Þjóðviljinn - 09.06.1970, Page 10

10 SIÐA — ÞJOÐVILJINN — Þriðjudagur 9. júnd 1970.
H.-K. Rönblom:
Haustlauf
hyldýpl
— Það var óskiljanlegt, sagði
yfirlautinantinn, — en ég efast
um að þér getið varpað neinu
nýju ljósi á það mál. Það fór
fram nákvæm rannsókn á sínum
tima, bæði aif hálfu lögreglumnar
og hemaðaryfirvaldanna.
— Og var engu haldið leyndu
aí því sem fram kom?
— Það var ekikert tál að halda
leyndu. Eina skýringin sem við
gátum fallizt á að lokum var
að bílstjórinn hefði sofnað við
stýrið.
— Ég var að gera mér í hug-
arlund að um einhvers konar
skemmdarverk hefði verið að
ræða, þótt almenninigur hefði
eifcki fengið vitneskju um það.
— Þér eigið við að upplýs-
ingum hafi verið stungið undir
stól? Tja, ég skil vel að yður
skuli detta það í hug. Um þetta
leyti var þagað yfir mörgu sem
efcki var talið heppilegt að
kæmist á almannavitorð. En í
sambandi við Blávdk var engu
sidfcu til að dreifa.
— Engar grunsemdir?
— Auðvitað lpgaði allt í grun-
semdum um skemmdarverk. Á
stríðstímum er sjálfsagt að gera
ráð fyrir þeim möguleika. En
það kom ekkert í ljós sem
styrkti þær grunsemdir. Það get
ég fullvissað yður um. Ég er
sannfærður um, að rannsófcnin
hefði leitt allt slíkt í ljós ef um
það hefði verið að ræða.
— Svo ég get hætt að hugsa
ian það.
— Alveg örugglega, sagði ytfir-
lautínantinn einlbeittur.
Stúlka kom inn og lagði blað
á borð yfirmannsins, sagði fáein
orð við hann í lágum hljóðum
og hvarf síðan út aftur.
— Hér koma upplýsinigamar,
sagði hann. — Báck og Rothman
gegndu báðir herþjónustu,í sept-
embenmónuði. Það vitið þér þeg-
ar, vegna þess að það var flokk-
m
fEFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Síml 42240.
Hárgreiðsla. * — Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Hárgreiðslu- oc snyrtlstofa
Steinu og Dódó
Lmigav 18 tll hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SIMI 33-9-68
ur úr hernum sem lenti í áður-
nefndu slysi. Vil'helmsson var
ekki innkallaður það ár. og Carp
— harnn þagði ögn við — var í
þjónustu sjöttu deildar. Hann var
í starfi hér í bæ.
Paul þakkaði fyrir upplýsing-
32
arnar, en gerði sig ekki líklegan
til að fara.
— Eitthvað hlýtur að vera
grugguigt þarna, sagði hann skel-
eggur. — Eitthvað sem er öðru
vísi en það á að vera, enda
þótt ég ætli efcki að haida því
fram að slysið hafi orðið fyrir
skemmdarverk, eftir það sem þér
hafið nú sagt mér.
— Hvað gasti það þá verið?
— Þannig er mól með vexti
að Báck var að því kominn að
Ijósta upp um eitthvað í sam-
bandi við slysið. Það er ekki
þar með sagt að sú uppljóstrun
hafi varðað sjálfa útafkeyrsluna.
Kannski hefur hún verið annars
eðlis. Ef til vii'l hefur hann
heyrt einhvern af farþegunum
segja eitthvað. Ellegar þá að eitt-
hvað hefur gerzt skömmu fyrdr
slysið.
Yfirlautinantinn kinkaði kolli
hvað eftir annað eins og hann
væri nú farinn að skilja hvað
hann ætti við.
— Hafi ég skáJið' yðUr rétt,
sagði hann, — þá hefðu þær
uppljóstranir átt að vera ein-
hverjum hætbuJegar.
— Það er einmitt áilit mdtt.
Og nú er ég að velta fyrir mér
hvers eðlis þær heíðu verið.
— Elkki veit óg það? Elf til
viil ólöglegar upplýsingar, sagði
lautinantinn út í bláinn.
— Var hann grunaður um
slífct?
— Báck? Nei, alls ekiki.
— Nei, ég tel líka óMklegt
að hann hefði verið heppiiegur
njósnari. Hann skorti dirfsku.
— Það . er nú ekki dirfskan
sem er miikilvægust fyrir njósn-
arann, sagði lautinantinn. — Að
vísu er stundum þörf fyrir hug-
rekld. Þegar slílkir menn þurftu
að fara með leyniboðskap frá
vígstöðvunum og yfir víglínuna,
þá var auðvitað fuil þörtf fyrir
dirfsku En .Back var ekki á
vígstöðvunum; hann var stað-
settur hér í borginni um þetta
leyti.
Paul fannst sem lautinantinum
lægi eitthvað á hjarta ©n gæti
ekki almennilega komið orðuim
að því.
— Þeir sem seldu leynilegu
upplýsingastofnunni þjónustu
sína, hélt yfiriautinantinn áfram,
— áttu oft að gefa skýrslu um
ósköp einfalda hluti. Hvemig
er stjómin? Hvaða vopnum er
úthlutað? Hvemig er andinn í
herbúðunuom? Hvað er gert til
að fræða ykkur? Ymislegt þess
háttar. Það þurfti svo sem ekki
mikla dirfsku til að kymna sér
slíka hlutd, það þurfti aðeins að
hafa auigun opin. Þér skuiluð efkki
halda að venjulegiur njósari flái
fyrirmæli um að brjétast inn og
stela nýjustu teiikninigum af ber-
flugvélum eða neinu sliku.
— Ég hef svo sem ekki haldið
það heldur, sagði Paul. Hann
taldi víst, að málgleði lautin-
antsins hefði einlhvem tilgang,
þótt hann gæti ekfci enn skilið
hver hann var.
— Nei, eins og ég segi, þá
eru það ósköp hversdagsleg
leymdarmál sem um er að ræða.
Það er ekki hægt að koma í
veg fyrir að fólk hendi reiður
á Slíku, En auðvitað er hægt
að reyna að hindra að það af-
hendi þessar upplýsin-gar réttum
— eða öllu heldur röngum —
aðilum.
— Að sj’áltfsögðu hlýtur ævin-
lega að vera nokkurt eftiriit á
stríðstímum? spurði Paul og
hafði hugboð um að nú væru
þeir að komast að kjarna máls-
ins.
— Já, einmitt, sagði yfirlaut-
inantinn ánægður. — Einmitt.
Það er haft eftiriit með þeim
sem grumamlegir þykja. Það er
fylgzt með því þegar þeir reyna
að nálgast þann sem fékk þeim
verkefnið,
Og þetta vita þeir um, hugsaði
Paull. Þess vegna gæta þeir þess
að koma ekki fram sjálfir. Þeir
grípa til einhveng milliliðar sem
fær greitt fyrir ómakið, Náunga
á borð við Back sem engum
dettur í hug að gruna um
græsku.
— Er nokkur á listanum mín-
um sem var undir eftiriiti?
spurði hann.
— Já, sagði yfirlautinantinn,
dálítið hikandi. — En viðkom-
andi var aðeins grunaður. Hann
gerði sig ekki sefcan um neitt
sannanlegt afbrot. Þá hefði hann
hlotið viðeigandi dóm og þá
héfðuð þér einskis þurft að spyrja.
Nei, eins og ég segi þá var
aðeins um að ræða óþjóðlegan
hugsunarhátt og grugguga skap-
gerð yfirieitt
Paul þóttist nú vita hvað á
spýtunni hékk,-
— Carp? spurði hann.
Síðustu hindruninni var rutt
úr vegi. Yfiriautinantinn laut
höfði til samþykkis.
— 666 21739 Carp.
Það var eins og þetta langa
númer hefði allt 1 einu gætt
myndina af manninum nýju lífi.
Minningin virtist fylla hann
beiskju, því að hann urraði eitt-
hvað óiskiljanlegt fýrir rnunni
sér
Rauðir og hvítir asterar glóðu
í vasa á matborðinu. Brauðið í
körfunni var grátt og þunnt sem
pappír.
— Sjáðu, sagði Súsanna með
áhuga. — Súrmjólkm er seig!
Hún lyfti fullri skeiðinnd og
mjólikin í skálinni Ijrftist með
tregðu og teygði úr sér í löng-
um ,streng.
— Þetta er mjólkurþykkni sem
þú hefur keypt, sagði bróðirinn.
— Ég veit það vel. Mér datt
í hug að reyna. Skyldu þeir
annars leggja í þetta kólfsmaga?
Og meðal annarra orða, ertu
búinn að köllvarpa fjarvistar-
sönnun Carps?
— Ég ætlaði að bregöa mér
í það einfovem daginn.
— Brtu búinn að ákveða þig
hvort þú ætlar að gera hann
að aðalpersónu í atfbrýðilharm-
leik eða njósnamáli?
— Njósnamáli held ég ffekar.
— Þú rasðst ekki á garðinn
þar sem hann er lægstur.
Hún reyndi að koma mjóllknr-
þykkninu á óvart mieð því að
skella skeiðinni snöggllega niður
í það, en þykknið var vel á verði
og smeygði sér undan.
— Á hvorum endanum erfcu
að hugsa um að byrja? spurði
hún sbutt í spuna og horfði
illilega á þykknisskiálina.
— Fyrst og fremst þarf ég
að komast að því, hvemig Carp
hefur fengið að vita um að
stefnumótið stóð til.
— Back hefur kannski sjálfur
sagt honum frá því framhjá-
hlaupi.
— Varla. Hafi stefnumótið
verið hættuilegt fyrir Carp, hefði
Báck naumast farið að minnast
á það í návist hans. Vitneskju
sína hlýtur Carp að hafa fengið
frá einihverjum millilið.
— Það er nóg til af kjafta-
kindum, sagði Súsanna og kink-
aði bolli með lífsreynslusvip. —
Og þegar þú ert búinm að hafa
upp á kjaftakindinni, þá. ræðstu
að fjaryistarsönnunimni?
— Já, einhvem veginn þannig
hef ég hugsað mér þetta.
— Hvernig hefurðu hugsað þér
að bera þig til? Hann hlýtur
að hafa fundið einhverja aðferð
til að komast óséður framhjá
dyraverðinum inn í bíóið.
— Það hljóta að vera margar
leiðir til þess
Súsanna hugsað málið.
— Hann hefði getað tekið sér
stöðu í húsasundi og rekið upp
skerandi neyðaróp og kallað á
hjálp. Og dyravörðurinn tekur
á rás og á meðan hleypur náung-
inn kringum húsið og laumast
inn.
— Ellegar þá að hann hefur
brotið bmnaboða til þess að
slökkviliðið kæmi á vettvang.
— Eð þá að hann hefur brotið
gluggarúðu eða spremgt fáeina
kínverja í götunni. Enginm dyra-
vörður getur stíllt sig um að
*-elfur
Laugavegi 38
og
Vestmannaeyjum
W'1'
Brjóstahöld og
mjaðmabelti.
Fjölbreytt úrval
við
hagstæðu verði.
Húsráðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H. LOTHERSSON
pípulagningameistari.
Sími 17041 — til kl. 22 e.h.
iiiimniHuuiiiimiHiiiiiiiiiiiiniiiitiiiiHiiniiiiniiUHmiiiiiiUiiiimiiiiiiniiiíiinuíiiiniiiiíiíiiiiiiiiiiiíjiiUiiiiil
nPPfiHBSHl
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
u
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURUtNDS-
BRAUT 10
*■
SÍMI 83570

ililliiiiniliniimnMfinnmlÍíllIiiiiriiiimi'iiiliililliiiiiiiiiiiIliiiiiiIiiiiliHiilHÍíiiiiiiiiniiiiliiiiiiiiijiiiiÍHtitíii
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum
og gerðuTn. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita-
bæi, sumarbústaði og báta.
V AR AHLUT AÞ J ÓNUSTA.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhóffa
eldavélar fyrir smærri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
FÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 - Sími 33069.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■
Minningarkort

m
• Slysavarnafélags
íslands.
• Bamaspítalasjóðs
Hringsins.
• Skálatúnsheimilisins.
• Fjórðungssjúkrahússins
Akureyri,
• Helgu Jvarsdóttur.
Vorsabæ.
• Sálarrannsóknafélags
Islands.
• S.LB.S.
• Styrktarfélags van-
gefinna.
• Mariu Jónsdóttur.
flugfreyju.
• Sjúkrahússjóðs Iðnað.
armannafélagsins á
‘’elfossi.
• Krabbameinsfélags
Islands.
• Sigurðar Guðmunds- 1
sonar, skólameistara.
• Minningarsjóðs Araa
Jónssonar kaupmanns.
• Hallgrfmskirkju.
• Borgarneskirkju.
• Minningarsjóðs Steinars
Richards Elíassonar.
• Kapellusjóðs Jóns
Steingrimssonar.
Kirkjubæjarklaustri.
• Akraneskirkju.
• Selfosskirkju.
• Blindravinafélags
íslands.
Fást í MINNINGABÚÐINNI
Laugavegi 56 — Sími 26725.
'■■••■■■•■■■■■■■■■■■■■•■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■n
MANSION-rósabon gelur þægilegan iliu í stoíuna