er mikið deilt á ungling-
Athugasemd vegna blaðaskrifa — unglingar og áfengi í Stork-
klúbbnum — hvernig voru skemmtanir fyrrum í Reykjavík
■f- allsherjarslagsmál — áfengi í sultukrukkum — gagnrýn-
éhdum böðið upp í dans.
u
!<sa
t Þorsteinn Viggósson veit-
j. ipsamaður hefur beðið blaðið
«• Úfrt' að birta eftirfarandi at-
hugasemd:
í málgagni Templara „Nútím-
anum“ hefur ítrekað verið
ráðizt á samkomuhúsið Stork-
klúbbinn með rakalausum
ataðhæfingum um svallsamt
'flieíjtii ungUnga þar. Ég und-
ÍÍT'itáðuT, sém annast rekst-
ur .Sto.rk-klúbbsins, hef ekki
til þessa talið ástæðu til þess
að svara þessum skrifum,
þar sem þau ha.fa greinilega
verið af öðrum toga spunnin
en umhyggju fyrir s}<emmt-
unum, unglinga og sannleikur
greinaífek eftir þvi, En þar
,sem\. abýrgf' dagblað, Alþýðu-
þráðið.I/hfefpr nú s.l sunnu-
yfl'aer laþíðf'upp óhróður „Nú-
^.„timarif í‘(Xtm stað þennan, tel
>ú;4g .fyflstu . ástæðu til að
\ Ieg®p mökkur ,orð í belg.
\! \í skjrjiisHi þessaraf þlaða
.„£ aK .'r'ffiltyrt, ’ að unglingum
'Ut' ' y. / ' “
se self áfengi.
• ‘10 Stó^k-klúbbnum. — Það er
| DnjögT erfitt að fyrirbyggja
jslíka sölu, en þó hygg ég,
A .■HafifJ.5 M lAfííéit veitingahús í
GIH jíUHOSM
Reykjavík hafi jafn strangt
eftirlit með að slík sala fari
ekki fram og Stork-klúbbur-
inn. Þjónar hússins eru
jafnan sérstaklega vei á
verði með að kaupendur á-
fengis hafi náð lögaldri og
undanfarna mánuði hefur
jafnan verið sérstakur dyra-
vörður við vínstúku húss-
ins til eftirlits þar og er það
aukakostnaður, serri húsið tel-
ur þó alls ekki eftir að
greiða. — En þegar einn eða
fleiri unglingar sitja við sama
borð bg lögráða maður, sem,
kaupir sér áfengi, getur ver-
ið erfiðleikum bundið að
gæta þess, að unglingarnir
drekki ekki úr glasi hans, en
þegar upp hefur komizt þann-
, ig að ekki yrði um villzt, hef-
ur þeim aðilum skilyrðislaust -
verið vísað út.
ÁFENGISLÖGGJÖFIN er um
margt misjöfn og þarnfast
endurbóta. T.d. kemur það
undarlega fyrir sjónir, að
unglingum frá 16 ára aldri er
leyfður aðgangur að veitíngá-
stöðum með áfengissöluleyfi,
fengiskaupa fyrr en þeir eru
orðnir 21 árs. Það getur oít
verið erfitt að greina hvo.r er
eldri, sá sem er 21 árs eða
hinn sem er 20 ára gamall,
sérstaklega þar sem ekki er
lögboðið, að unglingar og
reyndar líka þeir sem eldri
eru, beri passa. Veitingamenn
myndu sannarlega fagna
passaskyldunni.
Þess er vandlega gætt af
dyraverði hússins, að ung-
lingar undir 16 ára aldri
komist ekki inn. Hann vísar
einnig frá ölvuðum ungling-
um ef þá ber að garði. Ann-'
ars hafa sumir undarlegar að-
ferðir við drykkjuna. Þeir
hella gjarnan í sig miklu
magni af áfengi áður en þeir
koma inn á veitingastaðinn,
og þegar þeir svo koma inn
í hitann, svífur skyndilega á
þá og þeir verða ölvaðir fyrr
ana þessa dagana fyrir ó-
reglusamt líferni og jafnmik-
ið talað um drykkjuskap
þeirra á skemmtunum. Mönn-
um hættir þá við að gleyma
því, hvernig skemmtanir voru
hér í Reykjavík fyrir einum
eða tveimur áratugum. þegar
það var viðburður ef dans-
leik lauk án allshérjarslags-
mála. Slíkur endir skemmt-
ana er sem betur fer mjög
sjaldgæfur nú orðið o.g er
það vissulega framför. Það
er augljóst, að Það eru ýms-
ir orfiðleikar samfara því að
reka veitingastað, sem er að
mestu leyti sóttur af ung-
lingum, þannig að vel sé.
Sjálfur er ég algjör bindind-
ismaður á bæði v:r. og tó-
bak og reyni eftir föngum að
spyrna gegn neyzlu unglinga
á áfengi, hvar sem ég verð
hennar var. En það er stað-
en varir. Þannig verður að reynd, að það Vantar’ staði
vísa út á hverju kvöldi .milli
10 og 20' unglingum, sem ým-
ist eru orðnir ölvaðir eða
þeir *eru undir aldri, en hef-
ur tekizt á einn eða annan
hátt aö komast framhjá dyra-
verðinum. Margir unglingar
hér í Reykjavík, .þar sem
unglingarnir geta skemmt sér
á þann hátt. sem þeim er
bezt og eiginlegast. Er bar
mikið verkefni frafnundan
að vinna fyrir .bæði Templara
og aðra, sem afskipti hafa af
koma með áfengi inn með sér uppeldi?-. ,og s^emnjtanapaál-
í ólíklegustu ílátum, jafnvel í um æskunnar.
súltukrukkum, sem þeir hafá
sennilega fengið heima hjá
sér. Öllum þessum ungling-
um, sem þannig brjóta af sér
á einn eða annan hátt, er
tafarlaust vísað út, eins og
fyrr segir.
Foréihrár vérðá ' áð ' gé'ra'
sér grein fyrir þvi, áð :það
er nokkuð seint —• og raunar
fjarstætt — að ætla veitinga-
stöðunum að annast uppeldi
unglinganna. Traust foreldra
til barna sinna hlýtur að fara
að miklu leyti eftir uppeldi
þeirra á yngri árum. Þegar
barnið er orðið þroskað og
farið að sjá sig um í heim-
inum, ef svo mætti segja, er
í flestum tilfellum orðið of
seint að ala upp hjá Því þá
reglusemi, sem æskilegast er
að búi í hverjum unglingi.
Þegar foreldrar ekki trej’S.ta
börnum sínum til fulls. gerðu
þeir réttast í því að halda
þeim heima, svo að þau ann-
aðhvort spillist ckki af um-
gengni við aðra unglinga eða
þá hitt, að þau hafi miður
æskileg áhrif á aðra.
AÐ LOKUM vil ég taka eft-
irfarandi fram: Hverjum og
einum af þeim, sem skrifað
hafa gagnrýni um Stork-
klúbbinn, er hér með sér-
staklega boðið að koma hve-
nær sem er, þegar húsið er
opið, og kynna sér af eigin
raun, hvernig skemmtun unga
fóllrsins er háltað bar. Ég hef
engu að le'ma í því sápi-
ba"di o" rr chr"'ddur við að
bióðn '•Á'ívrýnum Templ-
urum og öðrum. Mitt álit er
-,það, að skemmtanir unglihg-
anna, sem sækja Stork-klúbb-
, ...ipftv.séi} .til. fyrirmyndar, ekki
sízt ef þær eru bomar sa\n-
’Xtí' é>*l :■.£<< . ■
an við skemmtamr ung-
mennáfélága og annarra út
um sveitir Iandsins.
Þessvegna, góðir hálsar,
verið velkomin í Stork-klúbb-
inn og kynnizt dansi o.g glíeði
* unglinganna þar.
Fimmtudagur 31< ágúst. 1961 — ÞJÓÐVILJINN— (11.