Þjóðviljinn - 10.10.1961, Blaðsíða 11

Budd Schulberg:
S 'lj? iiA '<*■» .. y r jij/ r\
(The harder fhey fall)
Ég varð að komast burt. Ég
varð að losna írá þessu. Ég
varð að fá mér drykk. Nei, ég
hafðí íeng'ið að drekka. Ég hélt
bara að ég þyrfti drykk í hvert
skipti sem ég þarfnaðist ein-
hvers annars. Það var ioft sem
ég þurftr ineð. Ég þurfti að
komast' ‘ú’t.
„DáVé,“ sáéði ég. „Ég verð að
kveðja. Ég verð að fara snemma
á fætur,i,á..mQráWns Ég hef svo
mikið að gera.“
Hann -bað mig og sárbændi
um að vera lengur og hann hélt
áfram að nauða í mér, svo að
ég fékk»|’íi& l^kurr^ gr^un um að
mikli ipafSirírfer JJværi logandi
hræddur við að vera skilinn eft-
ir í litla búrinu síp.u. Ég sagði
í síféllu: „Nú vér.öCteg að fara,
Dave. Dave, ég má til að fara
núna.“ En hanruj0W)Í'&mur fara
með mér út (Sg-.tijtíiíýn mér að
ná í bíl. H-ani/í myrkr-
ið og gekk r^eðlSSíér'sjúður göt-
una. Á horfunú ' náihum við
staðar ^dndiV götuljósi og þegar
leigubál "istanzaði við gangstétt-
ina, slóð Dave gleiðstígur og
riðaði fram og aftur og taut-
aði: ,,Viltu heyra síðasta ljóðið
mitt, allra síðasta ljóðið mitt,
ég orti það í dag, ég orti það í
vinnutímanum hjá'First Nation-
al“. '
Hlátur hans varð bókstaflega
óhugnaniegur. Þegar bíllinn ók
af stað, sá ég til hans gegnum.
bakrúðuna. þar "sem hann rölti
út úr birtunni qg ipn í dimma
skuggaima 'Bévéí’leý Hill.
„Hvert viljið þér aka?“ sagði
bílst.jórinn.-
,,Á Biltmore,“ sagði ég.
„Það má víst ekki vera
Biltmóre í Chicago?“ sagði hann
í gamni.
„Hvað er að. líkar yður illa
í Los An§?les^L 3dT-
„Þér á|^-r^os. Angeles og
meðgjöf ihiri v"egná.‘'ÍÆá ég held-
ur biðja um góðu gömlu Chic-
ago. Þar kann fólk að skemmta
^ér og þar er .hægt að vinna
sér inn skikling. í Chicago. þar
gefur~fólk drykkjupeninga.“
Hann ók af stað eins og í
vonzku. Ég vorkenndi honum,
ég vorkenndi öllum þegar allt
kom til alls. Ég vorkenndi David
Heming Stempel. Ég vorkenndi
Eddie Lewis, Mig langar ekk-
ert til að verðá aumkunarverður
þegar ég er fertugur, enn brjóst-
umkennanlqgri þegar ég er,
fimmtugur 'óg ömui’legur ræfjll
þegar ég er sextugúr. Hváð var
það sem Beta hafði sagt: „Einn
Sóðan veðurdag, það verða eftir-
mælirr þín“.—Hver—sagði þetta?
Þáð var Beta sem sagði jiað.
Beta þorði að standa við skoð-
anir sínar. Hvers vegna hringdi
ég ekki til Betu? Hvers vegna
giftist ég ekki Betu? Halló,
elskan, ég ætlaði bara að hringja
og segja þér að nú sting ég af
úr öllu þessu svínarii. Já. Ég
fer ekki aftur í búðirnar. Nei.
Loks heppnast það, loks tek ég
á mig rögg. endurheimti sál
mína sem rúhöfundur, nei —
það var Stcmpel sem sagði það.
En eitthvað myndi ég að minnsta
kosti endurheimta ef ég. færi til
baka með næstu lest. Elskan,
ég er að koma heim til þin, og
meðal annarra orða, viltu gift-
ast mér?
Ég gaf bilstjóranum riflega
drykkjupeninga til að iífga svo-
lítið upp á kvöldið hjá honum,
og flýtti mér inn í anddyrið og
pantaði símasamtal við New
York. Persónulegt samtal við
ungfrú Betu Reynolds, R eins
og réttlát, E eins og elskulega,
Y eins og yndisleg. Ég er ekki
fullur, sagði 'heili minn hæst-
ánægður, í þetta sinn ,er ég ekki
fullur. Að visu hef ég drukkið
fáein glös af víni og nokkur af
konjaki, en ég geri þetta ekki
vegna þess að és sé drukkinn.
Ég geri það vegna þess að ég
þoli ekki fleiri mishep.pnaðar til-
raunir, ég þoli ekkj meiri blekk-
ingar og ’ svínarí. Ég geri það
vegna þess, að ég yiþ ekki verða
annar David Berning Stempel,
vesælli og hæfileikaminni David
Heming Stempel. Ég kæri mig
ekki um að skríða á fjórum fót-
um í leit að sál minni, rétt eins
og ég hefði týnt skyrtuhnappi.
„Halló, halló... Svarar eng-
inn?“ Klukkan var 3 tímum á
undán í New York, svo að þar
var hún tvö á laugardagsnóttu
og Beta hlaut að svara. Hvar
gat Beta verið klukkan tvö
á laugardagsnóttu? ■ Jæja af-
pantið þá persónúlega sam-
talið og látið mig hafa dyra-
vörðinn í staðinn eða einhvern
hjá dyraverðinum. Halló.. . þér
getið víst ekki sagt mér hvar ég
get náð í ungfrú Reynolds? Far-
in úr bænum? Er hún farin í
frí? ... Jæja .. . eri vilduð þér
gera svo vel að taka skilaboð?
Segið henni bara „. .,nei, annars,
ég hringi seinna.“
Öll hrifning mín varð eftir
inni í símaklefanum. Ég fann til
þungrar ónotakpnndar í magan-
um. Ég hafði ekki vitað fyrr að
afbrýðissemi lýsti sér sem maga-
óþægindi, eins og maður hefði
borðað óþroskað. ómeltanlegt
epli. Beta var stúlkan mín. en
nú, þegar ég þurfti á henni að
halda. gat ég ekki einu.sinni náð
sambandi við hgna.fi: síma.
Ég gekk inn ..( kokkteilsalinn.
þar sem h! iómsveit Muzkas lék í
lágum hljóðum. Nokkrir drukkn-
anpa*;rj..}}prg
..álitú £jð, þéir þýrffu éndiíega.að
verða sér til aihlægis urri leið
og þeir sóuðu óurunúm sínum.
Þeir sátu og kássuðust upp á tvo
kvenmenn sem -tóku athöfnum
þeirra með stirðlegum, dauðum
andlitum. Við lítið borð sat kona
á fertugsaldri alein og drakk öl.
Hún leit á migí sem stóð í dýr-
unum og daðraði án aílrar hritn-
ingar. Hvað var þetta, bar eins
og aðrir barir, kvöld eins og
önnur kvöld. tilgárigslaus" kven-
persóna eins og aðrir kvenmenn.
Ég snerist á haálf og igekk þpp
stigann. r s.
Á bo.rðinu í setustofunni stóðu
tómar whiskj'- og sótavatnsflösk-
ur og loftið var súrt og kæf-
andi. Ég leit inn í svefnherberg-
íð. Allir gluggar- voru lokaðir og
rennitjöldin fyrir og heitt og loft-
þungt inni. Vince hafði fleygt
fötunum á víð og dreif' um
herbergið. Skyrlan hékk á hurð-
arhúninum að baðherberginú;
nærbuxurnar á gólfinu og á stól
lágu föt af kvenmanni snyrtilega
samanbrotin. Silkisokkarnir
henrar héngu á fótagaflinum á
rúminu. Vindurinn var rokinn úr
þeim og nú lágu þau sofandi
með höfuðin á sama koddanum.
Ósköp voru þau friðsamleg á að
líta! í fyrramálið myndu þau
vakna og klæða sig eins og tvær
ókunnar mannverur án þess svo
mikið sem kyssa hvort annað eða
mæla hlýlegt orð, en þangað lil
voru þau sameinuð í saklausum
svefni. Hvaða ólán. hvaða ónátt-
úra hafði komið þessum kven-
manni til að hátta hjá Vince
Vennmana? Vince stundi og
bylti sér og tók megnið af sæng-
inni með sér. Konan sneri sér
að honum í svéfninum og kúrði
sig að feitu baki hans og botni.
Þetta var ósjálfráð úppruna-
hreyfing. Konan sem leitar hlýju
og verndar hiá karlmaririinum,
og það Var eitthvað við þessa
sjón, einmitt í þessu herbergi og
undir þessum kringumstæðum,
sem gerði mér ónotalega þungt
um hjartað.
Ég hafði ekki hugrekki til að
mæta morgninum í samfélagi við
þessi skipreika hjónaleysi, svo
að ég hringdi í fyrirtæki sem
leigði bíla og ók útúr bænum
upp í sveit þar sem landslagið
bylgjaðist upp og niður í myrkr-
inu. í dögun ók ég einmitt inn
í Ojaidalinn. Skortiturnar sungu
og fuglarnir vöknuðu. Ég lædd-
útvarpið
Ff’stiv liðir oins og veniulega.
13.30 t'tvr.vp frá setninjru Alþingis:
(Prestur: Sérc, Jón Auðuns
Organlcikari: Dr. Páll ísólfs-
soni. h) Þinesetning.
20.00 Tónleikar: Sinfónískir dans-
ar nr. 1 og 3 on. 64 eftir
Griee: . (Sirifóníuhljómsveitin
í Bambei'g leikur;. Fritz
Lehmann stjórnar).
20.10 Aldanninning norska land-
könnuðarins oe: rmnnvinar-
ins Friðþiófs Nansens. — V.
Þ. Gis’a-son tekur dagskrána
saman.
20,55 HÞómsvpitarlöE: úr óperum
eftir Wagner: Clevcland
hliómsveitin leikur Valkvr;u-
reiðina. oc Sorcarsröntru
Piogfreds: Georjre Szell stj.
31.10 Tlr ýmsum áttum.
21.30 f sltÓEum og á heiðum: —-
Þýzk bióðlafvasvrpa í útsetn-
ingu eftir Conny Odd. sunE:-
in o" ’ leikin af þar’endu
li"tafólki.
31 fbvóttir (Síe*. Sieurðsson).
22.10 I ö" unm fólksins (Guðrún
Asmundsdóttir).
23.00 D.agskrárlok.
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarð-
arför móður okkar
KRISTfNAR EIRI'KSDÚTTUR,
Bergstaðastræti 7.
Eniilía Þorgeirsdóttir.
Magnús Þorgeirsson.
Þórður Magmísson.
Ldtnar
fjarverandi
Alma Þórarinsson frá 12. sept.
til 15. okt. (Tómas Jónsson).
Arni Björnsson um óákv. tíma
(Stefán Bogason).
Axel Blöndal til 12. október
(Ólafur Jóhannsson).
Eggert Steinþórsson óákv. tíma
(Kristinn Björnsson).
Esra Pétursson óákv. tíma.
(Halldór Arinbjarnar).
Gísli ólafsson óákv. tíma.
(Stefán Bogason).
Hjaltl Þórarinsson frá 12. sept
til 15. okt. (Ó’afur Jónsson).
Jón Hannesson 10—18. okt.
(Ófeigur J. Ófeigsson).
Jón Hjaltalín Gunnlaugsson
til 31. okt. (Stefán Bogasop).
Kjartan R. Guðmundsson frá
21. sept. til 31. marz 1962. —
(Samlagssjúklingar ölafur Jó-
hannsson, taugasjúkdómar
Gunnar Guðmundsson)
Sigurður S. Magnússon óákv t.
(Tryggvi Þorsteinsson).
Víkingur Arnórsson óákv. tíma
(Ólafur Jónsson).
Lárétt:
1 asnaleg 6 berja 7 eins 9 til 10
skordýr 11 1 tið 12 korn 14 tala
15 fjör 17 dansar.
Lóðrétt:
1 máttlaus 2 skst. 3 rödd 4 hvíldi
5 kvennafn 8 blundur 9 siði 13
flakk 15 drykkur 16 eins.
INMHEIMTA ---*•• . ' \
LÖöFRÆQf-STÖTir
MINNINGAR-
SPJÖLD DAS
Minningarspjöldin fást h}á|jglf
Happdrætti DAS, Vesturven^,.,;;
sími 1-77-57. — Veiðarfærav.
Verðandi, sími 1-37-87 — Sjó—
mannafél. Reykjavíkur, sími
1-19-15 — Gvðmundi Andrés-
syni gullsmið, Laugavegi 50„ *
sími 1-37-69. Hafnarfirði: A
pósthúsinu, sími 5-02-67.
Samúðarkort
Slysavarnafélags íslands
kaupa flestir. Fást hjá slysa-
varnadeildum um land allt. 1
Reykjavík í hannyrðaverzlun-
inni Bankastræti 6, Verzlun
Gunnþórunnar Halldórsrlóttur,
Bókaverzluninni Sögu, Lang-
holtsvegi og í skrifstofu fé-
lagsins í Nausti á Granda-
garði. Afgreidd í síma 1-48-97..
Héseigendur
Nýir og gamlir miðstöðvar-
katlar á tækifærisverði.
Smíðum svala- og stigahand-
rið. Viðgerðir og uppsetn-
ing á olíukynditækjum,
heimilistækjum og margs
konar vélaviðgerðir. Ymis
konar nýsmíði.
Vélsmiðjan SIRKILL,
Hringbraut 121. Sími 24912.
-j
„„j ..u .ioion . u
lu J>ion rio iJufijisárniori iuó' or
iriu iúlori noanfiid wlörriöhl
-'löíi nol, .TSei MivH .ebn;
.maaKatí -csBaalsttjöh'jl
eftðfd fi'nfignfi Ififtarrr isbi’v
Þriðjudagur 10. október 1961 — ÞJÖÐVILJINN — (1 Jj
1061 (iedotjio M -ujgebijtftnú — 'MMIUIIVGÖW —