Þjóðviljinn - 16.12.1961, Blaðsíða 13

4) — ÖSKASTUND
Laugardagur 16. desember 1961 -— 7. árgangur
43. tö’.ublað.
★ ★ ★ ★
Myndasaga
HTLA KISA
OG REBBI GAMLI
%UK>'
yngstu
barnanna
-¥• -¥■ -¥■ -¥•
★ ★ ★ ★
1) Herra Fasan varð að
ha'.da sig utanhúss, á
méðan konan hans þvoði
og greiddi bömunum
þeirra sjö, .— Þið eruð
yndisieg, sagði hún. Eng-
inn í öllum skóginum á
svona falleg börn, það er
áreiðanlegt.
2V Einhver sást á sund'
úti á vatninu. í>að var
Oturinn, .með . son. sinn á
hákinu. — Fahu þér fast,
og vertu prúður og góður
drengur sagði Oturinn.
Þá færðu áreiðanlega
verðiaunin, það máttu
vera viss um. É? veit áð
þú ert langfallegasta
bamið.
3i En heima á bóndabæn-
um var Kisa, og hún j
hatði ekki hugmynd um
hvpð var um að ve-i.
Þessvegna kvaddi hún
iitla kettiinginn sinn 3)
eins og venjulega, og fór
að kaupa í matinn. Urn
j-leið og. hún var íatjin ?
ilæðdist Rebbi gamli
til Litiu-Kisu. — Þykja
þér góðar rjómakara-
inurur.? ,snurði. ...hann . -
tók upp lítinn bréfpoka.
-— Mjá, mjá, það þykir
mér sannarlega, saaði
Litla-Kisa og eftir dálitla
stund hafði Rebba gamla
tekizt að lokka hana með
sér inn í skóginn.
4) Os nú hófst samkenon-
in. Nákvæmlega klukkan
eliefu settist Uglan í
dómarasætið. lét á sig
gleraugun og ieit yfir
dýrin. og fuglana sem
stóðu fyrir framan hana.
Uglan hafði íkorna-
mömmu sér til . hæeri
handar og Gústa greif-
ingja á vinstri hönd.
Stóra ístertan stóð fyrir
| framan þau svo al'ir
j tætu dáðst að henni.
j ibeear allt var tilbúið
leiddu hinir stoltu for-
eldrar börnin sín fram.
— HITSTJÓRI UNNUR EIRÍICSI)5TTIR — ÚTG.: ÞJÓÐVILJINN
L'öV;. •; i?;-•:. irjfi
rjúpan
Eiru sinni boðaði Mar
ía mev áíla ' fuglaná :
sinn fund. Þegar þeii
kornu þangað, skiþá'ð:
hún beim .að vaðá bál
Fuglarnir vissu 'sð húr
var himriadroftning oe
mikils megnandi. Þeil
þorðu því ekki annað eri
hlýða boði -hennar oé
banni, og stukku þegai'
’.út í eldinn bg gegmnr
hann, nema rjúþari. En-
er þeir komu í gean’um
e’dinn. voru fælurnir á
þeim öllúm fiðurlausir og
’ sviðnir ’irin að skinni, oe
svo hafn beir ’verið sið
an. all.t tiI þeSsa dags. os
h'utu beir þnð- -f Uttí ní,
vaða bálið fvrir Maríu.
F-i ekki fór betur fyri;
r'ÚDunni. sem var sý
eina fuglategund. seri
þrmtkaðist vifl að vaðr
e’dinn. því María reidd-
>st hennj og lagði bað p
bnr n, þún skyld'i
verða allra fugla mein-
lausu't og vamar’ausust,
en urdif eins svo ofsótt.
e* hún ætti sér ávaVt
óttavonir nem.a á hvíta-
snrr,u rþvldi fálkinn
sem fvrir öndverðu át+i
að hafa verið bróðir henn-
ár, æfinlega 'að ofsækja
tmnq og dferiá og lifa ai
’^oHi' hennár. Én þó lðgði
-María mey rjúpunni þs
■líkn. að húri ’ skyldi megs
•Skrota litum óg verða al-
hvít á vetrum en mógrá
V sumrum ' Svo fá’kinr.
gæti há frekar dei’t hana
4”rá ■ sniónum á veturna
bg frá ■ lyngmóunum á
sumrum. í>etta hefur ekki
úr skorðum skéikáð ' né
heldur hitt. 'að: fálkinn
ofsæki hana, drepi oþ éti,
og kennir hariri þéss ekki,
fyrr en hann kerriur að' '
hjártánu í rjúpunrii. að ;’
hún er systir hans, énda :
setúr þá að honum svo
mikla sorg í hveft sinn,
ér hann hefur drepið
rjúpu og étið hana til
hjartans, að hann vælir1
ámáttlega lengi á eftir.
(Úr ísl. þjóðsögum.j
Vísan hans Nonna
Kraftalítill enn þá er ég,
unnið get ég varla neitt;
pabbi minn er alltaf úti,
of,t\ég’sé hún mamma’ -er þreytt;
ég er enn þá ósköp stuttur
eing og kútur — rengla mjór;
einhvern tíma, ef ég lifi,
ætla Óg samt að verða stór.
Siff. Júl. Jóhannesson.
sf
Endurmmi-inear , .
fm ICrislmar Krisli-ái:ssonf
skráSas af GuSmundl G. Hagalín.
Saga a£ lífi merkrar ker,u í íveimur
heimsálfum ©g iveimur iieimum.
H
Kristín Helgadóttir Kristjánsson er Borgfirðingur að
ætt og uppruna. Hún fluttist til Reykjavíkur innan við
tvítugsaldur og var þar í vistum í nokkur ár á mynd-
arheimilum, m.a. hji Lund apótekara, Thor Jensen
og Biri!i! Jónssyni ritstjóra. Fluttist síöan til Kanada,
giftist þar og bjó þar í þrem Islendingabyggðum í 17
ár. Fluttist síðan aftur til Islands og er ‘nú búsett í
Reykjavík.
Þeir eru margir bæði hér heima og vestan hafs, sem
þekkja Kristínu. Einkum eru það dulrænir hæfileikar
hennar og h.iúkrvnarátðrf, sém’hún. er kunn fyrir. en
hún er ekki einvörðungu merk fvrir þær sakir, heldur
engíi síður sakir þess að hún er stórhretin kona, sem
hefur ti.l að hera marga þá kosti. sem löngnm hafa ver-
ið merf ímetnir í fari íslenzkra, kvenna. sv« sem dugn-
að, áræðl, þrautscigju og skörungsskap. Ank þesr er
hún gnfug kona, s-.:m líf i íve.isnur heinium eg tveimor
beimsálfum og mikil og margvísleg reynsla beftir ekki
rp.egnað að beygja eða brjóta, beldur þroskað eg garit
óvenju ríkri og frjórri ábyrgðartilfinningu, fórnfýsi ng
ksprleika til alls setji Rfir og þjáist... „í
Þetfa er stórbrotiá bg htjfandi sag;r nr.i si'ij-heða
koftu, sem er svo miki’lar gerðar, að alit, sem i’rain
við hana hefur komið, engu -íöur illi en gott, hcfur.
aukið á reisn hcnnar og styrkt hana.
í dag klukkan 5 í Þingholtsstræti 27, MlR-salnum.
Sýndar veiða tékkneskar hrúðu- og teiknimyndir.
AÐGANGUR ÖKEYPIS.

»
3