Þjóðviljinn - 29.05.1970, Blaðsíða 7

Frá hinni fjölsóttu ok fflæsilegu kosningahátíð G-listans á þriðjudags kvöldið var. í ræuðstól er Sigurjón Pétursson, trésmiður, efsti maður á framboðslista Alþýðubandalagsins í Rvik. Ljósm. Þjóðv. A.K.
G/7s GuSmundsson:
Brýnum, svo að bíti!
Verzlimara'Uðvaldið í Reykja-
vík og hið pólitíaka vátrygging-
axfelag þess, Sj ál fslæði sflokk-
urinn, gera sér Ijóst aðj kosn-
ingamar á sunnudaginn kemur
geta skipt sköpum og haít stóir-
felld áhrif a stjórnmálai]>róun
komandi ára. Þeim er ljóst, að
missi Sjálfstæðisflokkurinn
meirihiuta sinn i Reykjavik við
þessair kosningar, nær hiann
honum aldroi aftur. f*eir gera
sér einnig fulla grein fyrir því,
að gjaldj flokikurinn afhiroð víðs
vegar um land, táknar ]>að ó-
sigur þeirrar kaupréns- og
kj araskorðin garstefnu, seon hér
hefur verið rekin um helzt til
lanjga hríð. X>á fengi og byr í
seglin krafan um að lögmál
aiuðmagnsins, erlends og inn-
lends, vorði ckki allsráðandi
um íslenzka þjóðfélagsþróun,
heldur komi í þeirra sitiað
mannleg viðhorf, saimihjálp,
skipuflaigslhyagja.
Vissulega geta kosningiamar
á sunnudaginn komur orðið
upphaf nýrrair og stóinfelldirar
sóknar hins vinnandj fóiLks til
sjávar og sveita — sókna-r til
baettra lífskjara, auikinna þjóð-
félagslegra áhrifa, aiukins rétt-
lætis. Ég er sannfærðuir um,
að eins og nú er háttað íram-
boðum og flok'kaskipun er að-
eins ein Ieið fær að þessu
marki. En hún er lika vel fær
og líkleg til að skila miklum
árangri. Hún er cinfaldlega sú,
að sem allra flestir vinstri
menn og íhaldsandstæðingar
fylki sér um Alþýðubandalag-
ið og eflj það stórlega. Með
þvi móti geta úrsliit kosndng-
ann,a h'aft þau þreföld áhrif, að
hnekkja meiriWutavaldi íbalds-
ins í Reykjavík, styrkja kjara-
kröfur verkialýðshreyfingarinn-
ar og lýsn fuillkomnu vantraustj
á stjórnarstefnu siðustu tíu ára,
jafnt í innanlands- sem utian-
rikismálum.
En,gum dylst að Alþýðu-
bandialagið er í sókn og á
mikl>a möguleika til vaxtar og
þroskia. Með órofa samstöðu
allra þeima sósíalista og
vinstr; manna, sem ofla vdlja
sterkan fjöldiaflokk, getur Al-
þýðubandialagið á skömmum
tima orðið það Jijóðfélaigsaifil,
sem hefði í fullu tré við flokk
sórhyggj umanna og aivinnurek-
endia. I>að er hlutverk ok'kar,
sem erum andstæðingar ihalds-
ins í naun, að láta kosningarn-
ar á sunnudiaginn kemur skila
okikur sem, allra lengst áleiðds
að þessu marki.
Við þá kjósendur, sém á sin-
um tiima studdu l>jóðvarnar-
flokkinn, vil ég sogja þeita:
Ég fæ ekki botur séð en Al-
þýðubandialagið, eitt allna
stjórnmálaiflokikia, berjist nú af-
drátfarlaust fyrir }>eim miklu
málum, sem við vildum heliga
krafta okkar. Þau samitö'k, sém
kenraa sig við frjálslyndi og
vinstri stefnu hafa reynzt þess
alls óverðug að bemámsand-
stæðingar fremur en aðrir sýni
þeim minnsta trimað. I>ar
hafa forustumennimir verið á-
hugatausir um baráttunia gegn
her og herstöðvum. Þeir baifa
jafnvel gert ]>að að stefnu-
skrármáli að haf,a enga skoð-
un á }>ví, hvort ísland stouli
vera aðili að NATÓ.
Gils Guðmundsson
Vinnum ötullega að siigri Al-
þýðubandiailiaigsins á sunnudiag-
inn kemur. Öílu.gt Alþýðu-
bandialag er vopn alþýðu í bar-
áttu hennar fyrir afkomu sinni
og réttindum. Brýnum það svo
að bíti!
Látum ekki okkar
hlut eftir liggja
Nú líður óðfluiga að þei.m
degi, sem við eigum. að kjósa
okikiur borgarstjóm. Margs er
þar að gæta.
Þá gerast alllir fltaikikar svo
góðir og vilja öllum vel. Því
er gott að atíhutgia Mtið edtt hver
hugur fyligir miáHi hjá hverjuim
fyrir sig.
Sjálfstæðisflo'kkinn ættuimi við
verkaifóék að þdklkja. Hann hef-
ur barizt fyrir því að oikikar
hluti yrði sam mdnnstur og
nagað íffikit og rottain aif hiverj-
um bita sem í oiklkar asik follur,
en feitu bitnaa hefur hann
handilangað á gullsikálar auð-
kýfinga og braskara.
Þar hefúr Alþýðuflokkurinn
verið hans hjólpairhella síðast-
liðinn áratug — og jafnvel
lengiur. ,,En afilir kviða endur-
Smáhóparnir í kringum Hannibal og
Steingrím ganga bónleiðir til búðar
-<s>
G-listinn,
Keflavík
Kosningaskrifstofa G-list-
ans, Alþýðubandalagsinr f
Keflav'k, er á Suðurgötu 33.
Stuðningsmcnn og sjálf-
boðaliðar cru cindrcgið
hvattir til að hafa samband
við skrifstofuna, þvi verlt-
efni eru naég fram að kjör-
degi. Skrifstofan cr opin
alla daga, sími 2792.
• Ekkert er nú reykiviskuBn
sósíalistum og vinstri mönn-
uim nauðsynlegra en korna
fraim sameinaðir og siólkndjarf-
ir í einni fylkingu, sem faer
cr uim; oð hafa öfluga fiorystu
í haigsmunaimóllum borgarbúa
og tryggja sj<>narmdðum fé-
la.gshyggiu og samhjáJpar som
sterlkasta stöðu innan borgar-
stjórnar.
• Eini flokkurinn sem rís
undir þessu hilutverki er Al-
þýðubandalaigið. AB hetfur
sýnt þetta og sannað með
baráttu sinni og starfi í borg-
arstjóminni. Albýðuibandailag-
ið heíur verið óuimdeilanlegur
forystuflokkur alþýðu og,
vinstri manna í borga.rmtíllum
Reykjíwikur ofí eini' fllokkur-
inn, sem fhaildið hefur óttazt,
AliþýðufloJíkurinn er óvirkur
og aif.slkiptaiauLS eða hjáilpar-
hella fhafldsins strax og talið
hefiur verið úr kjörkössunum.
Áhugi hans á bargairmáluim er
einungis bunddnn við kosning-
ar á fjögurra ára fresti. Pram-
sóknanmenn í borgarstjórn
eru þa,r eins og annairsstaðar
tvíátta og láfca sig sfcóru. mál-
in litlu skipta. Enginn grund-
vallarmunuir er á stetfnu þeirra'
og íhaildfJins.
• íhaldið er nú óttaslegið
við borgarbúa. íhaldið óttast
oilmennt uppgjör Reykvíkinga
við óhæfa og óvinsæla stjó-rn-
arstcfnu scm leitt heíur böl
atvinnuleysis og kjaraskerð
ingar yf’ir al'menning. Ihald-
ið óttast einndg uppgjör verka-
fól'iks og launþega aimennt viö
dáðiausa sérréttindastjórn
Geirs HaillgrimsKonar. Ihald-
inu er ríkt í minni að það
hefiur reynzt flokkur á niður-
leið við undanfamar kosning-
ar og það veit að gengi þess
hetfur aildrei verið lægra en nú
meðal alira hugsandi borgar-
búa.
• Mitt í hugarangri og
þrengingum ilhaldsdns koima
tveir sérkennilogir smáhópar
fram á sjónarsviðið og bjóða
þjónustu sína. Annar þessi
smáhópur kalllar sig Samitök
frjálslyndra em hinn netfnir
sig ranglega „SósíaDistatfélag
Reykjavíkur". Annar trúdr á
hyggindi og stjómméDasndlli
I-Iannibals Vaildimairssonar.
Hinn hópurinn er jafn inni-
lega trúaður á óskeikuReik
Brésneffs og réttmæti allllra
aðgerða hans. Báöir þessir
séi-trúarflokkur bjóða fram til
borgarstjórnar og telja það
æðstu skyldu sína að rejma
að sundra röðum sósíalista ofi
vinstri mam.na, sem cnginn
hagnast, á nerna ríkisstjómin
og íhaidsmcirihlluti borga.r-
stjómar. Emgium kemur til
hugar að listar þessama luklku-
riddara og kreddumeistara fái
kjöma menn í borgarstj'óm og
sízt þeim sem stjóma kilotfn-
ingsbröltinu. Atkvæði sem
þeim kynnu að verða greddd
féllu þvtf dauð og ómerlk, að
öðru fleyfci en iþví að þau yrðu
bcin aðstoð við íhaldið.
• Það er næsta ólflklegt að
nokkur sósíalisti eða vinstri
TTrnður vilji styðja íhaildið með
sfl'íkum hætti þegar þiirfin er
mest á aigjörri samstöðu og
skdlyrði bezt til árangursrikr-
ar sóknar fyrir málstað og
stetfnu alþýðu og vinstn
mamna. Smáhópamir í kring
um Hamnibal og Steingrím
munu því ganga bónleiðir til
búðar. Flckkur verkailýðs-
hreyfingar og vinsitri stetfnu
lýðraíðis og sósíallisma, Al-
þýðubandalagið, mun verða
efldur af sameinaðri alllbýðu til
aufcimna álhrifa og árangun;-
ríks starfs á vetfcvangi borg-
arrnála. — b.
gjaMi.“ Nú á að bastai fyrir allt,
öllu fiögru er lafað, — en aftir
kosningar. Þaer> esfndir þekkjum
við of vei til þess að láta ginn-
ast. Framsókn mieð Joðna tungu,
brosir til begigja ábta og hennar
stefma er já og nei og að lok-
um hin leiðdn. Samningar þeir
sem nú standa yfir sýna þetta
glöggt. Hannibailistar og sÓBiíal -
isitar hafa villzt í hinu pólit-
ísika moldviðri sem þyrlað hef-
ur verið upp og ráifia nú angr-
aðir og ráðalajusir á röngum
vegi. Vonandi sjá þeir einhvem
tíma sólina og finna veginn aft-
ur.
Ég er nú einn af hánum
gömilu sauðum sem stjakað hef-
ur verið út úr atvinnullífinu og
hetf nú ekki aranað að btfta og
brenna en það sem yfirvöldin
Mta tryggingamar miðda og
kalla það margir að „skammita
sikít úr hnefa“ Skamimtur sá
hrekkur smátt í þeirri dýrbfð
sem hllaðið hefur vertfð upp á
viðreisnartímaibdílinu, að mánnsta
kosti offitnar enginn af
skamimtinuim þeim.
Hvað sem um mtfha persónu
má segja, þé hefiur aldna fióilk-
ið yifirloitt unnið til annars en
að þurfa að draga fram lífið á
sultajrfæði og við léleg klseði á
kvölldi lífsins. Það er iffla laun-
að ævistarf. Tillögu þá sem
þingmenn Alþýðubandalaigsins
fluttu á sfl. alþingi öldmðum
tifl hagsbóta, taidi Sjálfstæðis-
fflokkurinn sér skylt að rýra
sem mest og eklki stóð á kröt-
um til aðstoðar.
Þetta ætti aldrað fólk og ail-
ur veikalýður að hatfa í rauinni
og .svara á viðedgandi hátt við
kjörborðið á sunnudaginn, því
að það er okkar eina sigurvon
að efla Alþýðuibandailagið. Lát-
um ekki okkar hlut efifcir hggja.
Afram til siguns og hetra Ha'fe.
III er viðreisnairvotfan
voikir hún þjóðarbú
dýrtíð á dýrtfð ofian
dagiega hleður sú.
Þó hún sér hæeyki og hossd
og hjalá iim auikinn sjóð
Júdasar kyssir kcssi
kam.pagleiö vora þjóð.
Er það mín ætlan ljósa
að dkfcur sé hægt um vilk.
Við eáigum bara, ekki að kjósa
ihalds og krata siviik.
GamalT verkamaður.
I