Þjóðviljinn - 23.03.1969, Blaðsíða 10

I
10 SÍ&A — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 23. marz 1969.
59
Móðir Alans og Glad frærtka
voru búi^ar að seimja firið affcur.
E>ær sáfcu fyrir tfiraman arininn.
Hektor frændi var að spá í spil
fyrir þær. Faðir Alans og Emest
frændi voru að borða síðdegis-
matdnn.
— Hár, ókunnugur karlmaður,
saði Hektor frændi. Ég sé há-
vaxinn, ókunnugan karlmann.
Þær litu glaðlega upp til hans.
— Langt að kominn, hélt
hann áfram. — Þarna sjáið þið
hamn.
— Það er gosi, sagði Gllad
frænka hlæjandi-
— Hjartagosi, sagði móðir Al-
ans og roðnaði.
— Og, sjáið þið bara, sagði
Hektor frændi, — veslings ná-
unginn veit ek'ki hvert hann á
að horfa! Mágkonumar skelltu
uppúr. Hektor frændi velti við
nýju spili.
— Jæja, sagði hann, — íerða-
lag.
— Ferðalag?
— Stutt ferðalag, bætti hann
við í skyndi. — Stutt ferðalag og
tilboð. Han<n deplaði augunum til
þeirra.
Ernest frændi gaut augunum
ffl þeirra meðan hann dirakk te-
ið. Mágur hans var að borða
krækling með ediki og pipar -Það
var eftirlætisréttur hans. Og það
var í fyrsta skipti sem harnn át
krækling eftir að Hektor frændi
köm. Hann hafði keypt þá á
heimleiðinni.
— Gerðu svo vel að þvo þessa,
hafði hann sagt og réfct konu
sinni þá.
— En Hektor er lí'ka í miðstof-
unni.
— Ég vildi ósika að ég hefði
keypt snigla!
— Arfchur! Móðir Alans halfði
hneykslazt. Sniglarnir vom enn
SMÁVÖRUR
VI TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárffreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Simi 42240.
Hárgreiðsla. Snyrtmgar.
Snyrtivörur.
Fegrurarsérfræðingur á
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistoía
Steinu og Dódó
Eaugav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snýrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968.
ómerkilegri mafcur eti krækling-
ur. Auk þess var eiginmaður
hennar ekki vanur að gera að
gamni sínu- Það var merki þess
að hann væri í þanm veginn, að
gerast „erfiður“. Hún hafði
hreinsað kræklingana.
Hann rak gaffalinn i hvern
einstakan og tuggði þá með
hægð; kjálkavöðvarnir genguupp
og niður. Það söng í gafflinum í
hvert sinn sem hann rakst í
diskinn. Hljóðið hafði svæfandi
áhrif á Alan og hann var að
falla í mók þega,r Hektor frændi
endurtók með hærri röddu.
— Tilboð!
— Já, ég skil. Glad frænka
leit útundan ,sér á eigmmanninn
og siðan á bróður sinn. — Þú
skalt segja það, Lil, sagði hún-
— Segðu þeim það. Móðir Al-
ans hristi höfuðið.
Þau sáfcu þöglul nokkra stund;
svo leit faðir Alans rólega á eig-
inkonu sína og sagði: — Já, segðu
það bara, Lil.
— Jú, sagði hún loks. — Hekt-
or er búinn að bjóða Okikur í bió
á morgun.
— Hvað þá? Allri fjölskyld-
unni? Hefur hann etfni á því?
— Ne-ei, sa,gði hún hikandi.
— Bara mér og Glad....
— Þotókadísunuim tveimur,
sagði Heíktor frændi. — Gamail
sjómaðuir stenzt þær ekki.
— okkadísunium tveimur,
vandræðalega-
— Þú hefur ekkert á móti því,
er það? sagði móðir Alans.
— Jú, svaraði hann.
— Jæja, það er þá í lagi, ha?
— Mm...mm... Faðir Alans
lyfti hendinni meðan hann tuggði
munnfylli aÆ kræklingi. Þegar
hann var búinn að kyngja, sagði
hann:
— Ég 'sagði efcki „Nei, ég hef
efckert á móti því“, ég saigði; —
„Jú, ég hef á móti því“. Gaffall-
inn small niður á diskinn þegar
hann ýtti frá sér því sem eftir
var af kræklingnum.
— Hvað...hvað áttu við með
því, Arfchur?
— Það sem ég segi. Þú ferð
ekki út með Hektori á morgun.
— Af hverju í ósköpunium
ek'ki?
— Af því að ég segi það. Ég
vll að þú hatfir síðdegismatinn
minn tilbúinn þegar ég kem
heim... Og ég vil gjarnan fá
krækling aftur.
Heffctor frændi náði sér eftir
skellfinguna og hló hátt. — Að
heyra í Blásíkegg! sagði hann..
Mágurinn leit á hann gegnum
nef klemmu glerau gun. Nú voru
ekki eftir nema fáeinir krækling-
ar. Hann borðaði einn og einn í
senn.
— Og hvað um mig? sagði
Glad frænka og studdi höndum
á mjaðmir.
— Ekki þú heldur, svaraði
hann.
— Hvað kemur þér það við?
rumdi Hektor frændi.
Mágurinn lét sem hann sæi
hann ekki. Emie vill ekiki að þú
farir, er það Emie?
Eme&t frændi brosti ánægju-
lega. Nei, það stendur heima.
— Hvað á þetta eiginlega að
þýða? Hekfcor frændi var orðinn
dimmrauður í framan eins og
púrtvín. — Æfcli Ernie heimti
ekki líka kraakling í matinn á
morgun?
— Nei, sivaraði faðir Alans. —
En Ihann kærir sig eikki um að þú
farir út með Lil og Glad-
Emest frændi kinkaði kolli. —
Stendur heima! Það var affcur
kominn kátínusvipur á apaand-
litið hans. — Þú heldur þig
heima, telpa mín, sagði hann við
Glad frænku. Hún hallaði sér
aftur á bak í stólinn alveg orð-
laus.
— Hvað áttu eiginilega við?
Hvað er meiningin? urraði Hek-
tor tfrændi.
— Við Emie kærum okkur
ekki um að Lil og Glad séu að
flækjast úti með þér, það er allt
og sumt, sagði faðir Alans. Það
var eins og hann væri viðutan;
hann áfcti í vandræðum með að
ná síða.sta kræklingnum upp á
gaffalin.n, Héktor frændi starði
eins og dáleiddur á aðfarir mágs-
ins.
Loks var hann búinn að hest-
húsa síðasta kræklinginn. Faðir
Alans lagði frá sér gaiffalinn og
dæsti- — Annars skjáfclast þér í
sambandi við spilið þarna áðan,
sagði hann.
— Hvernig þá? Hakan á Hekt-
ori frænda seig lítillega.
— 1 sambandi við þetta stutta
ferðalag.
Allir þögðu eins og dolfallnir.
— Hvað átfcu við, Arthur? spurði
Ernest frændi að lokum með
lotningu í röddinni.
— Mér finnst tími til kominn
að við fáumi húsið út af fyrir
okkur aftur, sagði faðir Alans
mildum rómi. Hann leit á Hektor
frænda.
— Varstu ekki að tala um að
þú ætlaðir bráðum til London?
— Jú... en...
— Það hefur kannski ekki orð-
ið neifct úr þessu með fína starf-
ið?
— Ha? Ö... nei... Nei, það er
ekki það. En það borgar sig ekki
að vera með neinn asa...
— 1 þínum sponuim myndi ég
ekki draga það úr hófi fram.
Faðir Alans leit niðuir á tóman
diskinn, and.varpaði og ýtti hon-
um frá sér.
—' Hentar það á laugardaginn,
Hektor?
— Fór Hektor með hállfltólf-
lestinind? spurði faðir Alans þeg-
ar hann kom heim til hádegis-
verður á laugardaginn.
— Nei, það gerði hann ekki.
Kona hans leit tviráð á hann.
— Af hverju ekki?
— Jú, sjáðu til, hann fékk brétf
frá systur Crbssett. Það er víst
ek'ki alveg komið í lag með þetta
starf í London. Það hefur ekkert
upp á sig að fara núna, segir
hann... Hann hélt þú hefðir ekk-
ert á móti því að...
— Hvar er hainn...
—- Hann er farinn til Chelten-
ham. Hann vildi ekki angra þig
með návist sinni. Það var mjötg
hugulsamit af honum, finnst mér.
Þegar þau voru búin að borða,
barði faðir Alans að dyrum i
miðstöfunni- Ernest tfrændi opn-
aði. Það var aftur kominn á hann
þunglyndissvipur. Hans náð sit-
ur sem fastast, sagði hann.
Mágurinn hvislaði einfhverju að
honum. Það birti yfir Emest
frænda. — Nei! hrópaði hann. —
Þú þorir það ekki! Hann fór á
eftir mági sínum upp stigann.
Eftdr sfcutta stund heyrðu
móðir Alans og Glad frænka
smelli og dynki að ofan. Þær
hlupu fram í gamginn. Ernest
frændi birtist efst í stiganum. —
Ernest, hrópaði Glad frænka. —
Hvað ertu að gera?
Hann rogaðist með fcvær af leð-
gabardínfrakka Hektors frænda,
stigann. Þær vt>ru troðfullar og
hom og endar á klæðaskápnum
stóðu útundan lokumrjim. Hann
sefcti töskurnar frá sér. — Arlhur
bað mig að gera þetta, sagði
hann og hljóp aftur upp stigann.
Hann kom niður með fcvær tösk-
ur í viðbót. Loks báru þeir mág-
arnir trékisfcuna niður saman.
— Þá er víst allt komið, sagði
faðir Alans og leit á farangurs-
hrúguna. Efst hafði hann lagt
gabardánfrakika Hektors frænda
göngustaf og sjónaulca. Koniurnar
fóru að barma sér.
— Ó, hvað skyldi Hektor
segja... — Að sjá hvernig hann
hefur farið með skyrturnar hans
... Þassar yndislegu skyrtur...
Ó, veslings Hektor... Miklar ó-
fcugtir getið þið verið!
Faðir Alans hvíslaði fleiri f.yr-
inmælum að mági sínum. Ernest
frændi hljóp út úr húsinu og
kom til baka eftir nokkrar mín-
útur. — Já, hann Arthur er ekki
lambið að leika sér við! Blessað-
ur 'gamli Arthur! Varið ykkur á
htmum þegar hann kemst í ham!
Hekfcor frændi kom til balka-
Faðir Alans hitti hann í gangin-
um. Ernest frændi hönfaði frá
og etóð tippi í miðjum stiga. Þau
SKOTTA
&
TRICITY HEIMILÍSTÆKl
HUSBVGGJEnOUR
<H»
ÍSLENZKUR
IÐNADUR
ALLT
TRÉVERK
Á EINUM
STAÐ
Eldhúsinnréttingar, raf-
tæki, ísskápar, stálvaski
ar. svefnherbergisskáp-
ar. harðviðarklæðning-
ar, inni- og útihurðir.
NÝ VERZLUN — NÝ VIÐHORF
OÐINSTORGhf
Skólavörðustíg 16, — sími 14275
BRAND?S A-1 sóssr. Með k|öti9
me«T fiska, med liverju sem er
—Jú, við höfum áreiðanlega hitzt áður a.m.k. búum við í sama
landi.
íslenzk frímerki
ný og notuð kaupir hæsta verði RICHARD RYEL
Álfhólsvegi 109. — Sími 41424. — (Bezt á kvöldin).

1* • *
MIKIO URVAL GOLFÍEPPA
Fritmlciðcmlur:
Vcfarinn hf.
Oltíina hf.
Álafow
Tcppi hf.
Haj'kverm og góð [tjáiiusln
túmfrcmur nælontcppi og
önnur erlentl tcppi i
tirvali
.Suðurlamfcihraui 10
h'ími*83r)70
Ódýrtl — Ódýrt!
Unglingákápur • Barnaúlpur • Peysur • Skyrtur •
Gallabuxur og margs konar ungbamafatnaður. —
Regnkápur á börn og fullorðna.
FATAMARKAÐURINN, Laugavegi 92.
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum og
gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveitabæi.
sumarbústaði og báta.
Varahlutaþjónusta.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa elda-
véla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONA^t h.f.
Kleppsvegi 62 — Sími 33069.