Þjóðviljinn - 20.01.1965, Blaðsíða 10

10 SlÐA
UNDIR
MÁNASIGÐ
Skáldsaga eftir M. M. KAYE
komast leiðar sinnar og Akbar
Khan lofaði að sendi sterkan
herflokk til að fylgja þeim yfir
fjallaskörðin.
Undanhaldið átti sér stað í
byrjun hins nýja árs. Her fjögur
þúsund vopnfærra manna og
fylgdarlið sem var tólf þúsund
manns og hafði tekið þátt í her-
ferðinni, meðal annars fjölmarg-
ar konur og böm, þrömmuðu
með erfiðismunum útúr búðun-
um og upp í snjóinn og nístandi
kuldann í fjöllunum, er aðskildi
þau frá virkinu Jalalabad, þar
sem Sale hershöfðingi hélt enn
velli.
En þegar þau voru komin upp
í bratt fjallaskarðið, yfirgaf
fylgdarsveit Akbars Khans þau
og ofurseldi þau hefnd óvin-
veittra ræningjaflokka. Hundruð-
um saman dó fólkið úr kulda
og þeir sem gáfust upp og lágu
eftir við vegbrúnina, féllu fyr-
ir morðingjahöndum.
1 annan tíma á þessu langa
og skelfilega undanhaldi, hafði
Akbar Khan — með hliðsjón af
framtíðinni — boðið hinum fáu
eftirlifandi ensku konum og
eiginmönnum þeirra og Elphin-
stone hershöfðingja vemd sína.
Þau áttu ekki annarra kosta
völ en þiggja boð hans og snúa
við með hinum. Hinir reyndu að
brjótast áfram gegnum hríðar-
bylji og árásir óaldaflokka.
Þrítugasta janúar kom útvörð-
ur í Jalalabad-virkinu auga á
einstakan reiðmann; tærður,
rytjulega klæddur, blóðugur og
örmagna korh hann ríðandi á
úttauguðum hesti. Það var dokt-
or Brydon — hinn eini eftir-
lifandi af sextán þúsund sálum,
sem lagt höfðu af stað fré -Ka-
bul.
I einu af þessum hræðilegu
FLJÚGUM:
ÞRIDJUDAGA
FIMMTUDAGA > ‘ *r
LAUGARDAGA ,
FRÁ RVÍK-KL. 9.30
FRÁ NORDFIRÐI KL. 12
F L U G S Ý N
SÍMAR: 18410 18823
fjallaskörðum meðal þúsunda
annarra fómarlamba heimsku
Aucklands lávarðar hafði Mar-
cos de Ballesteros látið líf sitt.
Þetta skelfilega undanhald
var upphafið að þeirri upp-
reisn sem átti eftir að úthella
blóði og mannslífum um allt
Indland. Því að vald og álit
„Indlandsfélagsins” hafði beðið
óbætanlegan hnekki. Her þess
hafði verið gersigraður, brytjað-
ur niður eins og dýr í slátur-
húsi, og bar þess vitni að
12
John Company væri ekki al-
máttugt. Fregnin barst eins og
eldur í sinu frá norðri til suð-
urs og austri til vesturs um
allt Indland og margir hvöttu
sverð sín í leynum — og biðu
átekta.
1 litlu höllinni f Lucknow
sat Júaníta og þrýsti litlu mun-
aðarlausu bróðurdóttur sinni að
sér og grét yfir dauða Maroosar.
Þegar fyrstu sorgina hafði
lægt nokkuð, skrifaði hún jarl-
inum af Ware bréf og sendi það
af stað ásamt bréfi Sabrínu og
nokkrum skjölum varðandi
eignir Ballesteros fjölskyldunn-
ar. Marcos hafði beðið hana að
senda þetta til Ware lávarðar,
ef eitthvað kæmi fyrir hann.
Hún skrifaði í marz, en það var
ekki fyi-r en að sumrinu loknu,
þegar haustlaufið var að byrja
að falla, að pakkinn komst til
Ware.
Jarlinn var áttræður að aldri,
er. sýndist mun yngri. Hann
las bréf Juanítu sem greindi frá
dauða bróður hennar og erfða-
skrá sem Marcos hafði gert
einkabami sínu í hag og þar
sem hann á viðeigandi flöknu
lagamáli lýsti yfir samþykki
sínu við þá ósk eiginkonu sinn-
ar að jarlinn af Ware yrði fjár-
haldsmaður dóttur þeirra. Það
var með sýnilegri vanþóknun
að jarlinn leysti silkibandið ut-
anaf litla brókaðipokanum, sem
ilmaði enn af sandelviði. Bréf-
ið sem f honum var, var inn-
siglað með stóru vaxinnsigli með
persneskum teikningum. Hann
braut það sundur með silfur-
hníf og þeytti burt vaxbitunum
eins og þeir væru óhreinir.
Bréfið var skrifað á frönsku
og á stöku stað var skriftin óljós
eins og- tár hefðu fallið á papp-
írinn. Jarlinn las bréfið hægt
til enda og las það síðan aftur.
Og allt í einu seytluðu tár nið-
ur vanga hans. En hann lét þau
afskiptalaus. Hann var búinn
að gleyma umhverfi sfnu og
tók ekki eftir undrunar- og
vandræðaaugnaráðunum sem
fjölskylda hans og þjónalið
sendi honum.
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu og snyrtistofu
STEINU og DÖDO Laugavegi 1«
III hæð nvfta') 3IM1 2 46 16
P E R M A Sarðsenda 21 —
SlMl: 33 9 68 Hárgreiðslu og
snyrtistofa.
D 0 M U R 1
Hárgreiðsla sdð allra hæfi —
TJARNARSTOF AN - Tjamar
götu 10 — Vonarstrætismegin -
SIMI: 14 6 62.
HARGREIÐSLUSTOFA A’JST-
URBÆJAR — María Guðmunds
dóttir Laugavegi 13 — StM'
14 6 56 - NUDDSTOFAN ER J
SAMA STAÐ.
Vetra de Ballesteros, condesa
de los Aquilares. kom þó ekki
til Ware fyrr en haustið 1844,
því að póstsamgöngur voru hæg-
fara og ferðalög seinleg. Vegna
skipsskaða glataðist fyrsta bréf-
ið frá jarlinum og ennfremur
þurfti að fresta för barnsins frá
Indlandi langa hríð, vegna þess
að konan sem tekið hafði að
sér að annast barnið á heimleið-
inni, lézt úr taugaveiki. Vetra
var hálfs sjöunda árs, og Iafði
Júlíu og þjónustuliðinu til mik-
illar undrunar var þeldökk
kona í fylgd með henni, Zob-
eida.
Litla condesan vakti ekki
neina hrifningu nema hjá ein-
um aðila. Hún var lítil og grann-
vaxin og • að áliti lafði Júlíu
var húr. ósköp veikluleg. Hvítt
hörundið, sem hafði minnt Sab-
- ÞlðÐVILJINN
Miðvikudagur 20. janúar 1965
rínu á dánarbeðinum á snjóinn'
í Ware, hafði í hinni austrænu
sól fengið á sig gullinn blæ, sem
lafðin sagði, að væri gulur. Hin
óvenjustóru dimmbrúnu augu
og blásvarta lokkana kölluðu
þau „útlendingslegt” og
spænski titillinn urgaði í eyr-
um þeirra.
Hún var kyrrlátt barn og
enskan hennar hikandi og stirð
og hreimurinn framandi. Hið
gerólíka umhverfi hafði ógn-
andi áhrif á hana. Mismunur-
inn á hinni hlýju, litskrúðugu
og áhyggjulausu tilveru í „Gulab
Mahal” og köldum, skuggaleg-
um stofunum í Ware' heimilis-
aganum og hátíðablænum gerði
hana vansæla og innilokaða. Ef
hún hefði grátið og látið í ljós
ótta sinn og einmanaleik, hefði
hún ef til vill vakið samúð,
jafnvel hjá hugmyndasnauðri
og skilningslausri mannveru á
borð við lafði Júlíu. En bamið
hafði til að bera virðuleik og
fálæti sem sjaldgæft var hjá
bömum á hennar aldri. Þögul,
vonlaus sorg hennar var útlögð
sem þrjózka og léleg enska
hennar sem heimska; þvi að
ættingjar hennar vissu ekki enn-
þá að hún talaði fjögur tungu-
mál og enskuna verst, því að
hana hafði hún lært af konu
sem var af fransk-spænskum
uppruna.
Júlíu var það nokkur rauna-
bót að dóttir Sabrínu skyldi-
vera svo þögul og óásjáleg, því
að lafði Júlía var afbrýðisöm
að eðlisfari, og Sybella dóttir
hennar var augasteinninn henn-
ar. Hún hafði ekki fagnað til-
hugsuninni um keppinaut og
hún hafði haft illan grun. Dótt-
ir Sabrínu hefði hæglega getað
orðið hættulegur keppinautur.
En léttir hennar varð ekki lang-
vinnur, því að sá eini sem ekki
var samdóma hinum tignu ætt-
ingjum um litlu telpuna, var
gamli jarlinn.
Milli gamla mannsins og fá-
skiptnu telpunnar þróaðist djúp-
ur skilningur og kærleikur. Hann
einn skildi hversu mjög bamið
þjáðist af heimþrá og yfir skiln-
aðinum við sína nánustu og
þótt hún væri ung, fann hún
ósjálfrátt einmanakenndina og
þrána eftir kærleika sem leynd-
ist bak við hranalegt yfirbragð
og kuldalega framkomu gamla
mannsins.
Það var einmitt þetta sem
Júlía hafði óttazt. Hún leit á
það sem persónulega móðgun að
hin fríða dóttir hennar skyldi
þurfa að víkja úr sessi hjá iarl-
inum vegna návistar þessarar
fálátu óhraustu fransk-spænsku
stelpu. Hún gat ekki fyrirgefið
dóttur Sabrínu að stela „frum-
burðarrétti” Sybellu, og gremja
hennar fékk útrás í ýmsum
s.má nálstungum.
Vetra sjálf skildi ekki orsök-
ina til andúðar lafði Júlíu; hún
fann hana bara og gerði það
sem hún gat til að forðast hana.
Algerlega hamingjusnauð urðu
þessi fyrstu ár þó ekki, þótt
hún mætti hvergi áhuga né
kærleika nema hjá langafa sín-
um og Zobeidu. Það var ofur-
skiljanlegt, því að hún var ekki
eðlileg nema í návist þessara
tveggja sem elskuðu hana. Hún
átti enga að nema hina þöglu,
indversku konu og gamla gigt-
veika manninn. Þv£ var ofur-
eðlilegt að Indland yrði í end-
urminningu hennar fagurt og
dásamlegt land, þar sem alltaf
var sólskin og fólk reikaði um
fagra skrúðgarða með fallegum,
BIFREIÐAEIGENDUR:
Bjóðum yður dbyrgðar og kaskó-
tryggingu tí bifreið yðar.
HEIMISTRYGGING HENTAR YDUR
KRYGGINGAFÉLAGIÐ HEIMIRE
LINDARGATA 9 SIAU 21260
BIFREIÐA
TRYGGING
S KOTTA
— Víst fer ég á ball í kvöld, heídurðu að ég ætli að pipra eða
hvai?
FERÐiZT
MEi
LANDSÝN
® Se!(um farseðla með flugvélum og
skipum
Greiðsluskilmálar Loffieiða:
® FLOGIÐ STRAX - FARGJALD
GRÉITT SÍÓÁR
© Skipuleggjum hópferðir og ein-
staklingsferðir
REYNIÐ VIÐSKIPTIN
FERÐASKRIFSTOFAN
LAN □ SVN 1-
TÝSGÖTU 3. SÍMI 22890. — P.O. BOX 465 — REYKJAVÍK.
UMBOÐ LOFTLEIÐA.

I