Þjóðviljinn - 16.12.1961, Blaðsíða 12

M#'Sé ra Jakob flútti mjög
' sœmilega aðventuprédikun a
sunnudagsmorguninn. Hann
" var glaðklakkalegur og dálítið
rogginn, eins og hans er vandi
og yfírleitt bjartsýnn um að
öll vandamál réðust til betri
vegar. Meðal annars lýsti
hann aðd'cn. sir.ni á geimsigl-
ingum og því-fviti og þeirri.
snilli, er að bai:i þeim lægi.
Flaug manni í hug, að hann
væri með því a3 seiia sig á
háan hest gagrvart biskunn-
um Sigurbirni, cn hann haíði
einmitt farið írakar hæðileg-
um orðum um geiirr'r”1.'*1? í
fuillvel.disræðu sinni íöstndag-
inn áður. Og ef t:1 v;" r-~\)
þessir kirkjunnar þjónar ó-
sammála um fleira en geim-
siglingar.
Um kvöldið flutti Eggert
Stefánsson hugleiðingu og
sagði sitthvað athygiisvert, svo
sem hans er vandi. Meðal
annars háföi hann orð á, að
nú væri málum svo komið að
smnbjóðimar mættu ekki
lengur tala um ættjarðaróst
Það er hlegið að manni, hafi
maður orð á slíku. Hinsveg-
ar mega stórbjóðir eiga ein-
hverskonar ættjarðarást fyrir
sig.
Ukflutninga-
grln
Svo kom hann Jónas, með
sína hraðfleygu stund.
Vitíinlega er mér það gleði-
efni, að sp:"'.konan hefur nú
hlotið þá tilsögn í móðurmál-
inu, sem ég benti á að væri
henni nauðsynleg, og skiptir
það engu máli hvortkennarinn
hefur heitið Helgi eða Sigur-
... steingrímur.
Tilfærslan á l'kamsleiíum
Stalíns hefur verið ofarlega í
hugum þeirra, er haía íeng-
izt við að setja saman eitt-
hvað náunganum til skemmt-
•unar, og er í sjálfu sér ekkert
undarlegt, enda þótt slíkar til-
færslur séu ekkert einsdæmi,
hafi m. a. vei’ið iðkaðar
hér á landi, svo sern á ímynd-
uðum likamsleifum Jónasar
Hallgrímssonar.
Á þessum tveim t.ilfærzlum
var í rauninni engin eðlis-
munur, aðeins stigmunur. Stal-
Iif þóíti of vondur til þess að
liggja þar sem hann var nið-
urkominn; en Jónas var talinn
of góður ttl þess að hvíla þáf
sem hánh hafði verið settur
öndverðjega. ; ■
En það er aðeins einn ga-lli
Og raunar nokkuð stór á öllu
því StaMns-gríni, sem ég
hef heyrt. feað er nefnilega
ekkert grín. Til þess að geta
búið til grín þurfa menn að
vera í góðu skapi og þyk.ia
dálítið vænt um bað, sem
Kfir T-tja að Uita grínið bitna
a v.f ^ckí' stttivrði eru ekki
fvrí.r her>'fi verður grínið ekk-
rr* e-'n..bað vevður i.l’kvittni,
rn>'ntf beielfnis ótuktar-
<■ -r— f’ b«vi bví, að bezt
hr'"' v.erið að bíða með alla
branr’ara í sambandi við
flutninginn á Stalín unz. ö)I
vonzka var horfin úr sálinni.
feé fvrst gat hið brorlega not-
ið sín, hreint og óflékkað..
En ánpðrs má segia um
þennan síðasta Jónasar-þétt,
að hann hafi verið sá skársti.
fram að þessu. og við r-kulum
vona, að enn muni úr rætast.
A rangri
hillu?
Á mánud.a gskvöjdið var
minnzt' aldarafmæI.is.,Hanfies-
ar' Hafsteins og hélt. foraetts-
ráðherrann aðalræðuna.
feeim virðist vera það sam-
eiginlegt, forsætisr.áðherranum
okkar og Castro hinum kúb-,
anska, að þeim þykir gumau.
að því að. hald.a ra'ð.jr. Líða
svo fáir dagar að ekki tali
annarhvor forsætisráðherrann
f-útvarp eða -frá því sé skýrt
í fréttum, að hann hafi hal.d-
ið ræðu. En hvað um það.
Ræða hans að hessu sinni, var
hin þekkilegasta og er maður-
inn allur skapferlilegri og
mennskari við svona löguð
tækifæri eri þégar hahh steyp-
ir yfir sig hinum póJi.tiska
ham og ef til vill hefði hann
verið betur kominn sem fræði-
maður en stjórnmálaforingi,
Því miður hafði ég ekki
tóm til að hlusta á meira af
þessarí Hannésar-vcktr. En við
skulum vona að hún hafi verið
góð og samfooðin minningu
hins merka manns.
úfva
náll
Vikan 3. til 9. desember
Á þriðjudagskvöldið flutti
Eiríkur Sigurbergsson- annað
erindi sitt um ný ríki í Suður-
álfu, og er nú, að; því er
manni skilst. búinn með inn-
gangihn eða því sem næst.
Kveður svo ramt að, að flytj-
andinn sjálfur er farinn að
hafa orð á því að inngangur-
inn sé orðinn nokkuð. langur,
Og er það útaf fvrir sig virð-
ingarverð hreinskilni.
Miðvikudagskvöldið var
notalegt að vanda, kvpldvaka
og.þátturinn um íslenzkt mál.
Auk fornsögulesturs og þjóð-
sagna las Sigurbjöm Stefáns-
son upp sagnir frá Sialufirði,
skráðar af Guðlaugi S'surös-
syni. Guðlaugur secir Jiðlega
frá og flutningur Sigurbjöms
var góður.
■mpn:;
Af sem
áSur var
Á föstudagskvöldið. ílutti
Gísli Jónsson alþingismaður
erindi um Natóíund og Ber-
■Mnarfcr. Á Notófundio.um í
París var allt svo gott og fag-
urt og indælt. En svo urðu
fundarmenfi að yfirgefa alla
dvrðina í París fyrr en þeir
eigi.nlega höfðu eftir óskað og
vcru þeir fluttir til P<erlínar,
svo að þeir fengiu að kynnast
voðanu.m þar af eigin raun.
Og bar var sannarlega ekki
hir.vgi’legt utn að lítast. Steelt-
inyin uppmáluð á hvers mánns
ésiónu. T~ i vnr bað öðruvísi,
þegar Gfsli kom þar síðast, á
velmak.tardögj.m Hitlers sál-
úga. Þá voru allir glaðir og
ánægöir og Mfshamingjan
geislaði af hverri ásjónu. feá
veit maöur það. En meðal
annarra orða: Hvernig skyldi
vera umhorfs fyrir austan
múrin.n rn.ikla? Getur maður
ekki látið sér detta i hu.g, aö
þeir á þe;m bæ muni vera
eins hræddir við vestanménn.
og vestanmenn eru við þá
fyrir austan? feað ■ er að
minnsta kosti ákaflega erfitt
að trúa því, að þeir hafi lagt
út í cína múrvirkjagerð af
mannvonzkunni einni saman..
Síðar þetta sama kvöld
f’utti örnólfur Thorlaciús er-
indi um líf á forsöguöld.
Þetta vi.rðist vera upphaf. a.ð
lengrá má.íi, ,.því botninh datt
úr írásögninni í þann mund
rem höfundur var að komast
að efninu.
Þrýstingur
og spenna
Ekkert orð kemur j-afn oít
fyrir í útvarpsfréttum erlend-
um og orðið spenna. feað er
talað um vaxandi spennu,
minnkandi spennu, að draga
úr spennu, að auka spennu,
og í stuttu máli kemur spenna
f.vri.r í flestum hugsanlegum
orðasamböndum.
Násst spennunni að tíðl.eika
ky>mur svo. orðið þfýstingur
Sá er munur á brýstingi og
SDennu, að spennan getur ver-
i.ð gagnkvíem, cn þ.rýstingur-
inn er aðeins á aðva hlið.
Hann kemur nefpilegá að
austan.
Nú hefur mér komið til
hugar ný skýring eða tilgáta
um hlutverk þáttarins Efst á
baugi. Er hann ekki nokkurs-
konar mælir, sem á að mæla
spennuna og. þrýstinginn , eins
og það er á hvérjivm tíma, eða
nánar tíltekið vikulega? Og
menni.rnir tveir. sem ahnast
þáttinn eru því í raun og veru
ckki-.annað en vísar á þessum
mæli, sem eisa að sýna hve
;spennan er há. og þrýstingur-
,inn mikill.
Ei þessi ti.Igáta mín er rétt,
hefur spennan fallið og
þrýstihgurinn minnkað frá því
■i fyrrtt yiku, , þvl þeir voru
yfirleitt spakkitir á. föstudags-
kvölclið isíðasta., og komu þeir
austanmenn lítt við scgu.
í^sbsí:
Er Bjarni
meS?
Á fimmtudags- og föstudags-
kvaldum, eftir síðari fréttir
hefur Hersteinn Pálsson lesið'
upp úr endurminníngum Dean
Achesons, þess er var utan-
rrkisráðherra Bandaríkjanna i
tíð Trumans.
Ráðherra þessi virðist hafa
kýmnigáfu, méiri en títt. er
um stjörnmólamenn. Og þó að
..í þessum pistlum levnist 'áróð-
ur. talsverður, verður að geta
lcess sem vel er, að höíundur
er laus yið illkvittni. Og hann
getur þ\n með g’öðri ■'amvizku
pottð ánægjunnar af því að
gcra gys að forystumönnum
í heimsmálunum, af því að
honum er í raun og veru hlýtt
til þeirra. jafnvel Rússanna.
Og þama kemur það átakan-
le?a í l>ós, að hinir miklu
stjómmálamenn og leiðtogar
i heimssögulegum skilnihgi
þpfa sínar veiku hliðar, rétt
eins cg. við hinir.
Vnnandi hefur hmn ba’>da-
rý-.k-i ráðherrá skráð eitthvað
í endu.rminningar sínar um
ku.n.ningja okkar Biarna Be.ne-
d.vktsson og aðra forystumenn
úá-enz.ka, og vonandi lofar
Hersteinn okkur að heyra
það, ef til er, áður en hann
lýkur lestrum sínum.
feegar þetta er ritað eru
k.omnir tveir af þrem köflum
leikrits Engene O’Neil; M.enn-
irnir minir þrír.
Iiin löngu eintöl sálnanna
gera þetta verk nokkuð þreyt-
andi á að hlýða, og það því
íremur sem léikararnir tala oft
helzt til lágt og óskýrt. þegar
þeir eru að tjá hinar leynd-
ustu hugrenningar persón-
anna. En mikið hlýfúr nú
mannskepnan að vera ljót
innvortis, ef hún í raun og
veru er, eins og -liöíundur
sýnir okkur. Og manni verður
Framhald á bls. 14:;
unnarsíöðuRi

Þótt engar tollalækkanir haii orðið á kæliskápum, hafa Indeskæliskáparnir stór-
lækkað í verði, því oss hefur tekizt að fá Ind.es verksmiojurnar til að lækka 8 cub.
feta kæliskápinn, sem Áður kostaði kr. 1 3,185, — þanaif- að haim keslaE nú fer.
11,742. — eða som svarar síðustu'gengislækkun.
iw’ “ 'jA V ' ' 'u’:' '" • ■1 ■■:’■” *• >a <»c.í rrm. »<i
Það sem bezt sannar gðeði Ir.cles skápanna er að verksmiðjan hefur seit Jil ísjánds
á annað þusund skápá á rómu ári.: • • , . i>i : - > ■
Enníremur höfum yið 5V2 og 4V2 cub. feta Indes-skápa.
— Hagkvæmií grciðslcskilmálar. —
VÉLA- OG RAFTÆKJAVERZLUNIN
Bankastræti 10. — Sími 12352.
•i-:nng..yy<?«u4ann«»Pi.o
,J2) - feJöÐVILJINN— Laugardagur 16. desember 1961