Þjóðviljinn - 13.10.1968, Blaðsíða 10

J Q SÍÐA — ÞJÓÐVXLJINN —• Sunmndagu/r 13. ofctxSber 1967-
MICHAEL HALLIDAY:
ÚR
SKUGGUNUM
37
húsimi, sagði Randall við bíl-
stjórann.
— Nei, sagði Canning með á-
kefð. — fig ætla að ganga. Eg
vil ganga. Ég er ekki örvasa
enmþá.
Randall yppti öxlum og öku-
maðurinn hjálpaði Canning út úr
bflnum. Þess gerðist reyndar lítil
þörf. Hann hefði heilsunnar
vegna getað komið heim fyrir
viku, en hann hafði farið að
ráðum Halls laeknis og verið kyrr
til frekari heilsubótar. Honum
leið ágætlega og hann hafði geng-
ið um spítalalóðina; ef ekki hefði
verið fyrir hugarangur hans
vegna Bellu, hefði hann verið
ánægð'jr. Og þrátt fyrir allt fann
hann til eins konair hamingju.
Það hafði verið vél hugsað um
garðinn; flesta daga höfðu nokkr-
ir vinir frá Minchester ekiðheim
til hans og unnið í garðinum
nokkra tíma og beir höfðu gert
alveg eins mikið og hann og
Bella hefðu getað gert. G-ras-
flötin var snyrfileg og kantamir
beinir. Beðin voru full af blóm-
um, ýmist blómstrandi eða óút-
sprungnum; blá Gleym mér ei
bg bleik Lundúnaprýði gáfu beð-
unum lit. Fjólur stóðu lika í
blóma og sumir blómrunnamir
voru enn með knúppum.
Dyrnar opnuðust.
Celia kom hlaupandi niður stig-
inn og Matthew stóð í dyrunum
Qg hprfði á eftir henni. Kinnar
hennar voru rjóðar og aúgun
ákof. Canning horfði á hana gagn-
tekinn ánæ"ju. Þrátt fyrir ailt
sýndist hún hamingiusöm: og að
einu leyti að minnsta kosti va^
hún bað. Sólin skein á demants-
trúlofunarhringinn hennar og
granna platinuhringinn.
Celia var gilft og innst inni var
Canning glaður vfir bvi.
— Ó, pabbi, mikið er gott að
sjá þig. Hun faðmaði hann að
sér og kyssti hann beint á munn-
inn. — Þú lítur ljómandi vel
út. Hún hélt í handelg'rinn á
honum pg steig aftur á bak til
að virða hann fyrir sér. — Þú
hefur verið úti í sólinni; þú ert
dálítið brúnn.
— Það mætti halda að þú hefð-
ir efcki séð mig á hverjum degi
síðustu þrjár vikumar, sagði
Canning. — Þú lítur ekki bein-
EFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18, III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16-
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968.
línis laslega út sjálf. Hann leit
í áttina til Matthews og veifaði.
Matthew gekk í áttina til þeirra
— Hvemig líður nýja tengda-
syninum mínum?
— Dásamlega.
— Ég verð að fá hlutlausf
mat. Canning heilsaði Matthew
með handabandi — Matti, það
var fallegt af þér að vera heima
til að taka á móti mér.
— Góð afsökun til að fá sér
frídag, sagði Matthew léttum
rómi. — Góðan daginn, herra
Randall.
— Komið þið sæl, turtildúfur.
Georg, þú verður að afsaka, það
er mikið ,að gera hjá mér, sagði
Randall..— Við getuim ekki snú-
ið öllu upp í kæruleysi eins og
þessir unglingar. Hann kinkaði
kolli til Matthews, þrýsti hönd
Celiu. — Hugsaðu vel um hann.
Nei, Georg, ég verð að fara. Hann
sneri sér frá og Canning horfði
á eftir honum. Það var búið að
snúa Rolls Röyce bflnum við og
þeir óku samstundis af stað.
— Kaffið er til, sagði Celia
þegar þau snem heim að hús-
inu. — Viltu fá það hingað út
í garðinn, pabbi?
— Hreint ekki. Canning var
enn hrjúfur. — Parið þið inn og
hafið ofanaf hvort fyrir öðru í
tíu mínútur.
Þau gengu upp að húsinu bak-
dyrmmegin. Útidymar vom gal-
opnar. Canning gekk hægt í átt-
ina þangað. Það var erfitt að
gera sér í hugarlund að Belia
myndi ekki birtast þótt ekki væri
nerna andartak — til að horfa
illilega á hann undir surnum
kringumstæðum og veifa tilhans
bess á milli. Þrátt fyrir baráttu
hans fyrir hana, var erfitt að
sjá hana ekki fyrir sér illilega
og fskalda á svipinn, — bað
kom fyrr fram í hugann en bros
hennar. í hjarta sínu gat hann
ekki verið öruiggur um Belíu;
vissi ekki með vissu hvort hún
og Bob höfðu í sameiningu eitr-
að fyrir hann eða bá að hún
vildi ekkert segja sér til vamar
vegna Bobs.
Hann gekk inn í húsið. Allt
var eins og hann mundi eftir
hví. Og því ekki það? Hafði
hann kannski verið í burtu ár-
um saman? Hann brosti með
sjálfum sér. Dymar vora opnar
og gluggat.iöldin í setustofunni
dregin fyrir til að útilöka sólina
og komá í veg fyrir, að húsgögn-
in og gólfteppið upplituðust.
Hann fór inn og leiit í kringum
sig, fór síðan að ganga um hús-
ið án bess að vita almennilega
hvað ýtti undir hann. Eiginlega
var eins og hann væri að leita
að Beilu.
Herbergi Celiu var breytt. Rúm
Matthew haifði verið fært úrhinu
herbenginu og bví ýtt upp að
hennar rúmi. Canning brosti.
Þau höfðu verið gift í viku.
Matthew hafði heimsótt hann
til að spyrja hvort hann hefði
nökkuð á móti því, en áður hafði
Celia komið og sagt hPnumhinn
einfalda sannleika.
— Hann vill bara gera mér
— og þér — fullkomlega ljóst
að fyrir hann skiptir al-lf annað
engu máli.
— Þetta flýtir aðeins ákvönð-
un okkar um nokfcra mánuði og
við viljum basði vera meira sam-
an, hafði Matthew sagt. — Þetta
er dálítið erfitt fyrir Celiu eins
og stendur.
„Eitfitt fyrir Celiu“, mátfci svo
sem til satnns vegar færa. Cann-
ing hafði getað gent sér í hiugar-
lund hvemig henni leið. Allir
sem hún hitti vissu að móðir
hennar og bróðir vom í héraðs-
fangelsinu og biðu rétfcarhalda
ákærð fyrir morðtið á Cyril Rig-
by og morðtilraun á Canning.
Matlhew hafði fyrir hvem mun
viljað sýna Minehester og reynd-
ar öllum heiminum, að tilfinn-
ingar hans til Celiu hefðu ekfc-
ert breytzt. Vitandi bað hafðd
Canning átt auðvelt með aðveita
samþykki sitt. Þau höfðu séð hve
stopul .gæfan gat verið og vildu
grípa hana. Þau lifðu fyrir dag-
inn í dag og bám ekki kvíð-
boga fyrir morgundeginum, því
að þau trúðu hvort á annað.
Hann velti fyrir sér hvað Bellu
þætti um þetta hjónaband.
Ef Bella kæmi heim — já, það
bjó efi í huga hans og hann
hprfðist í augu við bað — bá
myndu utrgu hjónin setjast oð í
Minchester.
Ef Bella kæmi ekki heim ...
Hann fór inn í vinnustofu sína
og settist þunglega niður. Hand-
ritin sem hann hefði verið að
vinna að þegar Weston kom í
heimsókn, lágu í snyrtilegum
hlöðum. Húsgögnin höfðu verið
fáguð, en ekkert haifði veriðfært
úr stað. Það var stór hlaðd af
óopnuðum bréfum; annar hlaði
af bréfum sem Maitthew eða
Celia höfðu afgreitt..
Nú þegar hann var seztur, var
hann of þreyttur til að standa
upp aftur. Hann var alflt í einu
örþreyttur og miður sín. Hann
heyrði unga fólkið á ferli áneðri
hæðinni. Guð gefi þeim hamingju,
gefi að Celia breytist aldrei eins
og —
Hann reyndi að útiloka hugsun-
ina, en gat það ekki. Ekikert
hefði getað bent til þess að Bella
myndi nokkrn sinni breytast eins
Pg hún gerði. Hvers vegna hafði
hún breytzt? Að hve miklu leyti
stafaði breytingin af því að Bob
kom í heiminn?
Hanni' reyndi að ímynda sér þau
bæði tvö í fangelsi, hvemig þeim
hlyti að liða, og rifjaði síðan
enn upp það sem gerzt hafði.
Þau höfðu verið ákærð fyrir
morðið á Cyril Rigby fyrir sér-
stökum dómstóli, dæmd í átta
daga gæzluvarðhald, köliluð fyrir
aftur og þeim gert að mæta
fyrir héraðsdómi; þangað til vom
tvær vifcur.
Merrydew halfði sagt Canning
mifclu meira. Hann undraðdst hve
miklu lögreglan hafði komiztað,
hve mikið vitað var um dynti
og duttlunga Bellu og andrúms-
loftið á heimili hans, Banifiold
myndi trúlega leiða fram óvænt
vitni — í þeim tilgangi að sanna
að Bella hefði hatað eiginmanni
sinn.
Minnzt hafði verið á morðdð
á Peter Dale og aðild Bobs fyrir
réttinum en elkki alltaf beinlín-
is.
Merry haföi bent á eitt sem
óvíst er að Canning hefði upp-
götvað sjálfur; því hafði aldrei
verið haldið frám beinlínis að
Bob hðfði orðdð Peter Dale að
bana og hann hafði efcki verið
ákærður fyrir þann verknað. Bob
hafði gefið lögreglunni langa
skýrslu, að mesbu leyti sanna,
með lýsingu á bví sem gerzt
hafði á Hasðarbmn. Sú ályktun
að Bella hataði eiginmann sinn
byggðist að mestu á beirri
skýnslu.
Belia hafði ekki sagt orð (fyrir
dómstólnum, nema hvað hún
hafði lýst því yfir að hún væri
„ekki sek‘‘ að þrábeiðni Merry-
dews. Canning skildiist að um
skeið hefði hún jafnvel brjózk-
azt við að gera bað. Bob hafði
tapað ‘ sér í réttarsalnum; bað
hlaut að hafa verið ömurlefít á
að horia. Flest blöðin höföu sleg-
ið því upp með stóram fyrir-
sögnum. ÁKÆRÐUR UNGLING-
UR GRÆTUR í RÉTTARSALN-
UM. MOÐURSJÚKUR PILTUR
SEGIST VERA SAKLAUS. I
skýrslu sinni hafði hann svarið
að hann vissi ekkert um munika-
hettuna, að móðir sín heföi
beðið sig um að skafa pipar-
rótina og búa til sósuna, sagt
sér hvað hann ætti að gera
og hvar hann gæti fundið rót-
ina í græmmetisbauk i eldhús-
inu. Hvorki með orðum né at-
höfnum hafði hann gert nok'k-
urn skapaðan hlut til að hjálpa
móður sinmi.
Hvað fannst Bellu um bað?
Þetta vom ömurleg laun fyrir
alla umhyggjuna. .
Annað hafðii gerzt, sem ekki
var óvænt í sjálfu sér, þótt af-
leiðingamar væra dálítið undar-
lagar. Fallið hafði verið friá á-
kæmnni á Waclow um að hann
hefði myrt Peter Dale, en hann
var hafður i haldi, sakaður um
að hafa stolið frá húsbónda sin-
um. Hann beið líka dóms. Hið
ui.darlega var, að Bob hafði ekki
verið ákærðuir fyrir moirðið á
SKOTTA
Nýkomið i úrvaii
Vinnubuxur. — Vinnuskyrtur. — Ulpur —
Regnföt. — Sokkar. — Peysur. — Húfur.
ALLT Á LÁGA VERÐINU.
O.L. Laugavegi 71
Sími 20141.
voKOHnmn
I11ERKIÐ RÐ BRHI EfBÐRRRR
Un/IBOÐSMENN
ATHUGIÐ !
afgreiitum hjólbarta
beint úr tolfvðrugeymslu
VÉIRDEILO SÍS RRmÚLn 3 • SÍR1I 38900
ROBIIVSOIV'S ORANGE SQIJASH
má blanda 7 sinnmia með vatni
„Raggi! Þ úgætir hætt að hætta við mig fyrst!“
HAGSYN
HÚSMÓÐIR
NOTAR
Ódýrast i FÍFU
Úlpur — Peysur — Terylenebuxur — Molskinns-
buxur — Stretchbuxur.
Regnkápur og regngallar.
Póstsendum hvert á land sem er.
Verzlunin FÍFA
Laugavegi 99 (inngangur frá' Snorrabraut)'
Teryienebuxur
á drengi frá kr. 480.
Terylene-flauelsbuxur drengja
Gallabuxur — Peysur.
Siggabúð
Skólavörðustíg 20.
— Telpnaúlpur —
VÉLAIEIGA
Símonar Símonarsonar. Sími 33544.
Önnumst múrbrot og flesta loftpressuvinnu. —
Einnig skurðgröft
Athugið
Geri gamlar hurðir sem nýjar Kem á staðinn og
gef upp kostnaðaráætlun án endurgjalds.
Ber einnig á nýjar hurðir og nýlegar.
Símf 3-68-57