Þjóðviljinn - 19.05.1968, Blaðsíða 3

SutnnudagHBr 19. maí 1988 — ÞJÓÐVILJXNN — SlÐlA J
Á
HVÍLDAR-
DAGINN
Áróður magnaður
Þegar viðræður eru nú hafn-
air í París milli fuEtrúa st.ióm-
ariinniair í Hianoi og Bandarikj a-
stjófnar herða málgögn Banda-
ríkjanna (þar á meðal Morgun-
blaðið) þann áróður sinn að
þar rasðist við málsvarar þeirra
sem í rauninni hafi háð styrj-
öldirna í Víetnam, anngrs veg-
ar „innrásarher" frá Norður-
Víetnam, hins vegar hliðstaeður
her frá Bandaríkjunum og
nokkrum ríkjum öðrum. í sam-
ræmd við það eru blöð, útvarp
og sjónvarp mikið til hætt að
nota uppnefnið „Víet Cong“
um hermenn þjóðfrelsishreyf-
ingarinnar en tala í staðinn
um „hersveitir frá Norður-Ví-
etniam“ og „Norður-Víetnama“.
Eiga þessir herskarar að norð-
an að vera hvarvetna að verki,
einnig í Mekong-óshólmunum
syðst í Víetnam og í miðri Sai-
gon. Tilgangurinn með þessum
áróðri er sá að setja samninig-
an-a í París réttilega á svið;
Bandaríkin ætla að lofast til
að hætta að fullu loftárásum á
Norður-Víetnam gegn því að
stjómin í Hanoi mæli svo fyr-
ir að allri andspymu gegn
Bandaríkjunum sfculi hætt í
Suður-Víetnam. Skýri fulltrúar
Hanoi hins vegar réttilega svo
frá að þeir hafi ekkert vald
til að skipa þjóðfrelsishreyíing-
unnd fyrir verkum, munu mál-
gö'gn Bandaríkjanna magha
þann áróður sinn að stjómin
í Hanoi sé óf áanleg til'þess að
fallast á frið.
Gereyðingar-
styrjöld
^ Kenningin' um að þjóðfreisis-
hreyfingin í Suður-Víetnam sé
einvörðungu samsæri valda-
manna í. Hanoi og Peking hef-
ur verið afsönnuð rækilega ' í
verki af Bandaríkjunum sjálf-
um. Á undanfömum árum hef-
ur verið rætt mikið og rétti-
lega um loftárásir Bandaríikj-
anna á Norður-Víetnam, en
síðan í febrúar 1965 hefur um
700.000 tonnum af sprengjum
verið varpað á Norður-Víetnam
— það er meira maign en kast-
að vár yfir Þýzkaiand í allri
síðari heimsstyrjöld. Samt hafa
árásimar á Suður-Víetnam ver-
ið mun stórfelldari. Sem dæmi
má nefna að í maí 1966 voru
famar 462 árásarferðir til
Norður-Víetnams en 10.131 loft-
árás var gérð í Suður-Víetnam
á sama tímia og svipuð hafa
hlutíöllin verið oftast síð-
an. í Norður-Víetnam segjast
Bandaríkin hafa ein.beitt árás-
um sínum á tiltekin hemaðar-
leg skotmörk (þótt sú kenning
styðjist ekki við rök), en í
Suður-Víetnam er ekki um nein
hliðstæð skotmörk að ræða.
Loftárásimar á Suður-Víetnam
hafa verið gereyðinga-rstyrjöld.
Flugmenn hafa fengið kort af
tilteknum bletti og þeim verið
sagt að tortíma öUu kviku
sam þar sæist; lögð hef ur ver-
ið sérstök áherzla á hin mann-
skæðustu vopn, bansínhlaup,..
eiturgas, nálasprengjur. Þar
sem landher Bandaríkjanna
hefur komizt að hefur bann
gereytt stór svæði, eins og
þegar. aUt var jafnað við jörðu
á meira en 100 ferkílómetra
svæði í „jámþríhymingnum“
svonefndia í nánd við Saigon
i ágúst. jí fyrrra...Jafnframt ha-fa
Bandáríkin lagt mikla’ og sí-
vaxandi áherzlu á hernaðarað-
gerðir sem ekki eiga neitt for-
dæmi í styrjaldarsögunni;
bandiarískir ílugflotar hafa í
sífeUú kiastað yfir Suður-Víet-
nam eiturefnum sem spilla
gróðri, og á uppskerutímum
hefur verið varpað yfir akra
ólyfjan sem gerir gróður jarð-
ar óhæfan til manneldis.
Óræk sönnun
Hemáðaraðgerðir arf þessu
tagi em óræk sönnun um þá
einföldu staðreynd að Banda-
ríkjunum hefur ekki tekizt að
skilja á milli þjóðfrelsishreyf-
ingarinnar annars vegar og
allrar alþýðu í Suður-Víetnam
hinsvegar; þjóðfrelsishreyfing-
in er enginn annarlegur innrás-
arher heldur órofiá hluti af
fólkinu sjálfu. Maó Tsetung
hefur komizt svo að orði í
frægri setningu að ef skæru-
liðar ætli að ná árangri verði
þeir að vera í jafn eðlilegum
tengslum við alþýðu manna og
„fiskur í vatni“, og öllum ber
----------------»---— ------—<s>
BEDFORD
FYRIR BYRDI HVERJA
LÉITtlR í AKSTRI • HAGKVÆMUR REKSTUR'-* GÓÐ ENDING • ALLAR NÁNARIUPPLÝSINGAR GEFUR
VAUXHAl.L-BEDFORD UMROÐIÐ
Ártnúla 3, sími 38 900..
áaman um að þannig só ástand-
ið í Suður-Víetnam. Þess vegna
hafa bandarískir ráðamenn í
sívaxandi mæli framfylgt þeirri j
hemaðarkenningu i Suður-Ví- ;
etnam, að ekki sé um annað
að ræða en „svipta fiskinn
vafninu“. - eins og einn af her-
foringjum þeirra komst að
orði. Þess vegna er háð ger-
eyðingarstyrjöld gegn sveita-
fólkinu í Suður-Víetnam, tor-
tímingairhemaður sem fellur
undir ákvæði alþjóðalaiga um
þjóðarmorð. Tilgangurinn er sá
að gera ólíft í sveitum landsins
og draiga svo úr matvælafram-
leiðslu að hungursneyð taki
við, og Bandaríkin telja sig
hafa niáð miklum árangri á
þessum vettvangi. Meira en
tvær miljónir mann-a hafa flú-
ið úr sveitum Víetnams til
þeinra svæða sem Bandaríkin
ráða yfir — ekki vegna þéss
að fólk sé að forðast þjóðfrels-
ishreyfinguna, einis og sagt er
í bandarískum áróðursblöðum,
heldur vegma hins að það helzt
ekki ‘ við á stöðum þar sem
enginn friður er fyrir loft-
árásum og uppskeran er eyði-
lögð jafnóðum. í október í
fyrra hældist einn helzti ráð-
gjafi Bandaríkjaforseta, Walt
W. Rostow, um yfir þessum ár-
anigri í viðtali við timaritið
Look. Hann taldi að árásimar
á sveitimar hefðu leitt til þess
að undir 30% íbúanna væru
nú á svæðum sem þjóðfrelsis-
hreyfingin hefði á valdi sínu
(en hefðu verið um 50%
1964). Með sama áframhaldi
myndi fjöldinn vera komjnn
niður í 20% í m-arz í ár, og
Rostow sagði að þá liði senn
að því að þjóðfrelsishreyfing-
in hefði ekki það félagslega
umhverfi sem hún þyrfti á að
halda; sulturinn tæki við.
Að tortíma til að
bjarga
En með l>essum aðgerðum
hefur Bandaríkjunum ekki að
heldur tekizt að skilja á milli
þjóðfrelsishreyfingairinnar og
alþýðu manna. Það er engin
tilviljun að jafnhliða þessum
stórfelld.a flóttamannastraumi
úr sveitunum m'agn-ast skæm-
hemaður um allan helming á
þeim svæðum sem Bandaríkja-
menn hafa á valdi sínu. Á þessu
ári hafa Bandaríkjamenn orðið
að þola tvær mjög stórfelldar
sóknarlotur þjóðfrelsishreyf-
ingarinnar, og völd innrásar-
hersins reyndust svo ótraust
að minnstu munaði að skæru-
liðar kæmu sér upp bækistöð i
sendiráði Bandapíkjanna í t'.ai-
gon. Áróðursmenn Bandarikj-
anna hafa haldið því fram að
einniig þairna hafi hersveitir
frá Norður-Víetnam verið að
verki og talað um nokkurra
hundraða manha herflokka í.
því sambandi. En frásagnir
um gang styrjaldarinnar af-
sanna þessa kenningu gersam-
lega. Skæruliðar tóku borgina
Hue og Bandarikjamenn náðu
henni ek’ki aftur fyrr en þeir
höíðu jafnað stóra hluta henn-
ar við jörðu í loftárásum. Því
aðeins þurfti að beita slíkum
baráttuaðferðum að fólkið i
borginni barðist gegn Banda-
ríkjamönnum. Slíkt hið sama
gerðist í Saigon nú f.vrir
skemmstu. Bandarikjamenn
urðu sjálfir að gera loftárás- *
ir á þá borg sem þeir töldu
sig vera að vemdia og breyttu
heilum borgarhlutum í rjúk-
andi rústir; á þann hátt leika
hersveitir aðeins óvinaborgir.
Bandaríska tímaritið News-
week birti 19da febrúar s.l.
mynd af bandarískum liðsfor-
ingja þar sem hann virti fyrir
sér rústirnar af borginni Ben
Tre og hafði eftir honum þessi
lærdómsríku ummæli: „Við
komumst ekki hjá því að tor-
tíma borginni til þess að bjarga
henni.“ í þeirri setningu birt-
ist öll , baráttuaðferð Banda-
ríkjamanna í Víetnam; , borg-
unum er bjargað með því að
jafna þær við jörðu;. sveitun-
um er bjargað með þvi að
spilla gróðri og uppskeru og
hrekja sveitafólkið af skikum
Aumkunarvert
Kenningin "um að Bandaríkin
eigi aðeins í höiggi við laurnu-
hermenn frá Norðúr-Víetnam
er aumkunarverð. Bandaríski
innrásarherinn er nú kominn
á sjötta hundrað þúsunda, og
hann hefur yfir að ráða mikil-
virkusta tortímingarviopnum
okkar tíma. Þar við bætast
hersveitir frá nokkrum fylgi-
rikjum Bandarikjann-a og herir
leppstjórnar^nnar í Saigop —
svo að alls er heraflinn á aðra
mijjón manna. Jafnvel áróð-
ursmenn Bandaríkjanna hafa
aðeins talið hersveitir frá Norð-
ur-Víetnam í tugum þús-
un<ia. Ef sú kenning væri rétt
að andspyroan gegn bandaríska
innirásarhemum stafaði aðeins
frá þessum óboðnu gestum að
norðan og fólkið í Suður-Víet-
nam tæki engan þátt í henni
væru Bandaríkin búin að
„friða landið“ fyrir löngu.
Raunin hefur hins vegar orðið
sú að , bandaríski inmrásarher-
inn hefur, aldrei farið jafn
miklar hrakfarir og á þessu
ári; það hefur sannazt að í
gervöllu Suður-Víetnam fyrir-
finnst naumast nokkur blettúr
sem hann hefur örugglega á
valdi sínu. Vafalaust veita
Norður-Víetnamar löndum sín-
um í Suður-Víetnam alla þá
aðstoð sem þeir mega og getur
varla verið tiltökumál í augum
sanngjarora manna, en sú að-
stoð kæmi fyrir lítið, ef fólkið
í suðurhlutanum bæri ekki
hita og þunga baráttuftnar.
Gerbreytt viðhorf
Samningar þeir sem nú eru
hafnir í París eru í rauninni
furðulegt fyrirbæri. Bandarísk-
ir valdamenn hafa á undan-
förnum árum sannarlega ekki
talið sig upp á það komna að
semja við litilmagna. Þeir
hafa talið sig geta setið yfir
hlut fátækra þjóða hvarvetna
um heim; þeir hafa steypt
einni ríkisstjóm af annari með
hernaðarihlutun, mútum, und-
irróðri og ekki vilað fyrir sér
að skipuleggja miskunnarlaus-
ustu hryðjuveirk eins og blóð-
baðið i Indónesíu. Hafi Banda-
ríkin átt í höiggi við minni-
máttar hefur ekki verið sam-
ið um deilumálin heldur beitt
valdi. Einu aðilamir sern'
bandariskir ráðamenn hafa í
rauninni talið viðræðuhæfa
eru valdhafar Sovétríkjannia,
'vegna þess eins að þeir ráða§.
yfir eldflaugum og kjamorku-
vopnum. Samt er nú svo kom-
ið að fulltrúar herveldisins
mikla vérða að láta sér lynda
að setjast að samningaborði
með fulltrúum fátækrar smá-
þjóðar, eftir að hafa árangurs-
laust reynt að kúga hana með
ofbeldi árum saman. En gest-
gjafi samningamanna og vernd-
ari er sá valdamaður í Vest-
u-r-Evrópu sem á einarðastan
hátt hefur snúizt gegn yfir-
gan-gi Bandaríkjanna í Evrópu
og gaignrýnt árásarstyrjöld
þeirra í Víetnam af , mest.ri
einbeittni. Hver svo sem ár-
angur samninganna verður
sýnir þessi staðreynd hversu
mjög Bandaríkin hafa sett of-
an, og sú staðreynd verður
ekki falin með þeim fávíslega
áróðri að mesta herveldi heims
hafi ekki ráðið við eina sam-
an laumuhermenn frá Norður-
Vietnam.
Sýrsikennsla
I októberlok í fyrra komst
Westmoreland hershöfðingi svo
að orði um stríðið í Vietnam:
„Við heyjum styrjöld í Víet-
nam til þess að sanna að
skæruheroaður svari ékki
kostnaði". Styrjöldin í Vietnam
hefur ævinlega' átt að vera
sýnikennsla fyrir aðra; þar ætl-
uðu Bandaríkin að sanna fá-
tækum þjóðum að þeim væri
um megn að velja sér ríkis-
stjórnLr sem hið vesturheimska
stórveldi hefði vanþó'knun á
— allar slíkar tilraunir væri
unnt að bæla með hervaldi.
Víetnamar voru búnir að vinna
sigur í þjóðfrelsisbaráttu sinni
við Frakka, ög bandarisk. fyr-
irtæki höfðu sáralítilla, einka-
hagsmuna að gæta í Indó-
kína. fhlutun stprveldisins var
fyrst og fremst, pólitísk; örlög
fólksins í Vietnam áttu að
sanna öllum öðrum hvað þeirra
gæti beðið ef risið. yrði gegn
valdboði Bandaríkjánna; árás-
arstríðið í Vietnam var þátt-
ur 1 þeirri áætlun stórveldis-
ins að drottna yfir hagsmun-
um meirihluta mannkyns. Þess
vegna verða samningamir í
París ákaflega örlagaríkir; þar
er um miklu meira að tefla en
hina „takmörkuðu styrjöld" í
Vietnam; sjálf meginhugsunin
í utanrikisstefnu Bandaríkj-
anna liggur á samningaborð-
inu. — Austri.
Ibúafjöláinn á
Siglufirði á
ýmsumtímum
Árið 1930 voru fbúar Sigl
fjarðar 2022 talsins, 10 áru
síðar voru þeir orðnir 2884 <
1950 var fbúatalan komiin u;
f 3060. Árið 1956 hafði íbúu
aftur fætokað í 2756 og 1961
2635.