Þjóðviljinn - 24.04.1965, Blaðsíða 6

6 SIÐA
HðÐVILIINN
Stríðsdrengurínn
frá síðustu dögum
Þríðju ríkisins
Sagan bak við fræga Ijósmynd
f maí 1J545 fór mynd víðs-
vegar um heiminn. Hún
sýndi 16 ára dreng í einkenn-
isbúningi nazistaflughersins.
Drengurinn grét. Hénn varð
tákn bess ósigurs, er Þýzka-
land nazismans hafði beðið.
En hvað varð svo um
þennan dreng? Fyrir nokkr-
um vikum birti austurþýzka
tímaritið „Freie Welt“ mynd-
ir af þessu tagi og spurði
lesendur sína, hvort þeir
gætu þekkt viðkomandi fólk
aftur — og ef svo væri, hver
hefðu orðið örlög þess.
Einn hinna fyrstu, sem
svaraði, var „drengurinn" á
þessari frægu mynd. Frásögn
hans var á þessa leið:
Ég heiti Hans-Georg
Henke. Ég er nú 36 ára gam-
all og bý í Finsterwalde í
Austur-Þýzkalandi. Ég hef
þar yfirumsjón með starfsliði
sjúkrahússins á staðnum.
Þegar ég sá þesa mynd í
tímariti fyrir mörgum árum.
gerði ég mér þegar Ijóst, að
þessi mynd var af mér. Mér
kom nokkrum sinnum til
hugar að segja frá þessu en
hætti við það; vildi ekki láta
þannig á mér bera.
Ég var á þeim tíma, er
myndin var tekin, ekki einn úr
hinum svonefndu „Ach-Ach-
hjálparsveitum“ heldur her-
maður í loftvarnaliði flug-
hersins. — 16 ára gamall.
Ég var kvaddur í herinn í
nóvember 1944, hálfu ári eft-
ir 16 ára afmælisdag minn.
Ég fór nauðugur í einkenn-
"iábúninginn, ekki aðeins
vegna þess að ég væri
hræddur við stríðið, heldur
einnig vegna þess, að ég
þekkti nazismann, en það
var meira en margir skólafé-
lagar mínir gerðu. Faðirminn,
sem var iðnverkamaður,
hafði alltaf haft samúð með
kommúnistunum og það voru
þrír kommúnistar í kunn-
ingjahópi okkar. Mér hafði
með þvi að nota allar hugs-
anlegar afsakanir tekizt að
halda mér utan við Hitlers-
æskuna.
Ég hlaut nýliðaþjálfun í
aðeins fimm vikur og svo
var ég sendur til Magdeburg,
þar sem ég lifði margar erf-
iðar sprengjuárásir.
En nazistarnir notuðu sér
allt og 1945 var ég sendur
til austurvígstöðvanna, sem
þá nálguðust Stettin. 16 ára
gamall var ég í fremstu víg-
línu. Fyrsta raunverulega á-
rás Rauða hersins hrakti okk-
ur úr vígstöðunni. Sam-
kvæmt fyrirskipunum eyði-
lögðum við fallbyssur okkar
og tókum þátt í almennu
undanhaldi.
Einhversstaðar tókst mer
að ná í kvenreiðhjól. Ég
hengdi stálhjálminn ásamt
síðustu matardósinni á
böglaberann og stefndi til
vesturs ásamt herskörum af
dauðsljóum flóttamönnum og
hermönnum, sem orðið höfðu
viðskila við herdeildir sínar.
Henke i dag
Ég er ekki alveg viss lím
það, hvar og hvenær myndin
MYNDIN
var tekin, en það hlýtur að
hafa verið að morgni dags 1.
eða 2. maí. Á þessum slóðum
var margt um stríðsfréttarit-
ara, en ég tók ekki eftir því,
að tekin væri mynd af mér.
Við vorum á að gizka 120
talsins, sem sváfum í hlöðu
í grennd við Rostock. Snemma
morguns heyrðum við skot-
hríð, við hlupum út og lent-
um beint í flasinu á sov-
ézkum hermönnum. Við
hugsuðum um það eitt að
komast aftur á aðalveginn í
ímyndað „öryggi“ með aðal
flóttamannastrauminum. Við
hlupum yfir engi, dauðir og
særðir hnigu _ til jarðar í
kringum mig. Ég kastaði frá
mér reiðhjólinu, sem aðeins
tafði fyrir mér, ég missti
stálhjálminn, matinn og ein-
kennishúfuna. Að lokum
náði ég flóttamannastraumin-
um ásamt ca. 15 manna hópi
úr _ hlöðunni.
Ég hafði hlotið smásár á
fæti og ég vil ekki halda því
fram, að ég hafi hugsað neitt
sérstaklega skýrt. Ég veit það
eitt, að mér fannst ég aleinn
í flóttamannafj öldanum, for-
FIIÆGA.
eldrar mínir voru látnir og
ég hafði ekkert heyrt frá
bróður mínum. Ég hljóp sem
fætur toguðu.
Ásamt tveim hermönnum
öðrum reyndi ég að komast
heim. Við vörpuðum frá
okkur öllum vopnum og fest-
um í þess stað á okkur hvít
armbindi. Að lokum vorum
við teknir til fanga, það
hlýtur að hafa verið 8. eða
9. maí. Ég var sendur í
stríðsfangabúðir og fékk
taugaveiki, sovézkir læknar
stupduðu mig unz ég komst
til heilsu. í september 1945
var ég látinn laus.
Nú vissi ég hvað mér bar
að gera. Tveim mánuðum
eftir að ég var kominn heim
gekk ég í Kommúnistaflokk-
inn og varpaði mér af hrifn-
ingu út í vinnuna ásamt
ungu fólki. Siðar gekk ég í
alþýðulögnegluna og var í
henni þangað til sjúkdómar
neyddu mig til þess að hætta
því starfi. Ég hóf svo vinnu
við sjúkrahúsið í Finster-
walde, og hin síðari ár hefi
ég verið yfirmaður starfsliðs
sjúkrahússins.
— Hann hefur aldrei gert
skyssu.
— Né annað!
(Salon Gahlin).
Laugardagur 24. apríl 1965
Hver er það sem fer með
stjórn v-þýzka flotans?
f júlí 1956 tók Ruge aðmíráll hátíðlega við list-
anum yfir 30 skip í endurreistum herskipafloía
Vestur-Þýzkalands. Það er hreint ekki svo lítið
vatn sem runnið hefur til sjávar frá þeim tíma,
vestur-þýzki herinn er orðinn sannkölluð vítis-
vél og flotinn hefur vaxið stórlega. Þess er þegar
tekið að gæta, að flotastjómin hef' r mikil áhrif
innan hersins og eins á stjómina í Bonn. Hvaða
menn em það svo sem fara með þessi völd?
Hækkiin skatta á
bOum í Oiumörk
KHÖFN 21/4 Poul Hansen fjár-
málaráðherra lagði í dag fyrir
danska þingið frumvarp um
aukna skatta sem eiga að færa
ríkissjóði 1200 miljónir danskra
króna.
M.a. er gert ráð fyrir auknum
sköttum á sölu notaðra bíla, og
hækkuðum tolum á bíla frá öðr-
um löndum en eru í EFTA.
Slík spurning á fullan rétt
á sér, enda hafa hershöfðingj-
ar bæði Hitlers og keisarans
gert sitt til þess að halda við
lýði þýzkum hernaðaranda.
Hér er þess enginn kostur að
rekja allt það ódæði, sem
þessir menn hafa á samvizk-
unni, í þess stað verður reynt
að geía smávegis yfirlit yfir
það, hverjir það eru. sem nú
stjórna vestur-þýzka flotanum
Staðreyndirnar eru þær, að
nær allir flotaforingjarní
voru hátt settir í flota Hitle'-'
Henrich Gcrlack, sem e
æðsti maður v-þýzka flotan
nú, hefur verið. atvinnuher-
maður frá 1926. Er nazistar
hófu innrás sína í Pólland,
var hann annar æðsti maður
kafbátaflotans. Hann tók þátt
í árásunum á Noreg og Dan-
mörk, hann er einn af þeim,
sem ber höfuðábyrgð á fram-
kvæmd landgöngunnar í Nar-
vik og hernámi Noregs. I
launaskyni fyrir framgöngu
sina varð Gerlack skömmu
áður en stríði lauk hægri hönd
Dönitz aðmíráls.
Karl Adolf Zenker aðmíráll.
’elztur umsjónarmaður v-
'iýzka flotans, tók þátt í und-
ú-búningi landgöngunnar í
Danmörk, Noreg og Holland.
Hans Barthel aðmíráll hefur
haft með höndum verkfræði-
deild v-þýzka flotans. Hann
var ráðgjafi í flota Hitlers og
gegndi auk þess ýmsum mikil-
vægum störfum.
Werner Erhard stjórnar nú
skóla þeim í Kiel, er sér um
menntun liðsforingja í v-þýzka
flotanum. Hann gegndi svip-
uðu starfi á árunum 1939—43
og ætt hans öll er bundin
þýzkum hernaðaranda, allt frá
því snemma á keisaratimabil-
inu.
Bolf Johannesen aðmíráll
hefur verið í þýzka flotanum
frá 1918. Hann stjórnaði her-
skipi í árásunum á Pólland og
Noreg og 1941 var hann út-
nefndur meðlimur í herráði
Heise aðmíráls. Frá 1943 til
1944 var hann yfirmaður flota-
deildar við Norður-Noreg.
Ernst Tineman aðmíráll í
vestur-þýzka flotanum gegndi
á stríðsárunum ýmsum hátt-
settum embættum.
Baron Huber von Wangen-
heim er nú yfirmaður flota-
skóla. Hann tók þátt í árás-
inni á Noreg og hafði yfir
skipi að ráða.
Og þennan lista mætti lengja
í nær það óendanlega. Sam-
kvæmt þeim upplýsingum,
sem fyrir liggja, íeynast nú
'kki minna en 160.000 fyrrver-
Framhald á 9. síðu.
Nýr njósnastjóri
Bandaríkjanna
Lyndon B. Johnson, Banda-
ríkjaforseti, tilkynnti það ný-
lega, að hann hefði skipað
William F. Rabom yfirmann
bandarísku leyniþjónustunnar
CIA. Rabom þessi er fyrrver-
andi aðmíráll og gegnir nú
starfi sem undirstjóri við flug-
vélaverksmiðju í Kalifomíu.
Hann er sextugur að aldri.
Raborn leysir af hólmi John
A. McCone, en sá var skipað-
ur í stöðuna af Kennedy og
tók við af Allen Dulles. Und-
anfarið hefur verið uppi um
það orðrómur í Washington, að
McCone vildi losna úr stöðunni,
enda hefur hann ekki þótt
gegna henni sem bezt. Blöð
vestanhafs hafa haldið þvi
fram, að mat leyniþjónustunn-
ar sé of afturhaldssamt, eink-
um þegar Suðaustur-Asía eiga
hlut að máli!
Frantz von Papen
fer enn á stjá
Þeir Frantz von Papen, fyrr-
um ríkiskanzlari Þýzkalands og
Willi Becker, sósíaldemókrat-
ískur borgarstjóri í Dússeldorf,
eru nú komnir í hár saman.
Einnig hefur kastazt í kekki
með von Papen og varnarmála-
ráðuneytinu £ Bonn.
Ástæðan er sú, að von Pap-
en hefur ritað grein í afmæl-
isrit herdeildar einnar í West-
phalen, en í þeirri herdeild var
hann á æskudögum sínum.
Hann notar nú tækifærið til
þess að ráðast harkalega að
Roosevelt Bandaríkjaforseta.
Af þessum sökum hefur borg-
arstjórinn neitað að taka þátt
í fyrirhuguðum hátíðahöldum
herdeildarinnar og vamar-
málaráðuneytið hefur einnig
mótmælt.
1 umræddri grein segir von
Papen m.a.:
— Árið 1939 reyndu örlögin
enn einu sinni að opna nýja
möguleika fyrir skapandi afl
Evrópulandanna. En leiðtogar
beggja aðila voru slegnir
blindu. Ef einhver sameiginleg
sök þjóðanna er til, má nafn
Franklin D. Roosevelts og
þeirrar þjóðar, er hann veitti
forystu, ekki vanta á listann.
Svíþ/óð sósíaldemokrat-
ísk Sódóma og Gémóra
A/
//
í september næstkomandi
fara fram þingkosningar í V-
Þýzkalandi og flokkamir hafa
þegar tekið að nokkru til við
kosningabaráttuna. Og það er
bersýnilegt, að hér verður öll-
um tækjum beitt. Stjórnar-
flokkurinn, Kristilegir demó-
kratar, hafa þegar ákveðið að
leggja ekki svo litla áherzlu á
trú og siðferði í kosningabar-
áttu sinni. Og sem dæmi þess,
hvað sé í vændum, ef sósíal-
istar nái völdum, taka þeir
gjama dæmi af Svíþjóð, sem
sé hvorki meira né minni en
sósíaldemókratísk Sódóma!
Sósíaldemókratar hafa hvað
þeim viðkemur reynt að halda
fram fordæmi Skandínavíu
hvað velferð og þjóðfélagslegt
öryggi snertir og segja, að
Þjóðverjar geti ýmislegt lært
af þeim. Gegn þessum áróðri
vilja svo kristilégir sósíal-
demókratar vinna . með áður-
nefndum „röksemdum’’. Þeir
reyna að halda því fram, að
hér, sé um að ræða algjörlega
„guðlaus lönd“ sem séu á leið
inn í „siðferðilega upplausn"
og annað þaðan af verra.
„Demokratie ohne Gott“ eða
„Lýðræði án guðs“ — slíkar
eru fyrirsagnir blaðanna, sem
flokki Adenauers fylgja að
málum.
Yelferðarmálin enn...
— Og svo lcgg ég tii, herrar mínir, að við dcilum 30 miljón
krónum í arð til þeirra hluthafa, sem kveljast og þjást af vel-
ferðarvandamálum . . .
i
i
á