Þjóðviljinn - 31.12.1968, Blaðsíða 14

14 SÍÐSA — KTÓÐVIUINN — Þxiðjiuriflgiur 31. desemtoar 1968.
SÉBASTIEN
JAPRISOT:
— Agn
fyrír öskubusku
27
hefiur kornið hvað eftir annað til
að spyrja hvenær þér kæmuð
afltur og hvar þér væruð.
Jeanne leit á hana með ó-
ánægjusvip.
— Hann toemiur áreiðaniega
aftur, eagðd madame Yvette. —
Hann á ekki langlt að fiara. Hann
vinnur á pósthúsinu í La Ciotat
Klukkan eitt um nóttina, þegar
ég lá uppi í herberginu sem í
upphafi sumars hafði verið her-
bergi Mickyar, var ég ekiki sofn-
uð enn. Madame Yvette Var far-
in atfitur til Les Lecques. Rétt
fyrir klukkan tólf hafði ég heyrt
Jeanne vera á hxeyfingu inni í
gamla herberginu miínu og bað-
herberginu sem M að þrví og
hafði verið endurbyggit. Hún var
trúlaga að ganga úr sfcugga um
að þrátt fyrir lögreglurannsókn
Og iðnaðarmenn væri ekkert eftir
sem leitt gæti grun að okkur.
Á eftir fór hún í rúmið í þriðja
herberginu sem var við endann
á ganginum. Ég fór fram og inn
til hennar. Hún M í undirkjóln-
um uppi í rúmi og las í bók:
Minnisleysi og aðrir minnissjúk-
dómar etftir einhvem sem hét
Delay.
— Þú mátt ekki ganga um
berfætt, saigði hún. — Seztu
niður, eða farðu í skó af mér.
Ég held annars að það séu inni-
skór í einni af töskunum mín-
um.
Ég hafði tekið bókin^ úr hönd-
um hennar, og nú lagði ég hana
á náttborðið og lét fallast niður
á rúmstokkinn hjá henni.
— Þessi ungi maður, Jeanne,
hver er það?
— Ég hef ekki hugmynd um
það.
— Hvað sagði ég eiginlega í
símann?
— Ekfcert sem þarf að halda
vöku fyrir þér. Til þess að vera
hættulegur, hefði hann bæði
þurft að fylgjast með símskeyt-
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hratmtungu 31 Simi 42240
Hárgreiðsla Snyrtingai
Snyrtivörur.
t'egrunarsérfræðingur é
staðnum
Hárgreiöslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav 18. ni. hæð (lyfta)
Sirtd 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistoía
Garðsenda 21. SlMl 33-968
unum okkar og .símiölum. Og
það er ekki trúlegt. |
— Er þetta stórt pósöhús í La
Ciotat?
— Ég veit það efcki. Við ætt-
um víst að gera okkur eitthvað
til erindis þangað á morgun. En
farðu nú afitui; í rúmið. Auk
þess er alls ekki vist að sím-
tölin gangi gegnum La Ciotat.
— Það er sími hér í húsniu.
Ég sá að það var sími niðri.
Ættum við ek'ki að fá þetta á
hreint undir eins?
— Láttu nú ekki ailveg eins
og kjáni. Og farðu nú inn í rúm.
— Má ég efcki liggja hér inni
hjá þér í nótt?
I myrkrinu sagði hún mér allt
í einu að það væri annað sem
hefði getað valdið okfcur miklu
meiri kviða.
— Ég fann skrúflykil í bað-
herberginu ásamt heilmörgu öðru
dóti sem var hálfeyðiMgt af eld-
inum. Hann M neðst í þvotta-
baM. Ég á hann ekki. Ég er
búin að fleygja skrúlflyklinum
sem ég notaði þama um kvöld-
ið. Skyldir þú hafa keypt þér
annan í einihvérri búð, af því að
þú þurftir að losa skrúfuna á
hverjum degi?
— Það hefði ég áreiðanlega
sagt þér. Og þá hlyti ég lí'ka að
hafa losað mig við hann.
— Það má vera. Ég hef efck-
ert hugsað um þetta. Ég taldi
víst, að þú hefðir notað skrúf-
lykilinn úr verfcfæratöskunni í
MG-bílnum. En lögreglan virð-
ist að minnsta kosti ekki hafEa
séð hann, eða þá að hann hefur
eldd verið talinn skipta neinu
máli.
Seinna þokaði ég mér nær
henni til að afihuga hvort hún
svæfi. 1 myrkrinu spurði ég hana,
hvemig stæði á því að hún hefði
verið svo nátengd mér frá fynsta
doginum þama á sjúkrahúsinu —
jæja, hvort það væri aðeins
vegna erfðaskrárinnar. Þegar
hún svaraði ekíki, sagði ég að
hún gæti ekki ímyn<Mð sér hvað
ég legði mig fram og hve heifit
ég óskaði þess að ég gæti mun-
að eftir öllu saman og hjálpað
henni. Ég saigði líka að ég væri
afskaplega þakklát fyrir himin-
bláa bílinn minn og allt annað
sem hún hefði gefið mér.
Hún sagðist vera sofandi.
— 0 —
Næstu daga hélt óg áfram með
,,þjálfunina“ eins og Jeanne tók
til orða. Mér fór ört fram, það
sá ég af viðlbrögðum madame
Yvettes. Oft á dag áfiti hún til
að segja upp úr þurru: — Nei,
þéf hafið ekki breytzt minnstu
vitund!
Ég reyndi eftir megni að vera
fjörlag og upprilfin, vegna þess
að Jeanne skammaði mig stund-
um fyrir að vera sljó og áhuga-
laus, eða þá að hún sagði: —
Já, þetta er fyrirtak, góða, ef
þú heldur svona áfram getum
við búið okkur undir að þurfa
að fara til Suðuramerífcu og
húfcka þar karflmenn á stræfiun-
um. Frönisk fangelsi eru nefni-
lega ekki sériega notaleg, skal
ég segja þér.
Madame Yvette var inni í hús-
inu næstum allan daginn, og við
urðum því að fiama út. Jeanne
fór með mig til Bandol eins Pg
Midky virtist haffla gert fyrir
þnemur mæiiuðum eða þá að við
liágum á sitröndinni mieðau hlýj-
ast var. Einn daiginn virtist fiski-
maður á báti sínum verða býsna
undrandi yfir þessum síðbúna
baðgesti í sundbol og með hvílta
hanzka.
Unigi maðurinn, sem madame
hafði taiað um, hafði ekki sýnt
sig. Pósthúsið í La Ciotat vax
nógu stórt til bess, aS ofckur
þótti ekki trúlegt að einn mað-
ur hefði séð öil siímskeytin okk-
ar, en það var að vísu sitaðurinn
þar sem öli símtöl friá Cap Ca-
det voru afgreidd.
Fjórum dögum áðtur en ertða-
sfcráin sikyldi opnuð, setti Jearnne
fierðatösfcu í affiursætið á bfl sín-
um, og svo ófc hún af stað.
Kvöldið áður hölfðum við ekið
til Marseille í bílnuim mínum til
að borða kvöldverð. Við borðið
hafði hún talað við mig á óvænt-
an háfit: talað um foreldra sína
(hún var fædd í Oaserte og þrá'tt
fyrir frönsfcuilegt nafnið var hún
sem sé ítölsk), talað um þegar
hún byrjaði að vinna hjá la
Raffermi, um „góðu árin“ sem
sfióðu frá því að hún var átján
ára og þangað til hún var tutt-
ugu og sex ára; hún hafði rætt
um þetta glaðlega og hressilega.
Á heimleiðinni, þegar ég ók
eftir bugðóttum veginum milli
Oassis og La Ciotat, hafði hún
Mtið höfiuð sitt síga niður á öxl-
ina á mér og lagði arminn um
mittið á mér og með hinni hend-
inni hjálpaði hún mér að halda
við stýrið í hvert skipti sem ég
átti erfitt með að hafa stjóm
á bílnum.
Hún hafði lofað því að vera
ekki lengur í Flórens en nauð-
syn krefði, eða aðeins þar til bú-
ið væri að ganga firá vissum j
formsatriðum í sambandi við
erfðaskrána. Viku fyrir dauða
sinn hafði la Raffermi 1 sérstöku
umslagi bætt við Wlásúlu um að
erfðaskráin skyldi opnuð daginn
sem ég yrði myndug, ef ske
kynni að hún yrði* þá dáin sjálf.
Þetta var annað hvort bamaleg
hugmynd hjá gömlu konunni til
að ergja Micky (kennin^ Jeanngs)
eða það var einfaldlega Végna
þess að hún fann dauðann náig-
ast og vildi gefa lögfræðingum
sínum tíma til að ganga frá öll-
um málum (kenning Francois
Chance). Ég gat ekki séð að það
skipti miklu máli, en Jeanne út-
skýrði fyrir mér, að klásúla gæti
stundum valdið meiri vandamál-
um en heil erfðasfcrá, sem skrif-
uð væri upp á nýtt, og að
minnsta kosti væm ótal kunn-
ipgjar og vinir la Rafifermi sem
myndu nota hverja einustu
smugu til að gera ofckur þetta
allt eins erfitt og önugt og
mögulegt var.
Þegar við heimsóttum föður
Mickyar, hafði verið ákveðið að
Jeanne tæki hann með sér í bíln-
um, þegiar hún kæmi til bafca
gegnum Nice. Þegar hún fcvaddi
mig rétt áðuir en hún ók áf
stað, var madame Yvefite við-
stödd liíka, og þvi g)at hún aðeins
gefið mér emföldusfiu heilræði
og ábendimgar eins og: farðu nú
snemma að sofia og hagaöu þér
skynsamlega.
Madame Yvette flutti inn í
herbergi Jeanne. Fyrsta kvöldið
gat ég efcki sofnað. Ég fór niður
í eldhús til að fiá mér vatn að
drefcka. Og af því að kvöldið
var fallegt og stjömubjart, fór
ég í peysu, sem Jeanne hafði
skilið efitir, utanyfir náttkjólirm
og fiór út. 1 myrkrinu gefck ég
einn hring umhverfis húsið. Þeg-
ar ég stakk höndumium i peysu-
vasann, varð fyrir mér sígar-
ettupafcki. Ég hallaði bakinu upp
að veggnum hjá bílskúmum, tók
sígarettu og stakk henni upp í
mig.
Einhver, sem stóð við hliðina
á mér, gaf mér eld.
Hann stóð þama allt í einu í
júnísólinni, þegar Micky braut
saman vikublaðiö sitt á grýtfiu
ströndinni fyrir neðan litla ham-
arinn. 1 fyrstu sýndist henni
hann risavaxinn, vegna þess að
hún M út af en hann stóð yfir
henni í hvítri skyrtu og marg-
þvegnum buxum og gnæfði við
himin, en seinma uppgötvaði hún.
að hann var alls efcki mjög hár,
miklu fremur hefði verið hægt
að kalla hann lítinn. Hins vegar
var hann sérietga fríður, með
stór, dökk auigu, beint nef, fiín-
iegar, næstum kvenlegar varir
og undariega stirðlegur í fasi,
þegar hanin. stóð með hendur í
i vösum og lyfti öxlunum,
Það var svo sem tveirn, þrem
vikum eftir að Micky flutti inn
í húsið á Cap Oadet ásamt Do.
Veljum
islenzkt
til jólagjafa
BRAND'S A-1 sósa: Með kjött9
með fiskif með hverju sem er
■ - ■ -- ■■ ■ ■ -... .....................
TAkynning um lokun
c
Viljum hér með vekja athygli viðsk-iptavina
vorra á því, að afgreiðslur vorar verða lok-
aðar % jan. n.k. — Opið til hádegis 31. des.
Sparisjóður alþýðu. 5
Sparisjóður Hafnarfjarðar.
Sparisjóður Kópavogs.
Sparisjóðurinn Pundið.
Sparisjóður vélstjóra.
SANDVIK
SNJÓNAGLAR
SANDVIK snjónaglar veita öryggi í snjó og hálku.
Látið okkur athuga gömlu hjólbarðana ySar og negla
þá upp.
SANDVIK pípusnjónaglar eru framleiddir sérstak-
lega fyrir jeppa, vörubíla og langferðabíla.
SANDVIK snjónaglar þola sérstaklega vel malarvegi
okkar.
GúmmSvinnusfofan h/ f
Skipholti 35 — Sími 31055 — Reykjavík.

Happdrætti Þjóðviljans 1968
UMBOÐSMENN
REYKJANESKJÖRDÆMl: — Kópavogur: Hallvarður Guð-
laugsson Auðbrekku 21. Hafnarfjörður: Geir Gurnnarsson
Þúfubarði 2 og Erlendux Indriðason Skúlaskeiði 18.
Garðahreppur: Ragnar Ágústsson Mélási 6. Gerðahrepp-
ur: Sigurðux Hallmannsson Hrauni. Njarðvíkur: Odd-
bergur Eiríksson Grundarvegi 17 A. Keflavík: Gestui
Auðunsson Birkiteig 13. Sandgerði: Hjörtur Helgason
(Jppsalavegi 6. Mosfellssveit: Runólfur Jónsson Reykja-
lundi.
VESTURLANDSKJÖRDÆMI: — Akranes: Páll Jóharimsson
Skagabraut 26 Borgarnes: Olgeir Friðfinnsson. Stykkis-
hólmur: Erlingur Viggósson Grundarfjörður: Jóhann Ás-
immdsson Kvemá. Hellissandur: Skúli Alexandersson
Ólafsvík: FJías Valgeirsson rafveitustjórl. Dalasýsla: Sig-
urður Lárusson Tjaldanesi Saurbæ.
VESTF.TARÐAKJÖRDÆMI- - tsafjörður: HaUdór Ólafsson
bókavörður Dýrafjörður: Friðgeir Magnússon Þingeyri
Súgandafjörður: Þórarinn Brynjólfsson.
NORÐURLANDSK.TÖRDÆMI- vestra' Blönduós: Guðmund-
ur Theódórsson Skagaströnd: Friðjón Guðmundsson Sauð
á.rkrókur: Hulda Sigurbiömsdóttir Skagfirðingabraut 37
Siglufjörður: Kolbeinn Friðbiamarson BifreiðaStöðinni
>1
NORÐURLANDSKJÖRDÆMI eystra: — Ólafsfjörður: Sæ
mundur Ólafsson Ólafsvegi 2 Dalvík: Friðión Krlstinsson
Akureyrl:. *Jón Hafsteinn Jónsson Þómnnarstræti 128
Húsavfk: Snær Karlsson Uppsalavegi 29 Raufarhöfn: Ang-
antýp Einarsson skólastjórl
AUSTURLANDSKJÖRDÆMl' — Fljótsdalshérað: Sveinn
Ámason Egilsstöðum Seyðisfjörður: Jóhann Svéinbiöms-
son Brekkuvegj 4 Eskifjörður: Alfreð Guðnason Neskaup-
staður: Biami Þórðarson bæiarstjórí Reyðarfjörður-
Bjöm Jónsson kaupfélaginu HornafjörðTir: Benedik* Þor-
steinsson Höfn Vopnafjörður: Davíð Vigfússon !
SUÐURLANDSKJÖRDÆMl' — Selfoss: ÞórmundUT Guð-
mtmdsson Miðtúni 17. Hveragerði: B.iörgvin Ámason
Hverahlíð 12. Stokkseyri: Frímann Sigurðsson Jaðri V-
Skaftafellssýsla: Magnús Þórðarson Vík i Mýrdal Vest-
mannaeyjar: Tryggvi Gunnarsson Vestmann abrrrt:t 8
Afgreiðslustaðir happdraettisins í Reykjavik eru 1 Tjamargötu
20 og Skólavörðustíg 19.