Þjóðviljinn - 26.07.1966, Blaðsíða 5
Þriðjudagur 26. júh' 1966 — ÞJÓÐVILJINN — SlDA g
kvikmyndir
Ingibjörg Haraldsdóttir:
Kvikmyndataka
i Axarfirði
Einu sinni voru kóngur og
drottning í ríki sínu. Þau áttu
sér 3 syni og eina dóttur. Kóng-
urinn hét Sigvarður, synirnir
Sigvaldi, Álfur og Algeir, dótt-
irin hét Signý.
Endur fyrir löngu hafði Sig-
varður vegið í einvígi konung
nokkurn, Hámund að nafni.
heim til móður sinnar og sagði
henni hin illu tíðindi.
En Hagbarður gat ekki án
Signýjar verið. Hann klæddi
sig í kvenmannsföt og fór heim
á Sigvnrðarbæ. Signý þekkti
hann auðvitað strax og kynnti
hann fyrir foreldrum sínum
sem Gunnhildi nokkra, er kom-
f|l
.......■•■■■
Leikstjórinn
danskur
hcitir
Aksel.
Hámundur þessi átti einnig 3
syni: Hagbarð, Helvin og Há-
mund.
Þegar Hámundur ungi var
orðinn 18 ára, var tími til kom-
inn að hefna föðurins. Þá riðu
Hámundarsynir úr garði til
funda við Sigvarðarsyni. Þeir
mættust í dögun og háðu bar-
daga allt til kvölds, án þess
að nokkur sýndi yfirburði, all-
ir voru þeir jafnsterkir og eng-
inn var drepinn. Þá bar Sig-
varður kóngur fram sáttatil-
lögu, bauð Hámundarsonum að
koma heim með sér og þiggja
beina. Hámundarsynir gengu
að boði konungs.
Saga elskenda
í konungsgarði sá Hagbarð-
ur Signýju Sigvarðardóttir í
fyrsta sinn. Kviknaði með þeim
ást. þegar við fyrsta augnatil-
lit. Þetta sá Hildigísl hinn
þýzki, gestur konungs og von-
biðill Signýjar. Hann tók sér
nú fyrir hendur að spilla hinni
nýkviknuðu ást, og fékk í lið
með sér blinda öldunginn Böl-
vís, sem hataði Hámundarslekt-
ið. Myrkraverk þeirra leiddu
til þess að Sigvarðarsynir
drápu Helvin og Hámund, með-
an Hagbarður var fjarverandi.
Þegar Hagbarður komst að því,
drap hann alla Sigvarðarsyni.
Hildigísl lét líta svo út sem
Hámundarsynir hefðu rofið
friðarsættina og var því Hag-
barður útlægur og réttdræpur
eftir þessa atburði. Hann reið
in væri að læra kvenlegar
dyggðir. Þannig komst Hag-
barður inní svefnhús Signýjar.
Um nóttina þekkti Hildgísl
hest Hagbarðar í hesthúsinu og
vissi þá hvernig í pottinn var
búið. Sigvarður vakti alla hús-
karla sína og þeir réðust til
bardaga við Hagbarð. Hann
varðist lengi, vel og drengi-
lega, en loks var hann ofur-
liði borinn og leiddur fyrir
dóm konungs. Konungur dáðist
að hreysti kappans unga og
var á báðum áttum hvað gera
skyldi. En drottningin gat ekki
fyrirgefið. Hún sagði Hagbarði,
að bráðum yrði hann í helvíti
og bauð honum vín að drekka
til að efla hugrekkið, ekki
veitti honum af. Hagbarður tók
við bikarnum og þeytti inni-
haldi hans í andlit drottning-
ar. Þá hikaði konungur ekki
lengur. Hann lét léiða Hagbarð
að stóru linditré, sem skyldi
verða gálgi hans. Áður höíðu
Hagbarður og Signý ákveðið að
ef annað þeirra dæi, myndi hitt
íremja sjálfsmorð. Nú bað
Hagbarður böðulinn um að
hengja upp skikkjuna rauðu,
sem hann hafði borið, þóttist
vilja sjá sinn eigin dauða. Böð-
ullinn varð við þessari kynlegu
bón, en þegar Signý sá skikkj-
una hanga í trénu, hélt hún að
þar væri Hagbarður, bar eld í
svefnhús sitt og stakk rýtingi
í brjóst sitt. Þegar Hagbarður
sá eldtungurnar leggja útum
glugga Signýjar, setti hann
sjálfur snöruna um háls sér.
Þannig bar dauða þeirra að
á sama augnabliki og þannig
mundu þau mæta fyrir dómar-
anum á sömu stundu.
Mörg þjóðerni
Þetta er sagan um Hagbarð
og Signýju, sagan sem nú er
verið að kvikmynda norður í
Axarfirði. Hin gamla, ein-
falda þjóðsaga tekur á sig nú-
tímaform: Ultrascope og East-
mancolour. En sagan lifir í
þessum glæsta búningi og ein-
faldleikinn blífur, þrátt fyrir
allt.
Gabriel Aksel, kvikmynda-
stjórinn danski, brýnir fyrir
mönnum sínum sýknt og heil-
agt, að hér sé ekki á íerð nein
Hollywoodmynd á la The Vik-
ings. Þessvegna eru allir litir
í myndinni dempaðir, jafnvel
rauða skikkjan, sgm myndin
ber nafn af, cr ekki skær-
rauð, hcldur rauðbrún. Kóngs-
bærinn, sem risið heíur á
skömmum tíma í Vesturdal, ná-
lægt Hljóðaklettum, er ekkert
tildurhús með gylltum turnum,
Gunnar Bjömstrand sem
lcik sinn I myndum
löngu
eftir Ingmar
orðinn heimsfrægur
viðurkenndur leikari
heldur reisulegur bær í nor-
rænum miðaldastíl. Allt er eins
einfalt og verða má, ekkert
óþaríaskraut, engin óþörf orð,
ekkert sem leiðir athyglina frá
spennu leiksins.
Leikararnir eru af ýmsum
þjóðernum. Hagbarður er leik-
inn af Rússanum Oleg Vidov,
Signý af Gittu Hænning. Bræð-
ur þeirra eru leiknir af Danan-
um Folmer Rubæk (Helvin),
Gísla Alfreðssyni (Sigvaldi),
Borgari Garðarssyni (Álfur),
Norðmanninum Frederik Thar-
aldscn (Algeir) og Svíanum
Jörgen Lautz (Hámundur).
Kóngur og drottning eru leik-
in af hinum frægu sænsku
leikurum Gunnari Björnstrand
og Evu Dahlbeck. Hildigísl leik-
ur Þjóðverjinn Manfred Redde-
mann, Bölvís leikur Svíinn
Hákon Jahnberg. Auk þessara
koma við sögu sex griðkonur
og sextán húskarlar. Tvær
griðkvennanna leika dönsku
leikkonurnar Lisbet Movin og
Sisse Rcingárd. Fremstur í
flokki húskarla er Flosi Ól-
afsson, hann hefur yfirumsjón
með hestunum, sem eru um
30 talsins.
Kvikmyndatakan hófst 19.
júlí. Áður höfðu farið íram
æfingar, kóngsbærinn verið
byggður og allt verið undirbéi-
ið. Svíinn Per Lundgren hefur
teiknað kóngsbæinn, alla bún-
inga og vopn.
Kóngsbærinn stendur í hárri
brekku. umkringdur klettum á
3 vegu' og er tígulegt heim
að lita neðan úr Vesturdalnum.
Bergmann. leikur konunginn.
Frá bænum blasa Hljóðaklett-
ar við. Hér er náttúrufegurð
mikilfengleg og ekki ofsögum
sagt, að þetta sé með íegurstu
stöðum á landinu.
Fyrsta atriðið, sem var kvik-
myndað, var heimreið Sigvarð-
ar konungs, sona hans, Há-
mundarsona og húskarla eftir
fyrsta bardagann. Gunnar
Björnstrand er í fararbroddi,
tígulegur maður með gullkór-
(Myndirnar tók
sízt fyrir
I. H.).
J>uríti að endurtaka atriðið
oftar.
Meðan verið er að undirbúa
næsta atriði sitja leikaramir í
hesthúsi kóngsins og hvíla sig.
Svo eru þeir kallaðir út, vinn-
an heldur áfram, vélin suðar,
Jens og Gabriel kalla stuttar
skipanir til leikaranna.
Á hádegi er matur í hest-
húsinu: mjólk og smurt brauð.
Allir eru í góðu skapi, vinnan
Kússinn
Vidov,
hann
leikur
verður
Hagbarð,
hengdur
tréð sem
Þetta eru án efa fræguslu
leikararnir í mynilinni, frá vinstri:
strand og Eva Dahlbeck.
Gitte Hænning, Gunnar Björn-
ónu á höfði og síða skikkju á
herðum. Hann situr stærsta
hest á íslandi. Á eítir honum
koma Hámundarsynir á dökk-
um hestum, klæddir brynjum
og alvopnaðir, síðan Sigvarðar-
synir á gráum hestum, sömu-
leiðis vopnaðir og í brynjum.
Þar á eftir koma svo húskarl-
ar Sigvarðar konungs.
Klar til optagelse!
Kvikmyndavélin er tilbúin á
sínum stað, kvikmyndatöku-
maðurinn Henning Bendtsen
gefur merki um að hann sé til-
búinn, aðstoðarleikstjórinn Jens
Ravn kallar í hátalara til leik-
aranna: Klar til optagelse! Svo
kemur merki frá Gabriel: Kam-
cra! Og aftur kallar Jens:
Veskú, Gunnar Björnstrand!
Vélin fer í gang, leikararnir
ríða niður smábrekku í glæstri
fylkingu. Vélin fylgir þeim eft-
ir, þangað til Gabriel gefur
nierkið: Stop! Svo er atriðið
endurtekið. í seinna skiptið
tókst atriðið svo vel, að Gabri-
el Ijómaði af gleði, klappaði
Gunnari á öxlina og sagði:
Skidegodt! Það þýddi, að ekki
gengur vel, sólin skín, mold-
rokið fyllir að vísu nasir og
munna, en við því er ekkert
að gera. Gunnar Björnstrand
hefur orð á því við konu Gabri-
els, að maður hennar sé 6-
venjurólegur núna, hann hafi
alltaf verið svo „nervös" í
gamla daga. Frúin hlær við:
„Hann er orðinn íslendingur.
Ef það gengur ekki í dag, þá
gengur það á rnorgun".
Kvikmyndaleikarar eyða mest-
öllum tíma sínum í bið. meðan
takan stendur yfir. Hvert atriði
krefst mikils undirbúnings, sem
þeir taka ekki þátt í. Þá sitjá
þeir í hesthúsinu, sumir sofa
uppi á heyloftinu, Eva Dahlbeck
situr við prjóna. Unga fólkið
situr umhverfis Gittu Hænn-
ing, hún er lífið og sálin í
fj öldasöng og öðru gríni.
Á þeim skamma tíma sem
liðinn er síðan vinnan hófst,
hefur myndazt skemmtilegt
andrúmsloft í hópnum. Þrátt
fyrir mismunandi þjóðerni og
óhjákvæmilega málaörðugleika
ríkir einhugur og vinátta milli
leikara, tæknifólks, hesta-
sveina og byggingamanna.
E'ramhald á 6. síðu.