Þjóðviljinn - 17.09.1969, Page 10

I
10 SÍDA — ÞJÓŒJ-VItJINN — Miðvi'kudagujc JSZ, sepbember 1969.
n~3
SKÁLDSAGA
EFTIR
MARY
DUTTON
fraan honum. Sumir komu úr
bænum eins og vitf höi'ðum gert
og sumir kcimu enn í hest-
vögnium eöa ríðandi. Hrossin og
vagnarnir voru geym.d -balkatil
mpd kirkjunnar og kirkjugarðs-
ins, en bílarnir beygðu inn frá
þjóðveginum og þeim var lagt til
hliðar og framanvið kirkjuna.
— Hamingjan ,*óða! Mamma
sagði, aldrei „Almattugur minn“ á
sunnudögum. Hún sagði alltaf
„hamingjan góða“. — Lítið á bíl-
ana. Það verður fullt í kirkju í
dag.
Pabbi beygði út af þjóðvegin-
um og inn á bílastæðið, og
mamma leit um öxl til að virða
okkur fyi-ir sér. Við óikum fram-
hjá Fordbíl Johns læknis og
mijökuðuim oktour upp að Miðinini
á Buicknuim hans Elmers frænda.
John læknir var einn þeirra sem
kom akandi úr bænum og hann
lagði aliltaf bílnum yzt á stæðið.
Við hliðina á leirgulum ba lækn-
isins sýndist bíll Eimers frænda
eins og nýr. Þannig leit hann
alltaif út. Enginn heifði þorað að
borða néitt í þeim bíl og Neevy
frænka sagði að það hefði aldir-
e; verið reykt i honum sdgaretta.
Maiiruma leit í litla spegilinn í
vesktau sínu og togaði hattinn
dálitið neðar á ennið. £g stóð
upp og lagaði á mér hnjásikjólin.
Jamies þreifaði eí'tir srveipnum í
hnakikanum, fann hann og reyndi
að slétta úr honum. Pabbi and-
varpaði og við vorum reiðubú-
ta að ganga í kirikju.
Bróðir Meairl stóð í dyrunum
og þurrkaði svitann innanúr
fiibbanum. Bi’óðir Mearl hlýtur
að hafa fárið til kinkju fyrr c-n
allir aðrir á hverj.um súnnudegi.
því að hann var alltaf kominn
til að taka í hendumar á öllum.
Jaimies sagði að jakkinn á bróð-
ur Mearl væri ailltaf fráhneppt-
ur vegna þess hve maginn á hön-
um væri feitur, en ég hélt að það
væri til þess að hann kæmist
fyrr úr honum, þegar. hann fór
að æsa sig upp. Hánn æpti heil-
mikið þegar hann vair kominn
í predikunarstólinn og því rauð-
ari sem han-n varð í framan og
sveittari, því hraðar fleygði hann
frá sér fötun-um. Fyrst flaug
HARGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31 SímJ 42240k
Hárgreiðsla. Snyrtmgar.
Snyrtivörur.
Fegrunarsérfræðingux á
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtisitofa
Steinu og Dódó
Laugav 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMl 33-9-68
jakkinn og síðan bándið gegnum
loftið yfir á stód í djáiknastúk-
unni. Þegar hann hafði lokið
predikuninni var skyrtan komin
hálfa leiðina uppúr buxunum og
tveir eí'stu sikyrtuihnapparnir
farnir veg allrar veraldar.
En þótt systir Mearl hefði dá-
ið í fyrra var akiki þar með sagt
aö bróðir Meanl gen.gi tölulaus.
Það hel'ði mátt ætla, að það væri
e»-thver sérstakur heiður að íá
r-ð saumia þessar tölur aftur í, ef
dærna mátti af rökræðum
kvennanna í trúboðsfélaginu.
Míimjma sóttist ekki sérstaklega
eftir því að fá að saúma í töl-
12
ur, en hún bauð bróður Mearl
oít í mat á sunnudögum.
Ég heyrði ekiki mikið af ræð-
unni hans þennan sunnudag,
vegna þess að ég var að biðja.
Kirkjan ætti að vera bezti stáð-
urinn til að biðja um eitthvað
sem mianni var sériega hugleikið,
og frá því að við settumst í sæt-
in eftir sunnudagasikólann hafði
ég beðið uim það að mamma
leyfði o'kkur að halda grisnum.
Ég bað þess líka að bróðir Mearl
kæmi ekki með okikur heim að
borða. Ef við þyrftum að standa
í pexi, þá vildi ég ekki að hann
væri viðstaddur.
— Viltu koima, syndari, viltu
koma? Prédikunin var næstum
á enda. Jakki bi-óðir Mearl og
bindið héngu á stólnum og hann
sýndist þreyttur og sæll. — Viitu
yfirgefa spilamennskuna og
brennivínið og máluðu drósirnar
i göturæsinu, þar seim- þú fannst
þær og koima?
Enginn kom. Rödd bróður
Mearis varð að hvísli. — Kcmdu,
hvísilaði hann. — áður en það
verður um seinan. Komdu áður
en upphefst grátur og gnistran
tanna. Áður en björgin klofna —
Við sungunfL „Eiins og ég“ og
svo lót ungfní Mildred sálminn
aftur, hægt og lágt en enginn
kom. Will gamili Jackson bað
lengi fyrir ölluim þeim sem vildu
ekki yfirgefa göturæsið og koma
til bróður Mearis og svo var
messunni loikið.
Við þurftum alls ekikert að
pexa út aí' grísnum. Eins og,
þruma úr heiöskíru • lofti, an
þess að nokikur nauðaði eða
þyrfti að gefa loítorð um eitt eða
r.eitt, skipti mamma um skoðun,
Bf'tir kiricju íórum við í eggja-
ledt. Þegar henni var lokið og
James var að gefá mér nokkur
af sanum eggjum af þvi að ég
hafði bara fundið eitt, komu
Neevy frænka og maimma út úr
kirkjunni og stóðu hjá bílnum
okkar og töluðu saman.
— Flýttu þér, mamma. Flýttu
þér. Daw Starr kom hlaupandi
til þeirra með íeiita, Ijósa Shiriey
Temple lok'kana dinglandi með-
fram klessulegu, rau^bleiku and-
litinu, og fór að toga í handlegg-
inn á Neevy frænku. — Flýttu
þér. Ég vil fara heim að líta
á hestinn minn.
Ég leit upp frá páskaeggjun-
um minuim. — Á Dawn. Starr
hest? spuröi ég James.
— Ég veit ekkert um þaö,
kjánaprik. Ég' hef að minnsta
kosti aldrei séð hann. Farðu og
spyrðu hana. James setti eggin
okkar inn í bíiinn.
Það gat verið satt. Dawn
Starr bjó til sögur og sagði eitt
og annað, sem viar tilbúningiu-,
en þó gat það verið. Ég hugsadi
mig uim stundarkorn, og svo fór
ég þangað sem Dawn Sitarr var
að taika í veskið hennar Neevy
frænku. ,
— Þú átt engan hest, sagði ég
hátt. — Ekki alvöru hest sem
étur hey.
— Og víst á ég hann! Dawn
Starr hoppaði á öðrum íæti og
vafði veskisihank^ium um hand-
legginn á Neevy frænku. — Er
það ekiki, mamima? Segðu henni
það, mamima. Ég fékik hann í
gær, er það ekiki?
—■ Vertu etoki að toga í vesk-
iö mitt. Neevy frænka yggldi sig
framaní okikur; síðan leit hún á
mömimiu og hló við. — Ja-a,
! Elmer átevaö loks að kaupa þetta
l íolaigrey sem Will Jackson var
með til sölu aililt árið —
— Og ég verð að leyfa þór og
j James að riða honum. Daiwn
jStarr var enn að toga í veskið
hennar Neevy frænku. — A± því
að imamma segir að þú Jaimes
jeignist áreiðanlega aldrei hesta
! eöa svoleiðis, af þva að. Jim
i frændi er svoddan —
— Dawn Starr! Neevy frænka
togaði svó fást f veskíö sitt að
það hentist til og rakst í' hök-
una á henni.
— Og víst eigum við ýmislegt.
Við eigum margt. Við eigum
— Við eigum — Bg leit á
mömmu til að ganga úr stougiga
um að hún væri að hlusta. —
Nei. það er satt. Við eiguim eng-
in gæludýr. Við megum ekki
einu sinni eiga það sem okkur
er gel'ið. Við —
— Við verðum að flýta okkur
heim að smíða svínastíu, saigði
mamma og tók um handilegginn
á mér. — Það er eimmiitt það
sem við þurfum að gera. Thorpe,
sæktu pabba þinn og segðu að
við séum ferðbúin.
— En muniö það, sagði
maimmia í tailnum á heimieiðinni.
Þið verðið að fóðra hamn og
halda stíunni hreinni. Þið verö-
iö að lofa því.
— Við lotum því, sögðum við
Jamies.
— Og ef ég frétti nokikum
tíma að þið hafið riðiið þessum
— þessum fola, þá skal ég lú-
berja ykkur.
— Jæja! . Pabbi hægði ferðina
við garðshliðið heirpa. — Ég
veit eMd af hverjiu ég ihef mössit
i préddkiuninni í dag, en fajvað
sem þvf líður þá vildi ég að ég
hefði hlustað! Hainn briosti til
mömimu og við ílótrum öll inn í
húsiið sæl og glöö og enginn út-
skýrði fyrir pabba, að það hetfði
ekkii verið prédikunin sem hafði
þessi áihrif.
Það sem eftir var dagsins vor-
um vdð að reyna að finna nafn á
nýja gæludýrið okkar. Og um
■kvöldið, þegar við vorum niðri
í hlöðunni að horfa á pabba
ganga frá svínastíunnd, þá var
það pabbi sem íann upp á nafni.
— Af hverju kallið þið hann
ekki Peccavi? spurði hann um
leið og hann festi síðustu rim-
ina með naigla. — Mér fyndist
það mjög vel við hæí'i.
— Peccavi, sagði • ég. Það
hijómaði íallega. — Peccavi.
James leizt líka vel á nafnið
og þar með haföi grísinn okkar
fengið nafn.
Það var ekki fyrr en löngu
seinna að James uppgötvaði það
í einni af bókunum hans pabba
hvað peccavi þýddi, og við kom-
umsit að raun um að við vorum
að æpa „Ég hef syndgað“ í hvert
skipti sem Pekk litli slapp út jr
stíunni og við urðuim að ná hon-
um aiftur. Mamma hafði aldrei
kallað í hann; hún lét okkur
alltaf gera það, og daiginn sam
James fann nafnið í bókinni.
vissum við loks hvers vegna.
Eftir þennan páskadag kom
Donie með Thee og Josie með
sér flesta laugardaga þegar hún
komr að þvo og við lékurn okkur
öll saiman bakvið hús, Thee og
Josie og James og ég. Þau kunnu
marga stórkostlega leiki', Tfaee og
Josie. Leiiki með orðuim sem
James hafði ekki kennt. mér, ef
hann kunni þau þá.
— Bom-bom-bom, hér kem
ég . . .
Hvaðan kemurðu? . . . New
• Orieans!
— Hunangskaika, hunangskaika,
hver verður fyrstur að hlaupa
ti! baika . .
Og
— Hilauptu og feldu þig,
hlauptu og feldu þig, annars
kemur skrimslið og étur þig!
Laugardagur. Við lékum okkur
undir trjánúim og sungum text-
ana með leikjunum meðan Donie
kepptisl. við að itudda þvottinn á
brettinu. í eldfaúsinu bakaði
mamma eggjalausa og mjólkur-
lausa kö'ku cig paibbi sat á bekkn-
um og las i einni af bokunum
sínum.
Við faljótum að hafa átt saman
tvo. eða þrjá — ég man ekki
hve marga góða laugardaga áð-
ur en Thom psonk rakkarn i r fóru
að angra okkur. Þau voru líka
nágrannar okikar, áttu heima
upp með þjóðveginum, en við
heimsóttum þau aldrei. Thomp-
sonkratokarnir fóru að koma eftir
að trén bakatil voru farin að
bera litlar grænar ferskjur og
penjr.
TIL SÖLU
notuð en vel með farin
Skiptarblaðka
Tilboð sendist afgreiðslu
Þjóðviljans merkt „Cuspis"
Fóið þér (slenzk gólfteppl frót
•rEPMK «n>
mtinuz
TEPPAHÚSIfl
Ennfremur ódýr EVLAN feppl.
Sparið tíma og fyrirfiöfn, og verztlíS á einum sfaS.
SUÐURLANDSBRAUT10. REYKJAViK PBOX13111
HAZD AIROSOL lireinsar andrnmslofti<l á svfpstundu
KÓPA VOGUR
Blaðbera vantar í Kópavog.
ÞJÖÐVILJINN, sími 40-319.
HÚSEIGENDUR
Tek að mér að skafa upp og olíubera úti-
hurðir og hverskonar utanhúss viðar-
klæðningu. — Upplýsingar í síma: 20738.
Buxur - Skyrtur - Peysur -
Ulpur - o.mJL
Ó.L. Laugavegi 71 — Sími 20141
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stœrðum og
gerðum. — Einlcum hagkvœmar fyrir sveitabæi,
sumarbústaði og báta.
Varahlutaþjónusta.
Viljum sérstaklega b'enda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVELAVERKSTÆÐl
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 — Sími 33069. vn
HÚSAÞJÓNUSTAN s.f,
MÁLNINGARVINNA
ÚTI — INNI
Hreingerningar. lagfærum ýmis-
legt s.s. gólfdúka, flísalögn mós-
aik, brotnar rúður og fleira.
Þéttum steinsteypt þök. —
Bindandi tilboð. ef óslcað er.
SÍMAR: 40258 og 83327
Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500
»