Þjóðviljinn - 13.07.1967, Page 4
I
4 SlÐA — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtiidagur 13. júM 1967.
OtgefanJi:
alþýðT. — Sósíalistaflokk-
Magnús Kjartansson,
Sameiningarfloltkur
urinn.
Ivar H. Jónsson (áb).
Sigurður C-uðmundsson.
Fréttaritetjóri: Sigurður V. Friðþjófssnn
: Sigurður T. Sigurðsson.
Eiður Bergmann.
Ritstjóm, afgreiðsla. auglýsingar. prentsmiðja Skólavörðust 19.
Simi 17500 (5 línur) — Askriftarverð fcr. 105.00 á mánuðl. —
Laueasöluverð fcr. 7.00-
Ritstjórar:
Auglýsingastj.:
Framfcvstjo
Óþolandi misréttí
J|in árlega skrá yfir skatta og útsvör Reykvíkinga
hefur nú verið lögð fram. Útsvörin nema iíú
samtals 722,2 milj. en voru í fyrra 590,8 milj.
Hækkun útsvarsupphæðarinnar nemur 131,4 milj.
kr. eða 22,5%. í fjárhagsáætlun voru útsvörin í ár
áætluð 658,3 milj. auk vanhaldaálags sem lögum
samkvæmt má vera 5—10%j Með fyllstu notkun
vanhaldaálags hefði hámarksupphæð útsvaranna
norðið 724,1 milj. í stað 722,2 milj. og er því van-
haldaálagið 9,75% eða næstum í lögleyfðu há-
marki. Gefinn er nú 6 prósent afsláttur frá lög-
bundnum útsvarsstiga í stað 5% í fyrra.
þessi mikla hækkun útsvarsupphæðarinnar milli
ára er bein afleiðing af verðbólgustefnu ríkis-
stjórnarinnar og sóunarstefnu borgarstjórnarmeiri-
hluta Sjálfstæðisflokksins. Verðbólgan hækkar all-
an tilkostnað, og þegar í hendur við þá þróun helzt
stjórnleysi og hömlulaus fiársóun í flestum grein-
um borgarrekstursins er ekki von að vel fari. Án
minnstu tilrauna til endurbóta eða hagræðingar í
rekstri er auknum byrðum velt yfir á skattþegnana
og skellt skollaeyrum við öllum ábendingum og
kröfum um bætt vinnubrögð, aðgæzlu og ráðdeild í
m m qáff, ttM | i u& 'ylrTk iftI VÁi Df
borgarmnar.
^thyglisvert er að af 131,4 milj. kr. úhrvarshækkun
í ár lenda 122,4 milj. á einstaklingum, en aðeins
9 milj. á félögum. Segja má því, að nær öll hækkun
útsvaranna komi á einstaklingana en auðfélögin
sleppi. Af 722,2 milj. kr. heildarupphæð útsvara
greiða nú einstaklingar 628,5 milj. eða rúm 87>%,
en félögin greiða aðeins 93,7 milj. eða tæp 13'%.
Er þetta hin furðulegasta útkoma, og með hverju
ári raskast hlutfallið einstaklingunum í óhag en
til hags fyrir félögin og gróðastarfsemina. Er þetta
vissulega þess virði að því sé veitt aukin áthygli og
róðurinn hertur fyrir óhjákvæmilegum breytingum
til verndar hagsmunum einstaklinganna.
£[tsvörin lenda af langmestum þunga á launamönn-
um og eru mörgum erfið byrði undir að rísa.
Hinu þýðir ekki að neita eða leyna að Reykjavík
og sveitarfélögin almennt verða að afla tekna sinna
með álagningu útsvara og að þau eru lögum sam-
kvæmt helzti tekjústofn þeirra. En rétt skipting
byrðanna skiptir hér meginmáli og hana verðu'r að
tryggja með hvoru tveggja í senn, afnámi þeirra ó-
hæfilegu skatt- og útsvarsfríðinda sem Sjálfstæðis-
flokkurinn hefur bæði í löggjöf og framkvæmd
tryggt auðfélögum og gróðamönnum á kostnað al-
mennings, og svo með öruggu og raunverulegu eft-
irliti með framtölum, þannig að komið sé í veg
fyrir að vissir aðilar geti skotið tekjum sínum und-
an réttmætri skattlagningu og lagt þær byrðar sem
beim bera á annarra herðar:
J-Jér er um svo mikilvæg atriði að ræða að gagn-
ger leiðrétting og lausn þeirra þolir enga bið.
Útsvarsskráin minnir hverju sinni á það óþolandi
misrétti sem launamenn mega búa við, meðan flokk-
ur atvinnurekenda og auðmanna, Sjálfstæðisflokk-
urinn, fær að móta stefnu og framkvæmd í út-
svars- og skattamálum. — g.
in
D
uu
CIA ekki af baki dottin — Ógreiddá
skaðabætur — Endurhæfing fanga
Lockwood: Heíur nokkuð
dregið úr gagnbyltingaraðgerð-
um á Kúbu síðan flugskeyta-
deilan var leyst?
Castro: Nei, CIA (bandarísfca
leyniþjónustan) heldur án af-
láts áfram starfi sínu með öll-
um hugsanlegum ráðum. Hún
vinnur skipulega með öUum
Kúbumönnum sem eru iiú, í
Bandaríkjunum, með aettingj-
um og vinum andbyltihgar-
manna sem hér eru, reynir
stöðugt að vefa net njpsna og
gagnbyltingarstarfsemi, , Þessu
starfi er haldið áfram á degi
hverjum. Við birtum ekki mik-
ið af fréttum sem lúta að starí-
semi CIA. Oft vitum við hve-
nær útsendarar CIA koma. Við
erum alltaf að handsama út-
sendara, búta beirra, senditæki.
Við birtum ekki þessar frétt-
ir einfaldlega til að halda þeim
í öryggisleysi og ráðvillu. Þeir
hjá CIA nota margar mismun-
andi aðferðir. Þeir nota til að
mynda ir.óðurskip til að senda
■’tfrá' WáðbJtá',' föira §í erincffek-
um, komá' síðan aftur til að
bjarga þeim. En fyrir sakir
betri skipulagningar hjá okkur
er þessi aðferð prðin þeim
mun ótryggari. Þegar þeir nú
koma til að ná í sína menn
koma þeir ekki beint að sækja
þá en fela farkosti vandlega
við ströndina ásamt með elds-
neyti og skriflegum fyrirmæl-
um hvemig með á að fara og
hvaða leið skal valin^ '■íðar
segja þeir fólki, hvað það eigi
að gera til að finna farkostinn.
Lockwood: Hvað gerið þið
við njósnarana sem þið hand-
' takið?
Castro: Það sama og við
gerðum við fangana sem tekn-
ir voru í Svínaflóa.
Lockwood: Hve margir póli-
tískir fangar sitja nú inni?
Castro: Þó við gefunj venj u-
lega ekki slíkar upplýsingar
ætla ég núna að bregða út af
þeirri venju. Ég held þeir séu
um 20 þúsund. Þar eru með
taldir allir þeir sem dæmdir
hafa verið af byltingardóm-
stólum, og þá ekki aðeins þeir
sem dæmdir hafa verið fyrir
andbyltingarstarfsemi heldur
og þeir sem dæmdir hafa verið
fyrir það, sem þeir gerðu á
hluta fólksins meðan Batista
var við völd, og mörg þeirra
mála eru ekki pólitísks éðlis.
til dæmis fjársvik þjófnaður
og likamsárásir sem voru þess
eðlis, að málin voru lögð fyr-
ir byltingardómstóla. Því mið-
ur munum við hafa í haldi and-
byltingarfanga í mörg á,r enn.
Lockwood: Hvers vegna?
Castro: í byltingarþróun eru
engir hlutlausir, annaðhvort
eru menn með eða á móti. í
öllum miklum byltingum hef-
ur svo farið — í frönsku bylt-
ingunni, í rússnesku bylting-
unni, í okkar byltingu. Ég er
ekki að tala um uppreisnir, en
um þróun sem hefur í för með
sér miklar þjóðfélagslegar
breytingar sem taka ,.tU mijj-
óna manna. Við erum x slíkri
baráttu miðri. Meðan á henni
stendur, meðan til er andbylt-
ing, sem Bandarikin styðja með
því að skipuleggja flokka
manna til njósna og gkemmd-
arstarfsemi, reyna að koma á
fót innrásarliði, laúmar hundr-
uðum manna inn í land okkar.
sendir sþrengjur og vopn; með-
an gagnbyltingin nýtur þessa
stuðnings, verða byltingardóm-
stólar að vera til til að refsa
þeim sem starfa á þennan hátt
gegn byltingunni — þótt þenn-
an mátt dragi smám saman
úr þessum öflum.
Það væri gott ef bandarisk-
ir borgarar hugsuðu um þá á-
byrgð sem CIA og bandaríska
stjómin ber á þessum föngum.
Þegar innrásin var gerð í>
Svínaflóa. sýndi byltingin inn-
um jafnvel Bandaríkjamönn-
um sem ekki var gert ráð fyr-
ir í samningunum. Donovan
(lögfræðingurinn, sem samdi
um málið fyrir hönd Banda-
ríkjastjómar — þýð.) æskti
þess sérstaklega að við sleppt-
um föngunum áður en greiðslu
skaðabótanna var lokið að
fullu; Síðar kom í ljós, að
Donovan hafði ekki vald til
að standa að fullu við gerða
samninga. Ég ásaka hann ekki,
en ég ásaka ríkisstjóm Banda-
ríkjanna vegna þess að þama
framdi hún afdrifaríkt glappa-
skot, sem á eftir að koma nið-
ur á þeim þegnum hennar sem
síðar kunna að lenda í svip-
aðri aðstöðu. Ég held að þeir
hafi beðið meiri hnekki af
framkomu sinni, en við.
Frá Guantanamo, hersi
rásarmönnunum mildi. Hún tók
aðeins þá af lífi, sem höfðu
gert sig sefca um hryðjuverk
áður, einstaklingia sem höfðu
pyndað og drepið byltingar-
menn meðan á stóð baráttunni
gegn Batista og seinna slógust
í för með málaliðunum. Höirð-
ustu refsingu var aðeins beitt
gegn slíkum mönnum. Að því
er hina varðar hefðum við
getað haldið þeim í fangelsi
20 ár eða 30. En að frumfcvæði
byltingarstjómarinnar var lagt
til að þeir væru látnir lausir
ef skaðabætur kæmu fyrir.
Þetta var með nokkrum hætti
siðferðileg ráðstöfun sem skuld-
batt Bandarikin til að greiða
skaðabsetur fyrir það tjón sem
þau höfðu bakað okkur.
Lockwood: Voru skaðabæt-
urnar greiddar að fullu?
Castro: Nei, þar kom eitt-
hvert babb í bátinn og var illt
til eftirbreytni myndi ég segja,
vegna þess að þeir stóðu- ekki
við samningana, hvorki hvað
snertir magn, eða gæði vörunn-
ar. Við treystum því að Rauði
krossinn ynni verk sitt af al-
vöru og þessvegna hættum við
á að sleppa öllum . föngbnum
áður en skaðabótagreiðslunum
var að JuUu lokið. -Við sleppt-
andaríkjamanna.
Lockwood: Hve mikip af
skaðabótunum haldið þér'fram
að sé ógreitt?
Castro: Við höfum reiknað
út, að þeir hafi greitt samtals
40. miljónir dala af 62 milj-
ónum. sem samið var um. Það
vantaði mikið magn af lækn-
isáhöldum og þeir stóðu ekki
við loforð sín um lyf, hvorki
um magn eða gæði. Af þeirri
ástæðu höfum við ekki verið
til. viðtals, þegar Bandaríkin
hafá' beðið um frelsi til handa
öðrum þeim, sem sitja í fang-
elsi fyrir afbrot gegn bylting-
unni. Hafa verður í huga, að
Bandarikjastjórn bar ekki
einungis ábyrgð á þeim, sem
tóku þátt í Svínaflóainnrásinni,
sem enginn vafi hefur, nokk-
umtima leikið á að var runn-
in undan rifjum þeirra, heldur
einnfg á þeim þúsundum
manna, sem gengið hafa til
liðs við CIA (leyniþjónustu
Bandaríkjamahna — þýð.).
Þetta fólk verður aðeins íát-
ið laust í samræmi við áætlun
byltingarstjómarinnar um end-
urhæfingu þess, þar eð Banda-
rikin geta ekki veitt því nokkra
frelsisvon.
Lockwood: Þór lýstuð því
éitt'. sinn yfir, að' þér mynduð
láta lausa flesta ef ekki all'a
pólit^ska fanga, ef Bandárík-
in hættu við áform sin um
gagnbyltingu á Kúbu. Hafið
þér skipt um skoðun á því
máli?
Castro: Við gerðum þetta til-
boð vegna þess að við álítum
að gagnbyltingastarfsemi, sem
stjómað er og studd af Banda-
rikjunum, sé grundvallarástæð-
an fyrir þeirri spennu, sem
ríkir milli landanna og þar af
leiðandi fyrir þeim ráðstöf-
unum, sem við höfum verið
neyddir til að gera. Ég er
sannfærður um, að án stuðn-
ings Bandaríkjanna, væri ekki
um neina gagnbyltingastarf-
semi að ræða. . Verði þeirri
stefnu hætt, fellur forsendan
fyrir því að halda meginhluta
gagnbyltingarmanna í fangelsi.
Ég er ekki í nokkrum vafa um,
að endurhæfingaráætlun okkar
< < eigi eftir að stuðla að því,‘ að
mikill hluti þessara gagnbylt-
ingarmanna muni ganga bylt-
i lingunni á hönd. u n.,•>...
Lockwood: í hverju er end-
urhæfingin fólgin?
Castro: Hún er tvennskonar.,
Annars vegar miðuð við sveita-
'•fólk, sem hefur aðstoðað gagn-
byltingarmenn, sem hafast við
í Escambray fjöllum. Þetta
fólk er ekki fangelsað, beldur
látið starfa á ríkisbúgörðum
í eitt til tvö ár. Frá því að það
var handtekið og þangað til
það er látið laust aítur, sér
ríkið fyrir öllum nauðþurftum
fjölskyldna þess. Þegar það er
látið laust, hefur það verið og
er flutt til landbúnaðarstarfa,
það og fjölskyldur þess fá nýtt
húsnæði, sem stjómin . leggur
því til. Á hinn bóginn er um
að ræða fólk, sem er að taka
út dóm fyrir glæpi gegn þjóð-
inni, framda á harðstjórnar-
tímum Batista og einnig þá,
sem gerzt hafa sekir um gagn-
byltingarstarfsemi síðan árið
1959. Endurhæfing þessa hóps
fer fram í þremur áföngum:
Fyrst verður hinn seki að
vinna að landbúriaðarstörfum,
taka þátt í námi og öðrum
verkefnum. A öðru stigi er
honum Ieyft að heimsækja fjöl-
skyldu sína með ákveðnu milli-
bili og þriðja stigi er náð, þeg-
ar fanginn er látinn laus til
reynslú.
Lockwood: I flestum fangels-
um, þar sem endurhæfing fang-
anna fer fram, er áherzla lögð
á kennslu í handverki, skrif-
stofuvinnu og viðskiptafræð-
um. Hversvegna leggið bið svn
mikla áherzlu á landbúnaðinn?
Castro: Þér verið að hafa í
huga, hve þróun landbúnaðar-
ins er mikilvæg fyrir land okk-
ar. Hún markar í rauninni
skjótustu leiðina að því marki
að veita þióðinni fæðu. klæði
og húsaskjól. Og hún býðir
skjóta vinnslu þeirra náttúru-
auðæfa, sem land okkar geym-
Lockwood: Hver enx þau?
Castro: Þér verðið að hafa í
moldinni og loftslaginu- Lega
1 Framhald á 7. síðu.