Þjóðviljinn - 31.03.1962, Blaðsíða 10

ÖSKASTUNDIN — (3
ifc/ — ÓSKASTUNDIN
Sagan um Wang Li
Eftir Eiizabeth Coatsworth
(Framhald.)
— Hvað heyri ég, sagði
gamla konan, það er þá
tengdadóttir í lagi sem
þú færir mér heimski
sonur. Farðu og sæktu
mér glas af vatni, stúlku-
kind. Og þúj sagði hún
og snéri sér að Wang Li,
skalt fá að finna að enn-
þá hef ég kraftá til að
refsa þér. Og hún tók til
að löðrunga hann eins og
hún var vön.
Þegar hún var orðin
þreytt og hætti, gekk
Wang Li út í garðinn að
sækja handa henni ferska
ávexti að styrkja sig á
eítir áreynsluna.
— Ég verð að gera svo
gott úr þessu sem ég get,
sagði móðir Wang Li við
sjálfa sig, þegar hún
hafði borðað ávextina og
jafnað sig dálítið. — Son-
ur minn hlustar aðeins á
það sem honum sjáifum
■ líkar, og hann mun allt-
af fara sínar eigin göt-
ur.
Eftir þetta var hún góð
við tengdadóttur sína, sem
reyndi að þóknast henni
á allan hátt. Eftir þetta
iifðu þau öll í sátt og
samlyndi. Og þegar Lítla
Liljan eignaðist fallegan
og hraustan son, var
naumast hægt að hugsa
sér hamingjusamari fjöl-
skyldu.
Drengurinn var skírð-
ur Loginn Bjarti. Dag
nokkurn ekki löngu
seinna sátu þau Wang Li
og kona hans ein úti í
garðinum. Þá lagði Litla
Liljan allt í einu frá sér
útsaumaða dúkinn, sem
hún hafði milli handanná
og mælti:
— Ég hef fengið skila-
boð frá föður mínum. Það
virðist sem hinn illgjarni
föðurbróðir minn hafi
stungið sig á spjótinu
þínu og dáið skömmu
seinna. Faðir minn hefur
því aftur tekið völdin í
ríki sínu, cg að sjálf-
sögðu er hann -þér mjög
þakklátur.
— Nú ætlar þú auðvit-
að að segja mér frá ein-
hverri stórri og fallegri
höll, sem við getum feng-
ið til að búa í, sagði
Wang Li.
— Mér leiddist alltaf að
búa í höU( svaraði Litla
Liljan, þar var ekkert
fyrir mig að gera, og ég
hef ánægju af því að
vinna. Hún tók aftur til
við dúkinn sinn.
— Maðurinn minn er
stoltasti maður í heimi,
sagði Litla Liljan við
gula silkifiðrildið, sem hún
var að enda við að sauma,
ég held að hann eigi
engan sinn líka.
— Stoltur, sagði Wang
Li, — ég sem hirði ekki
um að vera gerður að
prinsi þótt ég eigi kost á
því.
— Þú ert of stoltur til
að viíja vera prins, óg
þess vegna elska ég þig.
Það var alitaf ósk mín að
giftast stoltasta og bezta
manninum í víðri veröld.
— Ef til vill er það
stolt, ef til vill skynsemi,
mælti Wang Li, og Litla
Liljan skildi hvað hann
átti við.
Eftir því sem árin liðu
varð Wang Li frægur
fyrir vizku sína og góð-
vild. Menn komu langt
að til þess að hetmsækja
hann. Þeir géngu við hlið
han^ meðan hann þlægði
og sáði, trúðu honum
fyrir le>Tidajfnálúm sín-
um og hlýddu ráðum
hans. En stundum þegar
Wang Li var mjög önn-
um kafinn cg móður hans
vantaði nýjan silkikirtil,
eða drenginn langaði í
sætindi, þá gekk Litla
Liljan út í garðinn og
snerti mjúklega laufið á
mórberjarunnanum, , svo
dáiítil hrúga af silfur-
peningum h-rundi niður á
-jörðina.
Og þótt Wang Li væri
mjög vitur og kynni skil
á mörgum hlutum, þá
vissi hann aldrei hvaða
leyndarmál konan hans
geymdi hjá gamla mór-
berjarunnanum.
Sögulok.
Undrahesfurínn
(Framhald.)
Undir fjaðurskúfnum
var gullhjálmun alsettur
dýrindis gimsteinum og
andiit hans var hvítt og
bjart eins og sólárgeisli.
Baldur prins trúði varla
sínum eigin augum. þegar
honum varð ljóst að hann
horfði þarna á spegil-
mynd sjálfs sín, en hest-
uíánn fullvissaði hann um
að svona liti hann nú út
og brosti, þegar hann sá
undrunarsvip prinsins.
Hann bað hann að flýta
sér, því að þeir mættu
engan tíma missa, og
prinsinn, sem var nú
sjálfur eins ákafur að
komast af stað, fór til for-
eldra sinna til að biðja
þau fararleyfis. Þegar þau
sáu hvaða stakkaskiptum
hann hafði tekið, urðu
þau furðu lostin, en þeg-
ar þau heyrðu hvert hann
ætlaði urðu þau mjög
sorgmædd,
Þau báðu hann að
hætta við förina því að
margir höfu lagt af stað
til að þiðja álfaprinsess-
unnar. en enginn komið
til baka. En prinsinn sótti
þetta svo fast að þau
gáfu honum fararleyfi,
blessuðu hann og kvöddu
með söknuði. Hann söðl-
aði hestinn og reið af
stað.
Þeir þutu yfir fjöll og
firnindii unz þeir komu
áð himinháu fjalli. Þar
námu þeir staðar og hest-
urinn lét hann lofa sér
því að gera allt sem
hann segði honum.
' Fyrst tók hann lítinn
tinnustein og fleygði hon-
um í fjallshlíðina. Steinn-
inn lenti í kletti, sem
opnaðist og í ljós kom
stór heílir. í hellinum
miðjum brann eldur og
yfir honum hékk stór
aottur fullur af graut. Hjá
pottinum stóð gömul norn
og hræðri í honum. Hún
gau.t augunum kringum
£ UNGVERSKT •
£ ÆVINTÝRI •
sig. og þegar hún sá
prinsinn æpti hún reiði-
lega:
— Ó. maður, maður. Ég
skipa þér að segja:
— Hættu að hræra í pott-
inum, hættu að hræra í
pottinum, hættu að hræra
í pottinum. Æ, ég er svo
þreytt.
— Ef þú ert þreytt,
svaraði Baldur, skaltu
bara hvíla þig stundar-
korn.
— Bjánl, svaraði nom-
in, heldurðu að ég dansi
hér umhverfis pottinn að
gamni mínu. Ég vildi
óska þess að ég gæti hætt.
Þú skalt vita að ég er í
álögum og verð að hræra
í pottinum án afláts,
nema hér komi einhver
sem kann að opna hell-
Inn, og skipi mér að
hættai með því að segja
þrisvar sinnum: Hættu að
hræra í pottinum. Hér
hef ég hrært í þúsund
ár í þessum svarta graut,
ég er því orðin hvíldar-
þurfi. Ef þú vilt segja
þessi orð; skal ég gefa
þér hvað sem þú vilt að
launum.
— Jæja, sagði prinsinn,
ég skal gera það, en
fyrst semjum við um
launin. Það eina sem ég
vil fá er gullsnældan í
horninu.
Þegar nornin heyrði
þetta hoppaði hún upp
eins og hún hefði verið
stungin af nálaroddum.
Hún reyndi að fá hann til
að taka heldur geimsteina
og aðra dýrgripi. en hann
neitaði því. Að lokum hét
hún því að hann skyldi
má snælduna að launum.
Baldur náði í snælduna,
færði slg að hellismunn-
anum og hrópaði;
— Hættu að hræra í
pottinum. hættu að hræra
í pottinum, hættu að
hræra í pottinum. Um
leið og hann sleppti síð-
asta orðinu stökk hann
út úr hellinum. Sjöfætti
hesturinn beið fyrir ut-
an. Baldur stökk á bak
og þeir héldu áfram ferð-
inni lengi Jengi. I-oks
krmu þeir að öðru fjalli,
sem Baldur opnaði á
s'ama b.átt og hið fyrra.
Þar var önnur nom, sem
dansaði í kringum pott
og hrærði í honum. Hún
hafði verið þarna í tvö
þúsund ár. Baldur leysti
hana líka úr álögum og
hlaut að launum gamalt,
ryðgað sverð.
(Framhald.)
Frá og með 1. apríl n.k. verður símanumer
LOFTLEIÐA í Reykjavík:
20200
Gerið svo vel að finna nafn Loftleiða í símaskránni,
strikið yfir 18440 og skrifið í staðinn nýja númerið,
20200
Frá 1. apríl verður símanúmer vort:
20 6 80
j 10 línur
) LANDSSMIÐAN.
Sparið peningana ;
Sjóstakkar
(smágallaðir)
og fleiri regnflíkur af eldri
gerð. Rúmlega hálft verð og
fæst enn í
Aðalsiiæti 16.
10GFBÆÐI-
STÖBF
endurskoðua og
fasteignasala.
Ragnar ólaísson
hæstaréttarlögmaður og
löggiltur endurskoðandi.
Sími 2-22-93.
AUGLYSING
iim veitingu leyfa fyrir ferðakostnaði.
Ákveðið hefur verið að hækka gjaldeyrisyfirfærslu til utanfara ísl. ríkis-
borgara í allt að kr. 12.000. — einu sinni á ári. Þeir sepi óska að
kaupa ferðagjaldeyri, skulu jafnframt leggja fram farseðil til út-
landa syo sem verið hefur.
Reykjavík, 30. marz 1962.
ÚNDSBANKIÍSIANDS. — ÚTVEGSBANKI ISLANDS.
imim - - - - , - -..- - .
Auglýsing frá
Bæjarsímanum
Þegar nýju símanúmerin í Hafnarfirði, nr. 51000
til 51499, verða tekin í notkun ,skal athygli síma-
notenda vakin á eftirfarandi:
1. Þegar símanotandi ætlar að hringja í eitt af
nýju númerunum, velur hann númerið á venju-
legan hátt og þá svarar símastúlka, sem gefur
samband við símanúmerið.
2. Þegar hringt er frá þessum númenun er af-
greiðslan hinsvegar alveg sjáulfvirk. Um næstkom-
andi áramót veröur símaafgreiðslan alveg sjálf-
virk við 511 símanúmer í Hafnarfirði.
Reykjavík, 31. marz 1962.
(]0) Ji ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 31. marz 1962