Þjóðviljinn - 15.03.1970, Blaðsíða 10

|0 SlÐA — ÞJÚÐVIU'INN — Sunnudagur 15. marz 1970
eWflegum dauðdaga í Otago.
En auðvitað fór hann aldrei
heim. Þeir gerðu það fáir af
hans tagi. Hann svaf of oft úr
sér vímuna úti í snjónum.
Það var ekki beiniínis viðkunn-
anlegt í þessum dimmu kletta-
gljúfrum með fjarlægan, óhugn-
anlegan niðinn í Shotovei-fljóti
fyrir eyrum okkar. Niðurinn
minnti á margfaldaðan þyt í
greniskógi en skorti þó hlýju og
stolt skógarins. Ég stakk upp á
því við Jodk að við tækjum
lagið til að yfirgnæfa ömurlegan
fljótsniðinn.
— Fyrst verð ég að slökkva
þorsta minn, sagði Jock og saup
á flösku sinni.
— Þorsti á borð við Sahara,
sagði ég.
— Það er lóðið, svaraði hann
hinn fálegasti. — Þetta er minn
kross, telpa min.
Síðan hóf hann upp grófa
Whiskýraust sína:
Róið mér yfir, siglið mér yfir,
róið mér yfir til Kalla.
Ég krónu skal borga honum
Bensa fyrir
að bera mig yfir til Kalla.
Og síðan tók ég undir.
Ég komast vil yfrum til Kalla,
það kcmst ckkert annað að.
Róðu mér yfir á einhverri
kænu,
elskan mín, gcrðu það.
Skuggaleg björgin bergmáluðu
söng okkar og gerðu hann holan
og óhugn anlegan. Ég fór að
skjálfa og hallaði mér upp að
breiðu bakinu á Jock.
Ég sver það við sól og stjörnur
og sönginn í brjósti mér:
Ég komast skal yfrum til
Kalla
— ég kemst ekki, því er ver!
Og evo datt hann aftur af
baki og lá þama endilangur og
tautaði fyrir munni sér af til-
finningu: — Aumingja Kalli!
Nú beygðum við út af slóð-
inni og styttum okkur leið yfir
hálendið og þangað sem Litla
Mau beygir niður úr fjöllunum
og fossar út í Shotover. Sólin
skein glatt, lævirkjamir sungu og
þav sem hesturinn steig niður
fæti flögruðu fiðrildi uppúr gras-
inu eins og dálítil, bláleit papp-
írs^nifsi. Nú var mér aftur létt-
ará um hjartað og við Jock
reyndum að syngja saman
„Gilderoy“ þótt hvorugt okkar
kynni textann almennilega.
— Hér dó sá sem ég unni mest,
tralala Gilderoy!
Jock hélt að Róbert Burns
helfði gert þessá gömlu vísu og
hann felldi fáein tár, en með
67
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. SimJ 42240.
Hárgreiðsla. — Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hœð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SlMl 33-9-68
virðuleik og án þess að skammast
sin.
— Vesalings Gilderoy! Vesa-
lings Burns!
Þá var það sem ég sá svartan
reykjarmökk stíga yfir hæðar-
hrygginn og berast til austurs
undan vindi.
—i ^Hvað getur þetta verið,
herra MacKensie?
— Við sjáum það eftir andar-
talc, vertu alveg óhrædd.
Ég varð að beizla óþolinmæði
mína þar til hesturinn var kom-
inn fyrir klettanef og þá sá ég
hvar Gurrency stóð á flötum
steini og var að leggja grænar
greinar á bálköst.
Mér var strax ljóst að eitthvað
var að. Þegar hún kom auga á
okkur, klifraði hún strax nrður
af steininum og hrópaði til okkar:
— Ö, Tatty, Tatty, guði sé lof
að þú kom&t. . j
— Af hverju, Ðurnency? Hvað
er að? Og hvers vegna ertu að
kveikja þetta bál?
— Til að kalla á hjálp frá
hinum árbakkanum, sagði hún.
— 0, Taddy, hann er svo veik-
ur, hann nær ekki andanum. Ég
veit ekki hvað ég á að gera.
Hún var mögur og náföl und-
ir sótinu. Hún virtist ekki hafa
sofið í marga sólarhringa. Ég
renndi mér af baki og faðmaði
hana að mér. Hún skalf en hún
grét ekki og ég hélt henni stund-
arkorn i fangi mér til að róa
hana.
— Það var gott ég ákvað að
koma hingað í dag og það var
reyndar til þess eins að segja
þér hvað drengurinn er dæma-
laust efnilegur. En hvar er Pig
litli og hvar er húsið?
Skelfing var þetta ömurlegur
staður. Óhrjálegur moldarkofi
með strigapoka í glugga stað,
gauðrifinn í þokkabót og á skökk-
um skorsteininum sat hópur máfa.
— Ég ætla að athuga hvað ég
get gert, sagði óg. — Jock getur
hjálpað þér að halda eldinum
lifandi.
— Jock! hrópaði Gurrency og
hló hálfkjökrandi. Ég sneri mér
við og sá hvar hann hallaði sér
makindalega upp að klettavegg.
Hann steinsvaf með tómu flösk-
una í hendimni. Ég gekk til hans
og hristi hann, en það sitoðaði
ekki.
— Nú, jæja, en er eitthvað af
guUgröferum niðri við fljótið?
— Þeir fóru allir til bæjarins
eða yfir að Shotover. En einhver
ætti þó að sjá reykinn.
—- Kannská Shannadoi'e, ef
heppnin er með okkur.
— Já, Tatty, ég vona það. Ég
er svo hrædd, Tatty. Hann hefiur
anmars verið hraustur og hóstað
sáralítið. En í gaer féll hann sam-
an. Hanm hóstaði upp blóði og
ég hólt ....
— Blóði! Hvaða vitleysa, sagði
óg í skyndi en skelfiingin gagntók
mig. og ég átti fiulít í fangi með
að leyna því. — Kannski hefur
bara sprungið smáæð. Það er
algengt etftir lungnabólgu.
— Ég segi þér satt. Nú fóru
tárrn að streyma og hún hélt
dauðahaldi í mig. — Ö, Tatty,
það er hræðilegt að sjá hvað hann
er hræddur. Ég get afborið allt
annað en að horfa á hann svona.
Ég fór inn í kofann. 1 þröngu
herbergi bakvið eldhúsið lá Pig
litli. Hann stundi og bylti sér
í fletinu. Inni var sópað og þokka-
legt. Á borðinu stóð niðursuðu-
dós, hálffull af gullsandi. Ég gekk
tii hans og lagði höndina á ennið
á honum. Það var brenniheitt og
þurrt og augu hans voru gljáandi
og tryllimgsleg.
— Jæja, góði minn, sagði ég
í flýti.
— Tatty. Hann var mjög and-
stuttur og rödd hans var nær
óþekkjanleg. — Tatty, sæktu
prestinn handa mér. Hún vill
ekki sækja hann.
— Hvernig ætti hún að geta
skilið þig hér einan eftir meðan
hún æðir alla leið til Calico etftir
presti? Enda hefurðu meiri þörf
fyrir hjúkrun en skriftir. Hafðu
engar áhyggjur af því.
Hann rak upp örvæntingaróp.
Svo fór hann að hósta og við
þennann sára, þurra hósta komu
rauðir blettir í vasaklútinn sem
ég hélt upp að rnunni' hans; Hann
þjáðist, það var auðséð í svip
hans og hann greip um brjóstið
þegar takið kom. En verst af öllu
var æðisleg sikelfingin í augum
hans þegar haran sá blóðið. Hann
var eins og barn andspænis ein-
hverju sem það ræður ekki við
og skilur ekki.
Það gekk mér nærri hjarta að
horfa á þetta. Ég hallaði honum
útaf á koddann og strauk hon-
um um varagann. — Þetta lagast
allt saman, góði minn, sagði ég.
— Þú veázt að ég tek ekki í mál
að þú deyir.
— Föður Morceau, stundi hann.
— Já, strax og hægt er, ég lofa
því, sagði ég sefandi.
Kærleikurinq sem gafjntók mig
var ekld ást kónu til karlmarans,
heldur einfaldlega kærleikur sem
krafðist einskis í staðinin. Éghefiði
viljað gera hvað sem var til að
færa honum huggun. Ég heíði
ekki talið eftir mér að hlaupa
alla leið til Calico eítir appel-
sínu handa honum, að ég tali
nú ekki um prestiran. Hið eina
sem máli skipti voru óskir hans
og löngun rraín til að uppfylia
þær. Ég gat ekki að mér gert að
halda að harun væri að dauða
kominn. Dauðinn var nærstaddur
og í augum hans var hann ekki
neinn kærkominn gestur eins og
haran hatfði verið atfa mínum.
Hann var óviraur sem ætlaði að
nema hann burt frá æ.sku hans
og hamingju í algem tillitsleysi.
Jú, ég vissi vel hvað faðir Mor-
ceau gat veitt honum: huggun.
Ekki aöeins þá huggun sem fylg-
ir náð og syndafyrirgefningu,
heldur einnig þá huggun sem
mildar allt og bægir óttanum
frá.
Og þarna sat ég og strauk
kaldar hendurnar á Pig litla og
talaði við hann eins og barn.
— Vertu ekki hræddur; ég vaki
yfir þér og annast þig og þér
líður betur strax og sótthitinn
rénar. Og eí þú vilt fé prest,
þá skaltu fá hann; því máttu
treysta. Ég skal ekki bregðast þér,
vertu viss um það.
En í raun og vem vissi ég ekk-
ert hvað ég átti að gera. Ég var
eiginlega alveg ráðþrota. Átti ég
að rída aftur til Calico að saekja
móðuir mína, ef Shannadore væri
ekki við Shotover eða sæi ekki
reykmerkið? Eða átti ég að senda
Currency af stað og eiga á hættu
að hann dæi meðan hún var fjar-
stödd. Móðir mín hefði ekki ver-
ið i vandræðum með að taka á-
kvörðun, en sjálf var ég lömuð
af harmi og ráðleysi.
SÓLÓ-eldovélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum
og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita-
bæi, sumarbústaði og báta.
VARAHLUTAÞJÓNUSTA.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavélar fyrir smærri báta og litla 9umarbústaði.
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 - Sími 33069.
BÓKABÚÐIN
HVERFISGÖTU 64 — tilkynnir:
Mikið úrval af eldri forlagsbókum. Sum-
ar af þessum bókum hafa ekki sézt í
verzlunum í mörg ár.
Danskar og enskar bækur í fjölbreytfu
úrvali. — Komið og sjáið og kynnizt bók-
unum og hinu lága verði.
BÓKABÚÐIN
HVERFISGÖTU 64.
Vetrarútsalan
stendur yfir.
GÓÐAR VÖRUR Á GJAFVERÐL
Ó.L.
Laugavegi 71 — Sími 20141.
III AllRA H
Dag- viku- og
mánaóargjald
rl'H H I'

Jl
Lækkuð leigugjöld
22-0-22
m BÍLALEIGAN TAJIt"
RVMJQA r RÁRSTÍG 31