Þjóðviljinn - 13.07.1967, Page 8
3 SD>A — ÞJÓÐVHJINN — Fimmtedæur 13. jtáffi 1362.
LORENZA MAZZETTI 1:
iminmnn
klæddur eins pg harm aetli 1
fjallgöngu. 1 herberginu hans
fundum við heiimikið af brjóst-
sykri. Þessi nízkupúki. Hann gef-
ur manni aldrei einn einasta
mola. Ég gerði honum dálitla
grikki til að hefna mín. Til að
hefna mín. Til að mynda sting
ég þeim öllum upp í mig og
svo set ég þá aftur á náttborðið
hans. Hann teflir líka skák við
frænda og þegar hann tapar,
lokar hann sig inni í herberginu
sínu og kemur hvorki niður til
að borða hádegismat eða kvöld-
mat. Frændi sendir honum mat-
inn upp, en hann vill ekki opna
dyrnar og borðar brjóstsykur í
staðinn.
Eitt kvöldið þegar við sátum
611 í stofunni og hlustuðum á
konsert, kom signor Pit þjótandi
niður tröppumar og inn í stof-
una. eldrauður í framan og með
augun á stilkum af eintómri
reiði.
— Genug. Genug, hrópaði
hann öllum til undrunar. Og
hann þaut að útvarpinu, slökkti
á því og barði í það með kreppt-
um hnefanum-
En signor Pit!
y/ EFNI
/ SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
Hárgreiðslan
Hárgreíðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18, III. bæð (lyfta)
Sími 24-6-16
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMl 33-968
— Gera mig veikan! Og hann
settist við píanóið og fór að
leika verkið sem við höfðum
hlustað á í 'útvarpinu. Enginn
sagði neitt. Signor Pit er vinur
frænda og honum leyfist allt,
meira að segja að setjast að
borðum með óhreinar hendur.
Ég er afbrýðisöm út í hann.
Signor Pit stanzaði andartak
og fleygði harða flibbanum og
bindinu í gólfið. Svo hélt hann
áfram að leika. Húsið var alveg
fullt af tónum. Fingumir á signor
Pit þutu svo ótt og títt yfir
píanóið að það var eins og þeir
myndu þá og þegar þjóta frá
honum. Hann stanzaði andartak
og fleygði jakkanum í gólfið og
fór svo aftur að spila eins og
óður maður, meðan hann beit
sig í varimar og gretti sig.
Allir hlustuðu hugfangnir- En ég
var að bíða eftir því að hann
tæki af sér mansétturnar og vest-
ið. Eftir andartak flugu mansétt-
urnar yfir höfuðið á okkur og
lentu í signor Arthur sem hélt
höndunum um höfuðið.
Eftir nokkur æðisgengin slög
á nótumar lauk signor Pit hljóm-
leikunum og reis á fætur.
— Wunderbar, sagði frændi.
Hinir klöppuðu en við Baby tínd-
um upp fötin hans signors Pit,
sem lágu á víð og dreif um
alla stofuna og færðum honum
þau-
4.
Eldabuskan okkar, hún Elsa,
og Cosimo og Rósa, stofustúlk-
an, fara alltaf til messu á sunnu-
dögum. Húsinu fylgir einkakap-
ella og presturinn kemur þangað
til að messa. Allir bændurnir
koma, en frændi fer ekki og hann
sendir okkur þangað ekki.
Rósa er kærasta Nellós, bónd-
ans, og mamma Pierino segir
að Nelló .hafi búið til barn af
því að hann kyssir hana svo
mikið. Rósa notar ilmvatn á
sunnudögum og hina dagana er
hvítlaukslykt af henni- Á sunnu-
dögum stendur hún fyrir framan
spegilinn til að laga til áður en
hún fer út, og við Baby horfum
á hana. Hún segir:
— Jesús minn góður, hvað ég
er feit.
FræmS viH ekJtí að við séum
alltaf með Rósu eða bornum
bændanna, þvi að þá segir hann
að við lærum lélega ítölsku. En
við Baby erum með þeim jamt,
í leyni. Rósa á skærbleikan kjól
og þegar hún er orðin alveg
hvit af púðri, svo að við þekkj-
um hana varla, þá fer hún. Svo
kemur hún hlaupandi til baka og
tékur sér stöðu fyrir framan
spegilinn til að athuga hvort allt
sé í lagi. Þegar hún er búin að
horfa á sjálfa sig á hálftíma,
er hún orðin alveg eins og auli
í framan.
— Rósa, af hverju ertu að
horfa svona á sjálfa þig?
Hún segir mér að þegja, en
hún fer alltaf eftir ráðum mín-
um. Svo tek ég greiðuna og greiði
henni og Baby gerir það líka og
við búum til lokka til þess að
gera hana fallega.
— Heilaga María, er kjóllinn
of þröngur? spyr hún. — Og
þessa rós, á ég að hafa hana
hér á brjóstinu, Penny?
— Ofar. Rósa festir hana ofar.
— Neðar. Rósa festir hana
neðar.
Meðan hún er að þvl horfir
hún á magann á sér.
— Karlmenn eru skepnur.
— Hvað segirðu?
— Þeir eru allir skepnur,' líka
Mussolini. Hún rigsar út og skell-
ir hurðinni.
Mér þykir vænt um Rósu. en
mér er ekki um að hún tali
svona um il Duce- Ég veit að
það er Nelló sem kemur þessu
inn hjá henni. Ég skal drepa
Rósu, ef ég heyri hana aftur tala
illa um Benito Mussolini.
Við Baby erum alltaf að klifra
í trjánum með börnum bænd-
anna: Leu, Pasquettu, Zeffironi,
Pierino. Bakvið Húsið er þéttur
skógur af gömlum lárberjatrjám.
Oftast nær erum við þar uppi
í greinunum að sveifla okkur.
„Sveiflan“ er að kasta sér frá
einni grein til annarrar og
flá svo kött: taka heljarstökk og
lyfta sér upp á þriðju greinina
og hanga þar með höfuðið niður
og halda sér með fótum og
hnjám.
Einu sinni datt Baby og meiddi
sig í bakinu. Mikið grét hún.
— Meiddirðu þig mikið Baby?
Þú skal fá alla könglana mína ef
þú hættir að gráta.
Pasquetta kom með hreint vatn
og við bjuggum til grautarbakst-
ur úr volgum sandi og trjálaufi
Á hverjum* degi kemur Leon-
ardo- Hann 6 heima á hæð
skammt frá. Hann kemur alltaf
ríðandi. Ég spurði hvort hann
kynni að klifra í trjám, en hann
sagði nei. Svo fór ég með hann
niður að lárberjatrjánum og
sagðist skyldu sýna honum
,,sveifluna“. Ég lék allar eftirlæt-
islistir mína fyrir hann, fláði
kött og hélt mér fast með fótun-
um og lét mig hanga niður af
greininni með höfuðið niður. Ég
tók líka „engilinn“ fyrir hann, þá
teygir maður út handleggina eins
og vængi og svífur fram og aft-
ur með höfuðið niður. Leonardo
reyndi þetta líka.
— Hvað eruð þið eiginlega að
gera þama uppi? spurði María
sem kom út til að gá að honum.
— Komdu að drekka te.
Leonando gekk aftar
Húsið og ég sat kyrr «pp í trénM
og var að hugsa nm hvað mér
þætti vaent um hann.
Stundum forðast ég harm þeg-
ar harm kemur, af því að ég hef
verið óþæg og verð í refsirtgar-
skyni að ganga með band nm
höfuðið sem á er skrifað:
„méchante" eða „paresseuse“
eða „menteuse". Ef ég hef ekki
lesið frönsku- eða ensku- lex-í-
una mina setur Aunty á mi>g
„chapsou d‘ane, og ég skammast
mín og hfmi uppi í trénu.
9
Það eru sem sé Wifhehn
frændi, Katchen frænka Og svo
María og Anna sem verða að
frelsast, að ekki sé minnzt á
gestina og hundinn.
Baby veit ekki enn að díöfull-
inn er í húsi okkar. Ég verð að
segja henni það. Og að hugsa sér
ef djöfullinn er líka í Baby! Ég
sneri mér snöggt við og sýndist
ég sjá djöfuhnum bregða fyrir
í augunum á Baby. Ég verð að
segja henni bað.
Baby stóð undir stóru eikhmi
og beygði sig niður til að veiða
jötunuxa.
— Sjáðu, Penny. Jötunuxi.
— Það er engispretta.
Baby laut niður til að horfa á
engisprettuna- Ég beygði mig
niður til að horfa á Baby. Og ef
djöfullinn er nú líka í Baby? Ég
leit við allt í einu og búttist sjá
djöfulinn í augunum á Baby. Ég
sagði það við hana. Svo snerum
við okkur við og snerum bökum
saraan’ og töldum.
— Einn. Tveir. Þrír, og svo
snerúm við okkur í hálfhring og
horfðumst í augu. Baby horfði
á mig með glæru augnaráði án
þess að bæra augnalokin. Ég varð
hrædd og hrópaði:,
— Baby. Baby. Svaraðu.
En Baby horfði á mig og aug-
un í henni urðu æ líkari gleri.
— Baby, hrópaði ég og fór að
hrista hana og skaka. Baby var
alveg eins og líflaus og lét mig
hrista sig, en hún stafði tómlega
fram fyrir sig. Ég reyndi að
koma henni til að hlæja, en Ba-
by starði bara á mig með augum
djöfulsins. Þá fór ég að gráta af
hræðslu. Þarna stóð Baby fyrir
framan mig með djöfulmn irm-
ání sér.
— Þú ert djöfullinn. Þú ert
djöfullinn.
Þá fór Baby að hoppa í kring-
úm mig og hún brosti út að
eyrum til að róa mig. ' ,
— Penny, ég get svarið það að
ég er ekki djöfullimi.
— Er það alveg sátt að þú
sért ekki djöfullinn?
— Já, Penny, það get ég svar-
ið. Nei, ég er ekki djöfullinn, og
þú ekki heldur, er það? sagði
Baby og horfði í augun á mér.
Ég sagði Baby að presturinn
hefði sagt að djöfullinn hefði
frænda á sínu valdi og til þess
að frelsa hann yrðum við að
fóma „smáblómum“. Presturinn
segir að hver einosta sjálfsaf-
neitun, þótt lítil sé, skipti miklú
máli, og við getum komið í veg
fyrir að frændi fari til helvítis
með því að sýna sjálfsafneitun
og fórnarlund- Presturinn segir
4949 — Hún hlustaði á frásögn hans skelfingu lostin. Morð ....
morð .... Og maðurinn var tíu sinnum úrskurðaður látinn ....
Hræðilegt!! Og maðurinn hennar var viðstaddur .... „Við verð-
um að koma okkur héðan hið fyrsta“, sagði Furet, „brátt kemur
í Ijós að maður er horfinn af „Prosper Og skammbyssan
mín. Grunur fellur á mig“. ,,En hvað um Þórð skipstjóra?", hróp-
aði Renée. „Við skiljum hann eftir“, segir Wallace. — Angelique,
sem gengið hafði til náða, hrekkur upp þegar hún heyrir vélar-
hljóðið- Hún lítur út- „Spadille“ siglir.
Þvoið hárið úr LOXENE-Shampoo — og flasan fer
SKOTTA
.... og hún stekkur nú fyxir hornið!
BÍLLINN
Bílaþjónusta
Höfðatúni 8. — Sími 17T84,
Gerið við bíla ykkar sjólf
Við sköpum aðstöðuna. — BÍLALEIGA.
BÍL AÞ JÓNUST AN —
Auðbrekku 53. Kópavogi — Sími 40145.
Látið stilla bítinn
Örmumst hjóla-, ijósa og mótorstiliiugu. Skiptum
um kerti, platínur, JJfósasamlokur. Órugig þjónusta.
Vv
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32, sími 13100.
Hemlaviðgerðir
Rennum bremsuskálar.
Slípum bremsudælur.
Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 — Sími 30135.
Bifreiðaeigendur
Þvoið, bónið og sprautið bílana ykkar sjálfir. Við
sköpum aðstöðuna. Þvoum og bónum ef óskað er
Meðalbraut 18, Kópavogi.
Sími 4-19-24.
Terylene buxur
og gallabuxur i öllum stærðum. — Póstséndum
Athugið okkar lága verð.
Ó.L. Traðarkotssundi 3
Cmóti Þjóðleikhúsinu) v - Simi 23169.
4
♦