Þjóðviljinn - 10.10.1961, Page 11

Þjóðviljinn - 10.10.1961, Page 11
Budd Schulberg: S 'lj? iiA '<*■» .. y r jij/ r\ (The harder fhey fall) Ég varð að komast burt. Ég varð að losna írá þessu. Ég varð að fá mér drykk. Nei, ég hafðí íeng'ið að drekka. Ég hélt bara að ég þyrfti drykk í hvert skipti sem ég þarfnaðist ein- hvers annars. Það var ioft sem ég þurftr ineð. Ég þurfti að komast' ‘ú’t. „DáVé,“ sáéði ég. „Ég verð að kveðja. Ég verð að fara snemma á fætur,i,á..mQráWns Ég hef svo mikið að gera.“ Hann -bað mig og sárbændi um að vera lengur og hann hélt áfram að nauða í mér, svo að ég fékk»|’íi& l^kurr^ gr^un um að mikli ipafSirírfer JJværi logandi hræddur við að vera skilinn eft- ir í litla búrinu síp.u. Ég sagði í síféllu: „Nú vér.öCteg að fara, Dave. Dave, ég má til að fara núna.“ En hanruj0W)Í'&mur fara með mér út (Sg-.tijtíiíýn mér að ná í bíl. H-ani/í myrkr- ið og gekk r^eðlSSíér'sjúður göt- una. Á horfunú ' náihum við staðar ^dndiV götuljósi og þegar leigubál "istanzaði við gangstétt- ina, slóð Dave gleiðstígur og riðaði fram og aftur og taut- aði: ,,Viltu heyra síðasta ljóðið mitt, allra síðasta ljóðið mitt, ég orti það í dag, ég orti það í vinnutímanum hjá'First Nation- al“. ' Hlátur hans varð bókstaflega óhugnaniegur. Þegar bíllinn ók af stað, sá ég til hans gegnum. bakrúðuna. þar "sem hann rölti út úr birtunni qg ipn í dimma skuggaima 'Bévéí’leý Hill. „Hvert viljið þér aka?“ sagði bílst.jórinn.- ,,Á Biltmore,“ sagði ég. „Það má víst ekki vera Biltmóre í Chicago?“ sagði hann í gamni. „Hvað er að. líkar yður illa í Los An§?les^L 3dT- „Þér á|^-r^os. Angeles og meðgjöf ihiri v"egná.‘'ÍÆá ég held- ur biðja um góðu gömlu Chic- ago. Þar kann fólk að skemmta ^ér og þar er .hægt að vinna sér inn skikling. í Chicago. þar gefur~fólk drykkjupeninga.“ Hann ók af stað eins og í vonzku. Ég vorkenndi honum, ég vorkenndi öllum þegar allt kom til alls. Ég vorkenndi David Heming Stempel. Ég vorkenndi Eddie Lewis, Mig langar ekk- ert til að verðá aumkunarverður þegar ég er fertugur, enn brjóst- umkennanlqgri þegar ég er, fimmtugur 'óg ömui’legur ræfjll þegar ég er sextugúr. Hváð var það sem Beta hafði sagt: „Einn Sóðan veðurdag, það verða eftir- mælirr þín“.—Hver—sagði þetta? Þáð var Beta sem sagði jiað. Beta þorði að standa við skoð- anir sínar. Hvers vegna hringdi ég ekki til Betu? Hvers vegna giftist ég ekki Betu? Halló, elskan, ég ætlaði bara að hringja og segja þér að nú sting ég af úr öllu þessu svínarii. Já. Ég fer ekki aftur í búðirnar. Nei. Loks heppnast það, loks tek ég á mig rögg. endurheimti sál mína sem rúhöfundur, nei — það var Stcmpel sem sagði það. En eitthvað myndi ég að minnsta kosti endurheimta ef ég. færi til baka með næstu lest. Elskan, ég er að koma heim til þin, og meðal annarra orða, viltu gift- ast mér? Ég gaf bilstjóranum riflega drykkjupeninga til að iífga svo- lítið upp á kvöldið hjá honum, og flýtti mér inn í anddyrið og pantaði símasamtal við New York. Persónulegt samtal við ungfrú Betu Reynolds, R eins og réttlát, E eins og elskulega, Y eins og yndisleg. Ég er ekki fullur, sagði 'heili minn hæst- ánægður, í þetta sinn ,er ég ekki fullur. Að visu hef ég drukkið fáein glös af víni og nokkur af konjaki, en ég geri þetta ekki vegna þess að és sé drukkinn. Ég geri það vegna þess að ég þoli ekki fleiri mishep.pnaðar til- raunir, ég þoli ekkj meiri blekk- ingar og ’ svínarí. Ég geri það vegna þess, að ég yiþ ekki verða annar David Berning Stempel, vesælli og hæfileikaminni David Heming Stempel. Ég kæri mig ekki um að skríða á fjórum fót- um í leit að sál minni, rétt eins og ég hefði týnt skyrtuhnappi. „Halló, halló... Svarar eng- inn?“ Klukkan var 3 tímum á undán í New York, svo að þar var hún tvö á laugardagsnóttu og Beta hlaut að svara. Hvar gat Beta verið klukkan tvö á laugardagsnóttu? ■ Jæja af- pantið þá persónúlega sam- talið og látið mig hafa dyra- vörðinn í staðinn eða einhvern hjá dyraverðinum. Halló.. . þér getið víst ekki sagt mér hvar ég get náð í ungfrú Reynolds? Far- in úr bænum? Er hún farin í frí? ... Jæja .. . eri vilduð þér gera svo vel að taka skilaboð? Segið henni bara „. .,nei, annars, ég hringi seinna.“ Öll hrifning mín varð eftir inni í símaklefanum. Ég fann til þungrar ónotakpnndar í magan- um. Ég hafði ekki vitað fyrr að afbrýðissemi lýsti sér sem maga- óþægindi, eins og maður hefði borðað óþroskað. ómeltanlegt epli. Beta var stúlkan mín. en nú, þegar ég þurfti á henni að halda. gat ég ekki einu.sinni náð sambandi við hgna.fi: síma. Ég gekk inn ..( kokkteilsalinn. þar sem h! iómsveit Muzkas lék í lágum hljóðum. Nokkrir drukkn- anpa*;rj..}}prg ..álitú £jð, þéir þýrffu éndiíega.að verða sér til aihlægis urri leið og þeir sóuðu óurunúm sínum. Þeir sátu og kássuðust upp á tvo kvenmenn sem -tóku athöfnum þeirra með stirðlegum, dauðum andlitum. Við lítið borð sat kona á fertugsaldri alein og drakk öl. Hún leit á migí sem stóð í dýr- unum og daðraði án aílrar hritn- ingar. Hvað var þetta, bar eins og aðrir barir, kvöld eins og önnur kvöld. tilgárigslaus" kven- persóna eins og aðrir kvenmenn. Ég snerist á haálf og igekk þpp stigann. r s. Á bo.rðinu í setustofunni stóðu tómar whiskj'- og sótavatnsflösk- ur og loftið var súrt og kæf- andi. Ég leit inn í svefnherberg- íð. Allir gluggar- voru lokaðir og rennitjöldin fyrir og heitt og loft- þungt inni. Vince hafði fleygt fötunum á víð og dreif' um herbergið. Skyrlan hékk á hurð- arhúninum að baðherberginú; nærbuxurnar á gólfinu og á stól lágu föt af kvenmanni snyrtilega samanbrotin. Silkisokkarnir henrar héngu á fótagaflinum á rúminu. Vindurinn var rokinn úr þeim og nú lágu þau sofandi með höfuðin á sama koddanum. Ósköp voru þau friðsamleg á að líta! í fyrramálið myndu þau vakna og klæða sig eins og tvær ókunnar mannverur án þess svo mikið sem kyssa hvort annað eða mæla hlýlegt orð, en þangað lil voru þau sameinuð í saklausum svefni. Hvaða ólán. hvaða ónátt- úra hafði komið þessum kven- manni til að hátta hjá Vince Vennmana? Vince stundi og bylti sér og tók megnið af sæng- inni með sér. Konan sneri sér að honum í svéfninum og kúrði sig að feitu baki hans og botni. Þetta var ósjálfráð úppruna- hreyfing. Konan sem leitar hlýju og verndar hiá karlmaririinum, og það Var eitthvað við þessa sjón, einmitt í þessu herbergi og undir þessum kringumstæðum, sem gerði mér ónotalega þungt um hjartað. Ég hafði ekki hugrekki til að mæta morgninum í samfélagi við þessi skipreika hjónaleysi, svo að ég hringdi í fyrirtæki sem leigði bíla og ók útúr bænum upp í sveit þar sem landslagið bylgjaðist upp og niður í myrkr- inu. í dögun ók ég einmitt inn í Ojaidalinn. Skortiturnar sungu og fuglarnir vöknuðu. Ég lædd- útvarpið Ff’stiv liðir oins og veniulega. 13.30 t'tvr.vp frá setninjru Alþingis: (Prestur: Sérc, Jón Auðuns Organlcikari: Dr. Páll ísólfs- soni. h) Þinesetning. 20.00 Tónleikar: Sinfónískir dans- ar nr. 1 og 3 on. 64 eftir Griee: . (Sirifóníuhljómsveitin í Bambei'g leikur;. Fritz Lehmann stjórnar). 20.10 Aldanninning norska land- könnuðarins oe: rmnnvinar- ins Friðþiófs Nansens. — V. Þ. Gis’a-son tekur dagskrána saman. 20,55 HÞómsvpitarlöE: úr óperum eftir Wagner: Clevcland hliómsveitin leikur Valkvr;u- reiðina. oc Sorcarsröntru Piogfreds: Georjre Szell stj. 31.10 Tlr ýmsum áttum. 21.30 f sltÓEum og á heiðum: —- Þýzk bióðlafvasvrpa í útsetn- ingu eftir Conny Odd. sunE:- in o" ’ leikin af þar’endu li"tafólki. 31 fbvóttir (Síe*. Sieurðsson). 22.10 I ö" unm fólksins (Guðrún Asmundsdóttir). 23.00 D.agskrárlok. Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarð- arför móður okkar KRISTfNAR EIRI'KSDÚTTUR, Bergstaðastræti 7. Eniilía Þorgeirsdóttir. Magnús Þorgeirsson. Þórður Magmísson. Ldtnar fjarverandi Alma Þórarinsson frá 12. sept. til 15. okt. (Tómas Jónsson). Arni Björnsson um óákv. tíma (Stefán Bogason). Axel Blöndal til 12. október (Ólafur Jóhannsson). Eggert Steinþórsson óákv. tíma (Kristinn Björnsson). Esra Pétursson óákv. tíma. (Halldór Arinbjarnar). Gísli ólafsson óákv. tíma. (Stefán Bogason). Hjaltl Þórarinsson frá 12. sept til 15. okt. (Ó’afur Jónsson). Jón Hannesson 10—18. okt. (Ófeigur J. Ófeigsson). Jón Hjaltalín Gunnlaugsson til 31. okt. (Stefán Bogasop). Kjartan R. Guðmundsson frá 21. sept. til 31. marz 1962. — (Samlagssjúklingar ölafur Jó- hannsson, taugasjúkdómar Gunnar Guðmundsson) Sigurður S. Magnússon óákv t. (Tryggvi Þorsteinsson). Víkingur Arnórsson óákv. tíma (Ólafur Jónsson). Lárétt: 1 asnaleg 6 berja 7 eins 9 til 10 skordýr 11 1 tið 12 korn 14 tala 15 fjör 17 dansar. Lóðrétt: 1 máttlaus 2 skst. 3 rödd 4 hvíldi 5 kvennafn 8 blundur 9 siði 13 flakk 15 drykkur 16 eins. INMHEIMTA ---*•• . ' \ LÖöFRÆQf-STÖTir MINNINGAR- SPJÖLD DAS Minningarspjöldin fást h}á|jglf Happdrætti DAS, Vesturven^,.,;; sími 1-77-57. — Veiðarfærav. Verðandi, sími 1-37-87 — Sjó— mannafél. Reykjavíkur, sími 1-19-15 — Gvðmundi Andrés- syni gullsmið, Laugavegi 50„ * sími 1-37-69. Hafnarfirði: A pósthúsinu, sími 5-02-67. Samúðarkort Slysavarnafélags íslands kaupa flestir. Fást hjá slysa- varnadeildum um land allt. 1 Reykjavík í hannyrðaverzlun- inni Bankastræti 6, Verzlun Gunnþórunnar Halldórsrlóttur, Bókaverzluninni Sögu, Lang- holtsvegi og í skrifstofu fé- lagsins í Nausti á Granda- garði. Afgreidd í síma 1-48-97.. Héseigendur Nýir og gamlir miðstöðvar- katlar á tækifærisverði. Smíðum svala- og stigahand- rið. Viðgerðir og uppsetn- ing á olíukynditækjum, heimilistækjum og margs konar vélaviðgerðir. Ymis konar nýsmíði. Vélsmiðjan SIRKILL, Hringbraut 121. Sími 24912. -j „„j ..u .ioion . u lu J>ion rio iJufijisárniori iuó' or iriu iúlori noanfiid wlörriöhl -'löíi nol, .TSei MivH .ebn; .maaKatí -csBaalsttjöh'jl eftðfd fi'nfignfi Ififtarrr isbi’v Þriðjudagur 10. október 1961 — ÞJÖÐVILJINN — (1 Jj 1061 (iedotjio M -ujgebijtftnú — 'MMIUIIVGÖW —

x

Þjóðviljinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.