Þjóðviljinn - 02.12.1966, Blaðsíða 8

3 SÍÐA — ÞJÖÐVILJINN — Föstudagur 2. desember
LEONARD GRIBBLE
18
hafdi aldrei elskaö harm. En í
samskiptum síntrm við karlmenn
hafði Pat gert sér að reghi að
vera ævinlega heiðarleg gagn-
vart sjálfri sér. Hún var dóttir
dansmeyjar sem hafði gengið að
eiga veitingahúseiganda. þegar
hún hafði farið flatt á sambandi
sínu við náunga úr yfirstétt, og
hún hafði erft brenglaðar lífs-
skoðanir móður sinnar- Hún
vildi fyrst og fremst tryggja
sjálfa sig samaímis því sem hún
óskaði eftir stöðugum straumi
af lffsins gæðum. Hún hagnýtti
sér ailar aðstæður til hins ýtr-
asta. örlögin þurftu ekki að
berja að dyrum hjá henni. —
hún beið með allar dyr upp á
gátt
— Jill. sagði hún við hina
stúlkuma. — Ég hef frugboð um
að nú aetli Phil að fara að
verða óþægilegur. Viltu . leyfa
okkur að viðra óhreina tauið
okkar í nasði.
Dökkhærða stúlkan leit á
Morrow- Hún undraðist ejálf
hviað hana langaði til að vera
kyrr inni hjá þeim. en hún

URA- OG
SKARTGRIPAVERZL
KORNELÍUS
JÖNSSÖN
SKOLAVÓRÐUSTÍG 8 - SÍMI: 18588
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugavegi 18 III hæð (lyfta)
SÍMI 24-6-16
P E R M A
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21 SÍMl 33-968
D O M U R
Hárgreíðsia við allra hæfl
XJARNARSTOFAN
Tjarnargötu 10. Vonarstrætls-
megin - Sími 14-6-62
sagði aðeins: — Auðvitað, Pat-
En vertu nú dálítið tillitssöm-
Pat hló. — Já, þessi var góð-
ur. Það er ékki ég sem er að
gera uppistand. Ég held þú ætt-
ir að þeina óskum þínum til
Phils — það er hann sem er að
hita sig upp!
Jill yppti öxlum og fór inn í
hitt herbergið- Þegar dyrnar
lokuðust á eftir henni, sagði
Morrow:
— Ég er að bíða eftir skýr-
ingu þinni, Pat. Mér finnst þú
hafa hagað þér fyrirlitlega.
Andlitsfarði hennar varð allt
í einu áberandi og grófur. —
Og hvemig þá, ef ég mætti
spyrja? sagði hún hin rólegasta.
— Allar þessar lygar — og
vera svo að flækja Jill inn í
málið á þennan ósmekklega hátt
— og gera mig svo að fífli.
— Ó, er það þar sem skórinm
kreppir. Særð hégómagirmi!
Hann horfði á hana. — Þú
taldii* Slade trú «m, að við vær-
um ekki trúlofuð-
— Já, þín vegna! Og þetta er
þakklætið sem maður fær.
v— Mín vegna?
— Auðvitað, þessi leynilög-
reglumaður vacr reiðubúinn til
að byggja upp fynsta flokks mál
á hendur þér. Hann vissi um
pemmgana- Ég lét hann ekki
bæta mér í safnið. Þú ættir
heldur að vera dálítið þakklát-
ur
Hann virti hana fyrir sér með
ógeði i svipnum. Eftir það sem
á undan var gengið, var ósköp
auðvelt að sjá í gegnum vef
hennar. Geturðu aldrei verið
heiðarleg við nokkum manm?
spurði hann biturlega^ — Þú
varst aðeins að hugsa um sjálfa
þig- Leynilögreglumaðurinn veit
mætavel að þú fórst upp í íbúð
Doyces eftir keppnina, jafnvél
þótt þú neyddir Jill til að ljúga
með þér. Og hvaða erindi átt-
irðu þangað? Hver var ástæðan?
Andlit hemnar var nú orðið
gráfölt að farðanum undanskild-
um- Henni var ljóst að hún var
í vanda stödd- — Kannski gætir
þú sagt mér það. Þú virðist hafa
nægilegt ímyndunarafl til þéss.
— Jæja, ég skal þá segja þér
það. sagði hann og gekk nær-
— Þú fréttir að kallað hefði
verið á lögregluna. Doyce var
dáinn. Lögreglan myndi rann-
saka íbúð hans og þar uppi
var eitthvað sem þú kærðir þig
ekki um að fyndist — eitthvað
sem krafðist skýrimgar. Ég held
þú hafir viljándi svikið loforð
þitt ,um að hitta hann ekki
framar. Ég held að bæði þú og
Doyce hafi álitið mig blindan
aula, sem aldrei myndi komast
að því sem gerðist þakvið harm,
Ég held þú hafir farið upp í í-
búðina hans til að fjarlægja
persónulegar eigur þínar, vegna
þess að þú hafðir verið —
— Hættu!
Hún var sprottin á fætur og
tilfimningaimar bám hana ofur-
liði. Loks var hún tilneydd að
taka af skárið- Það var heimsku-
legt' af henmi að halda að hún
hefði getað siglt framhjá þessu
skeri með sniðugheitum.
— Allt í lagi, ég elskaði John.
En ég var ekki að blekkja neinn.
Ég var búin að ákveða að segja
þér allt af létta. Ég gat ekki
gert að því, að ég skyldi verða
hrifin a<f honum- Það vonx for-
lögin — eða hvað sem þú vilt
kalla það ....
— Ef ég myndi kalla það eitt-
hvað, sagði Morrow þurrlega, —
væri orðalagið kannski ögn
hrjúfara.
Hún mætti fyrirlitndngu hams
— hún komst ekki hjá því. Hún
vildi ekki missa allt nema berj-
ast fyrir því. Það .hefði ekki
verið henni líkt. Hún var lík
móður sinni.
— Já, ég get auðvitað ekki
ætlazt til. að þú sfeiljir, að ég
var að hh'fa tilfinningum þín-
um. Ég get ekki ætlazt til, að
þú skiljir, að ég var þakklát
fyrir þann tíma sem við höfðum
átt saman og það sem þú hefur
verið mér.
— Æ, í hamingju bænum
hætbu þessum leikaraskap. Hann
var orðinn þreyttur og leiður á
þessu- — Þú tókst af þér hring-
inn frá mér, þegar þér hentaði.
— Það er ekki satt. hrópaiði
hún t>g allt í einu var húm
hrædd við það sem hún la® úr-
svip hans-
— Það er bezt þú takir hanm
af fyrir fullt og allt, sagði hann
rólegri röddu. — Það kysi ég
helzt-
Hún varð agndofa yfir því hve
allt hafði snúizt öfugt. Það var
hún sem gat tekið af sér hring-
inn hams, þegar henmi sýndist
svo — það hafði hún gert svo
oft- Nú var hann að segja henmi
upp — og það var alveg öfugt.
Það' var ekki það sem hún vildi.
Hún vildi geta eagt honum upp,
ef henni sýndist svo; þamnig
vildi hún halda á spilunum-
Hann átti ekki að segja henni
upp!
Hún fylltist eins konar skéK-
ingu. Henni var sagt upp — hún
var látin siglai sinn eigin sjó-
öryggið sem húm hafði haldið f
dauðahaldi. var nú allt í eimu
frá henni tekið. Nú skildi hún
hvað Phil Morrow hafði verið í
tilveru hennar — öryggi- Móðir
hennar hafði leitað skjóls hjá
veitingamanni. Hún hafði fundið
Phil Morrów- Og nú........
Móðursýkishlátur hennar kom
henni sjálfri á óvart. Hún
þekkti hann ekki. ekki fremnr
en hún kannaðist við hinar
ruglingslegu tilfinningar sem
trufluðu allar hugsamir henn-
ar-
— Nei, þetta gengur mú ein-
um of lsmgt! Þú segir mér upp!
Og það varst þú sem varst að
ekammast yfir því að John væri
laus í rásinni. Nú finnst þér það
sjálfum hentugt og þægilegt-
Bara vegna þess að þú heldur
að lögreglan fari á stúfama og
geri mig að hentugri ástæðu,
sem kemur kanmski snörunni
um hálsinn á þér.
Reiðin og hefnigimin í rödd
hans gerði hamn agndofa og
hann fölmaði- Hún sá að hann
hörfaði eins og hann hefði ver-
ið barinn.
— Þetta — þetta heldurðu þá
í alvöru! sagöi hann lágum
rómi-
Hún óskaði þess eins að særa
hann, lama það sem hún taldi
vera ejálfsánægju. — Nei, ég
þarf ekki að halda það, hélt hún
áfrarn og bros hennar var ill-
girnislegt. Það var auðfundið á
lögregluþjónunum tveimur. Þeir
halda að þú hafir drepið John
Doyce. Þeir vilja fá þig dæmd-
an fyrir það- Jafnvel blöðin gefa
í skyn að morð hafi verið fram-
ið. Og nú er það ég, sem er
kvenmaðurinn í málinu, bætti
Kuldajakkar og úlpur
í öllum stærðum.
Góðar vörur — Gott verð.
Verzlunin Ó. L.
Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu).
Jölasaga barnanna
Eftir Walt Disney
1. Illgjam töfralæknir pínir apana til 2. —
aíð rogast með poka, fulla af glit-
steimun- '
3- — Ef þið missið niður einn stein
skuluð þið aldeilis fá .fyrir ferðina!
SKOTTA
— Ég veit ad ég er búin að segja þér upp, en eigum við ekki
aö sættast? Annairs verð ég að sitja ein, heima í kvöld-
@ntineníal
SNJÓHJÓLBARÐAR
MEÐ NÖGLUM
sem settir eru í, með oMcar íull-
' komnu sjálívirku neglingarvél.
veita íyllsta öryggi í snjó ög
hálku.
Nú er allra veðra von. —* Bíðið
ekki eftir óhöppum, en setjið
CONTINENTAL' hjólbarðá, með
éða án nágla, undir bílinn nú
þegar.
Vinnustofa vor er opin alla daga
írá kl. 7,30 til kl. 22.
Kappkostum að veita góða þjón-
ustu með fullkomnustu vélum
sem völ er á.
GÚMMÍVINNUSTOFAN h.f.
Skipholti 35 — Sími 3-10-55.
ABYRGDAKimiNGAR
TRYGGItlGAFELAGIÐ HEIMIR.
LINDARGÖTU 9 • REYKJAVÍK SÍMI 22122
21260
Blaðburðarfólk vantar okkur
strax í KÓPAVOG — Hringið
í síma 40753 - ÞJÓÐVILJINN