Þjóðviljinn - 22.04.1969, Blaðsíða 10

|0 SlÐA — ÞJÓÐVIUINN — Þriðjudagur 22. aprfl 1969.
ROLAND GYLLANDER:
HÆTTA Á FEROUM
15
ráður í stigann að hann §æi
meira en kjallaragólfið og vinnu-
borðið — kannski hafði skotmað-
urinn staðið bakvið borðið, fyrst
Tom hafði ekki einu simni séð
fæturna á honum. Fjarlægðin
milli þeirra gat nauimast verið
meiri en fjórir metrar; að missa
marks af svo stuitt.u færi gat að-
eins táknað að skyttam hafði ver-
ið svo taugaveikluð að hún réð
efcki við handaskjálftann.
Hræddur og óstyrkur: þannig
hafði tilvonandi morðingi hans
verið á sig kominn. Hann hafði
verið svo skjáMhentur að skotið
hafði geigað- Þessi huigsun varð
til þess að Tom fór smám sam-
am að endurheimta s.iálfstraustið-
Leigubíllinm stanzaði og hann
leit smöggt upp. Tíminn hafði
verið fljótur að líða, þeir voru
komnir að húsdyrumum heima
hjá honum. Stirður í limunum
steig hamm út á gangsitéttima og
fór að fálma eftir peningavesik-
inú.
Þá gat ekillinn ekki lengur
ráðið við forvitnina.
— En ferðataskan? spurði
hanm.
— Hvað þá?
— Ætiaði herrann ekki að
sæfeja ferðatösku út í Eplavfk?
Tom mundi það svo sem. Mis-
munurinm á því sem til stóð og
hiftu sem gerzt haffði í raun- og
veru, varð einum of mikill. Hann
var allt í einu farinn að hlæja-
s — Nei, vitið þér hvað, sagði
hanm. — Það er svo miklu
skemmtilegra að fara í feiuleik
í Malargarðinum!
Hamm greiddi fargjaldið og
leigubíllinn ramn hljóðlega burt.
Tom fór með lyftunmi upp í
fbúð sína. Hamn gekk rakleitt
fram í baðhenbergið og kveikti
Ijósið. Spegillinn sagði honum
nákvæmlega hvernig hann leit
HARGREIÐSLAN
Hárgreiðsl ustofa
Kópavogs
Hraumtungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla. Snyrtimigar.
Snyrtivörur.
Fegrurarsérfræðingur á
staðmum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. 111. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðsdu- og smyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968
út, með hárið niður í augu og
andlitið náfölt, þar sem það var
ekki atað í leir. Rifrildi áf burkma-
blaði hékk í öðru munnvikimu
eims og leifar af grímuballs-
skeggi.
— Svei attan, sagði hann illi-
lega og skrúfaði frá heita vatm-
inu.
Það var brot af gamalli rak-
sápu í baðskersskálinni og það
varð að duga- Með hreinþvegið
andlit skrúfaði hann fyrir kran-
ann.
Hvað átti hann nú að gera?
Fá sér vænan sjúss. Hringja
f lögregluna — nei . . .
Reiðim gagntók hann aftur.
Nei, það væri uppgjöf. Ekki
strax. Fyrst þurfti hann að í-
huga þetta ^allt nánar. En fyrst
af öllu þyrfti hamn að 'M drykk-
inm til að róa taugarnar. Hann
gekk fram í eldhúsi^ .og opnaði
birgðaskápinm.
Allt auitt og þurrt. Hann taut-
aði eitthvað ljótt um sína eigin
gleymsku og skellti hurðinni aft-
ur. Nofekrar ölflösfcur stóðu í ís-
Sképnum, en honum fannst
hanm þurfa eitthvað sterkara eft-
ir morðtilraun. Jæja, kilukkam
var ekki hálf-tólf, og Ráðhús-
kjafllarinn var næsfair. Hann fór
í heilan jakka, ¦ slengdi þeim
sundurskötna inn í skáp og fór
niður' með lyftummi.
Bergsgatan var mamnauð
fhann gekk úr sikugga um það
með því að gægjast (fyrst útu'm
s?luesana í utWiurSÍTini). Hann
hraðaði sér niður i' Iðnaðar-
mannastræti og gekk síðan í
aus'tur í átt að Ráðhúsinu í logn-
rigningunni. Honum gramdistað
hann skyidi alltatf verða að líta
um öxl til að fullvissa sig um
•ið enginn væri á eftir honum.
T-Tf>nn ver ekkert að hugBa um
bað sem gerzt hafði í Eplavíkur-
eötu, en undirvitund hans virt-
ist mjög UDptekin af því og
sendi i sífellu aðvaranir upp á
vfirborðið: — T.íttu í kringum
þi#.
Það var kvöldsvipur á um-
ferðinni. Fáeinir bílar óku fram-
hjá og rýndu þungbúnir niður
í blautt maibikið með lágljós-
unum. Drukkinm náum;gi slangraði
daufur í dálkinn Æyrir utan
Prestebakka og á móts við Kon-
unglegu Myntslátfcjina mætti
Tom rauðum BM.C bíl sem heml-
aði snögglega. Rúða var dregin
niður og stúlkurödd kallaði:
— Herra Granath! Hvert eruð
þér að fara?
Tom sneri sér yið. Úr hægri
framrúðunni gægðist fallegt
andlit upp til hans. Það var
Mona Nystedt- Hún var bros-
amdi.
— Þér eruð þó ekki á leið
út í Eplavík? Þá skal ég skutla
yður.
Tom opnaði muminn til að svara
einhverju — hann vissi ekki
'hverju, svo ringlaður og tor-
tryginn var hann — en hanm
lokaði honum aftur og opnaði
dyrnar hinum megin við hana
og braut upp á langa fótleggi
síma án þess að mæla orð. Þetta
var ekki happakvöldið hans.
Og hún hafði ávarpað hann
herra Granath!
8
Hún var ófcristilega fialleg.
Tom horfði á vangaisvip hennar
í bjarma götuljósaMna og ljós
og skuggar skipbust á þegar þau
þutu vestur á bógimn. Húnskaut
hökunmi ögin fram og kjálka-
línan var ótrúlga formifogur yf-
ir löngum hálsinum og peysu-
brjóstinu. Pilsið hafði þokazt
upp við aksturinn, og auðvitað
var hún ein þeirra stúlkna sem
var með reglulega falleg hné.
Bakvið hana hékk hvít regn-
kápa á snagainum við gluggann-
Og nú sat hann í hennar eigin
bíl, sem var hreinn og gljáandi
og nýlegur. Trúlega var hún
líka með ferðairiWél og nokkra
nýyddaða Wlýanta í baksætinu.
Tom velti sér upp úr vanmeta-
kenmdinni og heyrði sjálfur hve
ólumdarleg rödd hams var:
— Hverndg uppgötvuðuð þér
hver ég var?
— Skiljið þér það ekki? Hún
leit glaðlega til hans sem snöggv-
ast. — Þér stóðuð sjálfur við
hliðina á mér í vinnustofu for-
stjórans þegar þér komuð auga
á bókina yðar á borðinu. Auð-
vitað sá ég hana líka. Ljos-
myndin sagði mér allt.
— Vissulega ekki! Ég hefði
svo sannarlega getað verið Benny
Thordgren, jafnvel þótt til væri
rithöfunduir sem væri líkur mér.
— Satt er það. Hún var róleg
í tali- — En ég vissi frá því
fyrsta að þér voruð ekki Benny
Thordgren.
— Stórfurðulegt!
Kaldhæðnin átti að dylja for-
vitni hans. Hún ók liðlega í um-
feroinni á DrotÆningarhólmsvegi
og Fridhemstorgi.
— Ég hef orðið ágæt vinkona
frú Maríu Lannwood þessi tvö
ár sem ég hef unmið hjá Lann-
wood forstjóra, hélt hún áfram
jalfnróleg. — Ég sit oft hjáhenni
þegar vel stendur á og hún getur
verið regkjilega skemmtileg. Ann-
ars er eiginlega enginn, sem
skiptir sér af hnni. Forstjórinn
hefur annað að gera og frú
Lammwood er alveg úti að aka
og dóttirin er aldrei heima.
Vinnustúlkan sér um að hún fái
mat og á hverjum degi kemur
hiúkrunarkona ög athugarhvort
hún er lifandi. Og svo kemur
fyrir að Martin og Sponge höf-
uðsmaður líti til hennar- Stund-
uim er hún á heilsumælinu og
auðvitað væri bezt að hún
dveldist þar að staðaldri, því að
þar er fólk sem getur litið til
með henmi allam sólarihringLnn.
Hún hefur tvisvar fengið hjarta-
köst og hún er ekkert uinglamníb.
En hún viM helduc búa í Epla-
vfk, þar sem gamli forstjórimm
átti heimia ...
— Jæja? sagði Tom öþolim-
móðlega.
— Og það er aðallega ég sem
hún talar við, hélt stúikam álfram
hin ródegasta. — Og mest talar
hún um löngu liðna daga eins
og gömlu fólki er lagið. Og uim
Benmy. Hann er í raunimni eft-
irlætið hennar — ef það er rétta
orðið. Og að sjáifsögðu heif ég
fengið nákvæmar lýsimgar á
herra Benny Thordgren sem nú
er búsettur í Astralíu.
— Einmitt það? Svo nákvæm-
ar að þér uppgötvuðuð svikin
um leið og ég steig tfiæti insn
í Lannwoodhúsið, eða hvað?
— Já. Benmy Thordgrem «r
bláeýgður. Þér eruð brúmeygð-
ur.
Glettnisleg forvithi hennar,
yfirlæti hennar þaa-n'a í stofu-
dyrunum þegar hann kom dag-
inn áður — Tom varð að trúa.
En að frú María sjállf . • . ?
Nei, satt var það, hún var hálí-
blind!
Þaiu þutu áfram og bíl'limn
malaði notalega. Tom fór hálf-
partimm h.iá sér, en þó var hon-
um skapi mæst að hlæja að sjálf-
um sér.
— Jahá, sagði hamn. — Það
var nú það. En mér þætti gam-
an að vita hvað þér hélduð . . .
Hann lauk ékki við setninguna
heidur byrjaði á nýrri:
— Af hverju erum við að fara
til Eplavíkur núna? Hvað þurf-
ið þér að gera þar?
— Aðstoða manmskapimm, sagði
stúlkam virðimgarlaust- Hún var
með sígarettu milli varanna. —
Hafið þér eldspýtu?
Hann rétti logandi eldspýtu í
áttina að munni hennar.
— Æ, sagði búm, og hristi
sígarettuma í munnimum. — Tak-
ið hama og kveikið í henni.
Hamm gerði eins og hún bað
hann og stakk síðan logandi
sígarettunni aftur milli vara
hennar. Þetta var eitthvað svo
néið að hanm varð hállfringlaður.
SKOTTA
Tökum að okkur
viðgerðir, breytingar, viðbyggingar, gler-
ísetningu og mótauppslátt. Útvegum einn-
ig menn til flísalagninga og veggfóðrunar.
Athugið: Tökum einnig að okkur verk upp
til sveita. — Vönduð vinna með fullri
ábyrgð. — Sími 23347.
Condor
UG-RAVÐKJJL - UIVDRA «OTT
— Leitið í öllum vösum. Mér fininsit svo bjánalegit að afigreiða
benzím fyrir fimm krónur.
rnimluiðciKlin':
Vcfarinn hf.
l'Mtima hf.
Álafoss
Tcppi hf.
Itagkvcem og góð jtjómisla
[•".íinfretnur iwiloritcppi <>g
iinimr erlend teppi I
úrvali
^
.Suðiirlaiulsliriiut 10
Sími"«3570
Auglýsingasíminn er 17500
Gailahuxur,
molskinnsbuxur
skyrtur — blússur - peysur — sokfcar — regn-
fatnaður o.m.fl.
Góð vara á lágu verði. — PÓSTSENDUM.
O.L Laugavegi 71
Sími 20141.
SÓLÓeldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum og
gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveitabæi.
sumarbústaði 02 báta
Varahlutaþjónusta.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa elda"-
véla fyrir smærri báta o-g litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆDI
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.í.
Kleppsvegi 62 — Sími 33069.