Þjóðviljinn - 14.05.1963, Blaðsíða 10

10 SÍÐA
ÞJðÐVILIINN
Þriðjudagur 14. maí 1963
GWEN BRISTOW:
r
l
HAMINGJU
LEIT
þá á flótta og tóku marga hönd-
um fyrir þátttöku í árásinni, en
þetta urðu ekki endalokin.
Varela og félagar hans höfðu
gert uppstejti iöngu áður en
Gillespie kom til bæjarins.
Skikkanlegt fólk hefði ekkert
viljað hafa saman við þá að
sælda undir venjulegum kring-
umstæðum. En Gillespie hafði
aflað sér svo mikilla óvin-
sælda að nú vctru margir betri
borgarar sem gripu tii byss-
unnar til að koma Varela tíl
hjálpar. Daginn eftir voru þrjú
hundruð vopnað'ir Kaliforníu-
búar búnir að umkringja aðal-
stöðvarnar og kröfðust þess að
Bandarikjamennirnir hypjuðu
sig á brott úr bænum.
Meðan Gillespie var umset-
inn breiddist uppreisnin um nær-
liggjandi þorp. Setuliðið i Santa
Barbara var rekið á flótta og
varð að hörfa upp í fjöllin og
setuliðið í San Diego leitaði
á náðir bandarisks hvalveiði-
skips. Fyrir austan Los Angeles
höfðu hundrað Kalifomíubúar
handtekið tuttugu Bandaríkja-
menn, flesta vel metna menn
sem búið höfðu árum saman
í Kalifomíu. Þeir voru fluttir
til Los Angeles og þeir sem tóku
þá höndum gengu í lið með
þejm sem sátu um Gillespie.
Gillespie hafði að vísu reynzt
óhæfur stjómandi, en sem her-
foringi var hann enginn auli.
Menn hans voru bara einn á
móti hverjum átta, vistimar
vora næstum uppgengnar og
hann vissi að þeir gátu ekki
veitt viðnám mjög lengi. En
Hárqreiðslan
P E R M A. Garðsenda 21,
simi 33968 Hárgreiðsln- og
snyrtistofa
Dömnr, hárgreiðsla vlð
allra hæfl.
T.TARNARSTOFAN,
Tjamargötu 10. Vonarstræt-
ismegin Simi 14662.
Hárgreiðslu- og snyrtlstola
STEINU OG DÓDÓ.
Laugavegi 11. simi 24616.
Hár greiðslu stof an
S Ó L E Y
Sólvallagötu 72
Simi 14853
Hárgreiðslustofa
AUSTURBÆJAR
(Maria Guðmundsc'óttir)
Laugavegj 13 simi 14656.
Nuddstofa á sama stað
honum tókst að lauma sendi-
boða útúr húsinu með fyrir-
mæli um að ríða norður til
Yerba Buena og gefa Stoekton
herforingja skýralu um upp-
reisnina. Hann tilkynnti síðan
umsátursmönnunum að hann
myndi yfirgefa Los Angeles ef
þeir hétu því að menn hans
kæmust heilu og höldnu til San
Pedro. Kaliforniubúar gengu að
þvi. Hersveitir Gillespies
þrömmuðu til San Pedro þar
sem þær fóru um borð í kaup-
skip sem lá í höfninni. Þar biðu
þeir hjálparinnar að norðan.
En Yerba Buena var 600 kíló-
metra í burtu. Þegar liðsauki
Stoektons kom þaðan til San
Pedro — i október — var búið
að hrekja Bandaríkjamenn úr
öllum þeim stöðum sem þeir
höfðu tekið þar syðra. Heima-
menn höfðu safnað saman öll-
um vopnum sem þeir gátu fund-
ið Qg þeir héldu vörð við hafn-
irnar og af fyrstu sjóliðimum
sem gengu á land voru sjö
drepnir. Allur suðurhlutj lands-
ins var í upplausn. Til öryggis
höfðu bandarísku kaupmenn-
imir haft sig á brott frá Los
Angeies. Jafnvel Silky hafði tal-
ið ráðiegast að hverfa frá hin-
um dýrmætu vinbirgðum sín-
um.
Gamet og Florinda voru
komnar á landsetur Kerridges
áðúr'vén "þær fréttír af uppreisn-
inni í Los Angeles. Ásamt all-
mörgum fleiri Bandaríkjamönn-
um áttu þær þama notalega
vetursetu. Kerridge var með
Bandaríkjablóð í æðum og
hafði tileinkað sér kaliforniska
gestrisni. Og hvað Donu Manu-
elu snerti. þá stjórnaði hún ríki
sínu og lét sig engu varða hver
landinu stjórnaði. Donu Manu-
elu þóttu allar þessar uppreisn-
ir smánarlegar. Kanar og Kali-
forníubúar höfðu alltaf átt sam-
an góð skipti og þeim hafði
komið mætavel saman á henn-
ar heimili og það var engin á-
stæða til þess að þeim gerði það
ekki annars staðar. Ef hún hefðí
verið stödd í Los Angeles þessa
stundina, hefði hún komið friði
á í bænum fyrir sólarlag. Eng-
um datt i hug að andmæla
henni.
36
Donna Manuela var himinlif-
andi yfir að sjá Florindu aftur,
en hún var vonsvikin yfir þvi
að hún var ógift enn. Garnetu
og Stefáni þrýsti hún að brjóstj
sér og grét yfir þeim fögrum
táram. Sagan um Carmelítu
hafði borizt eins og eldur í sinu
milli ranohóanna. Og Gamet og
bam hennar unnu strax hjarta
Donu Manuelu sem saklaus fóm-
arlömb harmleiksins.
Hún vísaði þeim upp í sama
herbergi og Florinda hafði haft
veturinn áður. Með tárum,
kossum og kjassi og dúandi
brjóstum og hringlandi skart-
gripum sagði hún þeim að þetta
væri þeirra heimili. Hún sagði
Hka að hjarta hennar blæddi
með þeim í sorg þeirra, hún
skyldi sjá til þess að þær hittu
myind.arlegia menn sem gætu
huggað þær og nú væri matur-
inn bráðum tilbúinn. Koinum-
ar tvær skildu ekki nema helm-
inginn af því sem hún sagði, en
þegar dyrnar lokuðust á eftir
henni og þær heyrðu hana
hrópa á matsveinana, þá féll-
ust þær í faðma í hrifningu.
John og risinn gistu aðeins
eina nótt hjá Kerridge. Þeir
urðu að fara til búgarða sinna
og þá langaði líka til að fara
tii Montery og fá fréttir. Garn-
et og Florinda fóru snemma út
morguninn eftir til að kveðja
þá.
Piltamir voru að setja upp
á hestana. John og risinn héldu
í taumana á hestum sínum.
„Ég kem tíl baka að sækja
þig strax og öllu er óhætt“,
sagði John við Garnetu. „En
þér mun líða vel hér á meðan“.
Hún hugsaði með sér: „Ég
væri hamingjusamarj með þér
hvar sem þú værir niðurkom-
inn“, en hún svaraði: „Auðvit-
að mun mér líða vel. Eftir bar-
inn í Los Angeles er þetta
regluleg paradis".
Hann brosti feimnislega. „Þér
mun líða vel og ég er sannfærð-
ur um að hér ertu örugg. Þetta
ranchó er fyrir utan alfaraleið
og það ætti ekki að vera í
vegi fyrir neinum. En gerðu
það fyrir mig, Garnet“, bætti
hann við alvarlegur í bragði,
„að vera varkár“.
„Það skal ég gera, ef þú vilt
segja mér hvernig ég á að vera
það. Hvað táknar þetta að
„vera varkár“?“
„Farðu ekki ein útfyrir girð-
ínguna. Og þegar þú ert útí á
hestbaki, þá misstu ekki sjón-
ar á hejmahúsunum, hver sem
með þér er. Þú getur séð húsin
úr margra mílna fjarlægð, svo
að ég er ekki að banna þér að
breyfa þig- En það era hrossa-
þjófar á ferðinni og þeir not-
færa sér uppistandið og það
væri óheppilegt ef þú kæmist
í kast við þá. Ætlarðu að muna
þetta?“
Gamet lofaði því. Hestur
Johns stóð og stappaði hófun-
um óþolinmóðlega. Hann sneri
sér við tíl að róa hrossið og
Risinn sem hafði verið að tala
við Florindu, sagði við Garnet:
„Ég kem bráðlega hingað aftur.
viltu að ég færi þér eitthvað
frá Monterey?“
„Ég vildi gjaman fá dálítið
af garni, úr silki eða ull, sama
hvort er, bara að litirnir séu
fallegir. Meðan ég er hérna, get
ég heklað sjal handa Donnu
Manuelu".
Risinn lofaði að leita að garni
handa henni. Hann og John
stukku á bak og Risinn horfði
niður íil Florindu. Þau höfðu
riðið til ranchósins í miklu sól-
skini og hún var sólbrennd á
enninu. Risinn bað hana að bera
ólífuolíu á brunann. Meðan þau
ræddu um það, sagði John við
Gametu: „Ég skal senda þér
fréttir eins fljótt og unnt er. En
þangað til skaltu engar áhyggj-
ur hafa“.
„Það hef ég ekkþ Þú veizt
ekki hversu fegin ég er að vera
komin hingað. John. Ég var ó-
rólegri í Los Angeles en ég vildi
viðurkenna fyrir neinum, og ég
er afskaplega þakkl — “
„Æ, ekki þetta, Gamet!“
hrópaði hann. En svq var eins
og hann skammaðist sín, hann
hló ögn og bætti við: „Fyrir-
gefðu. Ég veit að þetta virðist
ókurteisi, en þetta orð kemur
mér alveg úr jafnvægi; það er
eins og verið sé að skrapa
ryðgaða ofnpípu".
Hvað hann gat verið skrítinn,
hugsaði hún. „Ég var búin að
gleyma því“, sagði hún. „Ég
skal ekki segja það framar".
„Reyndu að hugsa það ekki
heldur. Ég þarf ekki endurgjald
fyrir það sem mig langar til
að gera“ Grænu augun horfðu
á hana með innileik. „Vertu
sæl“, sagði hann.
Andartak í viðbót horfðust
þau í augu. Svo sneri hann hest-
inum i skyndi. Risinn hrópaði
kveðjuorð og báðir veifuðu þeg-
ar þeir riðu úr garði og á eftir
þeim fóra klyfjahestamir og
hópur þjóna. Gamet stóð og
horfði á rykskýið sem bylgjaðist
á eftir þeim eins og löng. gul
fjöður í sjónum. John hafði
ekki snert hana, ekki einu sinni
tekið í höndina á henni þegar
hann kvaddi. Hann hafði ekki
Sagt eitt einasta orð sem gaf til
kynna að hann elskaði hana.
En hann hafði horft á hana
auanaráði elskhugans.
Hún heyrði hófatakið fjar-
Iægjast meira og meira. Flor-
inda sagðist ætla inn til að
fara að ráðum Risans og bera
olífuolíu á sólbranann.
Gamet gekk yfir í trjálund
Studia Islantfíca:
Vanir og æsir
Út er komið 21. hefti af Studia Islandica eða
íslenzkum fræðum, sem gefið er út af Heim-
spekideild Háskóla íslands og Bókaútgáfu
Menningarsjóðs, ritstjóri dr. Steingrímur J.
Þorsteinsson prófessor.
Þetta hefti flytur goðfæðilega ritgerð, sem nefn-
ist Vanir og Æsir, eftir magister Ólaf Briem,
manntaskólakennara á Laugarvatni.
Bókin er 80 bls., auk nokkurra mynda af fom-
minjum til skýringa. Verð 80 krónur.
Bókaútgáfa Menningarsjóðs.
SKOTTA
Nú geturðu prísað þig sælan, pabbi minn. Jói býðst til þesa
að aka mér í bílnum þínum.
TH kl. 12 á mfönætti
stendur sala yfir á happdrættismiðum Krabba-
meinsfélagsins í Banbastræti.
Hver hreppir sumarbústað á hjólum?
25 krónur miðinn. — Skattfrjálst. — Styrkið oss
í starfi.
Krabbameinsfélag Reykjavíkur.
Aövörun
um stöðvun atvinnurekstrar vegna
vanskila á söluskatti.
Samkvæmt kröfu tollstjórans í Reykjavík og
heimild í lögum nr. 10, 22. marz 1960, verður
atvinnurekstur þeirra fyrirtækja hér í umdæm-
inu, sem enn skulda söluskatt 1. ársfjórðungs
1963, stöövaður, þar til þau hafa gert full skil
á hinu vangreidda gjaldi ásamt áföllnum drátt-
arvöxtum og kostnaði. Þeir sem vilja komast hjá
stöðvun, verða að gera full skil nú þegar t.u +oil-
stjóraskrifstofunnar, Arnarhvoli.
Lögreglustjórinn í Reykjavík, 13. maí 1963.
SIGURJÓN SIGURÐSSON.
Auplýsfö í Þjóðviljanum