Þjóðviljinn - 13.01.1963, Blaðsíða 2

ÞJOÐVILHNN
Somnudagur 13. janúar
2 SfÐA
Armæliskveðja
til Hannibals Valdimarssonar
frá Sósíalistaflokknum
HANNIBAL VALDIMARSSON
sextugur
Kæri samherji!
Á sextugsafmœli pínu
sendir Sósíalistaflokkur-
inn pér sínar hjartanleg-
ustu hamingjuóskir og
vonast til pess aö íslenzk
verkdlýðshreyfing fái enn
lengi að njóta pín, — á-
rœðis píns, eldmóðs og
forustu.
Við samherjar pínir
pökkum pér baráttu pína
í heilan mannsaldur fyrir
hagsmunum og réttind-
um íslenzks verkalýðs —
og við vitum að undir pœr
pakkir tekur allur sá
verkalýöur lands vors,
sem gerir sér Ijóst að
hann á velferð sína undir
pví að verkalýðssamtökin
sæti, sem hreif Alpýðu-
sambandið úr klóm aft-
urhaldsins 1954. í krafti
pess samstarfs, vann
verkalýðshreyfingin verk-
fallið mikla 1955, knúði
fram kauphœkkanirnar
1958 og sigraði í verkföll-
unum og kaupgjaldsbar-
áttunni 1961 og 1962.
S ósíalistaflokkurinn
pakkar pér einnig sjö
ára samstarf í Alpýðu-
bandalaginu. Með peim
stjórnmálasamtökum ís-
lenzkrar alpýðu hefur
verið reynt að bœta upp
pað, sem á vantaði að
verkfallssigrar alpýðunn-
ar entust henni til fram-
dráttar: að skapa slík á-
hrif íslenzkrar alpýðu á
Hannibal Valdimarsson er
sextugur í dag. Samherjar hans
þakka honum unnin afrek á
liðnum áratugum og áma lion-
um framtfðarheilla. Hann á
þegar að baki sér ærið líís-
starf, unnið í stormum og stríði,
og þó bfða hans enn stór verk-
efni. Baráttan er óslitin, og
væntanlega á Hannibal eftir að
standa lengi enn í fylkingar-
brjósti.
Ungur að árum aðhylltist
Hannibal hina sígildu hugsjón
frelsis, jafnréttis og bræðra-
lags og starfskraftana hefur
hann helgað henni fram á
þennan dag. Hugsjónum sínum
bregðast margir og hljóta ver-
aldlegt gengi að launum, en í
hópi slíkra manna mun Hanni-
bal aldrei finnast. Hefðj hann
troðið breiðgötu borgaralegrar
sérhyggju um dagana, þá sæti
hann nú sextugur að aldri í
feitu embætti, viðurkenndur og
virtur af „betri“ borgurum
þessa lands. En hann hefur
ekki farið þessa breiðgötu enda
situr hann ekki í sældarbrauði
né heldur hafa burgeisarnir á
honum sérstakar mætur.
Hannibal er gæddur óvenju-
legu starfsþreki, og því hefur
hann beitt óspart í þágu þeirra,
sem minnst mega sín í hald-
rifjuðum heimi sérhagsmuna og
auðshyggju. Fyrir það hefur
hann hlotið þökk og óþökk
á víxl, eins og gengur, en þótt
alla jafna hafi á móti blásið,
hefur hann aldrei hvikað frá
því, sem sannfæring hans og
samvizka bauð honum.
Við, sem þekkjum Hannibal,
vitum að hann er maður hrein-
skilinn og einarður, og í mál-
flutningi er hann rökfastur og
fylginn sér, svo að af ber. Það
eru þessir eiginleikar sem and-
stæðingamir þola honum verst,
og er það þeim tæpast láandi.
Þessir eiginleikar bíta alltaf og
ekki síztj þegar þeim er beitt
göfugum málstað til framdrátt-
ar. Þetta er skýringin á því, að
liðsoddar fjárplógsmenna hafa
löngum lagt Hannibal í einelti.
Ég ætla ekki að rekja ævi-
feril Hannibals Valdimarssonar
hér. Hann hefur starfað og
strítt og hann á eftir að starfa
og stríða. 1 því efni markar
dagurinn í dag engin sérstök
tímamót. Það vona að minnsta
kosti samherjar hans og þeir
aðrir, sem stefna að betra og
réttlátara þjóðfélagi.
Hannibal. Það eru mannkost-
ir þínir, og þeir einir, sem
skipað hafa þér í fylkingar-
brjóst, og af þeim er ósér-
plægni þín aðdáunarverðust.
Þessa minnast jafnaðarmenn á
afmæli þínu í dag, um leið og
þeir færa þér einlægar þakkir
fyrir langt og gifturíkt starf
í þágu verkalýðssamtakanna og
í þágu þjóðfrelsismálanna. Is-
lenzkri alþýðu óskum við þess,
að hún megi enn lengi njóta
starfskrafta þinna, og þér op
fjölskyldu þinni allra heilla á
komandi tímum.
Alfreð Gíslason.
Hannibal Valdimarsson for-
seti Alþýðusambands fslands
er sextugur í dag. Hannibal er
Vestfirðingur, fæddur 13. janú-
ar 1903 í Fremri-Amardal við
Skutulsfjörð f Norður-ísafjarð
arsýslu
f mörg ár var Hannibal einn
af aðalforystumönnum Al-
þýðuflokksins á Vestfjörðum.
Hann var formaður verka-
lýðsfélaga þar vestra og m.a.
Verkalýðsfélagsins Baldurs á
ísafirði, stærsta og öflugasta fé-
lagsins á Vestfjörðum.
Á starfstíma Hannibals á
ísafirði. var hann lengi kenn-
ari og skólastjóri gagnfræða-
skóians þar. ritstjóri Skutuls.
blaðs jafnaðarmanna á Vest-
fjörðum og forseti Alþýðusam-
bands Vestfjarða. Hann var
jafnframt einn aðalleiðtogi Al-
býðuflokksins í bæjarstjórn
ísafjarðar.
Síðar varð Hannibai alþing-
ismaður þeirra Vestfirðinga og
enn í dag er hann fulltrúi
þeirra á Alþingi, þó að hann
sé landskjörinn þingmaður.
í störfum Hannibals á Vest-
fjörðum kom fljótt í ljós, að
hann var aðsópsmikill foringi
og harðskeyttur andstæðingur
ihalds og afturhalds. Hannibal
var boðberi jafnaðarstefnu og
aukinna réttinda og bættra lífs-
kjara vinnandi alþýðu.
Hann varð því brátt einn
aðalforingi í verkalýðsbaráttu
þeirri, sem háð var á Vest-
fjörðum á þessum árum.
Hannibal var fyrst kosinn á
Alþing árið 1946, þá sem lands-
kjörinn þingmaður. Siðan hef-
ir hann átt saeti á Alþingi.
Eftir að Hannibal var kos-
inn á þing, jókst starf hans til
mikilla muna hér í Re.ykjavik
os þá fyrst og fremst í forystu-
liði Albýðuflokksins og í heild-
arsamtökum verkalýðshrevf-
ingarinnar, Alþýðusambandi ís-
lands. Hann varð um t'ma rit-
stjóri Alþýðublaðsins og for-
maður Alþýðuflokksins.
Áríð 1954 varð hann forseti
Albýðusambands fsiands og það
hefir hann verið síðan.
Á þessum árum voru mikil
umbrot í Alþýðuflokknum, eins
og reyndar stundum áður. í
þetta skiptið leiddu þau til
þess. að Hannibal Valdimarsson
einn ,af aðaiforingjum flokks-
ins og fyrrverandi formaður
var rekinn úr flokknum ásamt
með ýmsum öðrum fiokksmönn-
um.
Þróun íslenzkra stjórnmála
á árunum 1950—1955 hlaut að
draga til aukins samstarfs allra
róttækra og einlægra verka-
lýðssinna.
Hin harða og fjandsamlega
stjórnarstefna íhalds og Fram-
sóknar á þessum árum gagn-
vart verkalýðshreyfingunni og
stefna beirra í siálfstæðismál-
um landsins. ýtti mjög undir. að
samstarf tækist á milli sósiat-
ista og vinstri manna 5 Al-
bvðuflokknum innan verka-
lýðshreyfingarinnar og einnig
á pólitíska sviðinu.
Þróunin í Alþýðuflokknum
varð að vísu sú, að hann drógst
í tvo hópa. Annar hélt til hægri
og tók saman við Framsókn.
en hinn undir forystu Hanni-
bals Valdimarssonar stofnaði
með sósíalistum Albýðubanda-
la-gið snemma á árinu 1956.
Hannibal hefir verið formað-
ur Alþýðubandalagsins frá
stofnun þess f alþineiskosn-
ingunum 1956 átti Hannibal
manna mestan þátt í glæsileg-
um kosningasigri hinna nýju
stjómmálasamtaka í kosninffa-
baráttunni þá um sumarið. hélt
Hannibal fleiri kosningafundi
og á fleiri stöðum á landinu pn
flestir eða allir framámenn
flokkanna, sem þá tóku þátt í
kosningabaráttunni.
Þetta kosningasumar kom vel
í ljós hvílikur dugnaðarkappi
Hannibal Valdimarsson er og
hve sniali ræðumaður og sterk-
ur málflytjandi hann er, begar
hann stendur mitt á meðai þess
alþýðufólks sem hann sérstak-
lega beinir máli sínu til.
Þegar Albýðubandalagið
bafði unnið sinn mikla kosn-
ingasigur sumarið 1956 og sýnt
bótti, að bað mundi verða að-
ili að nýrri ríkisstiórn. voru
ailir stuðninvsmenn bess á eitt
sáttir um, að Hannibal skyldi
verða ráðherra af hálfu Al-
þýðubandal agsins.
A Aibingi og f ríkisstiórn
hefur Hannibal látið stg mál-
efni verksfólks og fátækrar al-
þýðu. mestu skipta.
Hann hefir barizt kröftuclegfi
fvrir jafnrétti kvenna og karla
í launa- og kjaramálum.
Hann hefir miög barizt fyrir
orlofi verkafólks og vinnur nú
kannsamlega að bvi að komið
verði upd oriofsheimilum á
veeum verkalýðssamtakanna.
Hann er harður málsvari
sjómannastéttarinnar jafnt sem
landverkafólks.
Hannibal hefir jafnan látið
sig trygginga- og félagsmál
miklu spiota og mörgu komið
fram í þeim málum. f ráðherra-
tið Hannibals og undir hans
forystu var sú iöggjöf sett um
húsnæðismálastjórn og Bygg-
ingarsjóð ríkisins sem nú er
byggt á.
Á Alþingi hefir hann jafn-
an verið sérstakur málsvari
Vestfirðingg og talsmaður
þeirra sérmála, Þegar mál-
efni Vestfjarða hafa verið
rædd. hefir glöggt komið í Ijós.
hve gjörkunnugur Hannibal er
öilúm aðstæðum og öllum gangi
mála þar vestra.
Hanníbal er mikill tilfinn-
ingamaður jafnframt því sem
hann er harðskeyttur í pólitísk-
um kanpræðum.
Samdrátur byggðarinnar á
Vestfjörðum og hægfara at-
vinnuuppbygging þar. oft vegna
skilningsleysis stiórnarvalda,
hefir komið jílla við Hannibal.
Þá hefir hann stundum rætt
mál Vestfirffinca á Albinci á
bann hátt að erfitt hefir verið
fyrir sinnulitla stjórnarherra
og daufa fulltrúa íha’dsins frá
Vestfjörðum á Alþingi. að sitja
undir þeim lestri án bess að
kinpast nokkuð við — og lát.a
bá nokkuð undan í sumum til-
vikum.
Á Alþingi hefir Hannibal þó
fyrst oc fremst verið málsvari
verkalýðshreyfingarinnar. end^
hefir hann jafnhliða bví að
vpra albincmmaðu- verið forcpfl
Alþýðusambands íslands óslitið
sl 8 ár.
, H.arinibal Vfddirp,a;rs(sQn., , jgf, „
mikill baráttumaður. Hann
dregur ekki sf sér. begar hann
berst fyrir áhugamálum sínum.
Ræður hans eru skýrar og
málflutningur hans afdráttar-
laus. Hann er engin hálfvelgju-
maðnr Hannibal hefir lengi
verið umdeildur Samherjar
Á-
byrgur
Alþýðublaðið kvartar und-
an því í gær að Morgunblað-
ið kenni Alþýðuflokknum um
lélega afkomu bæjarútgerðar
Hafnarfjarðar: „Það er fá-
sinna, sem gefið er í skyn í
Morgunblaðinu, að þar sé
stjórn jafnaðarmanna um að
kenna.“
Það er rétt að stjórn bæj-
arútgerðar Hafnarfjarðar hef-
ur ekki ráðið afkomu tog-
araútgerðar á Islandi. Þar
hefur verið að verki önnur
stjórn, ríkisstjónin. En sá
ráðherra sem hefur haft það
sem aðalverkefni að fjalla um
málefni togaraútgerðarinnar
heitir Emil Jónsson — helzti
leiðtogi Alþýðuflokksins í
Hafnarfirði.
Hug-
sjón fundin
Síðan fjörlög voru afgreidd
hefur það verið helzta um-
ræðuefni Tilmans að sam-
þykkt var einróma á þingi
við afgreiðslu fjárlaga að
Brynjólfur Bjarnason, fyrr-
verandi ráðherra. skyldi fá
smávægileg heiðurslaun á 18-
grein ásamt hundruðum ann-
arra manna sem þar eru tald-
hans dást að honum, en and-
stæðingar hans bera sig oft
illa undan skeytum hans. Fáir
stjórnmálamenn í hópi vinstri-
manna hafa hin síðari ár hlotið
meiri skammir og óvægnari á-
rásir af hálfu íhaldsins, en
Hannibal Valdimarsson.
Það er lítill vafi á því að
piltunum við Morgunblaðið hef-
ir oft sviðið undan orðum
Hannibals o.g víst er um það.
að beir elska hann ekki.
Við Hannibal Valdimarsson
höfu.m verið samherjar í Al-
þýðubandalaginu s.l. 7 ár.
Hann hefir reynst mér og
fé’ögum mínum í þeim sam-
tökum heilstevptur samherji
og góður félagi.
Það er von min, að samstarf
okkar megi haldast enn um
langan tíma og að íslenzk
verkalýðshreyfing og samtök
íslenzkra vinstri manna megi
enn um mörg ár njóta góðrar
og öruggrar forustu hans.
Kona Hannibals er Sólveig
Ólafsdóttir. einnic Vestfirðing-
ur. Hún befir staðið með manni
sínum í harðri og u.msv'.fa.mik-
illi baráttu og enginn vafi leik-
ur á þvi að hún á sinn þátt
í því. hve vp! hefir tekizt mpð
ábyrgðarmikil og vandasöm
störf eiginmanns hennar.
Ég óska beim hjónum, Hanni-
bal og Sólveigu til hamingju
á þessum afmælisdegi Hanni-
bals og vona að einlægir verka-
lýðssinnar og vinstri menn á
lslar,di megi áfram njóta sam-
eiginlegra krafta beirra.
Lúðvík Jósepsson.
Á sextugsafmæli Hannibals
Valdimarssonar bið ég Þjóð-
viljann að flytja honum og
fjölskyldu hans ámaðaróskir
mínar og þakkir, og tel mig
þá mega tala í nafni okkar
Alþýðubandalagsmanna í Vest-
fjarðakjördæmi og fjÖlda ann-
arra vina og kunningja almælis-
barnsins í þessum landsfjórð-
ungi.
Þegar samstarf tókst milli
ir upp. Var þessi ákvörðun
um Brynjólf í fyllsta sam-
ræmi við þær reglur sem
gilda um þessa fjárlagagrein;
m. a. var samþykkt að þessú
sinni — án þess að Timinn
hafi getið þess — að bæta
Steingrími Steinþórssyni,
fyrrverandi ráðherra inn á
þessa lagagrein. Engu að síð-
ur hefur Tíminn um fátt
annað skrifað síðan fyrir ára-
mót; hann hefur birt a. m. k.
þrjá leiðara um málið og ó-
taldar greinar aðrar. Virðist
Tíminn nú naumast sjá nokk-
um annan ljóð á ráði stjóm-
arflokkanna en þann að þeir
skyldu standa að þessari sam-
þykkt — ásamt öllum þing-
mönnum Framsóknarflokks-
ins, þar á meðal Þórami Þór-
arinssyni ritstjóra Tímans.
Fróðir menn telja að þama
hafi Tíminn loksins fundið
mál það sem gert verði að
ófrávíkjanlegu skilyrði þegar
semja á við stjórnarflokkana
um ráðherrastóla að loknum
kosningum. Flokksforustan
muni standa eða falla með
því í samningunum, að regl-
utnar um 18. grein fjárlaga
nái ekki til íslenzkra sósíal-
ista Það er alltaf ánægjulegt
þegar stjórnmálaleiðtogar
koma eftir langa leit auga á
hugsjón sem hentar mann-
dómi þeirra og andlegri reisn.
— AustrL
berjist hiklaust og djarft
fyrir málstað hans.
Við minnumst pess í
dag hvexnig pú hefur frá
upphafi vega beitt öllum
pínum kröftum í pjón-
ustu okkar sameiginlega
málstaðar, verkalýðs-
hreyfingarinnar og sósíal-
ismans. Enn standa lif-
andi fyrir hugskotssjón-
um okkar átökin í Bol-
ungavík 29. maí 1932,
pegar afturlialdið tók pig
höndum, — pegar fas-
ismínn var að reka upp
selshaus sinn á íslandi,
— og ísfirðingarnir pínir
svöruðu með peim hetju-
skap og tryggð, sem peir
svo oft hafa sýnt, og sigr-
uðu afturhaldið svo til
fyrirmyndar var í harðri
baráttu peirra tíma.
Sósíalistaflokkurinn —
og alveg sérstaklega sá
stríðandi verkalýður ís-
lands, sem fylkt hefur sér
um stefnu hans — pakk-
ar pér pað níu ára sam-
starf í Alpýðusambandi
íslands undir pínu for-
stjórhmálasviðinu, að aft-
urhaldsöflunum tœkist
ekki með einrœðisaðgerð-
um ríkisvaldsins að rœna
verkalýðinn ávöxtunum
af baráttu hans.
Baráttusaga pín fyrir
íslenzka alpýðu er orðin
löng og hörð. Mikið hefur
unnizt og margt er enn
óunnið. En pað er von
vor og ósk í dag að auðna
íslenzkrar alpýðu megi
verða svo mikil að hún
njóti enn lengi krafta
pinna sem brautryðjanda
og forustumanns og að pér
megi endast líf og heilsa
til pess að sjá endanlegan
sigur pess málstaðar, sem
pú hefur helgað œvistarf
pitt.
Má ég svo persónúlega
bœta við óskir flokksins
innílegustu heillaóskum
mínum til pín og fjöl-
skyldu pinnar og hjart-
ans pakkir fyrir allt okk-
ar samstarf.
F. h. Sósíalistaflokksins
Einar Olgeirsson.