Þjóðviljinn - 04.10.1966, Blaðsíða 7

Þriðjudagur 4. október 1966 — ÞJÖÐVILJINN — SlÐA J
Valur varð íslandsmeistari 1966
Pramhald af 2. síðu.
þetta afleita mark mundi ráða
úrslitum í leiknum og Vals-
menn gefa sig.
Valsmenn voru svo heppnir,
að það virtist sem Keflvíking-
ar gerðu ekkert til þess að
fylgja þessu happi eftir, og
Valsmenn fengu tíma til að
jafna sig og ná heppilegri ró
yfir leik sinn og sameinast um
vörnina, fyrst og fremst, og svo
síðar að sækja sig við og við,
og það merkilega gerðist að
Valur fékk nokkuð fleiri horn
á Keflvíkinga en þeir á Val,
og þó eins og fyrr segir lá
heldur meira á Val allan hálf-
leikinn.
Á 9. mínútu er Jón Ólafur
f allgóðu færi og skaut, en Sig-
urður varði vel. Á 25. min.
fá Keflvíkingar aukaspyrnu á
Val rétt við vítateiginn og tók
Magnús Torfason spyrnuna. Nú
röðuðu Valsmenn sér rétt og
skildu eftir op í miðjunni fyr-
ir Sigurð í markinu. Þar skaut
Magnús í gegn góðu skoti, en
Sigurður fékk naumlega varið
í horn.
Á 42. mín. á Högni hörku-
skot rétt yfir, en ekki tókst
þeim að auka forskotið í hálf-
leiknum sem endaði með þessu
eina marki. Hvorugt liðið hafði
sýnt góða knattspyrnu, allar
sendingar voru ónákvaemar
hvort sem þaer voru stuttar
eða langar, og hefur tauga-
truflunin vafalaust átt þar
mesta sök.
Framlína Keflavíkur var þó
stundum nokkuð virk, þrátt
fyrir það að Jón Jóhannsson
vseri að kalla „tekinn úr um-
ferð“ af Halldóri Einarssyni,
sem fylgdi honum sem skuggi
allan leikinn þrátt fyrir mikla
yfirferð og tilraunir Jóns til
að losna við þessa vörzlu.
Gerði Halldór þetta eins vel
og hægt var að ætlast til af
honum, og án þess að sýna
rnddalegan leik. Það mæddi
því ' mest á Rúnari, Karli og
Jóni Ólafi sem barðist mjög,
sérstaklega í fyrri hálfleik, og
náðu þessir framherjar Kefla-
vikur stundum1 lagl'ega saman,
o? er nærri hægt að segja að
það hafi eiginlega verið milli
þeirra sem sást jákvæður
skipulegur samleikur í þessum
leik. Hinsvegar var vörn Vals
þétt, með Sigurð í markinu sem
einskonar „öryggisloka“ ef
allt annað brást
Seinni hálfleikur
Það kom fljótlega í Ijós í
seinni hálfleik, áð vindurinn
var betri en enginn, og nú voru
það Valsmenn sem héldu uppi
mun meiri sókn svo að segja
allan hálfleikinn. Þó var það
svo, að á 5. mín. leiksins er
Rúnar kominn innfyrir og fyr-
ir opnu marki, og enginn til
varnar nema Sigurður Dagsson
sem æðir móti Rúnari til þess
að freista þess að minnka
markið, og það tekst, Rúnar
skaut beint í Sigurð og hætt-
an leið hjá og Keflavík mis-
tókst að komast í tveggja
marka forskot sem hefði getað
gert gæfumun.
Á 10. mín. fá Valsmenn
aukaspyrnu nokkuð fyrir utan
vítateig, og skapast hætta við
mark Keflvíkinga en knöttur-
inn rann aftur fyrir rétt við
stöngina. er varið var í horn.
Fjórum min. síðar er dæmd
homspyrna á Keflavík, og tek-
ur Reynir hana og spyrn-
ir fyrir og rétt innan við slána,
en Kjartan hyggst að grípa
knöttinn, en missir hann inn
i markið. Þarna gerði Kjartan
mikla skyssu að slá ekki knött-
inn affurfyrir með hnefa í
stað þess að ætla að grípa. oé
staðan varð 1:1 eða enn einn
sinni jöfn.
Valsmenn virðast heldur
herða sóknina, og vörn Kefla-
víkur virðist ekki verulega við
þessu búin. Sigurður Albert.s
son berst og bjargar oft.
Á 20. mín. gera Valsmenn á
hlaup fram vöHino svolítið t’’
hægri og þaðan cr knötturin
sendur til Bergsveins sem send-
ir' hann til Ingvars sem skor-
aj.
Við þetta tækifæri virtist
koma hik á Keflvíkingana og
munu þeir hafa álitið Berg-
svein rangstæðan, og það virt-
ist mörgum sem svo hefði ver-
ið. Þegar dómari og línuvörð-
ur voru spurðir nánar um
þetta atvik eftir leikinn héldu
þeir því fram að sóknarmaður
Vals hefði ekki farið af stað
fyrr en eftir að knettinum var
spyrnt, og við það sat. Hér
gerðu varnarmenn Keflavíkur
þá skyssu að halda ekki á-
fram þar til blístra dómarans
kvæði við.
Alltaf gera Keflvíkingar þó
áhlaup við og við og ógna, og
á 22. mín. myndast þröng við
Valsmarkið, og varð af mik-
ill fótagangur og hrökk knött-
urinn eins og ráðvilltur frá
fæti til fótar ýmist varnar- eða
sóknarmanna þar til Sigurður
Dagsson „stingur" sér eftir
honum og bjargar.
Nokkru síðar er Ingvar kom-
inn innfyrir. en er aðeins of
seinn og skotið fer framhjá.
Á 39. mínútu síðari hálf-
leiks er dæmd vítaspyrna á
Val fyrir „hendi“ á Þorst. Frið-
þjófsson, nokkuð strangt dæmt
þar sem knettinum var spyrnt
í mjöðm Þorsteins utarlega, og
lá höndin þar þétt við skrokk-
inn. Þarna eygðu áhorfendur
a.m.k. framlengingu í þessum
leik, er dómarinn lagði knött-
inn á vítapunktinn. Sigurður
Albertsson fyrirliði Keflavikur
alvanur vítaspyrnumaður og ör-
uggur í þvi „fagi“ spyrnir, en
ekki nógu langt frá Sigurði
sem nær með eldsnöggu við-
bragði að slá knöttinn yfir og
í horn.
Þar með má segja að síð-
asta von Keflvíkinga hefði
brostið að jafna sakirnar við
Val að þessu sinni, og verður
ekki sagt að heppnin hafi el1
Keflavík í þessum úrslitaleikj-
umtveim.
Hinsvegar má segja, ef
litið er á fslandsmótið í heild,
að Valur sé vel að' ís-
landsmeistaratitlinum kominn.
Frammistaða Vals hefur verið
nokkuð jöfn frá byrjun, nema
hvað þeir hafa átt til að „detta
niður" tíma og tíma í sumuip
teikjum, og þó kvað minnst að
því í þessum s'íðasta leik þeirra
í mótinu. Keflavík var nokk-
uð treg af stað, en er líða
tók á keppnistímabilið fóru
þeir sigrandi leik frá leik, þar
til Valur og þeir mættust hér
í Reykjavík, og svo aftur er
þeir mættust um fyrri helgi
að þeir skildu jafnir, og munu
flestir sammála um það að í
þeim leik hafi heppnin hlíft
Val.
Liðin
Eins og fyrr segir var knatt-
spyrnan lítil en baráttan mik-
il í þessum leik, og spenning-
urinn fyrir áhorfendur eins
og hann gat mestur verið.
Vörn Vals var betri helm-
ingu» liðsins með Sigurð Dags-
son sem bezta mann og Þor-
steinn Friðþjófsson lék einn
bezta leik sinn til þessa.
Árni Njálsson 'var sem íyrr
hinn síeggjandi baráttumaður
og átti nú mun betri leik en
um fyrri helgi. Sigurjón lék
innherja, en var mjög i vöm-
inni, og Bergsveinn var einn-
ig oft í vörninni svo framlín-
an sem heild var heldur sund-
urlauS. Ingvar barðist til hægri
og vinstri, og var greinilegt áð
Keflvíkingar óttuðust hann.
Reynir gerði margt vel en
spillti heildarleik sínum með
of miklum einleik, og Berg-
steinn tók betur en oft áður
þátt í baráttunni.
Framlína Keflavíkur var
betri helmingur liðsins, og það
þó Jón væri tekinn úr umferð
eins og áður er lýst. Magnús
Torfason gerir margt laglega,
en tókst ekki eins vel og oft
áður að „mata“ framherja sína.
Bezti maður öftustu varnarinn-
ar var Sigurður Albertsson, o.e
stóð þar eins og klettur úr
hafi. Kjartan virtist ekki alveg
heill eftir meiðsli sín um dag-
inn, og hefði átt að verja fyrra
markið a.m.k., annars reyndi
ekki sérlega á hann.
Dómari var Magnús Péturs-
son og dæmdi yfirleitt yel
þennan tvisýna leik. Þegar
blístra hans kvað við upphóf- .
ust mikil fagnaðarlæti Vals-
unnenda, og fyrsta verk Vals-
manna var að hlaupa til Sig-
urðar Dagssonar og bera hann
á öxlum sér til afhendingar
bikarsins fyrir framan stúk-
una. Var 'þetta verðugt þakk-
læti til Sigurðar frá félögum
hans fyrir frammistöðu hans í
liðinu í sumar, og má
segja að enginn einn maður i
liðinu hafi stuðlað eins að
þessum sigri Vals og Sigurður.
Lítið hátíðleg athöfn
Að leik loknum afhenti for-
maður KSÍ, Björgvin Schram.
fyrirliða Vals íslandsbikarinn,
en sú athöfn fékk ekki þann
blæ sem æskilegt væri, og á
að vera. Höfðu unglingar safn-
azt að hvaðanæva af vellinum,
og virtust komast það hindr-
unarlaust, því enginn starfs-
manna vallarins eða lögreglu-
menn voru á verði til að hindra
þetta áhlaup. Er þetta raunar
engin ný saga, þetta hefur ver-
ið látið viðgangast fjölda ára,
þótt að þvi hafi oft verið
fundið í blöðum og víðar.
Þessi ágengni áhorfenda varð
til þess að snúra slitnaði svo
ekki var hægt að útvarpa því
sem formaðurinn sagði og
stúkugestír og aðrir sem fjær
stóðu heyrðu ekki orð. Það er
leiðinlegt að ekki skuli vera
hægt að afhenda bikarinn með
menningarbrag en láta það
snúast uppí hálfgerð skríls-
læti og ærsl.
Frímann.
KR — Akranes
Framhald af 2. síðu.
Sigurðsson knöttinn innfyrir og
er Baldvin þá ekki seinn, á sér
að taka sprettinn og skorar, og
á sömu mínútu endurtekur sag-
an sig. Baldvin fær sendingu
innfyrir vömina, og eltir með
sínum alkunna hraða. Eina'r
bíður um of og fer úr markinu
á röngum tíma, og enn skorar
Baldvin 3:0- Varla er önnur
mínúta liðinn þegar Gunnar
Felixson æðir fram vinstra
megin og upp að endamörkum
og Eyleifur fylgir fast eftir og
fær kpöttinn við rviarkteigs-
homið, og með þrumuskoti sit-
ur knötturinn í netinu óverj-
andi fyrir Einar. 4:0 eða þrjú
mörk á um það bil 2 mínútum!
Skagamenn reyna að hrista
KR-inga af sér, en það tekst
ekki sem ógnandi gagnsokn,
heldur eins og kærkomið tæki-
færi fyrir KR-inga að koma að
vöminni dreifðri. Á 30- mín. er
Gunnar Felixson kominn yfir
á hægri og leikur þar á nokkra
varnarmenn sem ekki virðast
kunna að hindra, og kemst
hann alla leið innað marksúlu,
og sendir knöttinn fyrir mark-
ið, en varnarmaður sem ætlaði
að spyma frá er svo óheppinn
að hann spyrnir-fast í netið 5:0.
Rétt fyrir lok hálfleiksins var
það enn Gunnar sem var að
verki með hraða sínuin, og
kemst hann enn upp að enda-
mörkum, og sendir þaðan til
Baldvins sem ekki þarf annað
en að ýta við knettinum í
markið: 6:0 og þannig lauk
fyrri hálfleik-
Tafnari seinni hálf-
leikur
I síðari hálfleik léku Skaga-
menn undan vindifium sem þó
var ekki mikill — kusu að leika
móti vindi í fyrri hálfleik —
og virtist sem mótstaða þeirra
væri meiri en í þeim fyrri og
var ekki mark skorað fyrstu 24
mínútumar, og náðu Akurnes-
ingar þá allvel saman úti á
vellinum, en úr því varð ekkert
þegar innað vítateignum kom:
sendingar ónákvæmar og skot-
in óviss, og við það bættist hálf-
vandræðalegar staðsetningar
framherjanna.
Á 24. mín. fá KR-ingar hbm
og tekur Hörðyr Markan það
vel, en Skagamenn lofa Ellert
að fara sínu fram og skallar
hann laglega í markið 7:0.
Aðeins tveim mín síðar sækja
KR-ingar, og eftir fádæma mis-
tök og klaufaskap í vöm Skaga-
manna skorar Baldvin 8:0
Á næstu mínútu er Markan
í opnu færi en skotið fór fram-
hjá markinu. Á 34- mín- bjarg-
■ ár varnarmaður á línu, og á
næstu mínútu komst Baldvin
innfyrir til hægri ,við markið
og sendi Eyleifi knöttinn sem
skorar 9:0. Fáum mín. fyrir
leikslok skorar Baldvin 10.
mark KR eftir slæm mistök í
vöm Skagamanna.
Hraði KR-inga réð
úrslitum
Það sem fyrst og fremst gaf
KR-ingum þennan mikla sigur
var hraðinn sem virtist koma
Skagamönnum í opna skjöldu
hverju sinni, og þar höfðu þeir
ekki roð við KR-ingum- Þeir
voru einnig hvar sem var yfir-
leitt fyrri til á knöttinn, og
vöm KR var þétt og átti
sjaldnast í neinum vanda með
sóknarmenn Akraness-
Beztir í vöminni voru þeir
Óskar miðvörður, Guðmundur
Pétursson í markinu og Ellert.
í sókninni var það fyrst og
fremst Gunnar Felixson sem
átti góðan leik, og nú naut
hraði Baldvins sín gegn hinni
seinu vöm Akraness. Eyleifur
átti og góðan leik, og í heild
féll féll línan vel saman og lið-
ið í heild. Um hinn raunveru-
lega styrk liðsins er ekki gott
að segja; til þess var mótstað-
an of veik bæði í vöm og sókn.
Þetta var að sjálfsögðu hressi-
legt veganesti fyrir KR í ferð
sína í heimsókn til frönsku
meistaranna, en þeir höfðu á-
ætlun daginn eftir til þess leiks.
Þetta lið sem Akranes tefldi
fram í þessum leik var mjög
veikt, og satt að segja undar-
lega veikt miðað við þann efni-
við sem Skagamenn virðast
hafa átt í yngri flokkunum
undanfarið, og sem er sem óð-
ast að takai við.
Þrátt fyrir aldur, og áverka
af völdum lasleika í fótum var
Rikarður sá maðurinn sem
sýndi mest knattspymutilþrif,
og reyndi að byggja upp, en nú
hefur hann ekki þann ógnandi
hraða sem hann hafði hér áður-
Næstur honum kom Jón Leós-
son, sem slapp vel frá leiknum-
Einar í markinu hefði átt að
verja meira, í framlínunni var
Benedikt Valtýsson sem slapp
skást. Allir þéssir ungu menn
kunnai einfaldlega ekki nóg til
þess að geta borið uppi hið
gamla góða merki Akraness í
knattspymu. Margir þeirra eru
efnilegir, en til þess að verða
fullþroska verða þeir að æfa
meira — læra meira.
Dómari var Einar Hjartarson
og dæmdi ýel.
Frímann.
<*>-
KRYDDRASPJÐ
FÆST f NÆSTU
BÚÐ
Alma mater
Framhald af 5. síðu.
stúdentagarðurinn þar sé hverj-
um manni boðlegur. Þar * eru
til húsa meira en hundraðung-
ir nemendur frá tuttugu og
átta löndum.
' 1 minni deild var japanskur
nemandi, annar frá Rúmem'u,
þriðji fró Tékkóslóvakíu, einn
frá Venezuela og einn frá Líb-
anon. Stundum þegar ég hef
hlustað á tónverk hjáúngu tón-
skáldi, hef ég boðið honum áð
koma til náms til Moskvu. Þetta
bauð ég Terehara Nobuo. fig
heyrði hann fyrst flytja tón-
verk eftir sig heima hjá góð-
vini mínum Akiko Seki, sem
stjómar söngflokknum, sem
kallast „Söngraddir Japans", og
sæmdur hefur verið hinni^ al-
þjóðlegu Leninorðu, fyrir til-
stuðlan friðar milli þjóðanna
Terahara hefur samið mörg lög
sem sérstaklega eru ætluð
„Söngröddum Japans“. Hann
hafði þá aldrei stúndað reglu-
bundið nám. Samt leizt múr
kantata hans ætluð til söngs:
„Dagrenning yfir Japan“, vera
fullgild að formi, og það sem
meira er vert, bera 'vott um á-
gæta skildgáfu. Nú er hann
nemandi við Tónlistarháskólánn
f Moskvu, og er þetta þriðja
árið hans.
I byrjun september komu ný-
ir, efnilegir nemendur í þessa
björtu og rúmgóðu sali há-
skólans, piltar og stúlkur, fuil
áhuga á náminu, sem er að
byrja, nú á hundrað ára af-
mæli skólans.
NITTO
Jón Finnson
hæstaréttariögmaður
Sölvhólsgötu 4.
(Sambandshúsinu III. hæð)
Simar: 233?8 og 12343.
Þýzkar og ítalskar
kvenpeysur.
Elfur
Laugavegi 38.
Skólavörðustíg 13.
Snorrabraut 38.
BRAUÐHUSIÐ
SNACK BAR
Laugavegi 126.
SMURT BRAUÐ
SNITTUR
BRAUÐTERTUR
*
Sími: 24631
JAPÖNSKU NITT0
HJÓLBARÐARNIR
( flethjm storðum fyrirliggjandi
I Toilvörugeymslu.
FUÓT AFGREIÐSLA.
DRANGAFELL H.F.
Skipholti 35 — Sími 30 360
BRIDGESTONE
HJÓLBARÐAR
Síaukin sala
sannar gaeðin.
B:RIDGESTONE
veitir aukið
öryggi í akstri.
BRI DGESTON E
ávallt fyrirliggjandi.
GÓÐ ÞJÓNUSTÁ
Verzlun og viðgerði
Gúmmbarðinn h.f.
Brautarholti 8
Sími 17-9-84
Smurt brauð
Snittur
við Öðinstorg.
Sími 20-4-90.
BlL A
LÖKK
Grunnur
Fyllir
Sparsl
bynnir
Bón.
EENKAUMBOÐ
ASGEIR ÖLAFSSON heUdv.
Vonarstræti 12. Sími U075.

mi