Þjóðviljinn - 03.05.1969, Blaðsíða 8

g SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 3. mai 1969.
ROLAND GYLLANDER:
HÆTTA
Á
FERÐUM
23
inguna; þurltu aillir adrir en
hann sjálfur að vera svona skoilii
jrfirlætisfuilir í þessu máli? Hún
hló aftur, ypti öxlum og lokaði
töskunni.
— Komdu inn, sagði hún. Loik-
aðu dyrunuim o-g taktu burt
þessa skrambans byssu ef hún
er nú hlaðin.
— Það voru skotfæri í kja-11-
ara-num, alveg eins o-g bú sagðir.
— Komdu inn!
Hann steig i-nn fyrir og lokaði
á eftir sér. Þegar lásinn simall
var eins og óraunveruleikaikennd-
in færi vaxa-ndi: nú voru b-au
hér, Mona og hann, í hóteliher-
bei-gi, en ástandið var skelfilega
ófugsnúið. Hann settist á rúm-
stok'kinn. studdi olnbo-gunum á
hnén og reyndi að styrkja sig með
því að sta-ra á hana.
— tJtskýrðu, saigði hann
þreytule-ga. — Ef hæigt er að
skýra nokkurn s-kapaðan hlut.
Yfirlæti hennar hélzt óbreytt.
Hún þreif til sín eina möppuna
af borðinu, h<vppaði upp á rúmtið
og dró undir sig fæturna. Og hún
var komin m-eð sígarettu milli
varanna. Tom mundi eftir sígar-
ettu sem ha-nn hafði sólarhring
áðu-r kveikt í íyrir hana í bílin-
urn hemnar á leiðinni út í Epla-
ví'k og endurmiinningin gerði
honum ögn léttara í huga. Þessi
stúlka var á einhvern hátt skilj-
anleg, enda þótt hann vissi nú
minna en nokkru sinni fyrr um
hlutverk hennar í ha-rmleiknum.
— Bemny Thordgren býr hér á
hótelinu. sagði hún með sígar-
ettuna í munnvikinu eins og
glæpakvendi í kvikmynd. Hún
blaðaði í mö-ppunni og hélt á-
fram: — Han.n kom hingað f
fvrradag, að minnsta ko-sti skrif-
* aði hann sig þá inn í gestabók-
EFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKÚHNAPPAR
HARGREIÐSLAN
Hárgreiðsl ustofa
Kópavog:s
Hrauntungu 31 Simi 42240
Hárgreiðsla Snyrtingar
Snyrtivörur
Fegrurarsérfræðingui á
staðnum.
Hárgreiðslu- op snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav 18 III hæð tlyfta)
Sími 24-6-16
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistoía
Garðsenda 21 SÍMI 33-968
ina. Eftir þessum skjölum að
dæ-ma . . .
— Hvernig í skollanuim gaztu
komizt í gestabókina? greip Tom
i fram í.
— Það var enginn vandi. Ég
fór til afgreiðsilumanns-ins og var
þýðingarmikil á svipinn og sagð-
ist þurfa að hitta Benny Thord-
gren oig spurði hvort það væri
í alvöru hér á gistihúsinu s-em
i hann byggi. Hann fietti í gesta-
[ bókinni og leyfði mér meira að
segja að horfa líka. Svo reyndi
j ég líka að skima eftir Granath
j rjtstjóra en ég fann ekki annað
en Tom Grafström. og komutím-
inn kom n-okku-m veginn heim.
Tom fleygði byssunni á borð-
1 ið.
— Fiandinn hirði þig, sagði
j hann. Já. ég er ekki að tala um
bysisun-a. Jæja. hvemig komstu
hingað inn?
— Afgireiðslumaðurinn sa-gði
að þ-að væri tilgano-slaust fyrir
mig að bíða. bví að herra Tord-
gren kæmi' ekki til baka fyrr en
í kvö-lti eða á morsun — þetta
var fyrr í dag. Ég sa-oði með
miklu yfirlæti að év hpfð; haft
samband við hann rét* áða-n og
hann kæmi á hverri stundu og
svo settist ég í a-nddvrið og reyndi
að s-tilla mig um að n-aga á mér
negluimar.
Loksins fa-nnst Tom hann ffefa
horft í augun á henni.
— Og svo bp'ðstu b«ss að ná-
unginn bvrfti að hrp»5a sér frá.
sr'0 að Þú gætir n'ð Ivkpnum af
töflunni?
Hún hris-fi hö-fuðið os blés frá
sér revkskvi
— Éo ætiaði að gera það. en
taflan e-r of innarlep'a og ég vat
ekki honnað vfir borð’ð — kióll-
inn er of bröneur. Næst begar
ég leik hAfnlrotfu ætla ég að
vera ' síðbuxum.
— f næsta skipti skal ég . . . !
Fyrirvnt'ðin haltn áfram.
— tfo varð að nota aðra að-
ferð Formúluna IA Éo læddisf
upp stigann. ég bafði komizt að
bví hvaða hp-rbervisnúmer var
hiá Bennv 'Ræstin-<rakon-an v-ar
að takn til í næstia herberín o«
ég be;ð hanvað til hún skrúfaðt
frá krönunum. Þá stal ég stofn-
lyklinum bpnnar úr skráargatinu
og onnað’ h-erbergi númer tólf.
Það var búið að laga b-ar til. s-vo
að ég gat óhrædd verið kyrr.
Tom dró djúpt a-ndann. Hann
leit sem snöggvast á byssuna
— Já. óiá saeði ha-nn. — Mér
bæ-tti gaman að vita bve mön>
lö-gbrot við höfum framið til sam-
ans í dag. Og svo varsitu bér
um kyrrt og rótaðir í föggum
herra Tord-grens?
— Ép fór út og fékk mér mat-
arbita. oe það var dálítið erfitt
að komast fra-mbiá a-fgreið«lu-
mannimtm begar ég kom aftur
inn. F.n ég býst við að hann
sé of góðbiart.aður til að gera
unnistand. Og nú er ég hér á
nýjan leik. — Sæll «« bles®að-”r
— Þú ert ekki með réttu ráði.
sáeði Tom b-reytulega. — Svei
mér bá ef þú ert ekki a-lveg kol-
klikkuð.
Hún ljómaði beinlínis af ó-
svífni þega-r hún bagræddi sér
betur á rúmstokknum.
— Og þú, sagði bún. — Þú
hefu-r verið hém-a síðan snemm-a I
í morgun. Hvað hefur þú a-frek-!
að?
— Minnsitu ekkj á það. To-m j
fann að bann var að komast í |
léttúðarskap. — Ég er búinn að
að bað-a m-ig, eða hvað ég á að
kalla það: hef sofið og etið og
ákveðið að . . .
Litla nefið á hen-ni v-ar allt í
ein-u komið alveg upp að honum.
— Já. það er bjórlykt af þér!
— Hof. Tom reyndi að hugsa
skýrt. Og þegar ég kom til baka
var næturvörðurinn tekinn við
og hann þekkti mig undir eins
sem Benny Thordgren og a-fh-enti
mér lyk . . . Heyrðu mig anna-rs,
telpa míi,. livar er Benny Thord-
gren eiginlega núna? Sa-gði vörð-
urinn nokkuð um það?
— Já. h-a-nn virðist h-afia f-arið
til Stokkhólms.
Tom sneri sér s-nö-ggt að henni.
— Átíu við að hann hafi flogið
til Stokkhólms — hvenær bá?
— f gæ-rkvöld — þ-að saeði af-
greiðslumað-urino að minnsta
kositi.
Tom blístraði lágt og leit í
krin.gum sig í herberginu.
— Og getur komið á hverri
st.undu. Það er bezt að þú takir
til eftir. þig. svo að b-ann grípi
þig ekkt glóðvolga . . .
— Haha. hann hefur engan
lykil, hann kemst ekki inn!
— Stilltu þig nú. Tom leit á
möppuna sem hú-n hélt á. —
Hvað fa-nnstu b-ama? Ve-rzlun-ar-
skiöl?
Hún fór að blaða í möppunni.
Þar voru eintóm verzlun-arbréf.
Öll sýndust verp skrifuð á ensku.
| — Þefta virðist ekki sérlega
merkilegt. Aðallega tilb-oð — og
hér er heilmikið af auelýsinga-
pésum með myndum. ef þú ert
n-okkru nær. Virðast vera ein-
hvers konar borvélar.
— Rétt er það. Tom fletti pés-
anum. Virðast vera vélar til
námuvinnslu — ..Crombye &
Sons Ltd.. Huddersfield" — en
Bennv starfnr í Ástralíu. er það
ekki?
— Hann h-ef-ur trúlega komið
tii Evrópu til að eiffa viðskinti
við Crombvsfvrirtækið — aula-
bárður!
— Fyrirgefðu ■— er um einhver
viðskipti að ræða?
Hún flettj rokkr"m vélrituð-um
blöðuim í pappabefti.
— Hér er að minnsta kosti
söiusamningur. Crombve virðist
bafa ymvsleot á boðstólum: hér
eru meira að segja sænska-r bor-
vélar. En be-tta er ekki stórvægi-
legt. Hún fletti við síðasta blað-
inu. — 600 sterlin-gspund. Smá-
mumir ... Jæja, hér hetfur hann
að minnsta kostd skrifað undir!
Tom laiut fram og hoirfði á und-
irskri-ft Bennys Thordgirens.
— Já. þetta er skriftin hans
ef ég man rét.t. Já. svo að hann
hefur verið að ræða við brezka
k-aupsýslumenn hér í Kaup-
mianmahö-fn . ..
— Já. í gær Mon-a benti á
dagsetnmgun-a. Og hér e-r fitu-
blettur. þeir hafa verið að borða
á Wivex þegar þeir undirskrif-
uðu samnin-ginn.
— Wivex er ekki lengur til.
— Þá hafa Jvei-r setið á Porta.
Fitu-blettur er það að minn®ta
kosti.
Þau sátu þögul nokkra stund.
Tom fitlaði við pésan-a.
— En af hverju er hann far-
inn til Stokkhólms? ta-utaði hann.
— Hvaða erindi getu.r hann átt
þanigað. fvrst hann var búinn að
skrifa að hann ffæti ekki komið
heim i afmæli Maríu ömmu?
— Hefur han-n skrifað það?
— Já í bréfi 1il Lannwoods
forsitjóra. Hann sýndi mér bréf-
ið: það var bá 'X-m ég sá und-
irskrift Bennys.
— Hann virðist hafa séð sig
um hönd — heim tiefur hann að
minnsta kosti farið.
— En afmælisdagu-rinn v-ar í
fyrradag! Og bað var þá sem
hann kom hingað: hann hefði
að minnsta kosti vetað spandér-
að símtali heim til EDlavikur.
— .Tá. betta er eiitbvað und-
ariegt.
Þau þögnuðu aftuir. Kátín-an
var horfin ú,r svip Monu. hun
lét axlirna-r síffa o^ horfðí bu-p-si
fram fvrir siff. Öll þessi við-
skiptabréf ann-ars vegar og hins
vegar skvndileg Stokkhólmsferð
Bennys höfðu gert þau alvar-
lega þenkiandi. Þetta var rétt hjá
Monu; eitthvað undarlegt var á
seyði. það fannst iafnvel hér í
Kairnmmann-ahöfn
Tom rétti úr sér og leit í
krinffnm sig.
— Allt í la-gi. nú hættum við
bessu. Lagaðu til eftir beztu getu
meðan ég skrepp niður til varð-
arin-s og skioti um lykil og út-
veffa okkur bra-uð o" öl. Ég bv
í herberffi númer 37 bað er á
brið.iu hæð
— Jæia þá. sa-gði Mona og
boppaði fram úr rúminu. — Eins
off bú vilt
Eftir n-okkrar mínútur voru
bau unpi í herbergi Toms —
AtTon-a í fataskápnum — bv! ver-
ið var að bera inn ölið og brauð-
i ð og Tom vi-ssi ekki hvenær
beimsókn-artími var á dönskum
hótelum. Augu hennar ljómuðu
SKOTTA
RAZN0IMP0RT. MOSKVA
RUSSNESKI HJOLBAROINN ENDIST
Hafa enzt 70.000 km akstur samkvasmt
vottorðl atvinnubllstfðra
Fæst hjá flestum hlölbarðasðtum A landinu
Hvergi lægra verð ^ i

Aíézstif
SÍMI 1-7373
TRADINC
CO.
hfJ
HARPIC er ilmaiidi eliii sem lireinsar
salernisskálina og drepur sýkla
'3 King Features SyndicatC, Inc., 1967. Worí4 rights reterved.
— Htvernig geturðu æ-tiazt tdl að ég hafi tíma til að taka til
þagiar ég er 6 tí-ma á dag í skólanum, 3 tíma að tala i síma og
afganiginn af deginum fyrir framan sjónvarpið?

Tökum að okkur
viðgerðir, breytingar, viðbyggingar, gler-
ísetningu og mótauppslátt. Útvegum einn-
ig menn til flísalagninga og veggfóðrunar.
Athugið: Tökum einnig að okkur verk upp
til sveita. — Vönduð vinna með fullri
ábyrgð. — Sími 23347.
Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500
Qallabuxur,
molskinnsbuxur
skyrtur — blúss-ur - peysur — sokkar — regn-
fatnaður o.m.fl
Góð vara á lágu verði. — PÓSTSEJMDUM.
O.L. Laugavegi 71
Sími 20141.
* *
SOLO-eldavélar
Framieiði SÓLÓ-eldavélai at mörgum stærðum og
gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveitabæi
sumarbústaði oe báta
Varahlutaþjónusta.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa elda-
véla fyrir smærri bát.a og litla sumarbústaði
ELD A VÉL A VERKSTÆÐI
JÓHANNS FR
KRISTJANSSONAR h.t
Kleppsvegi 62 — Sími 33069
v