Þjóðviljinn - 04.10.1966, Blaðsíða 2

2 SlÐA — ÞJÖÐVXL.TINN — Þriðjudagur 4. október 1966.
Islandsmeistarar Vals 1966, aftari röð frá vinstri: Pálí Guðnason, form. Vals, Óli B. Jónsson, þjálfari, Björn Júlíusson. Sigurjón
Gíslason, Ingvar Elísson, Sigurður Dagsson, Bergsveinn Alfonsson, Hermann Gunarsson, Hans Guðmundsson og Bjöm Carlsson, form.
knattspymudeildar Vals. Fremri röð: Reynir Jónsson, Þorsteinn Friðþjófsson, Ámi Njálsson, fyrirliði, Halldór Einarsson og Bergsteinn
Magnússon. (Ljósm. Þjóðv, A.K.).
Valur íslandsmeistari 1966
vann ÍBK 2:1 í jöhum leik
£] Sjaldan eða aldrei mun hafa þurft 310 mín- ið fékk möguleika til að jafna úr vítaspyrnu þeg-
utur til þess að gera ut una íslandsmótið í knatt- ar búið var að leika 304 mínútur! — Þetta var
spyrnu í úrslitaleikjum, og við það bætist að því leikur mikillar spennu og tvísýnu þar sem
enginn gat verið öruggur um hvorumegin bæði allt gat gerzt, en að sama skapi lítillar knatt-
stigin féllu fyrr en blístra dómarans hafði gefið spyrnu, og mikillar ónákvæmni í flestu sem
til kynna, að leiktíminn væri búinn. Annað lið- gert var, og voru bæði liðin með þessu marki

SACT EFTTR LEIKINN
HAFSTEINN GUÐMUNDS-
SON, form. ÍBK:
I>að var heldur leiðinlegt að
tapa á vafasömu marki, sem
ég tel að annað mark Vals
hafi verið, og línuvörður
hefði átt að sjá að framherji
Vals var rangstæður er hann
fékk knöttinn og sendi Ing-
vari, því að hann var það vel
staðsettur við línuna. Um
þetta tjóar þó ekki að tala,
íslandsmótinu er lokið. Við
vorum^óheppnir, en eins og
við vitum er allt til í knatt-
spýrnu.
Sem gamall Valsmaður vil
ég segja að þetta var það
næstbezta, að íslandsmeist-
aratitillinn og bikarinn skyldu
hafna hjá Val. Þrátt fyrir
þetta erum við Keflvíkingar
bjartsýnir á framtíðina. Við
sigruðum í 2. flokki í fslands-
mótinu og vorum í úrslitum
í 3. flokki, og síðari hluti
keppnistímabils meistarafl.
hefur verið mjög góður þótt
við hefðum
heldur illa.
byrjað. mótið
ÁRNI NJÁLSSON, fyrir-
liði Vals:
Ég hef ekki mikið um þenn-
an leik að segja. Það var eins
og venjulega' í leikjum þar
sem Ivipuð lið eigast við, áð
knattspyrnan verður ekki eins.
góð og maður æskir. Allt er
þrungið spennu og reynt að
bjarga því sem bjargað verð-
ur og engin áhætta tekin, og
það gengur út yfir góðan
leik. \
Keflvíkingar voru drengi-
iegir mótherjar og tóku tap-
inu eins og góðum íþrótta-
mönnum sæmir.
Það var gaman fyrir okkur
Valsmenn að fá bikarinn aft-
ur heim að Hlíðarenda, því
að hann er búinn að vera of
lengi í burtu — í 10 ár. Svo
getum við litið á þetta sem
einn þáttinn í 55 ára afmæl-
ishaldi okkar Valsmanna.
Einn mann vantaði úr hvoru
liði frá því í leiknum um fyrri
helgi, en það voru Grétar úr
»Jiði Keflavikur og Hermann úr
liði Vals, en hann hafði feng-
ið inflúenzu og hita, en Grét-
ar var ekki heill eftir meiðsli
úr fyrri leik. Hinsvegar lék
Kjartan með, sem þó var ekki
búizt við, og virtist hann að
• mestu hafa jafnað sig.
Fyrrj hálfleikur
Valur kaus að leika móti
nokkrum vindi, en hafði sól-
ina í bakið. Keflvíkingar hófu
þegar sókn, og má segja að
þeir hafi allan fyrri hálfleik-
inn verið meira í sókn en Val-
ur án þess þó að skapa sér
verulega opin tækifæri. Þó var
leikurinn ekki nema 5 mín.
gamall þegar Keflvíkingar
skora fyrsta mark leiksins.
Var dagmd aukaspyrna á Val
rétt við vítateiginn, og spyrnti
Högni. Valsmenn mynduðu
miír, en gerðu það illa og höfðu
á honum gat, og þar skaut
Högni í gegnum og i markið
út við stöng óverjandi fyrir
Sigurð. Ótrúleg veila í stað-
setningu við slíkt tækifæri, og
gátu Vaismenn ásakað sig fyr-
ir þetta mark.
Almennt var búizt við því
að Keflvíkingar myndu fylgja
þessu eftir og herða sóknina
og brjóta lið Vals niður, og yf-
irleitt var gert <íáð fyrir, að
Bikarkeppnirt:
KR lék sér ai IA
10:0 á Melavelli
□ Akranes hefur séð
fífil sinn fegri í viður-
eign við KR á undan-
förnum árum en í þess-
um leik, því leikir þess-
ara félaga hafa oft ver-
ið skemmtilegir og
jafnir. Nú brá svo við
að KR lék sér að Skaga-
mönnum eins og köttur
að mús, og vann með
10 mörkum gegn engu
og þurfti ekki mikla
heppni til að sigurinn
yrði nokkuð stærri.
Það var vöm Akraness sem
brást fyrst og fremst, og stóðst
engan veginn hraða KR-ing-
anna sem smugu í gegn um
hana að vild. Sum markanna
urðu þvi mjög „ódýr‘‘, t>g það
var eins og það yrði mark úr
öllu þegar upp að marki Akra-
ness kom.
Skagamenn áttu þó mun !
meira í leiknum en mörkin
gefa til kynna og út á vellin-
um áttu þeir við og við nokk;
um samleik og komust oft inn-
undir vítateig KR, en sóknar-
línan var ákaflega bitlaus óg
tókst eiginlega aldrei að fá op-
ið tækifæri, þótt þeir ' réyndu
nokkur skt>t, og kæmust irtní
vítateigirtn, en þá lenti allt í
einhverju ,fótapati‘‘, sem gaf
aldrei hið eftirsótta opnai tæki-
færi.
/
6:0 í fyrri hálfleik
Fyrstu 19 mínútumar voru
nokkuð jafnar, þannig að liðin
skiptust _á um að gera áhlaup,
og eina markið sem KR skoraði
á þessum tíma (7- mín.) var
hrein gjöf markvarðarins. Það
var horn á Akranes og tékur
Gunnar Felixson það, en mark-
maður virðist ætla að hand-
sama knöttinn, eða slá hann
niðtir með flötum lófa, í miðri
mannþrönginni, en knötturinn
skellur niður í völlinn og hopp-
ar á höfuðið á Ellert Schram,
sem er ekki í vanda með að
„nikka“ í mannlaust markið.
Þarna átti Einar vissulega að
slá knöttinn með krepptum
hnefai eins iangt og hann gat.
Þannig heldur þetta áfram
næstu 12 mínúturnar t>g það er
eins og KR-ingar nái ekki að
skapa sér tækifæri þótt þeir
eigi meira í sókninni. Á19. mín-
á Eyleifur mjög gott skot á
mark Skagamanna sem Einar
h ver mjög vel.
Á næstu mínútu sendir Jón
Framhald á 7,. síðu.
Ingvar Elísson skorar sigurmark Vals. Lengst til hægri á myndinni sést í handlegg Bergsteins,
sem sendi Ingvari knöttinn, en mark þetta var m jög umdeilt og að flestra áliti var Bergsteinn rang-
stæður er boltinn var sendur til hans.
Bak-
hjarl ráðherrans
Sumir gera sér þær hugmynd-
ir að Bjarni Benediktsson for-
sætisráðherra sé maður skap-
mikill og þykkjuþungur. ein-
ráður og viðkvæmur fyrir
■■■■■■■■■■■■•■■■•■■■■■■■■■••■■■■■■■■■■■■"■■*
sóma sínum. Ekki birtist ráð-
herrann samt alltaf í þessu
ljósi. Nýlega hefur haún verið
látinn sæta einhverri þeirri
mestu óvirðingu sem hægt er
að sýna stjórriarleiðtoga. Hóp-
ur fólks, sem kallar sig Félag
sjónvarpsáhugamanna, kom
s'aman á fund til þess að ræða
íslenzkt vandamál. A þeim
fundi var ákveðið að láta eins
og engin íslenzk ríkisstjóm
væri hérlendis, stjómarráðið
væri einskisverður hunda-
kt>fi, en í staðinn sneru fund-
argestir sér til erlendra
valdsmanna og báðu þá að
hlutast til um íslenzk innan-
ríkismál, í því skyni meðal
annars að hafa áhrif á úrslit
næstu kosningai. Þetta er
verknaður sem eðli sínu sam-
kvæmt nefnist landráð á ís-
lenzku lagamáli, þótt hina
upphaflegu löggjafa hafi trú-
lega skort hugmyndaflug til
bess að gera ráð fyrir jafn
fráleitu málskoti.
En hvaða áhrif haíði þessi
atburður á forsætisráðherr-
■■■■■■■■■■■■•»■■■•■■■•■••■■■•■■■■■■•■■•■■•■■
\ ■ '
þykkjan, fannst honum höggv-
ið nærri valdi sínu og heiðri?
Því fer víðs fjarri. 1 Morgun-
blaðinu í gær . nálgast hann
Félag sjónvarpsáhugamanna
af sannri auðmýkt, líkt og
húsdýr það sem áðnr var
nefnt, og biður félagsmenn
þess lengstra orða að kenna
ríkisstjórn Islands ekki um
bað að dátasjónvarpinu verði
lokað: „Varnarliðið rekur
Keflavíkursjónvarpið sín
vegna- Nú hafa forráðamenn
þess af eigin hvötum og af
ástæðum, sem þeir hafa gert
grein fyrir, ákveðið að tak-
marka útsendingar sínar-
Sumir segja þetta sé vegna
áhrifa írá íslenzkum stjóm-
arvöldum. Það er mikill mis-
skilningur." Og ráðherrann
gengur enn lengra í undir-
gefni sinni; hann býður Fé-
lagi sjóvarpsáhugamanna lið-
sinni sitt: „Hitt er annað
mál, að vel má vera, að varn-
arliðið muni taka á sig þau
óþægindi, sem það auðsjáan-
lega verður fyrir að óskert-
um útsendingum eftir hin
breyttu viðhorf, ef íslenzk
stjóraarvöld óska. En er til-
efni til þvílíkrar óskar eftir
að íslenzkt sjónvarp hefur
tekið til starfa? Áður en hún
er borin fram sýnist ‘a.m.k.
rétt að doka við og sjá hvern-
ig til tekst með íslenzka
sjónvarpið." Þama er semsé
gefið í skyn að hernáms-
stjóranum og bandaríska
sendiherranum kunni síðar að
berast enn eitt bænarskjal,
undirrit.að af sjálfum fbrsæt-
isráðherra íslands, ef honum
finnst ekki eins skemmtilegt :
að horfa á íslenzka sjónvarp- j
ið og dátasjónvarpið sem
hann hefur haft á heimili sínu :
árum saman.
Ááta^ðan fyrir hinni auð-
mjúku mildi forsætisráðherr-
ans er ekki aðeins sú að hann
er sálufélagi hinna sjónvarps- ]
betlaranna; hann getur verið
mjög snefsinn við samherja
sina ef honum þykir það :
hlýða, eins og sendiherra Is-
lands í Kaupmannahöfn veit
manna bezt. Ástæðan er hin
að þessir siðþlindu, þjóðemis- ]
lausu beinjngamenn i Félagi
sjónvarpsáhugamanna eru það j
afl sem hann vill styðjast við
í íslenzkum stjórnmálum, j
betta er sá flokkur manna |
sem hann viii hafa sð bak- j
hjarli. — Austri.
ann? Æstist skap hans, ólgaði

■■■■»■■■■■■■■■■■•■■■■■■■□■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■»■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■«■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■"■■■■■■■■■■■»