Þjóðviljinn - 13.11.1962, Blaðsíða 10

r
20 síí>a
t».Tnn VTT..TTTVN
Þriðjudagur 13. nóvenriber 1962
■ekki skilið hana eftir
CHARLOTTE
ARMSTRONG:
6EGGJUN
„Þetta er ungfrú Bunný O. Jon-
es á herbergi númer 809. Ég vil
gjarnan fá morgunmatinn minn
hingað upp“ Og ef þeir skilja
þetta ekki. þá segi ég bara:
„Pabbi minn. Pétur O. Jones,
pantaði hann í gærkvöld".
„Og þegar maðurinn ber að
dyrum?“
„Þá opna ég dymar og flýti
mér aftur upp i rúmið“.
„Alveg rétt. Lykillinn stendur
í skránni. Og svo koma þeir inn
með vagninn“,
„Uss pabbi, það er ekki al-
vöru vagn“
„Ég skal viðurkenna að það
er ekki hestvagn. Það er bara
eins konar dráttarvagn. Og hann
er fullur af silfurfötum og app-
elsínusafinn þinn er í keraldi
með firnum af muldum ís —
nóg í fjóra snjóbolta. Og svo
borðar þú morgunmatinn þinn
óg setur eins mikinn rjóma og
sykur á og þú vilt og eftir dá-
litla stund stynur ■ abbi og
Vaknar".
„Og á morgun er merkisdag-
urinn“, sagði Rut. „því að þá
áttu að fara í galdraveitingahús-
ið“.
„Þvi trúi ég nú ekki“, sagði
Bunný en andlit hennar ljóm-
aði af ánægju.
: „Jæja. ekki það, ungfrú
Bunný O Jones? Þú skalt nú
bara sjá til“
Þau höfðu öll stafinn O í
nafninu sínu. Rut hafði heitið
Olsen áður en hún giftist og Pét-
ur hafði haft gaman að þeirri
tiiviljun. Hann hélt því fram að
fólk með nafnið Jones yrði að
gera eitthvað til að iífga upp á
það. Hann kallaði sig alitaf Pét-
ur O Jones Og Bunný sagði
nafnið sitt svo hratt að i skóla-
tilkynningum var oft sett tengi-
merki á eftir O-inu
„Það minnir dálitið á dýra-
garðinn" útskýrði Pétur ..Það
er heilmikið af litlum glerbúr-
um og i einu þeirra er heit kjöt-
kaka og í öðru ijúffengt salat
og maður þarf ekki annað en
stinga fimmsentunum sínum í
gat og svo — veskú!“
,,En maður verður að hafa
fimm sent“ sagði Bunný full-
orðinslega.
„Já. satt er það, sagði pabbi
hennar ..í gamla daga var not-
aður galdrastafur En nú þarf
áuðvitað fimmsentapeninga"
Hann brosti. Hann var farinn
að berjast við flibbann.
..Pétur" sagði Rut allt i einu.
„Heldurðu að það sé hægt að
treysta ivftumanninum? Og
frænku hans’ Heldurðu í alvöru
að hún komi?“
„Auðvitað" sagði Pétur og
lýfti brúnum .Af hverin ætti
hann annars að segja það?“
„Ég veit ekki. . “ Það var
eins og herbergið leystist unn
í móðu fyrir augum Rutar. Hinn
skrautlegi kassi sem þau bjuggu
í. var orðinn eins og draumur
Og borgin fyrir neðan þau. var
eins og ævintýri og íbúar hennar
ems og sogupersonum.
„Hann sagði að hún vildi það
gjaman'* sagði Pétur. „Fyrst
talaði ég við blökkukonuna, hana
sem var svo góðleg á svipinn
og svo vingjarnleg. En hún —
hm. — þurfti að gera annað Svo
heyrði þessi Eddie hvað við vor-
um að tala um og bauð aðstoð
sína, Hann sagði að stúlkan
yrði fegin að fá þessa aura“.
„Það barf f'mmsentapeninga
“ tautaði Rut
„Já það er galdrastafurinn
minn. Hugsaðu þér bara, þessi
Eddie hefur stjómað sömu lyft-
unni i fjórtán ár. Þú veizt hver
af lyftuþjónunum það er. er
ekki svo?“
,.Ég held það. . . “
„Hann á heima í Bronx. Hann
sagði mér að þau væru barn-
laus. Maður þarf ekki að segja
við hann nema tvö. þrjú vorð, og
þá segir hann manni alla ævi-
sögu sína. Hann talar svo vel
um konuna sina. Hún hlýtur að
vera geðþekk kona. En t'elpan. . .
hana tóku þau víst að sér eftir
lát bróður hans“. Pétur dró djúpt
andann. ,,f fjórtán ár ..... upp
og niður. upp og niður. Og hann
stjórnar enn þessari iyftu. eins
og honum væri það hjartans
mál að ná fullkomnun í því.
Þeir eru oft svo merkilegir með
sig og stirðbusalegir Hvað
skvldu þeir annars fá á viku?“
Rut andvarpaði. Hin nýaf-
staðna tilfinning að allt þetta
væri draumur var ffersamleea
horfin. Litli maðurinn sem
stjórnaði lyftunni var auðvit-
að raunverulegur ......... maður
sem átti tilveru. eiginkonu. af-
komu ...... bræður og systur
eins og annað fólk og auk þess
bróðurdóttur. Eiginlega var þetta
a11t eins oe heima. Maður þurfti
á biálp að halda og þá var spurzt
fvrir. Það var rétt eins og þeg-
v maður spurði Johnstonesfólk-
og fékk að vita að bar var
enginn tiltækur til að sitja hjá
barninu. en þmi þekktu fólk sem
bekkti fólk Úr bessu varð eins
konar fyrirspurnakeðja og eft-
’r nokkra s+und fékk maður ósk
sína uppfyllta. Fólkið var alls
staðar eins, það lét boðin ber-
ast og hjálpaði hvað öðru og
þannig var þetta sjálfsagt alls
staðar í heiminum.
„Bróðurdóttirin er úr miðvest-
urríkjunum“ sagði Pétur „Hann
segir að hún sé vön þessu. Smá-
aukaskildingur er áreiðanlega
vel séður hjá svona fólki“
Rut hugsaði allt i einu með
sér, að það væri betra að borga
einhverjum, ráða einhvern fyrir
ákveðna þóknun en sóa tíman-
um fyrir Bettý án þess að gefa
henni nokkuð i staðinn Hún
brosti og rétti út höndina.
,Jæja. jæja“, sagði maðurinn
hennar. „Nú kemur dýri ilmur-
inn á tólf dollara“
„Tólf dollara og fimmtiu sent,
gleymdu því ekki“. Rut tók ör-
smáan tappann úr glasinu og
snart axlimar með dýra ilm-
vatninu.
Pétur laut yfir hana og andaði
að sér af öllum kröftum. Hann
hvíslaði í eyra henni: „Heldurðu
ekki að það væri prýði að því að
ég læsti nokkrum tönnum í öxl-
ina?“ Hún sá sjálfa sig hlæja
í speglinum með dökkt, lífmikið
andlitið á Pétri upp við ljósa
hárið.
„Ég vil lika þefa“, heimtaði
Bunny.
Svo reis Rut á fætur og glæsi-
leg piltið bylgjaðist um hana,
gekk til hennar og dreypti ögn
af ilmvatninu á bústið handar-
bakið. „Uhm, yndislegt" sagði
Bunný og þefaði jafnofsalega
og faðir hennar hafði gert.
Rut horfði niður í hvítu skipt-
inguna í dökku hárinu. Allt í
einu fannst henni sem hótelher-
bergin þeirra tvö á 8. hæð svifu
eins og lýsandi öskjur hátt fyr-
ir ofan iðandi borgina. Og vax-
andi hávaðinn lagðist að þeim
eins og þoka ...... með hrópum
og umli, skrölti og ýskri. dynj-
andi ringulreið ... og aftur tók
hjarta hennar viðbragð. Og hún
hugsaði með sér ....... Við gát-
um ekki skilið hana eftir heima
í tvö þúsund mílna fjarlægð .....
en við hefðum ekki átt að taka
hana með ....... en við gátum
Hótel Majestic var hvorki stórt
né lítið. hvorki ódýrt né dýrt.
Það var ekki mjög nýtízkulegt.
en það var ekki gamaldags held-
ur. Það var íhaldssamt. Það
reyndi á hógværan hátt — að
fylgjast með tímanum Það valdi
hinn gullna meðalveg. Endaþótt
lyfturnar störfuðu snurðulaust
og án afláts bá fóru bær tiltölu-
lega hægt.
Eddie Munro stanzaði við átt-
undu hæð. Ungur maður kom
inn og sneri sér strax að dyrun-
um. Þeir sigu begjandi niður
á við.
Þeir gutu augunum hvor til
annars og tóku þegjandi mál
Sératkvœði í móli LÍV
Framhald af 2. síðu.
hvernig til skuli haga, þegar
vinnustöðvun er ákveðin.
í samþykktum stefnda, þeim
er nú gilda, er fram tekið, að
það sé samtakaheild íslenzkrar
alþýðu í verkalýðsmálum. Hlut-
verk stefnda sé, að hafa forystu
í stéttarbaráttunni og félags-
starfsemi alþýðunnar á Islandi
í máium atvinnustéttanna með
það takmark fyrir augum. að
þeim stéttum verði veitt sam-
bærileg kjör og sami réttur og
öðrum stéttum í landinu. Þá er
i samþykktunum fram tekið, að
höfuðatriði í starfsemi sam-
hvor af öðrum Eddie sá hávax- bandsins sé að gangast fyrir
inn mann. liðlegan og mynd-stofnun stéttarfélaga, styðja þau
arlegan með öryggi j fasi og---------------------------------------——
hnarreistann; jafnvel klippingin f
virtist yfirlætisleg. Frítt andlit-
ið var dálítið holdskarpt. langt
nefið hafði titrandi nasavængi
Framhald af 2. siðu.
og kuldaleg grá augun með löng- I samþykktir og félagaskrár allra
um bráhárunum i mögru unglegu þeirra félaga, sem væru í Lands-
andlitinu, voru falleg. en þau sambandi íslenzkra verzlunar-
voru mjög kuldaleg og alls ekki . manna. Jafnframt ákvað dómur-
árennileg. Einn af þessum ungu ; inn í úrskurði þessum, að
mönnum sem komið höfðu heim j stefndi skyldi því næst tjá sig
úr síðustu styrjöld með markmið. I um hverja samþykkt fyrir sig og
með tillitslausa framaþrá. eins lýsa atriðum þeim, er hann teldi
og hann hefði hrist af sér allt eigi samrýmast lögum Alþ.sam-
öryggisleysi og stefnandi mark- bandsins, og á sama hátt skyldi
visst að einhverju í framtíðinni. hann rannsaka félagaskrárnar.
sem hann taldi sig öidungis viss- ; Stefndi lagði því næst samþykkt-
an um að ná irnar og félagaskrárnar fram í
Hann hét Jed Towers. Þetta þinghaidi 13. sept. s.l. Fékk
var síðasta kvöldið hans i New stefndi þá frest til að tjá sig um
York. Hann var á leið til að Þær U1 }2- október sd„ og ritaði
borða kvöldverð með ungri
stúlku.
Hann leit snöggvast á litla
manninn og hann sá að hann
stóð með axlirnar niður og
mjóa brjóstkassann þaninn eins
og hann væri stirðnaður i stell-
ingunni. Lítill maður með gráleitt
andlit.. Með strítt. litlaust hár
sem kembt var yfir skallablett-
inn. Með föl augu sem hann
deplaði oft, eins og Eddie Munro
væri aldrei öruggur um neitt
i tilverunni.
Lyftan stanzaði hljóðaust S
neð=tu hæð. Jed lasði lykilinn
sinn á afgreiðsluborðið án þess
að stanza, bann gékk löngum.
liðlegum skrefum út um dvrnar
— út í borgina. út i kvöldið
Eddie svipaðist órólega um í
mannauðu anddyrinu Hann
sagði við lyftuþjóninn í hinni
lyftunni: ,.Ég þarf aðeins að
skreppa í símann. Viltu líta
eftir henni á meðan?" Hann
ÚLPURNAR ERU KOMNAR
Nylonúlpur, vatteraðar og stungnar.
Apaskinnsjakkar. — Rúskinnsjakkar og kápur.
Klapparstíg 44.
hann þá greinargerð af sinni
hálfu. Leggur hann þar áherzlu
á, að í máli þessu sé fyrst og
fremst um það höfuðatriði deilt,
hvort stefnandi eigi almennt -ig-
varinn rétt til inngöngu i Al-
þýðusambandið, en bendir ekki
þrátt fyrir þetta tilefni sérstak-
lega á neina þá ágalla i sam-
þykktum eða skrám félaganna,
er að áliti dómsins hamla bvi,
að krafa stefnanda í máli þessu
verði tekin til greina.
Svo sem vikið hefur verið að
eru tvö af þeim félögum, seni nú
eru í L.I.V. þegar félagar í Al-
þýðusambandinu. Hefur því ver-
ið lýst yfir af hálfu stefnandq,
að sjálfstæð aðild þeirra að Al-
þýðusambandi Islands falli nið-
ur, fái L.I.V. félagsréttindi í
sambandinu. Er hér um fram-
kvæmdaratriði að ræða, sem
taka verður tillit til við inn-
göngu L.l.V. í Alþýðusambandið,
en hefur ekki áhrif á rétt þess
til inngöngu í sambandið.
; Með vísun til alls þess. er
nú hefur verið rakið, ber að
taka dómkröfu stefnanda um fé-
lagsréttindi í Alþýðusambandi ís-
lands til greina.
i Rétt þykir eftir atvikum. að
I málskostnaður falli niður.
D ó m s o r ð :
Stefnda, Alþýðusambandi ís-
lands, er skylt að veita stefn-
anda, Landssambandi íslenzkra
verzlunarmanna, inngöngu í
sambandið með fullum og ó-
skertum réttindum sem stéttar-
félagasambandi.
Málskostnaður fellur niður.
Hákon Guðmundsson
Gunnlaugur E. Briem
Einar B. Guðmundsson.
og efla hagsmunabaráttu þeirra.
í 6. gr. samþykktanna segir, að
í Alþýðusambandið megi taka
öll íslenzk stéttarfélög, sem
gangast vilja undir lög þess, þó
eigi fleiri en eitt félag úr sömu
atvinnugrein á sama stað, enda
sé félagið ekki þátttakandi í
neinu öðru verkalýðssambandi.
í samþykktum stefnda kemur
hvergi fram, að það hafi heimild
til að gera kaup- og kjarasamn-
inga fyrir félaga sína, og eigi
hefur það rétt til að gera verk-
fall eða ákveða um, að verkfall
skuli gert.
Samkvæmt samþykkt Lands-
sambands íslenzkra verzlunar-
manna er tilgangur þeirra sam-
taka að efla samtök skrifstofu-
og verzlunarmanna, vera mál-
svari þeirra og hafa á hendi for-
ystu í hagsmunamálum þeirra.
Hér að framan hafa verið rak-
in ákvæði laga nr. 80/1938, þau,
er hér skipta máli. Af lögum
þessum er ljóst, að stéttarfé-
lög og stéttarfélagasambönd eru
algerlega sjálfráð um málefni
sín nema í þeim tilvikum, þar
sem lögin bjóða annað. Frekar
virðist ekki heimilt að takmarka
sjálfsákvörðunarrétt þessara að-
ila. Stefnandi hefur ekki leitt í
ljós, að hann hafi þá lögvörðu
hagsmuni til inngöngu í hin
stefndu samtök, sem gert er ráð
fyrir í lögum nr. 80/1938, og ekki
verður heldur séð, að hann geti
reist þá kröfu sína á samþykkt-
um stefnda. Eru þvi ekki lagarök
til þess að bjóða með dómi, að
hin stefndu samtök verði skyld-
uð til að veita stefnanda inn-
göngu.
Með vísan til þessa þykir
þegar af þessari ástæðu verða að
sýkna stefnda af öllum kröfum-
stefnanda í máli þessu.
Eftir atvikum þykir rétt, að
málskostnaður falli niður.
DÖMSORÐ
Stefnda, Alþýðusamband Is-
lands, skal vera sýknt af kröfum
stefnanda, Landssambands is~
lenzkra verzlunarmanna í máli
þessu.
Málskostnaður fellur niður.
Benedikt Sigurjónsson
Ragnar Ólafsson
Thalidomidmálið
Framhald af 6. síðu.
gerlega um götuna og neydd-
ist lögreglan til að loka henni.
Casters var sþurður hvort
hann mundi gera það sama aft.
ur ef þannig stæði á. Hann
yppti öxlum og sagðist efast
um það.
Sýknudómnum fagnað.
Blöð víða um heim létu
i ljós fögnuð yfir sýknudómn-
um. Stockholms-Tidninsen
komst þannig að orði að al-
menningsálitið í heiminum
myndi fagna dómnum. Blaðið
leggur hins vegar til að fram-
leiðendur thalidomidsins verði
dregnir fyrir rétt og þeim refs-
að fyrir þá ógæfu sem þeir
hafa leitt yfir þúsundir manna.
Þyrlan riðaði og ateyptist síðan í sjóinn. Um lei'
greip foringinn hljóðnemann og kallaði: Hlustið, hlustið
Þetta er síðasta fyrirskipun mín. Við erum glataðir
Þess vegna verður að eyðileggja allar vélar og allar
byggingar undantekningarlaust. Hlýðið þessum fyrirmæl-
im. Þetta er ríðasta skipun mín. Ég . . . Sambandið
rofnaði og þyrlan sökk Brand skipstjóri stóð hreyf-
ingarlaus. Svo hófst eyðileggingarstarfið.
NAUÐUNGARUPPBOÐ
Það, sem auglýst var í 64, 66. og 68. tbl. Lögbirtinga-
blaðsins 1962 á eigninni Þinghólsbraut 39 (áður nr. 35
við Þinghólsbraut og Kópavogsbl. 179), þinglýstri eign
Margrétar Guðmundsdóttur, fer fram samkvæmt kröfu
Búnaðarbanka Islands o.íL á eigninni sjálfri, föstudag-
inn 16. nóv. 1962 kl. 16
BÆJARFÓGETINN I KÓPAVOGI.
Sendisveinar
óskast strax. — Vinnutímj tyrir hádcgL
Þurfa að hafa hjól.
Þjóðviljinn
4