Þjóðviljinn - 27.06.1964, Blaðsíða 10

10 SÍÐA
ÞJÖÐVILJINN
Laugardagur 27. júní 1§R4
Ef það eru þá ekki ríkisleyndar-
mál og þú verður settur á hjól
og steglur ef þú sleppir henni.
Jack brosti um leið og hann
gekk af stað við hliðina á
þybbna og hrjúfa náunganum í
átt að bílastæðinu. Það eru nýj-
ustu áætlanir herforingiaráðsins
um Norðurevrópu, sagði hann.
En ég á sex afrit heima, ef ég
skyldi týna þessu.
Meðan burðarmaðurinn og bíl-
stjórinn settu töskur Jacks í far-
angursgeymsluna, steig Delaney
skref afturábak og horfði með
hrukkað ennið og hugsi á svip á
Jack. Þú lítur ekki lengur út
eins og drengur, Jack, sagði
hann.
— Ég leit ekki út eins og
drengur, þegar þú sást mig síð-
ast, sagði Jack og hugsaði um
daginn, þegar hann hafði farið
heim til Delaney til að kveðja.
— Jú. víst. sagði Delaney og
hristi höfuðið. Það var óeðlilegt,
en þú gerðir það nú samt. Lúinn
drengur. En drengur. Ég hélt ég
mypdi aldrei lifa svo lengi að ég
fengi að siá þig með hærur og
hrukkur. Drottinn minn. sagði
hann. í öllum bænum komdu
ekki með athugasemdir um útlit
mitt! Ég fer að gráta ef ég sé
framaní sjáifan mig begar ég
raka mig. Ecco! sagði hann við
burðarmanninn og stakk hundr-
aöþ'rupeningi í lófa hans. Af
stað'ng^eð okkur.
Þeir'óku inn í Róm í græna
Fíatnum. Bílstjórinn var dökk-
leitur ungur maður með vel
greitt og gljáandi hár og rauna-
leg dökk augu með dökkan
augnaumbúnað. Hann beygði til
og frá innanum kerrur og mótor-
hjól og vesnur eins og í öku-
keppni og blikkaði óþolinmóð-
lega begar hann burfti snöggvast
að draga úr ferðinni á mjóum,
ósléttum veginum framhiá veð-
hlaupabrautinni - og múrunum
umhverfis kvikmyndaverið sem
Mussolini byggði á velmektarár-
um sínum til að ógna Holly-
wood.
— Þú getur fengið bílinn og
bilstjórann lánaða, sagði Delaney.
Hvenær sem þú barft. Þennan
hálfa mánuð sem þú verður hér.
Ég krefst þess.
— Þökk fyrir. sagði Jack. En
ef það er einhverium erfiðleik-
HÁRGRFIÐSLAN
Hárgreiðslu og
snyrtistofa STEINU og DÓDÓ
Laugavegi 18, III. h. (lyfta)
SlMI 24616.
P E R M A Garðsenda 21
SlMI: 33968. Hárgreiðslu- og
snyrtistofa.
Dömur! Hárgreiðsla við
allra hæfi.
TJARNARSTOFAN
Tjarnargötu 10 — Vonarstræt-
ismegin — SÍMI: 14662.
HÁRGREIÐSLUSTOFA
AUSTURBÆJAR
(María Guðmundsdóttir)
Laugavegi 13. — SlMI: 14öo0.
— Nuddstofa á sama stað.
um bundið, þá get ég gengið.
Mér finnst gaman að ganga um
Rómaborg.
— Þvættingur. Delaney baðaði
tignaríega út handleggnum.
Hann var með furðulega litlar
og mjúkar hendur, sem minntu
á hendur á komungum píanó-
leikara, og voru ósamrýmanleg-
ar grófgerðum. snubbaralegum
líkamamim. Maður verður að
láta þetta fólk finna að maður
sé ekkert blávatn. Annars gef-
ur það skft í mann og allt sem
maður gerir. Vertu nógu merki-
legur með þig og þeir brosa út
að eyrum þegar þeir rétta þér
fimm þúsund dollarana þína.
— í alvöru talað, sagði Jack,
mig langar að þakka þér.
— Gleymdu bví. gleymdu því.
Delaney baðaði aftur út hend-
inni. Þú gerir mér greiða.
— Fyrir mig eru þetta skolli
miklir neningar, sagði Jack.
— Við verðum að útvega okk-
ar traustu og dyggu embættis-
mönnum dálitla aukagetu. Lítil
jsblá og skær apaaugun í Del-
aney ljómuðu af glettni. Til bess
að beir geri sér að góðu sitt öm-
uríega hlutskipti. Segðu mér
annars, hvemig eru framtíðar-
horfumar? Nokkurt útlit fyrir
stríð næstu tíu mínútumar?
— Það held ég ekki. sagði
Jack.
— Það var gott. Þá get ég lok-
ið við kvikmyndina mína.
— Hvemig er hún? spurði
Jack.
— Þetta vanalega, sagði Del-
aney. Stundum langar mig mest,
til að kyssa alla í vinnustofunni.
Stundum langar mig mest til að
skjóta kúlu gegnum hausinn á
sjálfum mér. Ég er búinn að
ganga í gegnum þetta fimmtíu
sinnum. Eini munurinn er sá, að
nú höfum við í ofanálag svolitla
ftalska endadembu. sem gerir
allt saman enn skemmtilegra.
Hér er kvikmyndahandritið. A
sætinu hjá þeim lá fyrirferðar-
mikill bunki af blöðum í bleiku
bunnu pappírshylki. Þú getur
litið í bað í fyrramálið.
— Þú mátt ekki ætlast til of
mikils, sagði Jack. Ég hef ekki
lesið eina einustu línu í kvik-
myndahandriti í tíu ár.
— Þrem dögum eftir þína eig-
in jarðarför. sagði Delaney. verð-
ur þú betri leikari en ungi mað-
urinn sem ég á í höggi við.
— Hvað er athugavert við
hann? spurði Jack. Ég hef alltaf
haldið að hann væri býsna góð-
ur.
— Flaskan, sagði' Delaney.
Hann stendur f whiskýi upp í
axlir. Hann lftur svo sem nógu
vel út, en það er ómögulegt að
skilja eitt einasta orð af því sem
hann segir. Það eina sem ég vil
fá til að gera. er að segja setn-
ingar hans: látlaust, skýrt. með
kvnþokka og skiljanlegt fólki á
12 ára þroskastiginu. Hann
brosti Svo sagði hann ögn alvar-
legur: Þú verður að vera góð-
ur. vinur minn, þú verður að
vera eins góður og í gamla daga.
Jack. . .
— Ég skal reyna, sagði Jack. dá-
lítið órólegur. sem snöggvast
vsr* honum hverft við að sjá
bænarsvipinn í kuldalegum. blá-
um augunum. Það var í þeim
örvænting, áköf áköllun, sem
gat ómögulega staðið f réttu
hlutfalli við það litla verk sem
Delaney vildi fá hann til að
vinna. 1 fyrsta skipti á ævinni.
fékk Jack einhvem grun um að
einhvem tíma kynni Maurice
Delaney að missa móðinn.
— Þú verður að gera meira en
reyna, Jack, vinur minn, sagði
Delaney rólega. Það sem þú ger-
ir getur bjargað eða eyðilagt allt
saman. Það er lykillinn að kvik-
myndinni. Það er þess vegna sem
ég hef elt þig um allan heim, því
að þú ert sá eini sem getur gert
þetta. Þú sérð þetta sjálfur þeg-
ar þú lest handritið og á morg- j
un þegar þú sérð það sem við
erum búnir með til þessa.
Maurice, sagði Jack og reyndi
að losa um hið skyndilega farg
sem hafði lagzt yfir þá í bílnum. j
Þú tekur kvikmyndir ennþá há-
tíðlega.
— Þetta máttu ekki segja,
sagði Delaney hörkulega.
— Ja, en eftir öll þessi ár,
andmælti Jack, gætirðu ekki
slakað ögn á . . .
— Þann dag sem ég fer að
slaka á, sagði Delaney, mega þeir
koma og sækja mig og pakka
mér niður. Með mínu leyfi.
— Það pakkar þér enginn nið-
ur. sagði Jack.
— Já, þú segir það, urraði
Delaney. Hefurðu lesið dómana
um síðustu kvikmjmdir mínar?
Hefurðu séð reikningshaldið?
— Nei, sagði Jack. Hann hafði
lesið fáeina dóma, en hann var
staðráðinn í að sýna háttvísi.
Og reikningshaldið hafði hann
ekki séð. Það var þó að minnsta
kosti satt.
— Þú ert nú vinur í lagi. Del-
aney brosti ög'n kaldhæðnislega.
Annars er eitt sem ég þarf að
biðja þig um. Hann leit í kring-
um sig eins og hann óttaðist að
einhver stæði á hleri. Mig langar
til að þú látir þetta ekki fara
lengra.
— Hvað áttu við?
— Jú, sagði Delaney. Við eig-
um einnar viku upptöku eftir, og
ef Stiller fær veður af því að
við notum ekki hina frægu silf-
urrödd hans. getur hann farið í
fýlu.
— Er hægt að halda svona
löguðu leyndu hér í Róm?
— Já, í eina viku, sagði Del-
aney. Ef heppnin er með. Jú.
Og eftir það má hann gjaman
reka upp ramakvein. Við byrj-
um aldrei á myndatökunum
fyrr en klukkan hálftölf á
morgnanna. svo að við tveir get-
um verið búnir að ljúka skít-
verkunum fyrir þann tíma.
Finnst þér slæmt að fara
snemma á fætur?
— Ertu búinn að gleyma að ég
vinn hjá ríkinu? sagði Jack.
— Fer ríkið snemma á fætur
á okkar dögum? sagði Delaney.
Það hafði mér aldrei dottið í
hug. Þú hlýtur að lifa hunda-
lífi.
— Það er ekki svo afleitt, sagði
Jack — til daufrar vamar síð-
ustu tíu ámnum.
— Það er að minnsta kosti fal-
lega gert af þeim að lána mér
þig. Segðu þeim að ég skuli
borga hundrað þúsund dollara
aukalega í skatt næsta ár til að
láta í Ijós þakklæti mitt.
— Vertu ekki að hafa fyrir
því. Jack brosti. Viðskiptum Del-
aneys við fjármálaráðuneytið
hafði verið vandlega lýst í blöð-
unum og einhver hafði reiknað
út, að ef hann yrði níræður og
borgaði skattayfirvöldunum allar
tekjur sínar. myndi hann samt
sem áður skulda þeim meira en
tvö hundmð þúsund dollara. Ég
á inni margra mánaða oriof,
sagði Jack. Og ég var orðinn
svo skapstirður að allir í Par-
ís vom guðsfegnir því að ég
skyldi fara. Hann kærði sig
ekki um að íþyngja Delaney með
því að segja honum hvað hann
ætti á hættu gagnvart Morrison
með því að krefjast þess að fá
að fara til Rómar.
— Þú vinnur baki brotnu að
því að halda vörð um menningu
okkar? sagði Delaney.
— Bara dag og nótt, sagði
Jack.
— Heldurðu líka að Rússamir
vinni dag og nótt?
— Það segir maðurinn að
minnsta kosti. sagði Jack.
— Æjá, sagði Delaney. Við ætt-
um kannski að láta þetta allt
springa í loft upp svo að við
hefðum engar áhyggjur framar.
Heldurðu að skattseðlamir
springi með þegar allt tortímist?
— Nei, sagði Jack Þeir geyma
þá á míkrófilmum í neðanjarð-
arboxum.
— Jæja, sagði Delaney. Maður
getur ekki einu sinni gert sér
von um það. Það er ekkert úr-
ræði. En heyrðu annars, sagði
hann, hvað gerið þið eiginlega
við alla þessa dáta í París?
— Sína ögnina af hverju,
sagði Jack. Ég sinni þingmönn-
unum sem koma í heimsókn,
þegar yfirmaður minn hefur
annað að gera. Ég skrifa skýrsl-
ur, ég lýg að blaðamönnum. ég
fylgi kvikmyndatökumönnum
milli staða og sé um að þeir sjái
ekkert leynilegt, ég skrifa ræður
fyrir hershöfðingja.
— Hvenær hefur þú lært að
skrifa?
— Aldrei, sagði Jack. En hver
sem getur skrifað uggandi með
tveim g-um, getur skrifað ræðu
handa hershöfðingja.
Delaney hló hásum rómi.
Hvemig í fjandanum tókst þér
að flækja þér inn í þetta?
— Af slysni. sagði Jack. Alveg
eins og ég hef flækt mér inn í
allt annað á ævinni. hugsaði
hann. Og Delaney méð talinn. Ég
var að leika tennis á sunnudegi
í St. Germain, sagði Jack, og
það kom i ljós að meðleikari
minn var ofursti í flughem-
um. Við sigruðum. Hann
vildi endilega hafa mig áfram
sem meðleikara, og þess vegna
bauð hann mér atvinnu.
— Nei, heyrðu mig nú, sagði
Delaney. Jafnvel flugofursti get-
ur ekki verið svona kærulaus.
Hann hlýtur að hafa vitað eitt-
kvað um þig.
— Auðvitað, sagði Jack. Hann
vissi, að ég hafði einhvern tíma
haft eitthvað með kvikmyndir
að gera og þá voru uppi áætl-
anir um að gera heimildarkvik-
mynd um Nato-hersveitimar og
svo leiddi eitt af öðru.
— Guido! hrópaði Delaney til
bflstjórans, sem rétt í þessu
hafði naumlega komizt hjá að
aka leigubfl í klessu, þú fyrir-
gefur aldrei sjálfum þér ef þú
kálar mér. Mundu það!
Bílstjórinn leit um öxl og
brosti breitt með gallalausum
tönnum, glaðlega og innilega —
og augun voru óbreytanleg, djúp
og harmþrungin.
— Skilur hann ensku? spurði
Jack.
— Nei, en hann er Itali. Hann
skilur raddhreim. Segðu mér
annars hvernig fjölskyldu þinni
líður? spurði Delaney. Hvað áttu
mörg böm? Þrjú?
— f hvað mörgum hjóna-
böndum? sagði Jack.
Delaney brosti. f þvi núver-
andi. Ég veit. hvað þú átt mörg
í þeim fyrrverandi.
— Tvö. sagði Jack. Dreng og
telpu.
— Hamingjusamur? Delaney
liorfði rannsakandi á hann.
— Ojá, sagði Jack. Nema á
flugvellinum, hugsaði hann. og
sums staðar annars staðar stöku
sinnum.
— Ég hefði kannski átt að ná
mér í franska konu, sagði Del-
aney. Hann hafði verið giftur
fjórum sinnum og þriðja konan
hans hafði einu sinni ,skotið á
hann úr vélbyssu á bílastæði.
— Þú gætir reynt það ein-
hvem tíma. sagði Jack.
— Þegar ég er búinn með
myndina, kem ég kannski til
Parísar oe heimsæki þig. sagði
Delaney. Ég hefði gott af smá-
skammti af París. Og heimilis-
hamineiu. Ef ég lýk bá nokkum
tíma við kvikmyndina.
— Um hvað fjallar hún? Jack
kom við bleika pappírinn á sæt-
inu hjá þeim.
— Þetta vanalega, sagði Del-
aney. Bandarískur hermaður
kemur til Rómar. líf hans er í
einni endabendu og hann hittir
stúlkuna sem hann elskaði á
leiðinni frá Salemo. Miðjarðar-
hafsástrfða og engilsaxnesk sekt-
arkennd. Æ, drottinn minn dýri.
söguflækjur eru alltaf að verða
leiðinlegri og leiðinlegri. Hann
horfði þungbúinn útum bflrúð-
una á umferðina fyrir utan.
Jack Teit útum gluggann sín
megin. Þeir óku framhjá Santa
fíugsýn hJ. sími 18823
FLUGSKÖLI
Kennsla fyrir einkaflugpróf — atvinnuflugpróf.
Kennsla i NÆTURFLUGI
YFIRL ANDSFLU GI
BLINDFLU GI.
Bókleg kennsla fyrir atvinnuflugpróf byrjar í nóvember
og er dagskóli.
Bókleg námskeið fyrir einkaflugpróf, vor og haust.
FLUGSfN h. f. sími 18823.
Kappreiðar og
góðhestasýning
verður haldin að Skógarhóluni í Þingvallasveit
sunnudaginn 12. júlí n.k.
Keppt verður í skeiði, 250 m stökki, 300 m og
800 m. Auk þess verður keppt í brokki, 600 m,
og tölti, 300 m. 1. verðlaun í skeiði verða 5000 kr.
en í 800 m stökki 10.000 kr.
Ennfremur verður góðhestasýning.
Eftirtalin félög standa að móti þessu og ber að
tilkynna þátttöku til þeirra fyrir 4. júlí:
Hestamannafélagið
Hestamannafélagið
Hestamannafélagið
Hestamannafélagið
Hestamannafélagið
Hestamannafélagiá
FÁKUR, Bergur Magnússon.
HÖRÐUR, Pétur Hjálmsson.
LJÚFUR, Aage V. Mikaelsen.
SLEEPNIR, Páll Jónsson.
SÖRLI, Kristinn Hákonarson.
TRAUSTI, Guðni Guðbjartsson.
Auglýsið i Þjóðviljanum
ms
VORUR
Kartöflumús — Kokómalt — Kaffi — Kakó.
KRON - búðirnar.
FERÐIZT
MEÐ
LANDSÝN
0 Seljum farseðla með flugvélum og
skipum
Greiðsluskilmálar Loftleiða.-
• FLOGIÐ STRAX - FARGJALD
GREITT SÍÐAR
0 Skipuleggjum hópferðir og ein-
staklingsferðir
REYNIÐ VIÐSKIPTIN
FERÐASKRIFSTOFAN
LAND SYN nr
TÝSGÖTU 3. SÍMI 22890. — P.O. BOX 465 — REYKJAVÍK.
UMBOÐ LOFTLEIÐA.