Þjóðviljinn - 29.05.1970, Qupperneq 5

1
Föstadaigur 29. maí 19TO — ÞJÓBVELJINN — SÍÐA |
mmmm
S&á&áSSí 'í . I
:-->y <*':■• x :■ < ■: •:: •?

■
:
s W'
»PÍ|

ilÍSiii;
Hárþurrka, nuddpúði og annað góss, sem Borgarfeil sýnir.
segir Tóti trúður við krakkaskarann.
,Eg á heima í rólunni langt úti í myrkrinu'
Veröid inntm veggja
Lítið inn á heimilissýninguna í Laugardalshöll
Heímilið „Veröld inna-n
veggja" er hún kölluð sýning-
in. sem nú stendur yfir í Eaug-
ardalshöll. Og hvílíkri veröld
hefur verið komið fyrir
innan veggja þar! Orð eins og
Ungir ‘sýniugargestir tylla sér í
viðamikil, margbreytileg og
fjölbreytt nægja alls ekki til
að lýsa sýningunni, og góð dag-
stund nægir heldur ekki tii
þess að skoða nema lítinn hluta
hennar.
Við skruppum þangað dag
nokkurn í vikunni og litum á
hluta af dýrðinni. Sýningar-
svæðinu hafði verið skipt nið
ur í 96 deildir og þar gat að
líta allt, sem prýða má heim-
ilið. allt frá sængurveraefnum
upp í viðamiklar eldhúsinnrétt-
ingar, allt frá plastílátum upp í
nýtízkulegar húsgagnasamstæö-
ur, sem má snúa og kúvenda
og nota fr'á öllum hliðum. Og
í hverjum sýningarbás sátu
sérfróðir menn og konur, sem
gáfu greinargóðar Ieiðbeinin:gar
um góssið.
Þiað var miUtiiHl fjöldi siýning-
arge^ita á staðnium, þegar okk-
ur bar að garði ag sýndist okk-
ur unga kynslóðin í miWum
imeiri’híluta. Táningar stóðu doi-
faillnir fyrir fraiman stereó-
sikífusnúða og segulbandstæki
kojur frá Kaupfélagi Árnesinga.
um þeirra. Yngri sortin diund-
aði við kubba frá SlBS eða
flykktist í stórum hópum utan
um fyrirbæri nóbkurt, sem, Tóti
heitir trúður. Hann er óefað
einn allra vinsælasti sýningar-
gripurinn, og hefur bann hátt-
inn á að hann laibbar um saili
og ræðir við kraik'ka, en sbund-
um bregður hann á leik í vedt-
ingasalnium og fremur ýimKar
listir. Harrn gefur þær fdkýring-
ar á eigin persónu, að hann
eigi heima hjá aifa í róHu, langt
úti í myrkrinu og heldur fram
ýmsum forkostulegum kenning-
um við krak'kana, sem veltust
uim ®f hilátri.,
Eftir stutta viðræðu við Tóta
trúð sneruim við olkkur að þeim
sýninigaraðila sem sýnir lílk-
lega flestar vörutegundirhar.
Það er verzflunin og irmfflyt.i-
amdimn Ahnaro á Akureyrl, en
hann hefiur á sinum snærum
500 — 700 hluti, búsáhöld >>g
skrautmuni. Okkur virtist sem
flest af þessu væri með gam.a
laginu, og nrinna á tímana,
þegar amima var ung, enda
fullyrtu sýnendur. við ókkur, aö
þeir tímar væru óðuim að korna
aiftur. M.a. voru þeir með lit-
skrúðuga mynstraða potta og
skálar og aðra skrautmuni með
forn'legu laigi úr gleri, steyptu
á sérkennilegan hátt, og alXt á
þetta mjög upp á palHborðið
hjá þeim sem nú eru að stofna
heimiili.
Fleiri aðilar sýna svipaðan
vaming og þarna getur að líta
dýrindis postuMn frá Binig og
Gröndal, fagran silfurborðbún-
að, íslenzkan að gerð, og þar
virðist einnig það gamla vera
að ryðja sér tiX rúms á nýjan
Xeik.
HúsgaignaframXeiðendur eru
trúlega fjölmennustu sýntngiair-
aðilar. VaXbjörlk á Akureyri
sýnir óvenjufjölbreytt úrval og
margar framleiðslunýjungar, ea
nýstáriegustu húsgögnin á sýn-
ingunni eru að öllum líkindum
frá Kaupfélagi Ámesinga og
bera nöfnin Spira, Vaxa, Meira.
Nafnið Vaxa hæfir framiledðsl-
unni, þrví að segja má, að hús-
gögmin „vaxi" eftir þörtfum éig-
enda. Fyrir tvö böm mé kauipa
Vaxa kojur, en þegar þau eru
orðin dátfítið stálpaðri, er leik-
ur einn að taka kojumar ’
sundur, og úr því verða fyrir-
taiks svetfnlbekkir. Spira og
Meira Xiús'gögn hafa sömu eig-
inileikiana og hin. Sótfa má
breyta í legubekik, tvo stóla og
borð á milXi o.fl. Þessi hús-
gögn eru hönnuð atf ís'lenakum
húsgagnaarkitektum, Jóni Ölatfs-
syni og ÞorkatHi Guðmundssyni.
og einnig hatfa beir hannað á-
klæði sem eru úr Gefjunarefn-
um. Húsigögnin voru nýlega á
sýwinigu húsgaiginaflramleiðenda í
Kaupmannahöfin og hlutu þar
góða dömia og þá viðurkenn-
imgu að þau voru valin á nýj-
ungaideild sýninigarinnar, þ^r
sem eiwungis voru sýnd hús-
gögn, sem tailin vom skara
fraim úr. ökikur var tjáð, að
húsgögn þessi hefðu vaikið verð-
skuldaða athygfli á heimiXissýn-
ingunni og þess má vænta, að
þau prýði mörg ísXenzk híbýli
í framtíðinni.
Við staðnœmdumst næst h.iá
urttgri konu, sem kepptist við
að siauima út með nýjustu gerð
af Singer saumavél, sem er bú-
in ýTnsum frábærum kostum,
og svo er að sjá sem hver og
einn geti saumað á hana, enda
þótt hann hafí 10 þumialiputta.
Hún þræðir sig sjálf og með
henni má gera óteljandi mynst-
ur. Þama var eiinnig nýjasta
Singer-prj ónavélin, hálfgert
gaidratæki með aðeins fjórum
stillinigum, en prjónar út aMs-
kyns mynstur með leifturhraða
og er sannkallað þarfáþing
þessa daga, þegar prjónatfatnáð-
ur er ofar flestu öðru í tízku-
heiminum.
Á ölluim sviðuim eru nýjung-
ar. Nú er nýkomið á mairkað-
inn sængurfataeifni, sem kall-
ast „hoie krepp" og hetfur
þann aðalkost, að það þarfekki
að strauja. Etfnið er í ölXum
regnþogans litum, þykkt og
þunnt og tiXvailið í sumarbú-
staði bar sem fólk hefur öðru
að sinna en strauningum. Þetta
er norsk vara, nýtékin að ryðja
sér til rúms hérlendis.
Borgarfell hf. sýnir adls kon-
ar taaki frá TékkósXóvaikiu. ma.
nýja hárþurrku sem hefurfeng-
ið fvrstu verðlaun hjá dönsku
neytendasarmtökunum, nudd-
púða sem losar flctlk við óþarfa
fitukeppi og aðrar rafmagns-
vörur. Einnig flytur Borgarfe'l
inn smærri hluti, sem ekiki eru
siður þarfalþing, svo sem nýja
tegund af skærum, sem sníða
ugga atf fískum á svipstundu,
hand- og fótsnyrtitæki og fléira
og fleira.
Teppi. áklæði og gfluggatjöld
eru sýnd í tndkflu úrvalí bæði
íslenzk og erlend, og svo virð-
ist sem ditmmir og eilítið forn-
legir litir séu vinsæ'lastir.
Á svæði, sem Máiarameist,-
arafélaig Reykjavikur hefur til
umráða varð óklkur starsýnt á
skraubmiálaða kistu- Svo sem
kunnugt er, ®r æ meira um,
að fóllk dragi gaimilar, rykfalln
ar ltistur otfan af háaloftumog
nótá þasr sem stofustáss, en að
sjálfsögðu sórna þær sérsnögigt-
um bebur sem slíkar. etf meist-
arahendur hafa farið um þær
og skreytt fögrum mynstrum,
MáXará.fyrirtæ'ki sýna lítaúr-
val, sem þau haifa upp á að
bjóða, og litbrigðin S'kipta
hundruðum. Veggfóður eru og
þaima í miklu úrvali, enda
mdMlX bfzkuvamingur um þess-
ar mundír og er það einkum
Klæðning hf. sem leggur á-
hentfu á þá vörutegund.
Það væri a'lltof langt méX og
leiðigjamt að teXja upp alltþað
sem fyrir augu bar bessa dag-
stund, sem við rápuðum á mdlli
sý n i ngarbása nna, en sýning á
f.iölbreyttum söluvaminigi er
ekki það eina, sem gerist inn-
an veggja Laugairdalshaniarinn-
ar. Þar fer og fram fjölbreyit
kynningarþjónusta og fræðslu-
starfsemi. í neðri sall er sérstæð
þróunarsýning, sem sýnir þró-
un heimilisins, þessarar minnstu
þióðtfélagseiningar, frá steinöXd
tiX vorra tírnia, afar forvitnileg
á að líta. Þama er einnig 'kýnn-
ing á starfsemi ýimissta þjón-
ustufyrirtækja, til að mynda
tryggingarstofnana, ferðaskrif-
stotfu, fastéignasölu, bygginga-
þ.jónustu o.fll. Og ekki gfléym-
ast hinar andlegu þarfir alger-
lega, því að Islendingasagnaút-
gáfan er með bás á staðnum.
Eina bamatolaðið á landinu,
Æskan, hetfur sméhorn, þar
sem ung stú'llka gefúr upplýs-
inga-r um X>að og tekur á móti
nýjum áskriftiuim. Loks mé
géta um frímerkj asý’ni n gu og í
anddyrinu er kynriing á heiim-
ilistolöðunum EXdhúsbólrinni og
Húsi og búnaði.
í veitingasalnum. þar sem
aililar stundir er til reiðu kaífi
og meðlæti frá Sæla í Sæla-
katffi hanga eftirprentanir af
ýmsum listaverkum og plakot,
en þau eru að verða óhemiju
vinsælt veggjaskraut.
Við höfum að lokum tal af
Jóni Birgi Péturssyni, sem er
blaðafulltrúi sý'ningarínnar. —
Hann var ánægður með að-
sóknina, og bjóst við, að um
50 þúsund manns kæmiu, áður
en yfir lyki. — Aðrar sýninigar
hér hafa venjulega náð þedm
gestafjöflda, og þar sem al-
mannarómur hermir, að þessi
sé ekki hvað siizt úr garði gerð.
gerum við alls ekki ráð fyrir
að verða nednir etftírbátar.
- Við spurðum hann um við-
skiptin, og hann sáigði, að þáu
hefðu verið töluverð á þessum
skaimma tíma. Ekki taldi hann,
að ein sýningardeildin- :væric
vinsælli en önnur. — Þetta
virðist alXt njóba álflka mikiSlar'
athygli cg vinsælida, og^ aEiy
virðast vera ánægðir eftir að
hafa skoðað sýninguna.
En loks viðurkenndi harm. að
eitt værí það á sýningunni, sem
fátt annað kæmist' í samiötfnuð
við hvað vinsældir snertir. —
Þetta reyndist vera glerkassi
með leyniXæsirtgu, eins og grip-
urinn, sem Eirikur á Brúnuni
heiðraði hans hátign Banaprins
með á sínum tflrna. Inni i þess-
um kassa voru ýmsdr eigulegir
FramhaXd á 9. síðu.
og löngunin s'kedn út úr aug-
I
k