Þjóðviljinn - 29.05.1970, Blaðsíða 6

0 SÍÐA — Þ-JÓÐVILJINN — FöstudAgur 29. maf 1970.
Dökku blettímir tveir, sem sýndir eru á þessari mynd af nýsamþy kktu heildarskipulagi á Seltjamameisi, er allt það land sem ætlað
er undir athafnasvæði í hreppnum. Annað er lóð Isbjamarins, en hi tt smáhluti úr Bygggarðslandi,
Seltjarnarnesshreppur:
Atvinnuuppbygging — eða
óbreytt stefna íhaldsins
Fyrir nokkru fengum við á
Seltjamamesi að kynnast „bláu
bók íhaldsins“ hér i hreppnum.
1 hana rita frambjóðendur D-
listans, ásamt 14 vitnum ótaik-
markað lof hver um annan og
naastum ofurmannleg störf
þeirra fyrir hreppsfélagið und-
anfarið kjörtímabil.
Ókunnuigum, sem bærist þetta
rit í hendur og læsi það gagn-
rýnislaust, fyndist eflaust, sem
hefði tekizt að skapa það vel-
ferðarsamfélag sem flesta
dreymir, en vandasamt hefur
reynzt að fullkomna. En öðrum,
pg þar á meðal undirrituðum
fannst skrumið og lofið, jafnvel
þar sem af nok kru var að státa,
of yfirgengilegt til þess að þeir
sem til þekktu tækju mark á.
Ég fetla því aðeins, sem einn
þeirra fbúa Seltjarnamess sem
verða að sækja vinnu til ann-
ars bæjarfélags, að gera eina
athugasemd við lofgerðaróðinn í
„Seltimingi“, kosningablaði
íhaldsins, eða kannski öllu held-
ur við það sem hvergi var
minnzt á í hinum skrautlegu og
vel unnu siðum blaðsins:
Eigum við að halda áfram að
vera ölmusumenn á atvinnulífi
Reykvíkinga og annara ná-
grannabæja okkar? Það er
opinber stefna Sjálfstæðis-
manna hér í hreppinum að svo
skuli vera. Eða eigum við að
gera það sem hægt er til að
skapa hér aðstöðu til uppbygg-
ingu iðnaðar og annars atvinnu-
h'fs?
Þetta tel ég vera höfuðmuninn
á stefnu íhaldsins og stefnu Al-
þýðubandalagsins og þeirra
flokka annarra, sem sameigin-
lega standa að framboði H-list-
ans á Seltjamarnesi. Framsókn-
arflokksins og Alþýðuflokksins.
Og þennan skoðanamun á þvi
Hvað við teljum raunverulega
hagsmuni þessa byggðarlags
sem annarra, tel ég það mikil-
vægan, að önnur ágreiningsatr.
sem upp kynnu að koma, væru
smávægileg ög yrðu að hverfa.
Það er fásinna að tala um
framfarir meðan allur þorri
hreppsbúa þarf að saekja at-
vinnu sína til annarra byggðar-
laga. Það er að vísu rétt, að hér
sem annars staðar á landinu
hefur sitt af hverju verið unnið,
sumt vel, en margt af handa-
hófi og tilviljunum En við greið-
um skatta og gjöld til þess að
eitthvað sé við þá fjármuni gert
í þágu sameiginlegra þarfa ibú-
anna. Sé ég því enga sénstaka
ástæðu til að þakka, að þeir
hatfi ekki verið lagðir til hliðar
og látnir eyðast í verðbólguihít
viðreisnarinnar á undanfömum
árum.
Það er öllum fbúum Seltjam-
amesslhrepps kunnugt, að stefna
fhaldsins er sú, að ekki skuli at-
vin nufyri rtæki rísa í hreppnum
og kemur sú stefna glöggt fram
í eftirfarandi ummælum odd-
vitans, Karls B. Guðmundisson-
ar, í kosningablaði Sjálfstæðis-
flokksins:....Þá bótti og rétt
að taka tillit til þess, að lang-
mestur hluti landsins (þ.e. Sel-
tjamamess) er svo glaesilegur til
fbúðabygginga, að fáir staðir á
höfuðborgarsvæðinu komast þar
til jafns og væri vart verjandi,
að taka stóran hluta þess undir
iðnað . . . “
Varla verður á ótvírseðari
hátt sagt, hver settun íhaldsins
í atvinnumélum Seltiminga er
ef þeir halda völdum sinum í
hreppstjóm
Það er ekki að ófyrirsynju, að
ýmsir þeir, sem hugleiða þessa
stefnu fhaldsmanna á D-listan-
um lengra fram í timann, hafi
komizt að þeirri niðurstöðu að
einmitt með henni sé verið að
undirbúa síðasta þáttinn fyrir
innlimun Seltjamamesshrepps í
Beykjavik. Það segir sig sjálft,
að ekkerl sveitarfélag, sem ein-
vörðungu er byggt upp sem íbúð-
arhverfi, getur staðið lenigur en
nágrannabyggðinni bóknast. Það
er til að mynda ekki óeðlilegt,
aðefverulega þreingdistávinnu-
markaði Reykáaivi'kur, þar sem
flestir Seitimingar stunda
vinnu, teldi Heykjavíkurborg
sér hagkvæmara að hennar eigin
þegnar og skattgreiðendur nyba
þeirrar atvinnu og aðstöðu, sem
þar vserj fyrir hendi. Einnig er
út f hött sú áætlun, að fbúar
6.000 manna bæjar, eins Pg gert
er ráð fyrir að Seltjamames
verði fullbyggt, geti ailir sótt at-
vinnu til Reykjavíkur og farið
með ós'kattlagðar tekjur inn í
annað byggðarlag. Allir heil-
vita menn hljóta að sjá, að sl'ílct
getur ekki staðizt.
Vilt þú, kjósandi góður, stuðla
að uppbyggingu atvinnu í Sel-
tjamamesshreppi og gera þar
með hrepp þinn sjálfstæðan, eða
viltu halda þeirri þróun áfram,
að Seltjamamés verði aðeins
„svefnbær“? —
Styrkár Sveinbjamarson.
Seltimíngar
Kosningas'krifstofa H-list-
ans, lista vinstrimanna, er
á Miðbraut 21, soömi 25639
Alþýðubandalags-
fólk
Það Alþýðuibandaiagsifólk
sem gebur og vill stynkja
kosningasjóð Alþýðubanda-
laigsins, getur fengið keypta
happdrættismiða í Kosn-
ingaihappdrættiinu. Hringið
í sama 19638 og verða þeir
þé sendir hedm.
Vinnið að sigri H-Iistans
á Seltjamamesi.
íslenzkir sjúkraþjálfarar á
norrænu og alþjoðlegu mótí
Hinn árlegi formannafundur
norrænna sjúkraþjálfara var að
þessu sinni baldinn í Amster-
dam 25. og 26. apríl undir for-
yztu Danmerkur. Rætt var nm
menntun sjúkraþjálfara, fram-
haldsmenntun, svo sem kennslu
og sérmenntun aðstoðarfólks
sjúkraþjálfara. Einnig var m. a.
rætt um réttindi sjúkraþjálfara
á Norðurlöndum og þörfina fyrir
þá.
Næsti norræni formannafund-
ur verður haldinn í Reykjaivfk í
apríl 1971.
Al'þjóðamót sjúkraþjálfara var
einnig haldið í Amsterdam 27.
april — 2. maí og sóttu það 8
íslenzkir sjúkraþjálfarar, en alls
vom úm 2000 þátttakendur frá
37 löndum.
Mótið var helgað efninu: Fyr-
irbygging, meðferð oig eftirmeð-
ferð innan nútíma sjúkraþjálf-
unar.
Haidnir voru fyrirlestrar m.
a. um taugasjúkdóma, hjarta- pg
æðasjúkdóma, lungnasjúkdóma,
bæklunarsjúkdóma og endur-
hæfiinigu þeirra og sýndur-fjöldi'
^cvikmynda. Einnig var sýning á
tækjum og hjálpartækjum, sem
sjúkraþjálfarar nota.
Næsta ailþjóðamót sjúkraþjálf-
ara verður haldið í Canada 1974.
Hollenzka fluigfélagið K.L.M. gaf
Kanadíska Sjúkralþjálfarasam-
banddnu 2 farmiða á mótið 1974.
Dregið var um þá meðal þátt-
takenda og hlaut þá islenttcur
sjúkraþjálfari, Karólína Malm-
quist.
Valgerður Gísladóttir:
Eigum við ekki að
gefa honum frí?
Það hefur verið og iverður
sjálfsögð skylda foreldra að
vinna fyrir bömum sínum, bæði
utan heimilis og innan, eftir
ástæðum. Að framfænsluskyld-
an hviili á karimanninum einum
hefur alltaf verið glamuryrði,
sem aldrei hefur átt neina stoð í
veruleikanum, aðeins í hugar-
heimi óbilgjamra karlmanna.
Nú hafa heimilishættir þjóð-
arinnar tekið stórkostlegum
breytingum síðusitu áratugi við
það, að meirihluti landsmanna
er nú búsettur í, þarpum og bæj-
inn og heimilisiðnað-ur allur
fluttur í verksmiðjur. Konur
þurfa nú ekki aðallega að
mennta sig til að koma ull í
fat og mjólk í mat, eins og áður
fyrr, en við þetta hefur arðbær
vinna konunnar minnikað innan
veggja heimilanna. Þefcta hafa
konur almennt gert sér ljósfc Og
því haslað sér völl á hinum al-
menna vinnumarkaði til þeirrar
verðmætasköpunar, sem ekkert
þjóðtfélag getur án verið.
í ijósi þessara staðreynda
skuium við athuga, að breyttir
lifnaðarhættár þjóðarinnar kalla
á margþætta félagslega sam-
hjálp. Sjálfstæðisflokkurinn,
sem farið hefur með vöidin í
Reykjavík síðastliðin 50 ár, hef-'
ur aldrei séð hina félagslegu
nauðsyn borgaranna, þar hafa
einsfcaklingamir alltaf átt frum-
kvæðið. Hinn háttvirfci meiri-
hluti bæjar- og síðar borgar-
stjómar hefur ævinlega látið sér
sæma að vísa tillögum minni-
hlutans frá aDgreiðslu í borgar-
stjórn. Þegar svo hræðslan hef-
ut aifcekið hinn veika meirihlufca,
þá hefur hann gert félagsmóla-
tillögur minnihlutans að sínum
og þessvegna eru þær nú orðnar
aðalskrautfjaðrimair í hatti
borgarstjórans. Nú eru líka
kosningar framundan og þá er
lofað mörgu og miklu handa
öllum, ungum og gömlum, og nú
er meira að segja einn af fram-
bjóðendum Sjálffetæðistflokksins
búinn að „uppgötva“, eftir
því sem hann segir í blaðavið-
talí, að ... „Gamla fólkið er
ekfci sérstafcur þjóðtflokkur, sem
á ekki samleið með okkur hin-
um. Gamla fóUað er einfaldiega
tfólk, sem gleðst í samfélagi með
öðru fól'ki en óttast einmana-
leikann. Það er i ríkum mæli
gætt mannlegum tiltfinningum,
því hefur einmitt lærzt á langrí
vegferð, að dýpsta hamingjan er
ekki fólgin í ytri kjörum, held-
ur í mannlegum samskiptum,
að fá að vera maður á meðal
manna . . . “
— Já, svo mörg eru þau orð.
Hugsið ykkur kjóisendur góðir,
hvílík dýpt vizku og kærieika.
— Sultur og seyra hér á jörð,
flot og feitt kjöt á himnum er
það, sem Sjálfstæðistflokkurinn
hefur framreitt handa meiri-
hluta borgarbúa í 50 ár. Eigum
við ekiki að getfa honum frf frá
þeirri iðju í framtíðinni?
Við gam.la fólkið erum á fall-
anda fæti en við skulum samt
athuga hvað borgarstjórnar-
meirihlutinn hefur gert í félags-
málum yngri kynslóðanna
Hvemig erum við t.d. stödd með
bamaheimili?
Sé móðirin gift, (hafi fyrir-
vinnu, sem kallað er), eru engir
möguleikar fyrir hana að koma
barmi sínu á dagheimili, því
allstaðar er sama r.varið, —
ekkert pláss. Sé heimilisfaðirinn
við nám og móðirin því viður-
kenndur framfærandi, fæst sú
náð, að komast á biðlista. Það
er þó ekki meira í áttina en
svo, að stundum mun faðirinn
haffa lokið námi sínu, áður en
röðin kemur að hans bami.
Þetta er sú eina hjálp, sem
meirihluti borgarstjórnar veitir
ungu hjónunum hvað bama-
gæzlu snertir. Þó er þetta unga
fólk að verja fcíma sínum og
mjög takmarkaðri peningagetu
til að gera sig að nýtari þjóð-
félagsþegnum.
Biðji það um aðstoð þess
opinbera með barngæzlu eða
vinrnu, er eina svarið — nei,
ekkert pláss, engin vinna. Þau
munu skipta hundruðum ungu
hjónin, sem þetta — nei — haifa
fengið. Ætlar þetta unga fólk
að kjósa Sjálfstæðisflakkinn ?
Veifc ekki Sjálfsfcæðisflok'kur-
inn, að aðeins í menntun og at-
órku hinna ungu er fjöregg
sjálfstæðis þjóðarinnar fólgið?
Eða er neiið svona stórt af því
að þeir vita það?
Þá komum við að hinum
stóra hópi einstæðra foreldra.
Nú skyldum við æfcla, að þeir
gætu komið bömum sínum í
daggæzlu eftir þörtfum, en þar
skortir mikið á. Einstæðir for-
eldrar fá líka — nei —, eða
verða að bíða mánuði eða jafn-
vel ár eftir félagsiegri aðstoð.
Þrátt fyrir þessar ömuriegu
staðreyndir léyttr þorgarstjóri
sér, að láta ónotað sfcórfé á
borgarreikningum sfðasfca kíöir-
tímabils, sem sk attjægniami r
eru búnir að leggja fram.
Við skulum nú aðeins afchuga,
hvernig því fé hefur verið var-
ið, sem búið or að byggja fyrir
barnaheimili. Mér hefur hlotn-
azt sú æna, að skoða isum þeirra
barnahcimila, sem komin eru í
notkun. Eg hof ekki getað séð
betur, en að fínheitin séu tokln
fram yfir notagildi og þessivegna
fer fjöldi þeirra bnma, sem þau
rúma, ekki etftir stærð þeirra
eða kostnaðarverði, því í þeim
er hver vitleyisan annari argari,
sem hafa kostað stórfé úr vösum
skattgreiðenda.
Eitt þessara heimila. hef ég
daglega fyrir augunum, Dal-
brautarheimilið. Þar eru böm
frá 3ja mánaða til 6 ára í dag-
gæzlu. Þama er líka upptöku-
heimiii, þar sem böm alast
upp lengri eða skemmri tíma
etffcir aðstæðum. Mæður, sem
nofcið hafa þeirrar náðar, að
koma bömum sínum þangað til
gæzlu, eru f vandræðum að
koma þeim þangað á morgnana
og nálgast þau á kvöldin, vegna
aðgöngu að heimilunum. Þó eru
þessi heimili svo vel staðsett að
það ætti að vera greiður að-
gangur að þeim frá fimm götum
borgarinnar: Dalbraut Sund-
laugavegi, - Laugalæk, Bugðu-
læk Pg'Rauðalæk Heimilin eru
búin að vera í nofckun árum
samian, en siamt er engin raun-
veruleg gata. aðeins rudd braut
og óolíubornir gangsitígar. Þarna
er ekkert útiljós á öllu svæðinu.
svo að þeir sem eiga þama lgið
um verða að pautfasfc í myrkri
að vetrinuim. vaðandi fannir og
krap því að þessar vegnefnur
Valgerftur Gísladóttir
eru aldrei mokaðar. Vor og
haust er þarna forareðja og
pollur við poll, hvaða leið sem
farin er.
Mér er óhæfct að fullyrða, að
en'gin lóð í öllu Lau gameshverf-
inu er eins skammariega hirt og
þessi, enda á borgin að sjá um
hirðingu hennar. Á þessari lóð
finnst áreiðanlega enigin sfcraut-
(fjöður, en þar er eini forarpoll-
urinn í hverfinu, sem aldrei
þomar árið um kring.
Er ekiki mál að linmi ? —
Gefum Sjálfstæðisflokknum frí
frá forarpoHumuim símum. —
Kjósum öll þann tflokk, sem
alltaf hefur barizt fyrir baettri
félagslegri aðstöðu Reykvfkimga.
Kjósum — G-Iistann
Valgerftur Gísladóttir
Rauðalæk 24.