Þjóðviljinn - 29.05.1970, Blaðsíða 4

4 SIÐA — ÞJÖÐVIUTNN — Fio®tiujd9@iir 20. naiai 1070.
— Málgagn sósíalisma, verkalýðshreyfingar og þjóðfrelsís —
Dtgefandi:
Framkv.stjóri:
Ritstjórar:
Fréttaritstjóri:
Ritstj.fulltrúi:
Auglýsingastj.:
Útgáfufélag Þjóðviljans.
Eiður Bergmann.
Ivar H. Jónsson (áb.), Magnús Kjartansson
Sigurður Guðmundsson
Sigurður V. Friðþjófsson
Svavar Gestsson.
Ólafur Jónsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðust. 19. Síml 17500
(5 linur). — Askriftarverð kr. 165.00 á mánuði. — Lausasöluverð kr. 10.00.
Staðreyndir
jyjorgunblaðið hefur nú hafið sefasýkísáróður
gégn launamönnuim og telur baráttu þéirra fyr-
ir mjög hófsamlegum kjarabótujm einvörðungu
af flokkspólitískum toga spunna. Af þessu tilefni
er vert að rifja upp nokkrar staðreyndir:
jyjeginkrafa verklýðsfélaganna var sú að lág-
markskaupið, það kaup sem flestir hafa, yrði
15.777 krónur á mánuði eða tæpár 190.000 krónur
á ári. Verklýðsfélögin hafa nú lækkað þessa kröfu
um 2-3%, gegn þvi m.a. að fallizt verði á ófalsaða
vísitölu.
gíðan í september 1967 hefur kaupmáttur 10.000
króna grunnlauna lækkað svo mjög að kaup
þyrfti að hækka uim 20,4% til þess að halda ó-
breyttum kaupmætti. Á sama hátt þyrftu 15.000
króna grunnlaun að hækka um 30,7% til þess að
kaupmáttur héldist óskertur frá haus'tinu 1967.
Verklýðsfélögin fara þannig einvörðungu fram á
að bætt sé upp það sem þegar hefur verið rænt
af-lagláunafólki. Allir' vitá áð staðá' atvinhuveg-
anna er nú svo sterk og gróði þeirra svo mikill að
auðvelt er að fallast .á- kröfur yerkafólks á syip-
stundu. Þjóðartekjumar munu í ár ná nýju há-
marki; ríkisstjórnin viðurkennir að hægt væri að
flytja 1.500 miljónir króna frá útflutningsatvinnu-
vegunum; gróðj Eimskipaféiagsins eins var á síð-
asta ári 110 miljónir króna.
jþað eru slíkar efnahagslégar staðreyndir sem
skera úr um imat manna á kröfum og baráttu
verklýðsfélaganna. Hitt eru svó éinnig pólitískar
staðreyndir, að flokkar ríkisstjórnarinnar og for-
usta Framsóknar neita í verki að fallast á þær
hóflegu leiðréttingar sem verkafólk fer fram á.
Þær pólitísku staðreyndir notar fólk á sunnudag
’til að gera upp á milli flokka.
Stærstí atvinnurekandinn
J^éykj avíkurborg er stærsti viðsemjandi verka-
fólks í Reykjavík; hjá borginni og fyrirtækj-
um hennar vinna stundum yfir 1.000 manns. Ef
félagsleg sjónarmið réðu í stjóm borgarinnar,
væri stærsti atvinnurekandinn þegar búinn að
Semja uim kröfur verkafólks.
Valdníðsla
jprétt Þjóðviljans um valdníðslu Guðmundar í.
Guðmundssonar sendiherra í London hefur vak-
ið mikla athygli. Sendiherrann neitaði fimm náms-
mönnum sém komið höfðu um langan veg um
rétt til að greiða atkvæði — vafalaust vegna þess
að hann taldi að þeir myndu styðja Alþýðubanda-
lagið. Hér er uim hneyksli að ræða sem íslenzk
stjórnarvöld verða þegar í Stað að leiðrétta, nýtt
dæmi um það hvernig gamalgróin valdaklíka reyn-
ir að traðka á lýðræðislegum réttindum. — m.
Atvinnumálin eru mikilvægust
— segir Hulda Sigurbjörnsdóttir, bæjarfulltrúi AB á Sauðárkróki
Frá Sauöárkróki
• Það hefur að vonum vak-
ið athygli, hve konur skipa
víða efstu sæti framboðslista
Alþýðubandalagsins í baeja-
og sveitarstjórnarkosningun-
um á sunnudaginn. Ein þess-
ara kvenna er Hulda Sigur-
björnsdóttir á Sauðárkróki,
verðugur fulltrúi flokks, sem
berst fyrir málum launa-
fólks, því hún er marghert í
kjarabaráttu verklýðsstétt-
anna á liðnum árum sem
formaður Verkakvennafé-
lagsins Óldunnar og sem
ötull félagi, fyrst i Sósial-
istaflokknum og nú í Al-
þýðubandalaginu.
• Hulda hefur þegar setið í
bæjarstj. Sauðárkróks eitt
kjörtímabil sem fulltrúi Al-
þýðubandalagsins. Þar var
í upphafi tímabilsins mynd-
aður meirihluti Framsókn-
arflokksins, Alþýðuflokksins
og Alþýðubandalagsins, en
samstarfinu slitið í miðju
kafi, af því að Framsókn
neytti aflsmunar, þurfti ekki
atkvæði nema annars full-
trúa hinna flokkanna til að
hafa meirihluta, og var það
fyrst og fremst á fram-
kvæmd atvinnumálanna sem
samstarfið strandaði.
• Atvinnumálin eru Iíka þau
mál, sem Hulda telur mikil-
vægust á sviði bæjar- og
þjóðmála, eins og fram kem-
ur í eftirfarandj viðtali, sem
Þjóðviljinn átti við hana í
síma nú í vikunni, en auk
þess snerist talið að öðru
mikilvægu máli. nefnilega
stöðu kvenna sem Huldu
finnst ekki síður eiga að
vera á opinberum vettvangi
þjóðlífsins en staða karla.
Það er m.jög brýn þörf fyrir
verkafóTk, að ATþýðubandallagið
komi sterkt út úr þessum kosn-
iriigum, segir HuHa, því að það
er eini flokkurinn semi einhuga
berst fiy-rir málefnum verka-
fólks.
— Tefor þú, að kosningamar
nú verði einslkorðaðar við beej-
ar-og sveitomálefn-i á hverjum
stað, eða að landsmáilin hafi á-
hrif á bær?
— Sjálfsagt haifa landstmálin
áhrif á bær. Mér finnst ótrú-
legt annað en að fólk vilji nota
tækifasrið og kvitta fyrir að-
gerðir ríkisstjómarinnar. — Á-
standið í atvinnu- og verklýðs-
miálunum, verkfallið siumsstað
ar og yfirvofandi verkfaiH ann-
ars staðar, þvi aMsstaðar eru
félögin með lausa samninga,
hljóta að hafa sín áhrif.
— Hvaða méJI ber annars
hæs-t hjá ykkur [ bæjarstjórn-
arkosningunum á Saiuðádkróki?
-— Það eru atvinnumólin sem
fyrst og fremist verður aðleysa
hér sem annarsstaðar, lausn
a'nnarra málá hlýtur að byg,gj-
ast á að þaiu séu í la,gi. Og hér
er langt frá því að svo sé, allt-
af átvinnufleysi viss tímabil
áreins. Uppbygging atvinnu-
Tifsins er bess vegma það mál.
sem við ATþýðubandalaigsmenn
hér á staðnum viljum fyrst ofí
fremst vinna að, og viljum að
bæjarstjómin beiti sér mjög
eindregið fyrir.
Fljótlegasta aðferðin og sú
stórvirkasta eíns og u stendur
er aukin öflun hráefna til
frystihúsanna á staðnum. Ot-
gerðarfélaig Skaigfirðinga. sem
er hlutafélag bæjarins, kaup-
fé’agsins og einstaiklinga á og
gerir út eitt skip, 250 lesta
tagsikip, en bað er eina stóra
sikipið hér og duigir eikki tiT að
skapa atvinnu árið um kring.
Annair atvinnurekstur hér er
heTzt nokkur bjónustufyrirtæki
og dálítill iðnaður, t.d. var
komið hér á fót Sokkaibuxna-
verksmiðju, sem gengið hefur
dável, en þar vinna 20 — 30
konur, og er aðalllega um að
rasða vinnu héflfan daginn. Þá
er sútunarverksmiiðja hér í
undirbúnimgi.
— Tekur 'bæjarféTagið þótt í
þessurn atvinnuirekstri?
— Nei, bærinn hefur ekki
tekdð bátt í nemw útgerðinni. <«>
Það er heldur ekki endilega
nauðsynflegt að bæjarfélaigið
reki fyrirfækin sijáTft, en bæj-
arstjómin barf að beita sér
mun etndregnar fyrir upp-
byggingu aitvinnuilífsins, en
verið hefur, með auikinnd að-
stoð og jafnvel bátttöku.
— Hvað er svo heTzt í deigl-
unni á sviði félaigsmóla hjá
ykkuir?
— Skóllamiáliin og heillbriigðis-
mól. Á síðasta kjörtfmaibiTi var
haffin byglging fyrsta áifanga
gagnfræðaskóTa, sem nauðsyn-
legt er að haflda áfram með.
Þá Tiggiujr fyrir samlþykkt um
að hér á Sanðárkróki verði
byggður iðnslköli fyrir aTTtNorð-
urlandsfcjördiæmi vestra. í
heiTbrigði smáTum stefnum við
að því að fá hér læknamiið-
stöð fyrir héraöið. Þörf á bættri
1 ækn i sþj ónustu er brýn, hér
hafa yffirleitt verið aðeinstveir
læknar og er það alltoff flítið
fyrir þetta hérað.
En hvort sem um er að
ræða sfcáTabyggingar, gatnaigerð
eða aðrar framikvæmdir é veg-
um bæjarins, höfum við aldrei
boTmagn tiT að gera nemia Tít
ið eitt eff efclki er séð fyrir
nægri atvinnu. Það gefur auga
leið, að alillar opinberar fram-
kvæmdir byggiast á þvf að í-
búarnir haffi trygga atvinnu og i “
þaiu kjör, að þeir séu afTögu-
færir.
— Ég þykist heyra, að það
eru atvinnumálin, sem þú berð
fraimar öITu fyrir brjósti. Þú
ert greinilega ékki á þeirri
skoðun, að konur eigi á opin-
berum vettvangi að sinna ein-
hverjum sérstökum máflum,
eins og t.d. félaigsmálunum,.
— Ég fæ ekki séð, að kon-
um edgi að vera nolakur mál
eða störf óviðkomandi. Hitt er
annað, að konur eru, kannski
oft álitnar öðrum færari að
annast þessi sérmál kvenna,
eins og þau eru stunduim köTI-
uð, en ég álít það heldur ekki
rétt. , Hæfn; til starfa á edn-
hverju sviði fer eklki efftirkyni,
heTdur, einstafelinigsieðlinu. En
það er gamlli hugsunarhátturinn
sem hér ræður, ekki sízt
kvennanna sjálfra. IsTenzkar
konur eru því miðuir aillt of
hlédrægar og Tlítið um að þær
starfi á opinberum vettvangi.
Það eru heTzt kvenffélögin sem
fá að njóta félagslégra starfs-
krafta þeirra. Þetta þarf að
bre'ytast og með því er égekki
að segja, að kvenffélögin hafi
ekki átt rétt á sér á siinum
tfmia, en innan okkar nútíma-
þjóðffélags eru þau úrelt og
einungis til að halda konunum
fró störfum á öðrum s viðum.
Með þessu er ég héldur ekki
að vanþakka það sem þessi fé-
Tög haffa gert, hér á Sauðár-
króki er t.a.m, ágætis kvenfé-
Taig, sem margt gott hefur lát-
ið aí sér Teiða með starfi, sínu,
en ég álít, að þessar dugmiklu
konur hefðu getað það sama
Hulda Sigurbjörnsdóttir
og meira til á opinberum vétt-
vangi þjóðlífsins, í atvinnulíf-
inu og á stjórnmálasviðinu.
Frambaíd á 9 síðu.
SOMVYL
yEGGDÚKURINN NÝKOMINN
Fjölbreytt úrval af þessum viðurkenPda
veggdúk. — Géfur baéði góða hljóðein-
angrun og hitaéinangrun.
SÝNINGARBÁS nr. 63 á