Þjóðviljinn - 22.04.1969, Blaðsíða 10

IQ SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudagur 22. apríl 1969.

ROLAND GYLLANDER:
HÆTTA
Á
FEROUM
15
niður í stigann að hann sæi
meira en kjallaragólfið og vinnu-
borðið — kannski hafði skotmað-
urinn staðið bakvið borðið, fyrst
Tom hafði ekki einu sinni séð
fæturna á honum. Fjarlægðin
milli þeirra gat naumast verið
meiri en fjórir metrar; að missa
marks af svo strjittu færi gat að-
eins táknað að skyttan- hafði ver-
ið svo taugaveikluð að hún réð
ekki við handaskjálftann.
Hræddur og óstyrkur: þannig
hafði tilvonandi morðingi hans
verið á sig kominn. Hann hafði
verið svo skjáMihentur að skotið
hafði geigað- Þessi hugsun varð
til þess að Tom fór smám sam-
an að endurheimta sjálfstraustið-
Leigubíllinn stanzaði og hann
leit snöggt upp. Tíminn hafði
verið fljótur að líða, þeir voru
kornnir að húsdyrunum heima
hjá honum. Stirður í limunum
steig hann út á gangstéttina og
fór að fálma eftir peningavesk-
inu.
Þá gat ekillinn ekki lengur
ráðið við forvitnina.
— En ferðataskan? spurði
hann.
— Hvað þá?
— Ætlaði herrann ekki að
sækja ferðatösku út í Eplavík?
Tom mundi það svo sem. Mis-
munurinn á því sem til stóð og
hinu sem gerzt hafði i raun Og
veru, varð einum of mikiTl. Hann
var allt í einu farinn að hlæja-
— Nei, vitið þér hvað, sagði
hann. — Það er svo miklu
skemmtiiegra að fara í feiuleik
í Málargarðinum!
Hann greiddi fargjaldið og
leigubíllinn rann hljóðlega burt.
Tom fór með lyftunni upp í
fbúð sína. Hann gekk rakleitt
fram í baðhenbergið og kveikti
Ijósið. Spegillinn sagði honum
nákvæmlega hvemig hann leit
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntangu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsia. Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Fegrurarsérfræðingoir á
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968.
út, með hárið niður í augu og
andlitið náfölt, þar sem það var
ekki atað í leir. Rifrildi áf burkna-
blaði hékk í öðru munnvikinu
eins og leiifar af grímuballs-
skeggi.
— Svei attan, sagði hann illi-
lega og skrúfaði frá heita vatn-
inu.
Það var brot af gamalli rak-
sápu í baðskersskálinni og það
varð að duga- Með hreinþvegið
andlit skiúfaði hann fyrir kran-
ann.
Hvað átti hann nú að gera?
Fá sér vænan sjúss. Hringja
f iögregluna — nei . . .
Reiðin gagntók hann aftur.
Nei, það væri uppgjöf. Ekki
strax. Fyrst þurfti hann að f-
huga þetta -allt nánar. En fyrst
af öllu þyrfti hamn að fá drykk-
inm til að róa taugarnar. Hann
gekk fram í eldhú.sið og opnaði
birgðaskápinm.
Allt auitt og þurrt. Hann taut-
aði eitthvað ljótt um síma eigin
gleymsku og skellti hurðinni aft-
ur. Nok'krar ölflöskur stóðu f ís-
'ikápnum. en honum famnst
hanm þurfa eitthvað sterkara eft-
ir morðtilraun. Jæja, klukkan
var ekki hálf-tólf, og Ráðhús-
kjallarinn var næstur. Hann fór
í heilan jakka, slengdi þeim
sundunskotna inn í skáp og fór
niður með lyftunmi.
Bergsgatan var mannauð
fhann gekk úr skugga um það
með því að gægjast (fyrst útúm
gluagana í útiburSinni). Hann
hraðaði sér niður í Iðnaðar-
mannastræti og gekk síðan í
austur í átt að Ráðhúsinu í logn-
rigningunni. Honum gramdist að
i hann skyidi alltaf verða að líta
um öxl til að fullvissa sig um
•ið enginm væri á eftir honum.
T-Tainn ver ekkert að hugisa um
bað sem gerzt hafði í Eplavíkur-
götu, en undirvitTund hans virt-
ist rnjög UDptekin af því og
sendi f sífellu aðvaranir upp á
v'firborðið: — í.íttu í kringum
1>;«.
Það var kvöldsvipur á um-
ferðinni. Fáeinir bílar óku fram-
hjá og rýndu bungbúnir niður
í blautt malbikið með lágljós-
unum. Drukkinn náungi slangraði
daufur í dálkinn fyrir utan
Prestsbakka og á móts við Kon-
unglegu Myntsláttana mætti
Tom rauðum BMC bíl sem heml-
aði snögglega. Rúða var dregin
niður óg stúlkurödd kallaði:
— Herra Granath! Hvert enjð
þér að fara?
Tom sneri sér við. Úr hægri
framrúðunni gægðist falflegt
andlit upp til hans. Það var
Mona Nystedt- Hún var bros-
andi.
— Þér eruð þó ekki á lelð
út í Eplavík? Þá skal ég skutla
yður.
Tom opnaði muninn til að svara
einhverju — hann vissi elkki
’hverju, svo i'inglaður og tor-
tryginn var hann — en hann
lokaði honum aftar og opnaði
dyrnar hinum megin við hana
og braut upp á langa fótleggi
sína án þess að mæla orð. Þetta
var ekki happakvöldið hans.
Og hún hafði ávarpað hann
herra Granath!
8
Hún var ókristilega falleg.
Tom horfði á vangasvip hennar
í bjarma götu'ljósanna og ljós
og skuggar skiptast á þegar þau
þuta vestar á bóginn. Húnskaut
hökunmi ögin fe-am og kjál'ka-
lfnan var ótrúlga formifögur yf-
ir löngum hálsinum og peysu-
brjóstinu. Pilsið hafði þokazt
upp við akstarinn, og auðvitað
var hún ein þeirra stúlkna sem
var með reglulega falleg hné.
Bakvið hana hék'k hvít regn-
kápa á snaganum við gluggann.
Og nú sat hann í hennar eigin
bíl, sem var hreinm og gljáandi
og nýlegur. Trúlega var hún
líka með ferðairitvél og nokkra
nýyddaða blýanta í baksætinu.
Tom velti sér upp úr vanmeta-
kenndinn-i og heyrði sjálfur hve
ólundarleg rödd hans var:
— Hvernig uippgötvuðuð þér
hver ég var?
— Skiljið þér það ekki? Hún
leit glaðlega til hans sem snöggv-
ast. — Þér stóðuð sjálfur við
hliðina á mér í vinnustofu for-
stjórans þegar þér komuð auga
á bókina yðar á borðinu. Auð-
vitað sé ég hana líka. Ljós-
myndin sagði mér alit.
— Vissuiega ekíki! Ég hefði
svo sannarlega getað verið Benny
Thordgren, jafnvel þótt tii væri
rithöfiunduir sem væri lí'kur mér.
— Satt er það. Hún var róleg
í tali- — En ég vissi frá því
fyrsta að þér voruð ekki Benny
Thordgren.
— Stórfurðulegt!
Kaldhæðnin átti að dylja for-
vitni hans. Hún ók liðlega í um-
fer'ðinni á Drottningarhólmsvegi
og Fridhemstorgi.
— fig hef orðið ágæt vinkona
frú Maríu Lannwood þeissi tvö
ár sem ég hef unmið hjá Lamn-
wood forstjóra, hélt hún áfram
jaifnróleg. — Ég sit oft hjá henni
þegar vel stendur á og hún getur
verið reglulega skemmtileg. Ann-
ars er eiginlega enginn, sem
skiptir sér af hnni. Forstjórinn
hefur annað að gera og frú
Lanmwood er alveg úti að aka
og dóttirin er aldrei heima.
Vinnustúlkan sér um að hún fái
mat og á hverjum degi kemur
hjúkrunarkona pg athugarhvort
hún er lifandi. Og svo kemur
fyrir að Martin og Sponge höf-
uðsmaður líti til hennar- Stand-
um er hún á heilsuhælinu og
auðvitað væri bezt að hún
dveldtst þar að staðaldri, því að
þar er fólk sem getur ldtið tit
með henni allan sólanhringinn.
Hún hefur tvisvar fengið hjarta-
köst og hún er ekkert unglaimb.
En hún vilil heldur búa í Epla-
vík, þar sem gamli forstjórinn
átti heima . . .
— Jæja? sagði Tom óþolin-
móðlega.
— Og það er aðallega ég sem
hún talar við, hélt stúlkan álfram
hin rólegasta. — Og mest talar
hún urn löngu liðna daga eins
og gömlu fólki er lagið- Og um
Benmy. Hann er í rauninni eft-
irlætið hennar — ef það er rótta
orðið. Og að sjáilfsögðu heif ég
fengið nákvæmar lýsimgar á
herra Benny Thordgren sem nú
er búsettur í Ástralíu.
— Einmitt það? Svo nákværn-
ar að þér uppgötvuðuð sviikin
um leið og ég steig ifiæti inn
í Lannwoodhúsið, eða hvað?
— Já. Benny Thordgren "T
bláeygður. Þér eruð brúneygð-
ur.
Glettnisleg förvitni hennar,
yfirlæti hennar þairna í stofu-
dyrunum þegar hann kom dag-
inn áður — Tom varð að trúa.
En að frú María sjáliC . ■ . ?
Nei, satt var það, hún var hálf-
blind!
Þau þuta áfram og bíl'linn
malaði notalega. Tom fór hálí-
partinn hjá sér, en þó var hon-
um skapi næst að hlæja að sjálf-
um sér.
— Jahá, sagði hamn. — Það
var nú það. En mér þætti gam-
an að vita hvað þér hélduð . . .
Hann lauk ekki við setninguna
heldur byrjaði á nýrri:
— Af hverju erutm við að i'ara
til Eplavíkur núna? Hvað þurf-
ið þér að gera þar?
— Aðstoða mannskapinn, sagði
stúlkam virðingarlaust- Hún var
með sígarettu milli varanna. —
Hafið þér eldspýta?
Hann rétti logandi eldspýta í
áttina að munni hennar.
— Æ, sagði hún og hristi
sígarettana í munninum. — Taik-
I ið hana og kvei'kið í henni.
Hann gerði eins og hún bað
i hann og stakk síðan iogandi
! sígarettunni aftur milli vara
i hennar. Þetta var eitthvað svo
náið að hann varð hállCringlaður.
Tökum að okkur
viðgerðir, breytingar, viðbyggingar, gler-
ísetningu og mótauppslátt. Útvegum einn-
ig menn til flísalagninga og veggfóðrunar.
Athugið: Tökum einnig að okkur verk upp
til sveita. — Vönduð vinna með fullri
ábyrgð. — Sími 23347.
UG-RAIIÐKÁL - I MIIt A OOTT
SKOTTA
— Leitið í öilum vösum. Mór fínnsit sivo bjánalegt að afigreiða
benzín fyrir fimm krónur.
Auglýsmgasiminn er 17500
Gaiiabuxur,
molskinnsbuxur
skyrtur — blússur - peysur — sokkar — regn-
fatnaður o.m.fl.
Góð vara á lágu verði. — PÓSTSENDUM.
O.L. Laugavegi 71
Sími 20141.
SÓL Ó-eidavéiar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum og
gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveitabæi.
sumarbústaði og báta
V arahlutaþ jónusta.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa eldæ
véla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐl
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 — Sími 33069.
k